Μ. Λαζαρίδης: Το μόνο που δεν χρειάζεται ο τόπος είναι οι εκλογές

«Είμαι πεπεισμένος, λοιπόν, ότι κάλπες θα στηθούν στο τέλος της τετραετίας. Όπως έχει πει, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση έχει πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο προτίθεται να επενδύσει», τονίζει χαρακτηριστικά ο βουλευτής Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας με συνέντευξή του στο iEidiseis.

«Οι εθνικές εκλογές θα έπρεπε – κατά την άποψή μου – να διεξάγονται κάθε 4 ή και 5 χρόνια σε σταθερή και προκαθορισμένη ημερομηνία. Και ακόμα και αν η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές για κάποιον εξαιρετικό λόγο και όχι για τους λόγους που μέχρι τώρα προκηρύσσονται οι πρόωρες εκλογές, η θητεία της επόμενης Κυβέρνησης θα πρέπει να λήγει την προκαθορισμένη ημερομηνία σύμφωνα με τις προηγούμενες εκλογές», προτείνει χαρακτηριστικά ο Μακάριος Λαζαρίδης.

Τι σας ανησυχεί περισσότερο κ. Λαζαρίδη; Ο κορονοϊός ή η επικείμενη κρίση στην οικονομία;

Αλήθεια αρκεί το Ταμείο Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση της κρίσης ή απαιτούνται και άλλες κινήσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως πχ να μην υπάρξουν οι δημοσιονομικοί στόχοι και πέραν του 2021;

Η οικονομία της Ελλάδας, όπως εκτιμούν και οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης, θα ωφεληθεί από τις συνεχείς προσπάθειες για βελτίωση του επενδυτικού κλίματος σε συνδυασμό με τις εισροές πολύ σημαντικών κεφαλαίων από την Ε.Ε. στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης. Οι ευνοϊκές προοπτικές ανάπτυξης και η επιστροφή σε μια συνετή δημοσιονομική θέση, θα οδηγήσουν σε σταδιακή αντιστροφή της τάσης του δημόσιου χρέους. Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα, θα εισρεύσουν από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία για την επόμενη επταετία συνολικά 72 δισ. ευρώ, τα 32 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης και περίπου 40 δισ. από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο. Το ελληνικό Σχέδιο που κατατέθηκε πριν λίγες μέρες στις Βρυξέλλες, φιλοδοξεί να πυροδοτήσει μια αλλαγή υποδείγματος στην ελληνική οικονομία και τους θεσμούς, προς ένα πιο εξωστρεφές, ανταγωνιστικό και πράσινο οικονομικό μοντέλο. Με πιο αποτελεσματικό και ψηφιοποιημένο κράτος, λιγότερο γραφειοκρατικό. Με δραστικά μειωμένη παραοικονομία και φορολογικό σύστημα φιλικό προς την ανάπτυξη. Τα «πολεμοφόδια» από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ε.Ε. θα απαντήσουν ακόμη στην τρέχουσα αγωνία της κοινωνίας μας για την προστασία και την τόνωση της απασχόλησης, ενώ θα αποτελέσουν και μία ευκαιρία για μια ριζική μεταστροφή της οικονομίας μας προς ένα αναπτυξιακό μοντέλο που θα σηματοδοτήσει την Ελλάδα των επόμενων δεκαετιών. Κλείνω με αυτό: Τον τίτλο της γερμανικής εφημερίδας FAZ σχολιάζοντας το ελληνικό σχέδιο αξιοποίησης των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Υπό τον νέο πρωθυπουργό η Ελλάδα δείχνει τον καλύτερο εαυτό της». Και αυτό, νομίζω τα λέει όλα…

Στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου μπορεί να μην υπάρχουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας; Και εννοώ κυρώσεις που «θα δαγκώνουν», όπως έλεγε παλαιότερα ο πρωθυπουργός…

Όπως είχε πει εξ’ αρχής και κατ’ επανάληψη, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, δύο ήταν οι επιλογές που υπάρχουν για την Τουρκία: Είτε αποκλιμάκωση, διάλογος και -αν χρειαστεί- προσφυγή στην Χάγη, είτε επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων. Η Τουρκία μέχρι πριν από λίγο καιρό αδιαφορούσε και συνέχιζε τις προκλήσεις, δίχως να υπολογίζει κανέναν. Τις τελευταίες μέρες έχει φορέσει το προσωπείο του ειρηνοποιού, συνεχίζοντας την παράνομη δραστηριότητα σε περιοχές που επικαλύπτουν ελληνική υφαλοκρηπίδα και μιλώντας δήθεν για πρόθεση διαλόγου με τη χώρα μας. Είναι έκδηλο το άγχος της για τη λήψη κυρώσεων σε βάρος της στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε, εξάλλου, ότι την περασμένη Πέμπτη υπήρξε μια πολύ σημαντική εξέλιξη για τη χώρα μας από το Ευρωκοινοβούλιο, το οποίο υπερψήφισε για πρώτη φορά, με ευρεία πλειοψηφία, την αυστηρή επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, υιοθετώντας την τροπολογία που κατέθεσε η Ελληνική και Κυπριακή Αντιπροσωπεία. Από την άλλη, τα οικονομικά συμφέροντα συγκεκριμένων ευρωπαϊκών χωρών στην Τουρκία είναι μεγάλα και γι’ αυτό δείχνουν υπερβολική… κατανόηση στον κ. Ερντογάν. Αν και όταν μιλάμε για ευρωπαϊκή οικογένεια, για αλληλεγγύη και κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, τα όποια συμφέροντα θα έπρεπε να είναι κάτω από οτιδήποτε άλλο. Γιατί διαφορετικά δεν μπορούμε να μιλάμε για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να ρίχνουμε νερό στο μύλο των αντιευρωπαϊστών. Θέλω, όμως, να πιστεύω ότι τελικά η Ευρώπη θα πράξει το σωστό και το δίκαιο. Και αν δεν το πράξει πολύ απλά, κύριε Σκουρή, θα έχει σταθεί κατώτερη των περιστάσεων.

Την αξιωματική αντιπολίτευση πώς την κρίνετε; Εκτιμάτε πως μπορεί στην πορεία του χρόνου να ανακάμψει και να διεκδικήσει τις εκλογές από την Νέα Δημοκρατία;

Όλες οι κυβερνήσεις μπορούν να κερδίσουν ξανά εκλογές και όλες οι αντιπολιτεύσεις μπορούν να επανακάμψουν! Αρκεί οι κυβερνήσεις να είναι σοβαρές, να έχουν ακολουθία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων και οι πολίτες να αισθάνονται ότι το κράτος λειτουργεί. Αυτό δηλαδή που κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Οι αντιπολιτεύσεις τώρα για να επανακάμψουν πρέπει να έχουν αντίστοιχα χαρακτηριστικά.

Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν έχει αφήγημα, αναζητά αφορμή για να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση και όταν δεν βρίσκει -το πιο συνηθισμένο- εφευρίσκει

Άλλωστε, όπως πολύ σωστά έλεγε ο κ. Μητσοτάκης όταν ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι καλές κυβερνήσεις χτίζονται στην αντιπολίτευση. Ε, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας κάνουν κακή αντιπολίτευση. Το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν έχει αφήγημα, αναζητά αφορμή για να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση και όταν δεν βρίσκει -το πιο συνηθισμένο- εφευρίσκει. Είναι πλέον προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να εκφέρει κάποια τεκμηριωμένη θετική πρόταση και κινείται σαν ένα εκκρεμές ανάμεσα στην ανεύθυνη καταγγελία από τη μία και στην ανέξοδη πλειοδοσία από την άλλη. Λέει «όχι» σε κάθε κυβερνητική δράση – κορυφαίο, πρόσφατο παράδειγμα η καταψήφιση της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και με ψέματα, συνθήματα, «πυροτεχνήματα» και λαϊκισμούς, αναζητά σανίδα σωτηρίας από την κατηφόρα που έχει πάρει.

Εκτιμώ – λόγω και των σοβαρών εσωκομματικών προβλημάτων – ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο εύκολο να φτάσει εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, στο 3%, παρά να διεκδικήσει την επιστροφή του στη διακυβέρνηση του τόπου.

Και το Κίνημα Αλλαγής; Μπορεί να αποτελεί έναν εν δυνάμει σύμμαχό σας ή εκτιμάτε ότι έχει περάσει σε αυτό που θα λέγαμε «στην άλλη όχθη του Ρουβίκωνα»;

Το Κίνημα Αλλαγής τραβάει το δικό του Γολγοθά, δεδομένου ότι από κόμμα εξουσίας πλέον είναι ένα κόμμα με μονοψήφια ποσοστά και τείνει να γίνει κόμμα διαμαρτυρίας. Η κυρία Γεννηματά αμφισβητείται και ήδη άλλα στελέχη έχουν εκφράσει τη βούλησή τους να τη διαδεχθούν. Κι εκεί δεν υπάρχει αφήγημα να παρουσιάσουν στους πολίτες, παρά την προσπάθεια -όχι πάντα επιτυχημένη, είναι η αλήθεια- να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η στρατηγική του συγκεκριμένου κόμματος είναι ασταθής και η εικόνα που θέλει να βγάλει προς τα έξω θολή. Για το καλό της Δημοκρατίας, μακάρι να ξαναβρεί τον βηματισμό του.

Συμφωνείτε με τη διαπίστωση πολλών πως η κυβέρνηση τελευταία εμφανίζει αρρυθμίες; Πως υπουργοί κάποιες φορές θολώνουν την κεντρική γραμμή;

Αλάθητος, κύριε Σκουρή, είναι όποιος δεν προσπαθεί. Και ο ίδιος, άλλωστε ο Πρωθυπουργός είχε το θάρρος να αναγνωρίσει κατά καιρούς λάθη ή αστοχίες, τις οποίες πάντως άμεσα διόρθωσε. Και αυτό πρέπει να το πιστώσουμε στον κ. Μητσοτάκη, καθώς από τη Μεταπολίτευση και μετά, τουλάχιστον, πρωθυπουργοί δεν μας έχουν συνηθίσει να παραδέχονται λάθη και αστοχίες και μάλιστα άμεσα να τις διορθώνουν. Η Κυβέρνηση είναι συμπαγής, ενωμένη, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και συγκεκριμένο τρόπο εφαρμογής του, λειτουργώντας διαρκώς με γνώμονα το κοινό καλό. Και κάτι ακόμη. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι αυτή η Κυβέρνηση διαχειρίζεται ταυτόχρονα τέσσερις κρίσεις: Πανδημία, οικονομία, ελληνοτουρκικά και προσφυγικό – μεταναστευτικό με απόλυτη επιτυχία, κάτι που καταγράφουν και όλες οι δημοσκοπήσεις.

Το τελευταίο διάστημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας σενάρια για πρόωρες εκλογές μετά την έλευση του εμβολίου. Υπό ποιες προϋποθέσεις θα βλέπατε μια τέτοια εξέλιξη;

Το ερώτημά σας παραβιάζει ανοιχτές θύρες. Και το λέω αυτό, κύριε Σκουρή, γιατί το απευθύνεται σε έναν άνθρωπο που από το βήμα τη Βουλής τον περασμένο Ιανουάριο έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ της σταθερής διάρκειας στις κυβερνητικές θητείες. Θεωρήσαμε επιτυχία το γεγονός ότι επιτέλους απεμπλέξαμε την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής. Δεν θα βοηθούσε λοιπόν περαιτέρω να εξασφαλίζεται η κυβερνητική σταθερότητα, χωρίς αλλά και αν, σε όποιον ασκεί την εξουσία; Οι εθνικές εκλογές θα έπρεπε – κατά την άποψή μου – να διεξάγονται κάθε 4 ή και 5 χρόνια σε σταθερή και προκαθορισμένη ημερομηνία. Και ακόμα και αν η χώρα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές για κάποιον εξαιρετικό λόγο και όχι για τους λόγους που μέχρι τώρα προκηρύσσονται οι πρόωρες εκλογές, η θητεία της επόμενης Κυβέρνησης θα πρέπει να λήγει την προκαθορισμένη ημερομηνία σύμφωνα με τις προηγούμενες εκλογές.

Είμαι πεπεισμένος, λοιπόν, ότι κάλπες θα στηθούν στο τέλος της τετραετίας. Όπως έχει πει, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση έχει πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο προτίθεται να επενδύσει

Έρχομαι τώρα να απαντήσω ακριβώς στο ερώτημά σας. Το μόνο που δεν χρειάζεται ο τόπος είναι οι εκλογές. Την ώρα που η χώρα θα πρέπει να ξανασταθεί στα πόδια της μετά τη μεγάλη αυτή περιπέτεια, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να στερηθεί πολύτιμο οξυγόνο, χάνοντας τρεις μήνες με τις εκλογές -θυμίζω ότι οι επόμενες θα γίνουν με απλή αναλογική και νομοτελειακά θα χρειαστούν επαναληπτικές που θα γίνουν με ενισχυμένη πλειοψηφία. Σας θυμίζω ότι ήμουν ο πρώτος που στα μέσα του περασμένου Απριλίου, με άρθρο μου, που η ιστορική εφημερίδα «Εστία» έκανε πρώτο θέμα, είχα ταχθεί κατά της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, όταν κάποιοι είχαν αρχίσει να … γαργαλάνε τον πρωθυπουργό για εκλογές μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας. Το έκαναν προφανώς γιατί δεν γνωρίζουν το πόσο θεσμικός είναι ο κ. Μητσοτάκης.  Είμαι πεπεισμένος, λοιπόν, ότι κάλπες θα στηθούν στο τέλος της τετραετίας. Όπως έχει πει, άλλωστε, και ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση έχει πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο προτίθεται να επενδύσει. Και στο τέλος, όλοι θα κριθούμε από τους πολίτες.