Κλιματική αλλαγή: Οι γεωπολιτικές κόντρες «ψαλιδίζουν» τις πιθανότητες για λύσεις

Το γεγονός ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής βρίσκεται στην προμετωπίδα της ατζέντας των ισχυρών του πλανήτη (G-20), και φυσικά θα απασχολήσει εκτενώς τη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα που θα ακολουθήσει, δεν αποτελεί είδηση. Ο πλανήτης και δη οι κάτοικοί του, έρχονται πολύ συχνά πλέον αντιμέτωποι με τις καταστροφικές συνέπειες των ανθρώπινων παρεμβάσεων στη φύση.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Το πρόβλημα είναι ορατό, ουδείς, πλέον, δύναται να το αγνοήσει, διότι εκτός όλων των άλλων, είναι και αμιγώς πολιτικό – γεωπολιτικό ζήτημα. Αυτή που δεν είναι… ορατό είναι μια συμφωνία κυρίων ανάμεσα στις ισχυρές-κραταιές χώρες, που θα αφορά τη θέσπιση και εφαρμογή ενός κοινού πλαισίου δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Η αλήθεια είναι πως οι προσδοκίες για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης, έστω μιας σύγκλισης απόψεων και ταύτισης ιδεών, είναι χαμηλές, τόσο στη Σύνοδο του G-20, όσο και στην επερχόμενη για το κλίμα, που θα γίνει υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Πώς άλλωστε να «καλλιεργηθούν» σοβαρές πιθανότητες για μια ολιστική – παγκόσμια απόφαση, όταν από τη Σύνοδο για το κλίμα (COP 26), θα λείπουν δύο από τους πιο σημαντικούς παίκτες, η Ρωσία και η Κίνα; Πούτιν και Σι έχουν δηλώσει πως θα απέχουν από την εν λόγω Σύνοδο, γεγονός που προφανώς καταδεικνύει τη μεγάλη απόσταση που έχει να διανύσει η παγκόσμια κοινότητα, μέχρι ότου φτάσει σε μια κοινά επιθυμητή λύση.

Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής «πέφτει» εκ νέου θύμα των γεωπολιτικών συγκρούσεων και διαφωνιών που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως μεταξύ της Δύσης και της ανατέλλουσας παγκόσμιας δύναμης, της Κίνας. Η Δύση και δη οι ΗΠΑ κατηγορούν την ασιατική χώρα ότι είναι η πρωταθλήτρια στη μόλυνση περιβάλλοντος και την καλούν να λάβει άμεσα μέτρα και δεσμεύσεις, όπως η σταδιακή απεξάρτηση από τη χρήση άνθρακα,. Η Κίνα, από την πλευρά της, ούσα σε φάση βιομηχανικού και εξοπλιστικού «οργασμού», δεν σκοπεύει να υπαναχωρήσει, τουναντίον κατηγορεί συστηματικά τη Δύση για υποκριτική στάση. Υπό αυτό το πρίσμα, με τους γεωπολιτικούς διαξιφισμούς να καπελώνουν τις ανάγκες που αφορούν την κλιματική αλλαγή, η πορεία σύγκλισης δεν μοιάζει, όπως επισημάνθηκε, διόλου πιθανή.

Οι φωνές «λογικής» που εκφράζουν την αγωνία για την κλιματική αλλαγή και το μέλλον του πλανήτη, πολλαπλασιάζονται, είναι η αλήθεια, το τελευταίο διάστημα. Το γεγονός ότι το κλίμα αποτελεί προτεραιότητα στην πιο υψηλή βαθμίδα της παγκόσμιας διαβούλευσης, δεν πρέπει να υποτιμάται, τουναντίον είναι σημείο των καιρών. Και πάλι, όμως, αυτό που λείπει δεν είναι τα ευφυολογήματα, οι παραινέσεις, οι παροτρύνσεις για αλλαγή, αλλά οι ουσιαστικές δεσμεύσεις. Αυτές λείπουν και από το προσχέδιο του τελικού ανακοινωθέντος των G-20, που έφερε στη δημοσιότητα το πρακτορείο Reuters.  Πάλι, οι ισχυροί του πλανήτη εκφράζουν την ανάγκη για άμεση δράση, προκειμένου να πιαστεί ο στόχος περιορισμού της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Στο προσχέδιο, όμως, δεν εδράζονται (ξανά) οι νομικές δεσμεύσεις των χωρών…

Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, σαρώνει την υφήλιο και δεν αποτελεί ένα πρόβλημα που μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί της οικουμένης. Εάν δεν ξεπεραστούν ή έστω αμβλυνθούν οι διαφωνίες και οι γεωπολιτικές κόντρες που θυματοποιούν οποιαδήποτε ολιστική λύση αφορά την κλιματική αλλαγή, τότε η Μητέρα Φύση θα συνεχίσει να τιμωρεί την αλαζονεία των ανθρώπων.