Κ. Τασούλας: Η Ρωσία όπως η χουντική κυβέρνηση αποχώρησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης

Αναφορά στην αποχώρηση της Ρωσίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης «για να αποφύγει την αποπομπή» της, όπως έπραξε η χουντική κυβέρνηση το 1969, έκανε ο πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας, σε δήλωσή του για τα 55 χρόνια από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου.

Όπως δήλωσε ο κ. Τασούλας, «η επτάχρονη δικτατορία δεν σφετερίστηκε μόνο καταπιεστικά και οδυνηρά την εξουσία, αλλά επιπλέον απέκοψε την επαφή της Ελλάδος με την Ευρώπη τη δεκαετία του 1960. Η απόφαση της χουντικής κυβέρνησης για αποχώρηση της Ελλάδος από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 1969 από τον πιο επιφανή δηλαδή διεθνή δημοκρατικό οργανισμό προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, για να αποφύγει τη σίγουρη αποπομπή της, όπως ακριβώς σήμερα αποχώρησε η Ρωσία για να αποφύγει την αποπομπή της, και το πολυετές πάγωμα της σύνδεσης της χώρας μας με την τότε ΕΟΚ ήταν μέρος του διεθνούς κόστους της δικτατορίας αλλά και των βαρύτατων επιπτώσεών της στην πορεία της θεσμικής και οικονομικής μας εναρμόνισης με τον προηγμένο δυτικό κόσμο».

Επεσήμανε, δε, ότι «η τραγωδία της Κύπρου το 1974 και η συνεχιζόμενη, παρά τα αντίθετα ψηφίσματα του ΟΗΕ, στρατιωτική κατοχή του βόρειου τμήματός της από την Τουρκία υπήρξε το ακόμη βαρύτερο, εθνικά αυτή τη φορά, τίμημα της χούντας σε βάρος του ελληνισμού. Από τον Ιούλιο του 1974 μέχρι σήμερα ωστόσο η χώρα μας βιώνει την πλέον παρατεταμένη και σταθερή δημοκρατική διακυβέρνηση στην πολυκύμαντη συνταγματική ιστορία της. Με θεμέλιο του Πολιτεύματος τη λαϊκή κυριαρχία διεκδικούμε την ειρήνη γύρω μας και την προκοπή εσωτερικά μέσα σε ένα ταραγμένο και δυστυχώς απειλητικό περιβάλλον, όπου τελευταία η γεωπολιτική αστάθεια προστίθεται ασφυκτικά στις προϋπάρχουσες σοβαρές προκλήσεις της περιβαλλοντικής και υγειονομικής κρίσης».

Τόνισε, τέλος, ότι «έχοντας γνωρίσει, υποστεί και μη λησμονώντας τα δεινά του ανελεύθερου καθεστώτος της περιόδου 1967-1974 αντιμετωπίζουμε τις σημερινές προκλήσεις ως ελεύθεροι και υπεύθυνοι πολίτες ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού και δημοκρατικού κράτους που διεκδικεί και κερδίζει, παρά τις δυσκολίες, τη θέση του στον προηγμένο κόσμο, επειδή ακριβώς τη διεκδικεί και την κερδίζει ελεύθερα και υπεύθυνα».