Ισπανία: Ποιοι είναι οι υποψήφιοι στις βουλευτικές εκλογές – Τα φαβορί

Η Ισπανία ψηφίζει την Κυριακή για την διεξαγωγή των πρόωρων βουλευτικών εκλογών, όπου οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι κανένα κόμμα δεν θα κερδίσει αρκετές ψήφους για να κυβερνήσει μόνο του, καθιστώντας αναγκαίες τις συμμαχίες που θα προκύψουν μετά την ψηφοφορία.

Ακολουθούν οι βασικότεροι διεκδικητές της πολιτικής ηγεσίας, σύμφωνα με το france24:

Ο εν ενεργεία πρωθυπουργός
Αμφισβητούμενος πολιτικά αρκετές φορές στο παρελθόν, ο εν ενεργεία 51χρονος σοσιαλιστής πρωθυπουργός Pedro Sanchez ασκεί τα καθήκοντά του από τον Ιούνιο του 2018.

Ανέλαβε την εξουσία μετά τη νίκη του σε μια ψηφοφορία μομφής κατά της κυβέρνησης του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (PP) με την υποστήριξη άλλων μικρότερων αριστερών κομμάτων, καθώς και των βασκικών και καταλανικών αυτονομιστικών κινημάτων.

Η κυβέρνησή του έχει περάσει μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως η νομιμοποίηση της ευθανασίας και ένας νόμος που επιτρέπει σε οποιονδήποτε 16 ετών και άνω να αλλάξει το νόμιμα καταγεγραμμένο φύλο του με βάση μια απλή δήλωση.

Ως ο πρώτος πρωθυπουργός της Ισπανίας που μιλάει άπταιστα αγγλικά, ο πρώην καθηγητής οικονομικών έχει ενισχύσει την επιρροή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Φημισμένος για την ικανότητα να αναλαμβάνει ρίσκα, προκήρυξε τις πρόωρες κάλπες αφού οι Σοσιαλιστές του και οι ακροαριστεροί εταίροι τους, οι Podemos, υπέστησαν συντριβή στις περιφερειακές και τοπικές εκλογές του Μαΐου.

Το φαβορί των συντηρητικών
Στο τιμόνι του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) της Ισπανίας εδώ και ένα χρόνο, ο Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο, 61 ετών, ισορρόπησε το κόμμα μετά από μία από τις χειρότερες εσωτερικές κρίσεις στην ιστορία του.

Ήταν επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης της γενέτειράς του, της Γαλικίας, στην αγροτική βορειοδυτική χώρα, για 13 χρόνια, καθώς και της ταχυδρομικής υπηρεσίας και της πρώην εθνικής υπηρεσίας υγείας. Επί των ημερών του, το PP βρίσκεται σταθερά στην κορυφή των δημοσκοπήσεων.

Ο Φεϊχού έχει δεσμευτεί να ανατρέψει πολλούς από τους νόμους του Σάντσεθ, συμπεριλαμβανομένου ενός που αποσκοπεί στην επίλυση της κληρονομιάς που άφησε πίσω της η δικτατορία του Φρανσίσκο Φράνκο από το 1939 έως το 1975.Ακολουθούν οι βασικότεροι διεκδικητές της πολιτικής ηγεσίας:

Ο εν ενεργεία πρωθυπουργός
Αμφισβητούμενος πολιτικά αρκετές φορές στο παρελθόν, ο εν ενεργεία σοσιαλιστής πρωθυπουργός Pedro Sanchez, 51 ετών, ασκεί τα καθήκοντά του από τον Ιούνιο του 2018.

Ανέλαβε την εξουσία μετά τη νίκη του σε μια ψηφοφορία μομφής κατά της κυβέρνησης του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (PP) με την υποστήριξη άλλων μικρότερων αριστερών κομμάτων, καθώς και των βασκικών και καταλανικών αυτονομιστικών μορφωμάτων.

Η κυβέρνησή του έχει περάσει μια σειρά μεταρρυθμίσεων, όπως η νομιμοποίηση της ευθανασίας και ένας νόμος που επιτρέπει σε οποιονδήποτε 16 ετών και άνω να αλλάξει το νόμιμα καταγεγραμμένο φύλο του με βάση μια απλή δήλωση.

Ως ο πρώτος πρωθυπουργός της Ισπανίας που μιλάει άπταιστα αγγλικά, ο πρώην καθηγητής οικονομικών έχει ενισχύσει την επιρροή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γνωστός για την ικανότητα να αναλαμβάνει ρίσκα, προκήρυξε τις πρόωρες κάλπες αφότου οι σοσιαλιστές και οι Podemos, υπέστησαν συντριβή στις περιφερειακές και τοπικές εκλογές του Μαΐου.

Το φαβορί των συντηρητικών
Στο τιμόνι του δεξιού Λαϊκού Κόμματος (PP) της Ισπανίας εδώ και ένα χρόνο, ο Αλμπέρτο Νούνιεθ Φέιχο, 61 ετών, ισορρόπησε το κόμμα μετά από μία από τις χειρότερες εσωτερικές κρίσεις στην ιστορία του.

Ήταν επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης της γενέτειράς του, της Γαλικίας, στην αγροτική βορειοδυτική χώρα, για 13 χρόνια, καθώς και της ταχυδρομικής υπηρεσίας και της πρώην εθνικής υπηρεσίας υγείας. Επί των ημερών του, το PP βρίσκεται σταθερά στην κορυφή των δημοσκοπήσεων.

Ο Φεϊχού έχει δεσμευτεί να ανατρέψει πολλούς από τους νόμους του Σάντσεθ, συμπεριλαμβανομένου ενός που αποσκοπεί στην επίλυση της κληρονομιάς που άφησε πίσω της η δικτατορία του Φρανσίσκο Φράνκο από το 1939 έως το 1975.

Κατηγόρησε επίσης τον Σάντσεθ ότι έχει προδώσει την Ισπανία βασιζόμενος στη στήριξη των βασκικών και καταλανικών αυτονομιστικών κινημάτων για την ψήφιση νόμων και ότι έδωσε χάρη σε Καταλανούς ηγέτες που εκτίουν ποινές φυλάκισης για μια αποτυχημένη προσπάθεια απόσχισης το 2017.

Μετριοπαθής, ο Φεϊχό δεν έχει ωστόσο αποκλείσει μια συμμαχία με το ακροδεξιό Vox για να κυβερνήσει, εάν το PP κερδίσει τις περισσότερες έδρες αλλά δεν καταφέρει να έχει την πλειοψηφία των εδρών, όπως δείχνουν οι περισσότερες δημοσκοπήσεις.

Το PP και το Vox έχουν ήδη καταλήξει σε μια τέτοια συμφωνία σε αρκετές περιφέρειες και δήμους μετά τις εκλογές του Μαΐου, παρά τις υπερσυντηρητικές θέσεις του Vox σε κοινωνικά ζητήματα.

Το δημοφιλέστατο Κομμουνιστικό Κόμμα
Η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαζ — μέλος του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCE) — κατάφερε να συγκεντρώσει την υποστήριξη 15 μικρών αριστερών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων των Podemos, για τη δημιουργία ενός νέου κινήματος με την ονομασία Sumar του οποίου ηγείται.

Εν πολλοίς άγνωστη όταν έγινε υπουργός Εργασίας το 2020, αυτή η 52χρονη δικηγόρος με τον συμπαθή της χαρακτήρα έχει γίνει η πιο αξιόπιστη επικεφαλής κόμματος της Ισπανίας σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Διαπραγματεύτηκε μια κρίσιμη συμφωνία για τις άδειες εργασίας κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid, εξασφάλισε μια σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού και προώθησε μια σημαντική μεταρρύθμιση στα εργασιακά που περιορίζει τη χρήση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.

Το Sumar, το οποίο ελπίζει να κυβερνήσει με τους Σοσιαλιστές του Σάντσεθ, έχει εισηγηθεί ένα πρόγραμμα της ακροαριστεράς.

Ένα από τα βασικά του μέτρα είναι ένα σχέδιο “καθολικής κληρονομιάς”, το οποίο περιλαμβάνει τη χορήγηση στους νέους 20.000 ευρώ (22.500 δολάρια) για να τα δαπανήσουν σε σπουδές ή επαγγελματική κατάρτιση.

Ο υπερεθνικιστής
Μέλος του PP από την εφηβεία του, ο Santiago Abascal διέκοψε τους δεσμούς του με το κόμμα στα τέλη του 2013 για να βοηθήσει στην ίδρυση του ακροδεξιού Vox, του οποίου ηγείται έκτοτε.

Με διάπλαση που μοιάζει με πίτμπουλ και άψογα περιποιημένη γενειάδα, ο 47χρονος είναι γνωστός για τη λαϊκίστικη ρητορική του και τη σκληρή του στάση απέναντι στον καταλανικό αυτονομισμό, η οποία βοήθησε να μετατραπεί το Vox σε δυνητικό παράγοντα εξουσίας.

Η δημοτικότητα του Vox εκτοξεύτηκε μετά την αποτυχημένη προσπάθεια απόσχισης της Καταλονίας το 2017 και έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2019.

Το Vox τάσσεται ανοιχτά κατά των αμβλώσεων και αντιτίθεται στα δικαιώματα των LGBTQ- απορρίπτει την ανάγκη να καταπολεμήσει η κυβέρνηση την έμφυλη βία, επικρίνει έντονα τον “κλιματικό φανατισμό” και θέλει να περικόψει τα επιδόματα για τους μετανάστες.

Ο Αμπασκάλ έχει καλλιεργήσει ισχυρούς δεσμούς με άλλα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα, από το κυβερνών Fidesz της Ουγγαρίας μέχρι τους “Αδελφούς της Ιταλίας” της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι.