Την αναστολή όλων των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στους ιατρούς που εκ παραδρομής έκαναν λάθη στην συνταγογράφηση τα πρώτα έτη εφαρμογής της, ζητά, με επιστολή του ο ΙΣΑ από τον ΕΟΠΥΥ.
Συγκεκριμένα, ο ΙΣΑ τονίζει: “Σε συνέχεια της με αριθμ. πρωτ. . 5592/2.8.2019 εγγράφου μας, και προς επίρρωση των εκεί ισχυρισμών μας θα θέλαμε συμπληρωματικά να επισημάνουμε τα ακόλουθα:
- Τα επιβληθέντα διοικητικά πρόστιμα και κυρώσεις (αφαίρεση δικαιώματος συνταγογράφησης) αφορούν ιατρική συνταγογράφηση παλαιοτέρων ετών, κατά την αρχική εφαρμογή του ηλεκτρονικού συστήματος συνταγογράφησης. Προς απόδειξη του ισχυρισμού μας αυτού επισυνάπτουμε ενδεικτικά μία τέτοια περίπτωση. [συν.1]
- Αφορά σε πολλές περιπτώσεις, όπως η επισυναπτόμενη, γιατρούς που υπηρετούν σε δημόσιες δομές ώστε (α) οι συγκεκριμένες αποφάσεις να στερούν από τις αναγκαίες υπηρεσίες τους ασθενείς αυτών των δημοσίων δομών, (β) επιβάλλουν υπέρογκα πρόστιμα σε δημόσιους λειτουργούς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι πρόκειται για δημοσίους λειτουργούς και ότι οι πράξεις καταλογισμού δεν θα έπρεπε να επιβάλλονται στους ίδιους ως φυσικά πρόσωπα, αλλά στην υπηρεσία τους που υπέχει αστική ευθύνη για κάθε μη νόμιμη πράξη ή παράλειψη στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων τους.
- Επιπλέον, θα πρέπει ιδιαίτερα να επισημανθεί ότι το ΣτΕ ήδη με την ΣτΕ ΕΑ 274/2014 έκρινε ακριβώς αναφορικά με την έκδοση αποφάσεων περί διακοπής συνταγογράφησης ότι : «…..κατά την αληθή έννοια….., ως «υπέρβαση» των ορίων της φαρμακευτικής δαπάνης, εξ αιτίας της οποίας καλείται ο ιατρός από τον ΕΟΠΥΥ προς δικαιολόγηση της συνταγογραφήσεώς του -εφ’ όσον συντρέχουν οι λοιπές προβλεπόμενες προϋποθέσεις και ειδικότερα εφ’ όσον δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό αλλά για «επανειλημμένη υπέρβαση» -, δεν νοείται κάθε υπέρβαση των ορίων ανεξαρτήτως ………(ενώ υφίσταται) η αντίστοιχη υποχρέωση της Διοικήσεως να ελέγχει την τήρηση των διατάξεων αυτών και να επιβάλλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις (βλ. και Ε.Α. 59/2014, σκέψη 8).» και επιπλέον ότι: «………η Διοίκηση (ο ΕΟΠΥΥ) δύναται να καλεί τον ιατρό προς δικαιολόγηση των συνταγογραφήσεων και ενδεχομένως επιβολή κυρώσεων μόνον υπό τις προϋποθέσεις, που τάσσονται στο σκεπτικό.». Ειδικά δε επί της επιστημονικής ελευθερίας του ιατρού ως κύριο και μόνο οδηγό του ιατρού στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του αποφάνθηκε το ΣτΕ με την ΣτΕ Ολομ 1749/2016- σκ 17 και με την ΣτΕ 3802/14 αποφάσεις με τις οποίες το Δικαστήριο δέχθηκε ότι ο ιατρός έχει πρώτιστο καθήκον του την επιστημονική του ανεξαρτησία σύμφωνα με τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (ν. 3418/2005- αρθρ. 2 και 3). Τους ιατρούς επανειλημμένα δικαίωσε το αρμόδιο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με αποφάσεις του.
- Όπως διαπιστώσαμε η συντριπτική πλειονότητα των ποινών που επιβλήθηκαν (σχεδόν όλες) αφορούν ιατρούς της 1ης ΥΠΕ που είναι όλοι μέλη μας. Με το δεδομένο αυτό, παρακαλούμε να μας ενημερώσετε γιατί υπάρχει αυτή η επιλεκτική μεταχείριση”, υπογραμμίζεται.
“Ενόψει όλων των παραπάνω, και της δυνατότητας της Διοίκησης να αναστέλλει την εκτέλεση δικών της πράξεων, κρίνεται επιβεβλημένη η αναστολή της εκτέλεσης όλων των αποφάσεων που φαίνεται ότι εκδόθησαν βεβιασμένα από την απερχόμενη Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ και αφορούσαν στην επιβολή κυρώσεων σε ιατρούς για παραβάσεις από την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης παλαιοτέρων ετών (2013 και 2014), οι οποίες είναι ιδιαιτέρως αυστηρές. Τούτο θα πρέπει να συμβεί τουλάχιστον προ πάσης εξέτασής τους, σύμφωνα με το πνεύμα του ΣτΕ από την υπό σύσταση επιτροπή”, καταλήγει η επιστολή, η οποία κοινοποιείται και στον υπουργό Υγείας, Βασίλη Κικίλια.