Η Τουρκία «ακουμπά» τις κόκκινες γραμμές της Ελλάδας

Ήταν θέμα χρόνου, εν πολλοίς αναμενόμενο γεγονός, η Τουρκία να ανοίξει «μέτωπο» διεκδικήσεων και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Δεν πρόκειται για μια αιφνιδιαστική κίνηση της Άγκυρας, αλλά για ένα πολύ καλά μελετημένο βήμα  που εντάσσεται στο συνολικό στρατηγικό της αφήγημα για καθολική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο αλλά και για αλλαγή, συνολικά και επί τα βελτίω της θέσης της, στην Ανατολική Μεσόγειο.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Η Τουρκία επιχειρεί να αλλάξει άρδην του συσχετισμούς, να καταστεί  κυρίαρχη του παιχνιδιού στην Ανατολική Μεσόγειο και βεβαίως να καρπωθεί σημαντικά γεωπολιτικά οφέλη. Στη χειρότερη περίπτωση, ακολουθώντας πιστά το δόγμα επιθετικής ρητορικής και έμπρακτης διεκδίκησης σ’ όλα τα επίπεδα, θα μετατραπεί σε ισότιμο συνομιλητή και συνάμα διεκδικητή , στην ενεργειακή «μοιρασιά» που αναμένεται να λάβει χώρα στη μεσογειακή λεκάνη και δη στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Η Άγκυρα φρόντισε να καταδείξει χωρίς χρονοτριβές, ότι δεν θα έμενε έξω από το γεω-ενεργειακό παιχνίδι. Διεκδίκησε εξ’ αρχής το «μερίδιό» της στην κυπριακή ζώνη, ενώ βρήκε απαντήσεις απέναντι στο «άνοιγμα» της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου, προς το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Συμμάχησε με την κυβέρνηση Φάρατζ, με την οποία υπέγραψε το περιβόητο Μνημόνιο και επέκτεινε κατά πολύ προς δυτικά τις διεκδικήσεις τους, έχοντας πάντα, όμως, ως στρατηγική αφετηρία και σημείο αναφοράς την  Ανατολική Μεσόγειο.

Περνώντας, πλέον, στο επόμενο στάδιο του στρατηγικού πλάνου που έχει εκπονήσει, η Τουρκία εντάσσει στον «χάρτη» των διεκδικήσεών της και θαλάσσια «οικόπεδα» εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Γνωστοποιεί ότι θα πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες σε περιοχές σε μικρή απόσταση από την Κρήτη, την Κάρπαθο και την Ρόδο και όπως αναφέρθηκε, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Τι επιχειρεί να πετύχει η Τουρκία

Κατ’ αρχάς η Τουρκία, σ’ ό,τι αφορά στις γεωπολιτικές δράσεις της, δεν λειτουργεί βασιζόμενη σε τακτικές αιφνιδιασμού , αλλά φροντίζει να παρουσιάζει/ξεδιπλώνει μεθοδικά τη στρατηγική της. Στην περίπτωση της τουρκικής ανακοίνωσης για σεισμικές έρευνες  της ΤΡΑΟ (κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου), δύο συμπεράσματα προκύπτουν:

πρώτον πως η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει ισχυρά τετελεσμένα στην περιοχή, να οικειοποιηθεί τρόπον τινά την ελληνική υφαλοκρηπίδα και θέτοντας σε εφαρμογή το μνημόνιο με τη Λιβύη (χάραξη ΑΟΖ Τουρκίας-Λιβύης), να σημειώσει μια τεράστια και ενδεχομένως γεωπολιτική νίκη στην περιοχή, εγκλωβίζοντας και αποδυναμώνοντας την Ελλάδα. Εννοείται, ασφαλώς, ότι αν προκύψουν τέτοιους είδους «δεδικασμένα» στην περιοχή, η Τουρκία θα τα χρησιμοποιήσει, χωρίς δεύτερη σκέψη, προς ικανοποίηση των συνολικών διεκδικήσεών της στο Αιγαίο.

Δεύτερον η Τουρκία, μέσω της δημοσιοποίησης των προθέσεών της για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, επιχειρεί να «ιχνηλατήσει» τα στρατηγικά αντανακλαστικά της Ελλάδας απέναντι σε μία εξόχως προκλητική ενέργεια. 

Υπό επεξεργασία όλα τα σενάρια

Η τουρκική κλιμάκωση, αν τελικώς πάρει σάρκα και οστά το παραπάνω σχέδιο, θα χτυπήσει «κόκκινο» και το ερώτημα που τίθεται ευλόγως είναι αν και η ελληνική απάντηση θα είναι ανάλογης εμβέλειας και γεωπολιτικής ισχύος. Μέχρι τώρα η Ελλάδα έχει «συμβιβαστεί» με τον ρόλο του καταγγέλλοντος της Τουρκίας , μέσω ρηματικών διακοινώσεων και άλλων σχετικών ενεργειών, προς τη διεθνή κοινότητα.

Ενδεχόμενη τουρκική «εισβολή» δια του…  τσαμπουκά σε ελληνικά θαλάσσια ύδατα, είναι «game changer», αλλάζει τα δεδομένα και ακουμπά τις «κόκκινες» γραμμές της Ελλάδας απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Σε κάθε περίπτωση η Αθήνα οφείλει να επεξεργαστεί όλα τα σενάρια αντιμετώπισης, ακόμη και αυτών που προβλέπουν ενέργειες καταστολής απέναντι στις τουρκικές δράσεις, όταν και εφόσον αυτές λάβουν χώρα εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Παράλληλα πρέπει να επιδείξει διπλωματικά αντανακλαστικά και να εντείνει τις προσπάθειες για τη δημιουργία ισχυρών συμμαχιών, με σημαντικούς γεωπολιτικούς παίκτες όπως επί παραδείγματι το Ισραήλ. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ, στα μέσα Ιουνίου, φαίνεται πως κινείται στο «δόγμα» σύμπηξης συμμαχιών και στην ανάπτυξη ισχυρών φιλιών με χώρες οι οποίες έχουν κοινά στρατηγικά συμφέροντα με την Ελλάδα.

Πέραν των καταγγελιών για τις δράσεις της Τουρκίας και τις κατά καιρούς δηλώσεις συμπαράστασης στο ελληνικό «δίκαιο», η Αθήνα δύναται να διεκδικήσει… ηχηρότερες και «ποινές» για την Άγκυρα. Στη φαρέτρα της ελληνικής διπλωματίας πρέπει να υπάρχει και να χρησιμοποιηθεί ως προληπτικό μέτρο απέναντι στην Άγκυρα, η πρόταση προς την Ε.Ε για διακοπή της χρηματοδότησης προς την Τουρκία. Επί τη ευκαιρία της τουρκικής κλιμάκωσης των προκλήσεων απέναντι στην Ελλάδα, ήρθε και η ώρα να διαπιστώσουμε αν η Ευρώπη είναι διατεθειμένη να σταθεί στο πλάι μας, ως φύσει και θέσει σύμμαχό μας ή θα συνεχίσει να ακολουθεί τον δρόμο της light παρεμβατικότητας στα ελληνοτουρκικά ζητήματα, βολευόμενη σε άνευ ισχύος και πολιτικής δυναμικής δηλώσεις συμπαράστασης, προς τη «δεινοπαθούσα» Ελλάδα.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα