Η Ιρλανδία ξυπνάει το φάντασμα του Χίτλερ – Φέρνει νόμο που απαγορεύει το εμπόριο με ισραηλινούς

Η απόφαση της Ιρλανδίας να προχωρήσει σε νομοθεσία που απαγορεύει το εμπόριο με τους ισραηλινούς οικισμούς της Δυτικής Όχθης και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, ανεξάρτητα από το νομικό περίβλημα, ξυπνά μνήμες από τις σκοτεινότερες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας. Τότε που οι κυβερνήσεις στην καρδιά της Ευρώπης ψήφιζαν διατάξεις που ξεχώριζαν και δαιμονοποιούσαν τους Εβραίους, θεωρώντας τους υπεύθυνους για δεινά ολόκληρων λαών.

Παρά την επίσημη γλώσσα περί «διεθνούς δικαίου» και «απαγόρευσης παράνομων οικισμών», η πρωτοβουλία της Ιρλανδίας είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση του ναζισμού που ευρωπαϊκή κυβέρνηση φέρνει νόμο που στοχοποιεί ειδικά προϊόντα που παράγονται από Εβραίους, ποινικοποιώντας ουσιαστικά το εμπόριο μαζί τους. Όπως τόνισε και ο πρώην Ιρλανδός υπουργός Δικαιοσύνης και Άμυνας, Άλαν Σάτερ, πρόκειται για μια επικίνδυνη ολίσθηση που ανασύρει το φάντασμα του Χίτλερ από το παρελθόν, αυτή τη φορά ντυμένο με τον μανδύα «ανθρωπιστικής» ευαισθησίας.

Η Ιρλανδία προσπαθεί να παρουσιαστεί ως υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ωστόσο, η συγκεκριμένη κίνηση επαναφέρει τη ρητορική συλλογικής ευθύνης απέναντι στους Εβραίους, ένα μοτίβο που έχει στοιχειώσει την ευρωπαϊκή ήπειρο. Από τον Μεσαίωνα μέχρι τα πογκρόμ και το Ολοκαύτωμα, τέτοιες πρακτικές άνοιγαν τον δρόμο για νομιμοποίηση διακρίσεων, ρητορικής μίσους και τελικά βίας.

Ο Ιρλανδός υπουργός Εξωτερικών Σάιμον Χάρις υποστήριξε πως στόχος είναι να συμβάλει στη λύση των δύο κρατών και στην ειρήνη στην περιοχή. Ωστόσο, η επιλεκτική στοχοποίηση ισραηλινών προϊόντων θυμίζει περισσότερο τον μποϊκοτάζ που προώθησε το ναζιστικό καθεστώς στη Γερμανία κατά εβραϊκών επιχειρήσεων και προϊόντων τη δεκαετία του 1930, προετοιμάζοντας το έδαφος για εγκλήματα που ακολούθησαν.

Η κίνηση της Ιρλανδίας μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα «νομιμοποιημένη» μορφή αντισημιτισμού στην Ευρώπη, δίνοντας άλλοθι σε εκείνες τις φωνές που αναζητούν σύγχρονους αποδιοπομπαίους τράγους. Κι ενώ η διεθνής κοινότητα οφείλει να ελέγχει και να πιέζει όλες τις πλευρές για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, η στοχοποίηση μόνο των Εβραίων παραγωγών φέρνει στη μνήμη μια φράση που στοιχειώνει τον 20ό αιώνα: «Μην αγοράζετε από Εβραίους».

Ο διάλογος για το Παλαιστινιακό δεν μπορεί να οδηγεί στην αναβίωση παλιών μισαλλόδοξων συνταγών. Αλλιώς, η Ευρώπη κινδυνεύει να βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με τα πιο σκοτεινά κομμάτια της δικής της ιστορίας.