Η απόφαση του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ δημοσίευσε την Απόφαση του 21ου Συνεδρίου του “Για τα καθήκοντα των κομμουνιστών στην εργατική τάξη και το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα και την Κοινωνική Συμμαχία”.

Όπως σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στην εισαγωγή του κειμένου, “Tο 21ο Συνέδριο του ΚΚΕ εξέτασε τη δουλειά του Κόμματος στην πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος και την κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη και καθόρισε κατευθύνσεις για τα επόμενα χρόνια”.

Προστίθεται ότι “στην Απόφαση του προηγούμενου Συνεδρίου τέθηκαν επίσης αρκετά σημαντικά ζητήματα για τον ρόλο του ΚΚΕ στο εργατικό – λαϊκό κίνημα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, το 21ο Συνέδριο εξέτασε τη νέα κατάσταση, εντόπισε θετικές πλευρές και υποκειμενικές αδυναμίες που απαιτούν ριζική αντιμετώπιση, ώστε να αντιστοιχίσει το Κόμμα τη δράση του με τις απαιτήσεις που απορρέουν από τις ανάγκες των εργατικών – λαϊκών δυνάμεων, τους στόχους που έχουμε θέσει”.

Στο πλαίσιο αυτό εξετάστηκαν: 1) Οι βασικές τάσεις στην ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας και η σημερινή κατάσταση της εργατικής τάξης, 2) η κατάσταση στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης στα σωματεία και η συμμετοχή της στην ταξική πάλη συμπεριλαμβανομένης και της πορείας του ΠΑμΕ “ως πόλου ταξικής συσπείρωσης Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, σωματείων, συνδικαλιστών με γραμμή πάλης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση” και 3) η επεξεργασία της πείρας από την κοινή δράση εργατικών σωματείων με μαζικές οργανώσεις των λαϊκών στρωμάτων των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και των βιοπαλαιστών αγροτών, γενικότερα της προσπάθειας να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις της κοινωνικής συμμαχίας τους”.

“Το Συνέδριο μελέτησε βασικές τάσεις εξέλιξης της ταξικής διάρθρωσης στην Ελλάδα, σε επίπεδο 20ετίας, με κεντρικό στόχο να προσανατολιστεί καλύτερα και πιο εύστοχα η δουλειά του Κόμματος στην εργατική τάξη. Αποφάσισε τη συνέχιση της μελέτης και την έκδοσή της, ώστε να κατανοηθούν πλευρές που διαμορφώνουν τη γενικότερη κατάστασή της, αλλά και να προσδιοριστούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα τμήματα της μισθωτής εργασίας που ανήκουν στην εργατική τάξη ή την προσεγγίζουν. μελέτησε τις στρατηγικές ιεραρχήσεις στην πολιτική των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ και την επίδρασή τους, τις συνέπειες, άμεσες ή μακροπρόθεσμες, στην εργατική τάξη και τους εν δυνάμει συμμάχους της” σημειώνει η Απόφαση στην οποία επίσης προσδιορίζονται συγκεκριμένοι κλάδοι που αποκτούν αυξημένη σημασία το επόμενο διάστημα.

Στο κεφάλαιο της Απόφασης “Η πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος” τονίζεται ότι “το ΚΚΕ συνέβαλε καθοριστικά ώστε ένα σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης να αντιστέκεται και να δείχνει εξαιρετικά στοιχεία αντοχής, κράτησε ζωντανή την αξία της αγωνιστικής συνδικαλιστικής οργάνωσης, συγκρότησε δυνάμεις, ανασύνταξε συνδικάτα, διαπαιδαγώγησε μια νέα γενιά αγωνιστών με γραμμή ενάντια στους καπιταλιστές, στο κράτος και τους μηχανισμούς του, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους”.

“Προσδιορίζουμε το βασικό περιεχόμενο της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος ως την προετοιμασία και ανάπτυξη της ικανότητας δράσης του να αντιπαρατεθεί με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα, σε συμμαχία με τα λαϊκά τμήματα των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου που παλεύουν για την επιβίωσή τους, ενάντια στην ενιαία επεξεργασμένη στρατηγική του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής εξουσίας. Η δράση μας να αντιστοιχίζεται με το στρατηγικής σημασίας καθήκον της ανασύνταξης” αναφέρει η Απόφαση.

Υπογραμμίζει επίσης ότι “Οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, ή για το κεφάλαιο ή για τον λαό, θα είναι η βασική γραμμή αντιπαράθεσης και το επόμενο διάστημα στο εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, βρίσκοντας την έκφρασή της σε κάθε κλάδο. με επίκεντρο τους κλάδους στρατηγικής σημασίας, απαιτείται μια πιο σταθερή, επίμονη, σχεδιασμένη δράση κατά κλάδο, με εξειδικευμένη γραμμή κατά χώρο και σωματείο, με στόχο τη συσπείρωση δυνάμεων, την αλλαγή του συσχετισμού και την οικοδόμηση γερών Κομματικών Οργανώσεων”.

Σε άλλα σημεία της η Απόφαση τονίζει ότι αποτελεί “κρίσιμο στοιχείο της ανασύνταξης η πορεία του ΠΑμΕ και η διεύρυνση των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συσπειρώνει” καθώς και ότι είναι “βασικό καθήκον για την ανασύνταξη η άνοδος του βαθμού οργάνωσης της εργατικής τάξης”

‘Αλλα κεφάλαια της Απόφασης του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ αφορούν στην “Παρέμβαση του Κόμματος στους συμμάχους της εργατικής τάξης και την προώθηση της Κοινωνικής Συμμαχίας”, στην “Δράση των κομμουνιστριών στο ριζοσπαστικό Γυναικείο Κίνημα (ΟΓΕ)”, και στην “Δουλειά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τους νέους και τις νέες των εργατικών-λαϊκών οικογενειών”

“Το ΚΚΕ αναλαμβάνει μεγάλα καθήκοντα για την ανασυγκρότηση του κινήματος της εργατικής τάξης, για τη συγκρότηση της κοινωνικής συμμαχίας. Το 21o Συνέδριο εκτιμά ότι μαζί με τις αρνητικές εξελίξεις υπάρχουν ταυτόχρονα κι εφεδρείες στο κίνημα, διάφορες εστίες αντίστασης που πρέπει να βοηθήσουμε εμείς να βγουν στην επιφάνεια και να εκφραστούν με δυναμισμό. μεγαλώνει η ευθύνη του Κόμματος, όλων των μελών και στελεχών μας” τονίζεται στον Επίλογο της Απόφασης του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ και καταλήγοντας υπογραμμίζεται:

“Το χάσμα ανάμεσα στο πώς μπορεί να ζει σήμερα ένας εργαζόμενος και στο πώς τελικά ζει όλο και μεγαλώνει. Σήμερα, πλέον, στον 21ο αιώνα, η μελετημένη πείρα μαζί με την ίδια την αντικειμενική εξέλιξη των κοινωνιών μπορούν να μας οδηγήσουν στη νέα κοινωνία, αν οι λαοί το βάλουμε στόχο, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική μας δύναμη. Ο λαός δεν έχει δοκιμάσει ακόμα τη δύναμή του, επομένως δεν πρέπει να υπάρχει απογοήτευση για την αποτελεσματικότητα των αγώνων: Προέχει η προετοιμασία δυνάμεων για την εργατική – λαϊκή αντεπίθεση.

μέσα στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μέσα στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και σχεδιασμούς, μπορούμε να βρούμε κοινό βηματισμό με χιλιάδες εργαζόμενους, μπορούμε να δημιουργήσουμε ρωγμές στο σημερινό σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, στον συμβιβασμό και τη μοιρολατρία, μπορούμε να συγκροτήσουμε μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία, όχι μόνο για να διεκδικήσουμε ανακούφιση από τα σημερινά οξυμένα προβλήματα, αλλά και για να διαμορφώσουμε προϋποθέσεις για τη ριζική ανατροπή, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό”.