Handeslblatt: Πώς ο πρόεδρος της Αργεντινής θέλει να πουλήσει το φυσικό του αέριο στη Γερμανία

Οι ελπίδες της Αργεντινής να ξεπεράσει τη δική της οικονομική κρίση και να καθιερωθεί ως προμηθευτής ενέργειας για την ευρωπαϊκή ήπειρο βρίσκονται βαθιά θαμμένες, σημειώνει η Handelsblatt. Η “vaca muerta”, ένας βραχώδης σχηματισμός στα νοτιοανατολικά της χώρας, θεωρείται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα σχιστολιθικού αερίου στον κόσμο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι συζητήσεις γύρω από το μέλλον του ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης αυξάνουν τώρα τις ελπίδες της Αργεντινής να μπορέσει να πουλήσει το αέριο αυτό σε όλο τον κόσμο.

Για το σκοπό αυτό, ο Αργεντινός πρόεδρος ξεκίνησε περιοδεία από την Ισπανία μέσω Γερμανίας στη Γαλλία. Η Handelsblatt μίλησε μαζί του στο Βερολίνο. Ο κ. Φερνάντες εξηγεί τον σκοπό του ταξιδιού του με τα εξής λόγια: “Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η παγκόσμια αγορά χάνει έναν σημαντικό παίκτη, τη Ρωσία. Η Αργεντινή θα μπορούσε να είναι μια καλή εναλλακτική λύση γι’ αυτό”.

“Θα κατασκευάσουμε μονάδες υγροποίησης φυσικού αερίου για να μπορούμε να εξάγουμε το φυσικό αέριο στο μέλλον”, υποσχέθηκε ο πρόεδρος. Είχε μιλήσει με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς για τη συμμετοχή της Γερμανίας στην κατασκευή αυτών των εργοστασίων. Για παράδειγμα, είναι δυνατή η συγχρηματοδότηση μέσω σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με μία από τις εταιρείες της Αργεντινής. Ο Fernández δήλωσε ότι ο καγκελάριος είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον.

Ωστόσο, δεν φαίνεται ότι η Γερμανία θα είναι σε θέση να κάνει το ενεργειακό προγραμματισμό λαμβάνοντας υπόψην το αργεντίνικο φυσικό αέριο σύντομα. Στην Αργεντινή, υπάρχουν διαμαρτυρίες κατά του έργου λόγω ανησυχιών για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και το κλίμα.

Επιπλέον, ο Fernández εκτιμά ότι η κατασκευή των μονάδων υγροποίησης θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο έως τρία χρόνια. “Αυτό πρέπει να προωθηθεί γρήγορα τώρα”, απαιτεί – ελπίζοντας επίσης στη γερμανική υποστήριξη.

Ανταγωνιστής της Ευρώπης είναι η Κίνα
Στην αναζήτηση επενδυτών για νέα ενεργειακά έργα, ωστόσο, ο Φερνάντες είχε στραφεί πρόσφατα προς το Πεκίνο. Το αποτέλεσμα ήταν μια συνεργασία στον τομέα της ενέργειας που περιλαμβάνει συνολικά 17 έργα υποδομής για τα οποία η Κίνα παρέχει 23,7 δισεκατομμύρια δολάρια. Η συμφωνία θεωρείται μέρος του σχεδίου ένταξης της Αργεντινής στον κινεζικό Νέο Δρόμο του Μεταξιού.

Η Κίνα έχει γίνει εδώ και καιρό ο μεγαλύτερος οικονομικός ανταγωνιστής της Ευρώπης στη Λατινική Αμερική. Το εμπόριο μεταξύ της Κίνας και της Λατινικής Αμερικής αυξήθηκε από 18 δισεκατομμύρια δολάρια το 2002 σε περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια πέρυσι.

Σε συνέντευξή του στη Handelsblatt, ωστόσο, ο Αλμπέρτο Φερνάντες τονίζει τη διαφορά μεταξύ των διμερών σχέσεων της χώρας του με την Κίνα και με τους Ευρωπαίους. “Στην Αργεντινή, υπάρχουν ευρωπαϊκές εταιρείες που βρίσκονται εκεί για πάνω από 100 χρόνια – υπάρχει μια συμβίωση”, λέει. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, θα επένδυε μόνο στις υποδομές της Αργεντινής – και θα ανέβαζε τις τιμές των τροφίμων μέσω μαζικών αγορών κρέατος, για παράδειγμα.

Η άνοδος των τιμών είναι παραδοσιακά ένα μεγάλο πρόβλημα στην Αργεντινή. Από το 2010, ο πληθωρισμός εκεί κυμαίνεται σταθερά σε διψήφιο ποσοστό. Για το 2022, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) αναμένει πληθωρισμό της τάξης του 50%. Ταυτόχρονα, υπάρχει έλλειψη πρόσβασης σε αμερικανικά δολάρια. Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο ο Φερνάντες προσπαθεί σκληρά να ενισχύσει τις εξαγωγές της Αργεντινής.

Ταυτόχρονα, όμως, ο Αργεντινός πρόεδρος θεωρείται μεγάλος σκεπτικιστής όσον αφορά τη σχεδιαζόμενη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου των χωρών της Mercosur με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τα κράτη μέλη του οικονομικού χώρου Mercosur, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη και τη Βενεζουέλα, ολοκληρώθηκαν το 2019 μετά από δύο δεκαετίες. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η συμφωνία δεν έχει επικυρωθεί επειδή οι Ευρωπαίοι εκφράζουν ανησυχίες για την αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου από τον πρόεδρο της Βραζιλίας Ζαΐρ Μπολσονάρου.

Ένα από τα μεγάλα θέματα που προκαλούν διαμάχη είναι η αποψίλωση των τροπικών δασών

Σύμφωνα με τον Alberto Fernández, ωστόσο, πρόκειται κυρίως για ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. “Ο ισχυρισμός ότι δεν μπορούμε να υπογράψουμε τη συμφωνία λόγω της κλιματικής αλλαγής δεν είναι αληθινός. Μάλλον, η ευρωπαϊκή πλευρά αντιτίθεται στη συνθήκη επειδή πολλές χώρες θέλουν να προστατεύσουν ορισμένους τομείς της οικονομίας τους.

Ο Fernández επικρίνει ότι το ζήτημα αφορά κυρίως τους τομείς στους οποίους οι χώρες της Mercosur είναι ιδιαίτερα ισχυρές. Η Γαλλία, για παράδειγμα, θέλει να προστατεύσει τους αγρότες της, οι οποίοι θα επηρεαστούν από τη συμφωνία.

Παρ’ όλα αυτά, λέει, η Λατινική Αμερική γενικά πρέπει να προσανατολιστεί και πάλι περισσότερο προς την Ευρώπη – επειδή οι σημαντικότερες επενδύσεις σε “παραγωγικά έργα” προέρχονται από εκεί. Αν ο Φερνάντες κάνει ό,τι θέλει, αυτή η “σημαντική σύνδεση” θα πρέπει να βελτιωθεί και να εμβαθυνθεί.

Αλλά απαιτεί επίσης: “Πρέπει να κάνουμε τη συζήτηση για τη συμφωνία πιο ειλικρινή”. Δεν πρόκειται για τον Αμαζόνιο, λέει, αλλά για τον προστατευτισμό.