H Ρ. Χρηστίδου στο Indicator.gr: Θα είμαστε εκεί για μια αγωνιστική και μαχητική αντιπολίτευση

Η νεοεκλεγείσα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χρηστίδου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Indicator.gr και τον δημοσιογράφο Μάκη Θεοδώση, αναφέρεται μεταξύ άλλων στην εναλλαγή μεταξύ μουσικής και πολιτικής σκηνής και στην απόφαση της να επικεντρωθεί στην έκφραση των πολιτών που την ψήφισαν.

Παράλληλα, σε ότι αφορά τα νομοσχέδια για το επιτελικό κράτος που φέρνει η νέα κυβέρνηση, η κ. Χρηστίδου διακρίνει μια υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του πρωθυπουργού και όπως τονίζει, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην αλλοίωση του πολιτεύματος.

Τέλος, ερωτηθείσα για το τρόπο άσκησης εποικοδομητικής κριτικής, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται ξεκάθαρη, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «θα είμαστε εκεί για μια αγωνιστική και μαχητική αντιπολίτευση».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Κυρία Χρηστίδου ποιες είναι οι προσδοκίες από την συμμετοχή σας στην πολιτική, πως το αποφασίσατε;

Έχω πει και στην αρχική δήλωση μου, μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας μου, πως το σημαντικότερο πράγμα για μένα στην πολιτική διαδικασία είναι η εμπιστοσύνη. Ο βασικός στόχος μου ήταν να κερδίσω την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου. Μέσα στα 15 χρόνια ενασχόλησης μου με τη Μουσική οι άνθρωποι που με ακολουθούν γνωρίζουν δομικά στοιχεία του χαρακτήρα μου, έχουμε μια ειλικρινή σχέση. Αυτή η εμπιστοσύνη τώρα μετουσιώνεται  σε κάτι διαφορετικό. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν το από παλιά ενδιαφέρον μου για την πολιτική και ότι κοιτάω τη μεγάλη εικόνα και όχι τη μικρή.

Υπήρξατε ενεργά πολιτικοποιημένη στην νεότερη ηλικία ή είχατε διαμορφωμένη πολιτική άποψη;

Δεν ήμουν κομματοποιημένη ούτε οι γονείς μου ήταν γραμμένοι σε κομματική οργάνωση. Είχαν πολιτική συγκρότηση όμως. Θυμάμαι τη μητέρα μου να με παίρνει μαζί της στο παραβάν στις εκλογές για να εξοικειωθώ. Δεν πηγαίναμε σε πολιτικές συγκεντρώσεις, δούλευαν πολύ και βλεπόμασταν συγκεκριμένες στιγμές.

Νιώσατε ως «πρωτάκι» μπαίνοντας στην ορκωμοσία και τι σας έκανε την πιο θετική και την πιο αρνητική εντύπωση;

Ειλικρινά δεν έχω προσέξει κάτι αρνητικό ως προς την αίσθηση που σου αφήνει η πρώτη επαφή με το Κοινοβούλιο. Με ενδιαφέρει η ουσία της παρουσίας μου, η επιθυμία μου να ανταποκριθώ στο ρόλο μου, στους 20.000 που με ψήφισαν, τους έχω πάντα στην σκέψη μου, στην καρδιά μου.

Αισθάνεστε μεγάλο αυτό το «βάρος»;

Δεν το θεωρώ βάρος, είναι ευθύνη, η οποία μου αρέσει, δεν τη φοβάμαι, είναι σαν να έχω μια αποστολή για να την ολοκληρώσω.

Εκλεχθήκατε πανηγυρικά στη θέση γραμματέα του προέδρου της Βουλής με 282 ψήφους ξεπερνώντας πολιτικά στελέχη της συμπολίτευσης. Τελικά η αναγνωρισιμότητα υπερισχύει;

Παίζει σίγουρα κάποιο ρόλο για να γίνεις αρχικά αποδεκτός, αλλά στη συνέχεια πρέπει να καθιερωθείς μέσω του χαρακτήρα και των προσόντων σου. Να επισημάνω πάντως ότι είναι διαφορετικό για τους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες. Για μια γυναίκα που βρίσκεται στο επίκεντρο απαιτείται διπλάσια ή και τριπλάσια προσπάθεια καθιέρωσης. Λόγω της ιδιότητας μου ως μουσικού, είχα τη δυνατότητα να πλησιάσω ευκολότερα τον κόσμο, να παρουσιάσω τον εαυτό μου, να επικοινωνήσω ιδέες και προτάσεις και τελικά όλα ήρθαν ως φυσιολογική εξέλιξη.

Πως σας έπεισε ο Αλέξης Τσίπρας να κατεβείτε ως υποψήφια;

Ο πρόεδρος δε μου είπε κάτι. Εγώ έθεσα τον εαυτό μου στη διάθεση του και, λόγω διαμονής μου στην Ηλιούπολη, βρέθηκα στο Β3 στο νότιο τομέα. Δε θέλω να κλείνομαι όλες τις ώρες στη Βουλή, θέλω να είμαι στο δρόμο, κοντά στον κόσμο και τα προβλήματά του.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χρηστίδου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με τον δημοσιογράφο Μάκη Θεοδώση.

Ποια είναι λοιπόν τα σοβαρότερα προβλήματα της περιφέρειάς σας;

Τα βασικότερα είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για νέους και η αύξηση του εισοδήματος.

Το Ελληνικό θα βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση;

Να προχωρά ένα έργο, αλλά το ερώτημα είναι ποιους θα ωφελήσει πραγματικά. Να προχωρά σωστά και τα κέρδη να κατανεμηθούν ανάλογα. Ελπίζω να μη επαληθευτεί η εκτίμηση μου πως παραδίδουμε τη διαχείριση εν λευκώ.
Ως κυβέρνηση πήραμε ένα άδειο οικόπεδο, φτιάξαμε δασικούς χάρτες οριοθετήσαμε τα αρχαία, κάναμε όλη την απαραίτητη δουλειά. Αυτό απαιτούσε χρόνο και κόπο, λόγω και της γραφειοκρατίας που κυριαρχεί στη δημόσια διοίκηση, και είμαι σε θέση να το γνωρίζω, μια και είναι ο τομέας που σπουδάζω αυτή την περίοδο.

Τελικά εγκαταλείπετε το τραγούδι;

Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα, αλλά κατανοώ  ότι όλοι ψάχνουν για πηχιαίους τίτλους. Το σημαντικό σήμερα είναι η εκλογή μου ως βουλευτής. Το θεωρώ πολύ σπουδαίο, ο κόσμος και ο ΣΥΡΙΖΑ μου έχουν αναθέσει μια αποστολή που με τιμά, και ως εκ τούτου δεν επιθυμώ η επαγγελματική μου ιδιότητα να επηρεάσει με οποιοδήποτε τρόπο την εξέλιξη αυτής της αποστολής.

Υπάρχει ημερομηνία λήξης για την πολιτική σας πορεία ή τολμήσατε και όπου βγει;

Πάντα έτσι κάνω στη ζωή μου, την αφήνω να με κατευθύνει σε κάποια πράγματα, είναι πιο παραγωγικό. Δεν θέλω να αγχώνομαι με τα μεγάλα και να μπαίνω σε κουτιά για τα μικρά. Βάζω το μέγιστο των δυνάμεων μου και όπου πάει.

Η ποσόστωση του 40% για τις γυναίκες στα ψηφοδέλτια δεν αποτυπώθηκε στο κοινοβούλιο, ακόμα και το νέο κυβερνητικό σχήμα έχει μόλις δυο γυναίκες υπουργούς Μήπως ο Έλληνας δεν είναι έτοιμος για την πραγματική ισότητα;

Ούτε ο Έλληνας ούτε η Ελληνίδα. Υπάρχει διστακτικότητα. Όλο το κοινωνικό σχήμα είναι επίπλαστο, υποκριτικό,  τι είθισται να βαφτίζεται «αντρικό» και τι «γυναικείο», αναφερόμαστε στο κοινωνικό μας φύλο. Είναι άδικο και περιοριστικό, εφόσον γεννιόμαστε ελεύθεροι, να κλεινόμαστε σε φυλακές που φτιάχνει η σύγχρονη ζωή. Προσπαθούν κάποιοι να επιβάλουν μια ομοιομορφία για όλες και για όλους με σκοπιμότητα. Οι γυναίκες μπορούν -και πρέπει- να βγουν μπροστά, να νικήσουν τις ανισότητες.

Σε ποιο τομέα θεωρείτε πως θα είστε χρήσιμη;

Θέλω να τονίσω πως η παρουσία μου δεν είναι ατομική, δεν ήρθα για να αποδείξω κάτι. Έχω τον ενθουσιασμό, νιώθω την ευθύνη εκπροσώπησης των ψηφοφόρων μου, είμαι μαζί τους. Είμαι μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων που ασχολείται με Παιδεία και τον Πολιτισμό, αλλά παρακολουθώ τις ατζέντες όλων των υπουργείων.

Στο πρόγραμμα της υπουργού Πολιτισμού δε γίνεται αναφορά στη Μουσική. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για την περαιτέρω ανάπτυξη της μουσικής παιδείας στα δημόσια σχολεία;

Το πάγιο διαχρονικό αίτημα των ανθρώπων που ασχολούνται με τη μουσική είναι η διαβάθμιση των σπουδών, πράγμα δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Απαιτείται πολιτική βούληση προκειμένου να αρθεί η αδικία εις βάρος άνθρωπων που έχουν αφοσιωθεί σε μια τέχνη, έχουν ξεκινήσει από την ηλικία των πέντε ετών και έως τα είκοσι, μένοντας πειθαρχημένοι, έχοντας στερηθεί πάρα πολλά στην καθημερινότητά τους, να καταλήγουν να μην αναγνωρίζονται τα διπλώματα τους.

Είστε υπέρ ενός αυτόνομου Μουσικού Πανεπιστημίου με σκοπό να αναδεικνύονται τα καλύτερα ταλέντα και να διαμορφώνονται σωστότεροι χαρακτήρες;

Η μουσική αποτελεί ένα λαμπρό πεδίο ανάδειξης ταλέντων που φιλτραρισμένα μέσω του αυτόνομου Μουσικού Πανεπιστημίου μπορούν να σταδιοδρομήσουν όχι μόνο στη στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί που δεν έχουν το χώρο να εκφράσουν το ταλέντο τους, ούτε τα μέσα να το μεταδώσουν στη νεότερη γενιά. Ούτε λαμβάνουν την κοινωνική εκτίμηση  και αναγνώριση που τους αξίζει. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Μέσω πολιτικών παρεμβάσεων η κατάσταση  μπορεί να αλλάξει, αρκεί να εφαρμοστούν οι κατάλληλες δράσεις. Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα είναι εφικτά όταν ακολουθηθούν οι σωστές πολιτικές διαδικασίες.

Η εφαρμογή των εκπαιδευτικών συστημάτων των προηγμένων βορειοευρωπαϊκών χωρών είναι θερινό όνειρο νυκτός για τη χώρα, είστε υπέρμαχος της και πως θα αλλάξει αυτό;

Το σχολείο αποτελεί το δεύτερο παράγοντα διάπλασης χαρακτήρων. Ο πρώτος είναι η οικογένεια. Η Πολιτεία μέσα από κανόνες και νόμους είναι ανάγκη να ασχοληθεί επί της ουσίας και όχι υποκριτικά. Να επιδιώξει την κοινωνικοποίηση του παιδιού, το μοίρασμα στοιχείων του εαυτού του με τους συνομήλικους του.

Τα συνδέω όλα αυτά και με την πρόσφατη κυβερνητική εξαγγελία για οικονομική παροχή 2.000 ευρώ σε κάθε νέα μητέρα κάτω από 30 ετών. Μετά από τις αντιδράσεις απαλείφθηκε το ηλικιακό όριο αλλά υποσχέθηκαν άλλες έξτρα παροχές -οικονομικές και άλλες- μόνο για τις μητέρες κάτω των 30 ετών.

Γιατί πιστεύετε έγινε αυτή η επιλογή;

Έχουμε να κάνουμε με μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων, έναν άλλο κόσμο. Πως είναι δυνατόν να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους βάση ηλικίας, μια γυναίκα να «πρέπει» να τεκνοποιεί απαραίτητα μέχρι τα 30; Πρόκειται για γεγονός που με ενοχλεί βαθύτατα.  Περνάει ως λογική η τεκνοποίηση υπό κανόνες και επηρεάζει και τους άνδρες. Ένα επίδομα δε φτάνει να αμβλύνει τις χιλιάδες δυσκολίες που έχει μια γυναίκα προκειμένου να αποφασίσει να αποκτήσει παιδί. Χρειάζεται πρώτα και πάνω από όλα, εργασιακή νομοθεσία τέτοια, που θα διασφαλίζει άδειες, επιδόματα και παροχές, υποστηρικτικές δομές για το παιδί της όταν έρθει στον κόσμο, ένα εκπαιδευτικό σύστημα άρτιο, ένα σύστημα υγείας αξιόπιστο, και όλα αυτά δωρεάν. Κοινώς, χρειάζεται κοινωνικό κράτος που θα την πλαισιώσει, πρώτα και πάνω από όλα. Και τέλος, αν αποφασιστεί να δοθεί επίδομα, αυτό θα πρέπει να δίδεται σε παιδιά, και όχι σε μητέρες, γιατί αλλιώς εκτρεπόμαστε σε διακρίσεις που δε μας τιμούν ως κοινωνία.

Η πολιτική είναι σκληρό αγώνισμα, τώρα απολαμβάνετε το μήνα του μέλιτος, πόσο έτοιμη είστε να δεχθείτε «χτυπήματα» κάτω από τη μέση;

Αυτό το στάδιο -των χτυπημάτων κάτω από τη μέση- το πέρασα κατά την προεκλογική περίοδο, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, με πολλά επικριτικά σχόλια για την υποψηφιότητα μου. Είμαι περήφανη για την πορεία μου στη δημόσια σφαίρα, γνωρίζουν πολλοί τι άνθρωπος είμαι.

Τελικά, τι άνθρωπος είστε, πείτε μου τρεις λέξεις που σας χαρακτηρίζουν;

Δεν μου αρέσει να μιλάω για μένα, καλό είναι αυτά να τα λένε οι άλλοι για εμάς, όχι εμείς για τον εαυτό μας, αλλά αφού το συζητάμε, ελπίζω πως με χαρακτηρίζει η ακεραιότητα, η εργατικότητα και η συνέπεια και σίγουρα  πιστεύω στη σκληρή δουλειά και την υπευθυνότητα ως στάση ζωής.

Ένας πολιτικός έλεγε: Ψηφίστε αυτόν που υπόσχεται λιγότερα, θα είναι ο λιγότερο απογοητευτικός. Ισχύει στη δική σας περίπτωση; Κέρδισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή έχασε ο Αλέξης Τσίπρας; Ο κόσμος απέχει συνειδητά από τις εκλογές;

Η κουλτούρα αυτή της αποχής, του ωχαδερφισμού, έχει κτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια. Μας θέλουν υπηκόους, μη ενεργούς πολίτες, να είμαστε παθητικοί καταναλωτές. Είναι φασιστικό, είναι η μάστιγα της εποχής. Είναι δικό μας καθήκον, των πολιτικών να καταπολεμήσουμε τέτοια φαινόμενα μέσω της συχνής και αδιαμεσολάβητης επαφής με τον πολίτη.

Δεν ψηφίζω, άρα δεν αναλαμβάνω την ευθύνη, αυτή την ολέθρια προσέγγιση θα παλέψουμε για να αλλάξει τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αν και θεωρώ πως θα έχουμε νωρίτερα εκλογές.

Σε αυτή τη λογική, είναι ανάγκη η εκπαίδευση του μελλοντικού πολίτη να ξεκινάει από το σχολείο. Εκτός από την ενδυνάμωση της μουσικής παιδείας ένα μάθημα στο οποίο είναι ανάγκη να δοθεί η δέουσα προσοχή, είναι η Αγωγή του Πολίτη. Όχι σε μια μόνο τάξη στο γυμνάσιο αλλά από πιο μικρή ηλικία. 

Η κυβέρνηση φέρνει μια σειρά νομοσχέδια για το επιτελικό κράτος, τη φορολογία, τις 120 δόσεις, ποια είναι η γνώμη σας;

Μένουν να διασαφηνιστούν αρκετά σημεία του νομοσχεδίου. Από τη έως τώρα συζήτηση είναι φανερή μια υπερσυγκέντρωση εξουσιών στα χέρια του πρωθυπουργού. Έχουμε μια αλλοίωση του πολιτεύματος Η ειρωνεία είναι ότι εμείς κατηγορηθήκαμε για απόπειρα άρσης της διάκρισης των εξουσιών από το κόμμα του κου Μητσοτάκη όταν ήταν στην αντιπολίτευση, ενώ ποτέ δε διανοηθήκαμε να εφαρμόσουμε πολιτικές σαν αυτές που περνάει τώρα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Πρόκειται για τεράστια πολιτική υποκρισία από την πλευρά του.  

Η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε περισσότερο κακό ή καλό στο κόμμα; Η παραμονή στην αξιωματική αντιπολίτευση θα αποτελέσει περίοδο αυτοκριτικής και ωρίμανσης;

Προσωπικά θεωρώ πως έπρεπε να έχουμε κερδίσει τις εκλογές, δεν είναι η αντιπολίτευση χώρος που θα οδηγήσει στην ωρίμανση του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ωρίμασε στη διακυβέρνηση. Ωστόσο, η παραμονή του στην αντιπολίτευση -για όσο μείνει- θα τον βοηθήσει να ανασυγκροτηθεί κομματικά, να ενισχυθεί κινηματικά, να αποκαταστήσει την επαφή του με την κοινωνία και τους ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων. Εκεί είναι τώρα ο αγώνας μας.

Δεν μπορείτε να είστε σε συνεχόμενη κυβερνησιμότητα, υπάρχει η εναλλαγή της εξουσίας από τα κόμματα, δεν θα μάθετε από τα λάθη σας;

Βασικά λάθη -και μάθαμε από αυτά- κατά την άποψή μου έγιναν στη διαχείριση της ενημέρωσης, στην επικοινωνία του κυβερνητικού έργου στο σύνολό του. Χάθηκε, αν θέλετε, η άμεση επικοινωνία με τους πολίτες. Και αυτό είναι στο χέρι μας να επανέλθει. Πέραν αυτού, θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε πολλά να προσφέρει στη χώρα ως κυβέρνηση για άλλη μια τετραετία, χωρίς επιτήρηση, με «τα χέρια του λυμένα». Θα μπορούσε να ολοκληρώσει τις θετικές πολιτικές που ξεκίνησε να εφαρμόζει με το που βγήκε από την επιτροπεία η χώρα, περίπου ένα εξάμηνο πριν τις ευρωεκλογές. Το όφελος, όχι για το κόμμα, αλλά για τον κόσμο θα ήταν μεγάλο. 

Το ποσοστό του 31,5% έχει άλλη δυναμική για σας σε σχέση με το τρόπο άσκησης εποικοδομητικής κριτικής;

Θα είμαστε η καυτή ανάσα, θα είμαστε η σκιά της νέας κυβέρνησης, θα είμαστε εκεί για μια αγωνιστική και μαχητική αντιπολίτευση.

Δυο νέα κόμματα στη Βουλή. Είστε υπέρ της πολυκομματικής κυβέρνησης ή της εναλλαγής δυο ισχυρών πόλων εξουσίας;

Μιλάμε για κομματικά συστήματα, είμαι υπέρ του 2+1, δυο βασικά κόμματα μαζί με ένα μικρότερο, τουλάχιστο προς το παρόν. Η κυρίαρχή πολιτική κουλτούρα, για χρόνια δεν ευνοούσε τις συνεργασίες, και ως εκ τούτου δεν τις επιδιώκουμε σε πολιτικό, κομματικό, ακόμη και κοινωνικό ή προσωπικό επίπεδο.  Είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί. Η απλή αναλογική ως πολιτική προτεραιότητα και προγραμματική δέσμευση έρχεται να το αλλάξει αυτό. Σε προσωπικό επίπεδο, το σημαντικό για εμένα είναι να γίνομαι κάθε φορά καλύτερη της προηγούμενης Ραλλίας. Αυτό επιτυγχάνεται σαφώς μέσα από νέα εγχειρήματα και συνεργασίες.

Ποιο κόμμα θα διαλέγατε ως συνεργάτη;

Θα προτιμούσα μια ισχυρή Πράσινη Δύναμη, όπως ισχύει και στην Ευρώπη.

Από τα κόμματα της Βουλής, το ΜΕΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη επιθυμεί ρήξεις για τους υδρογονάθρακες. Θα μπορούσατε να συμπλεύσετε μαζί του;

Το βασικό ζητούμενο είναι αν θα υπάρχει σε δέκα χρόνια πλανήτης για να ζούμε. Η κλιματική αλλαγή έχει γίνει κλιματική κρίση και απειλή για το μέλλον μας. Ως εκ τούτου, μόνο χρήσιμες είναι αυτές οι φωνές,  αν και δε βλέπω σημεία σύγκλισης ή συμπόρευσης σε πολιτικό επίπεδο.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε σε αυτούς που σας εμπιστεύτηκαν και σε αυτούς που δεν σας ψήφισαν;

Στους πρώτους θα δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί, τους αναζητώ, και στους δεύτερους τους περιμένω την επόμενη φορά.

Εύχομαι να έχετε μια δημιουργική θητεία

Σας ευχαριστώ θερμά.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα