Γροθιά στο στομάχι το βίντεο με τα πεινασμένα παιδιά στη Γάζα

Δεκάδες, ενδεχομένως να ήταν και εκατοντάδες τα παιδιά που ποδοπατούν το ένα το άλλο με μία κατσαρόλα στο χέρι. Βλέμματα  γεμάτα αγωνία. Σπρώχνονται, σκαρφαλώνουν το ένα πάνω στο άλλο. Προσπαθούν να φθάσουν την μπάρα πίσω από την οποία κάποιοι εθελοντές με μία κουτάλα στο χέρι αδειάζουν μία χούφτα ρύζι ανά οικογένεια.

Εκεί κατάντησαν έναν περήφανο λαό. Αυτή την καθημερινή φτώχεια, τη διαρκή πείνα ,την αέναη δίψα, τη συνεχή μυρωδιά του θανάτου ζούνε τα παιδιά στη Γάζα.

Είναι 1η Ιανουαρίου 2025. Οι «φήμες» επιμένουν πως άλλαξε ο χρόνος. Κανένας χρόνος δεν άλλαξε. Τίποτε δεν αλλάζει για τα παιδιά αυτά. Έχασαν αδέλφια, πατεράδες ,μανάδες από τους βομβαρδισμούς. Τώρα χάνουν την λίγη αξιοπρέπεια που τους έμεινε για να θρηνήσουν τις απώλειες. Ψάχνουν στους πάγκους της ανθρωπιστική βοήθειας για λίγα σπόρια, ένα μπουκαλάκι νερό, ένα κομμάτι ψωμί.

Έτσι ζουν τα παιδιά της Γάζας. Φαί τους η οδύνη. Μαξιλάρι η πείνα. Κουβέρτα τους η δίψα. Μόνιμη συντροφιά τους ο φόβος.

Αυτές οι σκέψεις καταλαμβάνουν τους νευρώνες του εγκεφάλου μόλις αντικρίσεις αυτές τις εικόνες. Εικόνες ντροπής. Εικόνες που κανένα από αυτά τα παιδιά, αν επιβιώσει δεν θα ξεχάσει. Αυτή η βία, αυτός ο φόβος, αυτή η απώλεια τρέφει την επόμενη γενιά Μουζαχεντίν.  Κανένας στο Ισραήλ δεν δείχνει να κατανοεί αυτή την τόσο αυτονόητη προοπτική. Μπορεί να κερδίζεις τις μάχες αλλά να χάσεις τον πόλεμο τον ίδιο.

Παρακολουθήστε το video το οποίο ανήρτησε στα Mέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ο φωτορεπόρτερ Majdi Fathi: