Γεροβασίλη: Έφοδος του πελατειακού συστήματος μέσα στην πανδημία

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ με γνώση και ευθύνη υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες της κοινωνίας», τονίζει σε άρθρο της στην ιστοσελίδα Piperata, η Όλγα Γεροβασίλη, γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Άρτας.

Αναφερόμενη στο σκάνδαλο των αμαρτωλών voucher επισημαίνει ότι «ίσως το πλήθος των ανοιχτών λογαριασμών έκαναν τους “επιτελείς” του κ. Μητσοτάκη πιο απρόσεκτους. Όμως δεν τους έκαναν λιγότερο αλαζόνες αφού πίστεψαν ότι μπορούν να κρύβονται πίσω ένα από επικοινωνιακό σύστημα το οποίο μπορεί να κάνει το άσπρο μαύρο».
Η πρωτοφανής προσπάθεια εκχώρησης δημόσιου χρήματος σε συγκεκριμένα συμφέροντα είναι κατά τη γραμματέα της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ «μία σταγόνα ακόμα στο γεμάτο ποτήρι της ντροπής», της πολιτικής νοοτροπίας Μητσοτάκη ότι «η κρίση είναι ευκαιρία».

Η Όλγα Γεροβασίλη υπενθυμίζει στο άρθρο της ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγκαιρα είχε «προειδοποιήσει πως οι μύθοι της πολιτικής του κ. Μητσοτάκη όπως αυτοί της μεσαίας τάξης και της αριστείας θα διαλυθούν σύντομα» και επισημαίνει ότι «όσο η ανικανότητα και η πολιτική ιδιοτέλεια αυτής της κυβέρνησης θα ξεγυμνώνονται τόσο θα αυξάνεται η πίεση από το σύστημα που τη στηρίζει για την επιστροφή στις παλιές “καλές μέρες” της “κανονικότητας”.

Όπως μας διαβεβαίωναν όλοι όσοι στηρίζουν πολιτικές σαν αυτές του κυρίου Μητσοτάκη, η κρίση είναι ευκαιρία. Το πρόσφατο παράδειγμα με τους μεσάζοντες εκπαιδευτικού υλικού το οποίο υποτίθεται πως προοριζόταν για επιστήμονες αλλά τελικά διαπιστώθηκε πως προορίζεται για την παραγωγή ανεκδότων αποτελεί και μία σταγόνα ακόμα στο γεμάτο ποτήρι της ντροπής αυτής της πολιτικής νοοτροπίας. Εάν τελικά αυτό το υλικό ήταν στοιχειωδώς επαρκές, θα γύριζαν σε όσους θα διαμαρτύρονταν για την ανάγκη εκπαίδευσης στο άνοιγμα και κλείσιμο των υπολογιστών επαναλαμβάνοντας το περίφημο “όλοι μαζί τα φάγαμε”. Η πρωτοφανής προσπάθεια εκχώρησης δημόσιου χρήματος χωρίς κανένα προφανή σκοπό για την κάλυψη εικονικών αναγκών σε συγκεκριμένα συμφέροντα, δικαιολογήθηκε επί μέρες από τα κυβερνητικά στελέχη. Όταν πια δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν την κατακραυγή στα social media επέλεξαν να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ πετώντας λάσπη στον ανεμιστήρα.

Ήταν σύμπτωση; Ασφαλώς και όχι. Σύμφωνα με την ιδεοληπτικη πολιτική πρακτική του νεοφιλελευθερισμού σε όλο τον κόσμο, οι υπηρεσίες της υγείας και της εκπαίδευσης αποτελούν προνομιακό χώρο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μιας ιδιωτικής πρωτοβουλίας η οποία μπορεί να μισθώνει ή να αγοράζει έναντι πινακίου φακής υποδομές στις οποίες επένδυσε το δημόσιο και άρα η κοινωνία επί δεκαετίες, επιδιώκοντας κέρδος μέσα από αυτά που μέχρι πρότινος θεωρούσαμε δημόσια αγαθά. Μέσα στην πανδημία, η κυβέρνηση επέλεξε να μην υλοποιήσει τον προγραμματισμό για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο ΕΣΥ. Έφτασε να αναζητά εθελοντές και να είναι έτοιμη να πληρώσει χρυσές τις υπηρεσίες ιδιωτών τις οποίες θα μπορούσε να έχει επιτάξει. Μαζί με τα υποκριτικά χειροκροτήματα προς τους επαγγελματίες του δημοσίου συστήματος υγείας, εξακολουθεί προφανώς να προετοιμάζει την ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, ακόμα και τώρα όπου απεδείχθη με πανηγυρικό τρόπο η αναγκαιότητα της ενίσχυσης της.

Στο όνομα μιας αριστείας που ουδέποτε η συγκεκριμένη παράταξη επιβράβευσε, με μεγαλύτερη απόδειξη την αλλαγή του νόμου για τα προσόντα του διοικητή της ΕΥΠ, επιδιώκουν να εγκαταστήσουν ελεγχόμενα ολιγοπώλια στην εκπαίδευση. Η κατάργηση των προγραμμάτων κατάρτισης από τα πανεπιστήμια, το κλείσιμο των πανεπιστημιακών σχολών, η σπέκουλα του ασύλου, η μείωση του αριθμού των εισακτέων, η δυσφήμιση των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, είναι η προσπάθεια νομιμοποίησης του οδικού χάρτη για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας. Ακόμα και σήμερα, μέσα σε αυτή την κατάσταση των περιοριστικών μέτρων και την αδυναμία ουσιαστικής συμμετοχής των κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, η Νέα Δημοκρατία επιλέγει να φέρει ένα νομοσχέδιο για την εκπαίδευση βγαλμένο από τα παλιά και αποτυχημένα ιδεολογήματά της.

Είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει πως οι μύθοι της πολιτικής του κ. Μητσοτάκη όπως αυτοί της μεσαίας τάξης και της αριστείας θα διαλυθούν σύντομα. Διαλύθηκαν με πάταγο από τον Ιούλιο με το νόμο για το δήθεν επιτελικό κράτος, την υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών και ιδιαίτερα αυτών που αφορούν στην αγορά εργασίας και στον ανταγωνισμό. Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, η προσπάθεια συμμετοχής από το παράθυρο αποφοίτων κολεγίων σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για επιστήμονες και τελικά η απόλυτη απαξίωση των επιστημόνων με τα προγράμματα κατάρτισης της ντροπής πείθει για τη διαχρονική ανυποληψία και του εγχώριου νεοφιλελεύθερου αφηγήματος.

Εάν σε αυτά προσθέσουμε τη στροφή 180 μοιρών στο θέμα της Βόρειας Μακεδονίας, τους ανέμους που παρασέρνουν τα τουρκικά πλοία και τη μνημειώδη ανικανότητα της κυβέρνησής του να ανταποκριθεί έστω και στοιχειωδώς στο προσφυγικό μεταναστευτικό ζήτημα, καταλαβαίνουμε ποιοί ήταν επιτέλους αυτοί οι “άριστοι” που επιδίωξαν με κάθε τρόπο την επιστροφή τους στην εξουσία. Και κυρίως γιατί την επιδίωξαν. Όποιος παρακολουθεί τα πολιτικά πράγματα της χώρας την τελευταία εικοσαετία δεν πρέπει να εκπλήσσεται. Πρέπει όμως να θυμάται πως ο συγκεκριμένος δρόμος είναι κατηφορικός και ολισθηρός.

Ήδη, από την πρώτη στιγμή ανάληψης της ευθύνης της διακυβέρνησης, ο κύριος Μητσοτάκης νομοθετεί κατά κανόνα χωρίς την επιδίωξη πραγματικής διαβούλευσης και με επείγουσες διαδικασίες. Η πραγματική μάχη που δόθηκε ήταν αυτή με την έφοδο του πελατειακού συστήματος του κ. Μητσοτάκη στο κράτος. Όσο η ανικανότητα και η πολιτική ιδιοτέλεια αυτής της κυβέρνησης θα ξεγυμνώνονται τόσο θα αυξάνεται η πίεση από το σύστημα που τη στηρίζει για την επιστροφή στις παλιές “καλές μέρες” της “κανονικότητας”.

Ίσως το πλήθος των ανοιχτών λογαριασμών έκαναν τους “επιτελείς” πιο απρόσεκτους. Όμως δεν τους έκαναν λιγότερο αλαζόνες αφού πίστεψαν ότι μπορούν να κρύβονται πίσω ένα από επικοινωνιακό σύστημα το οποίο μπορεί να κάνει το άσπρο μαύρο. Ίσως γιατί δεν μπόρεσαν να αντέξουν την πίεση από τις φωνές των κοινωνικών δικτύων που δεν μπορούν να φιμωθούν με τους συνήθεις τρόπους. Ίσως γιατί ακόμη υπάρχουν εφημερίδες οι οποίες δεν αναπαράγουν μονότονα τους μακαρισμούς προς τον “σύγχρονο Μωυσή”. Ίσως γιατί σε πείσμα των επιδιώξεών τους για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είμαστε εδώ με γνώση και ευθύνη υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες της κοινωνίας. Με τα voucher της ντροπής κερδήθηκε μια μάχη. Ο πόλεμος θα κερδηθεί με την επικράτηση της προοδευτικής, αριστερής πρότασης διακυβέρνησης.