Φίλης: Ευθυνόφοβη και κακομοίρικη η κυβέρνηση απέναντι στην Τουρκία

Παράλληλα, κάνει αναφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών, λέγοντας: «Να αναλογιστούμε ότι συμπληρώσαμε δύο χρόνια από τη συμφωνία των Πρεσπών, τη σημαντικότερη επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής. Όσοι τότε την πολέμησαν και τώρα την υπερασπίζονται και την εφαρμόζουν, έγραψαν μελανές σελίδες κυνικού πολιτικαντισμού και αδίστακτης εθνοκαπηλείας προκειμένου να αναρριχηθούν στην εξουσία. Ευτυχώς, δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Το αποδείξαμε στην πανδημία, το αποδείξαμε στην κήρυξη ΑΟΖ με Ιταλία».

Για τον Δημήτρη Παπαδημούλη

«Υπερασπίζομαι κάθε σύντροφο που οι αντίπαλοί μας επιχειρούν να “ρίξουν στα σκυλιά”. Εναντίον του Παπαδημούλη, “εκστρατεύει” το παρασιτικό σύστημα που σήμερα αναγεννάται ως η σύγχρονη έκφραση της παραδοσιακής ελληνικής κλεπτοκρατίας, με “μαύρο χρήμα”, με τεράστια χρέη προς τις τράπεζες, με χαριστικές ρυθμίσεις και που όταν “στριμώχνεται», όπως τώρα με τις “Πέτσινες” επιχορηγήσεις στα media καταφεύγει σε αντιπερισπασμό. Και το κάνει προσπαθώντας να πλήξει την τιμή και την υπόληψη στελεχών της Αριστεράς», σημειώνει ο Νίκος Φίλης.

Και προσθέτει: Θυμηθείτε παλιότερα την Νάντια Βαλαβάνη, τον Σταθάκη κι άλλους. Σε κάποιους -λιγοστούς- συντρόφους θα έλεγα μ’ αυτή την αφορμή να μην είναι λιπόψυχοι ή ανυπόμονοι.Σήμερα ο Παπαδημούλης, αύριο άλλος. Ταυτόχρονα, επειδή, ο αντίπαλος διαθέτει πρωτοφανή μιντιακή υπεροπλία, όλοι οφείλουμε να προφυλάσσουμε με τη στάση μας, τη συμπεριφορά μας και τις επιλογές μας το ατομικό και πολιτικό μας κεφάλαιο. Να μην δίνουμε αφορμές».

Για τις δημοσκοπήσεις

«Παρακολουθώ τις δημοσκοπικές τάσεις και βέβαια τις όχι καλές δημοσκοπικές επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, η πανδημία ως καθεστώς έκτακτης ανάγκης, οδήγησε και σε άλλες χώρες που οι κυβερνήσεις τους δεν διέπραξαν τραγικά σφάλματα, σε συσπείρωση των πολιτών γύρω από αυτές. Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, περιστασιακά πιστεύω. Παρατηρώ την ίδια στιγμή ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ αγωνιά, ανησυχεί, περιμένει, αλλά την ίδια στιγμή επιμένει να μην στρέφεται δεξιά. Νομίζω, ότι, η αναβολή του συνεδρίου μας για αντικειμενικούς λόγους και οι συνεπαγόμενες καθυστερήσεις στην εμφάνιση μιας νέας, προσαρμοσμένης στις σημερινές συνθήκες ταυτότητας και προγράμματος, μας πήγαν πίσω».