Εξαγορά Credit Suisse από UBS: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός – Πώς υπονομεύεται το ελβετικό τραπεζικό σύστημα

Η σχεδόν αναγκαστική εξαγορά του ομίλου της Credit Suisse από την UBS (για να μην προκληθούν τεράστια απόνερα στην παγκόσμια οικονομία) έχει “ουρές” οι οποίες δεν έχουν ακόμα φωτιστεί όπως τους αξίζει.

Και αυτό γιατί, όπως αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ του το Bloomberg, η εν λόγω εξαγορά δεν αποκλείεται να συρρικνώσει δραματικά την πρόσβαση των μικρών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον τραπεζικό δανεισμό με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανταγωνιστικότητά τους και το μέλλον τους.

“Δεν είναι το τέλος της εταιρικής χρηματοδότησης στην Ελβετία, αλλά από την προοπτική του ανταγωνισμού, η ιδέα της εξαγοράς της Credit Suisse δεν είναι πολύ καλή”, δήλωσε ο Τομπίας Στράουμαν, καθηγητής οικονομικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. “Είναι πραγματικά το αδύναμο σημείο αυτής της συμφωνίας. Η Credit Suisse ήταν η καλύτερη σε αυτόν τον τομέα”.

Τουτέστιν ο τραπεζικός ανταγωνισμός στην Ελβετία, στη χώρα όπου το τραπεζικό κεφάλαιο κατέχει ιδιαίτερη αξία, δείχνει να πηγαίνει περίπατο. Η εξαγορά αξίας 3 δις δολαρίων μετατρέπει την UBS σε τεράστιο και σχεδόν… μοναδικό παίκτη στην ελβετική αγορά.

Το έχουν, άλλωστε, αντιληφθεί και οι ίδιοι οι πολίτες όπως προκύπτει και από σχετική δημοσκόπηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου. Σύμφωνα μ’ αυτήν, τα τρία τέταρτα όσων ρωτήθηκαν τόνισαν ότι μετά την εξαγορά ο ελβετικός χρηματοπιστωτικός τομέας θα αποδυναμωθεί στο σύνολό του.

Εταιρίες, την ίδια ώρα, εκφράζουν τους ίδιους δισταγμούς. Η έλλειψη ανταγωνισμού φοβίζει και προβληματίζει, το μέλλον των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που δεν διαθέτουν και τη σχετική τεχνογνωσία, φαντάζει δυσοίωνο σε μία τέτοια συνθήκη. Ακόμα και το τίμημα που πλήρωσε η UBS προβληματίζει, στην πραγματικότητα είναι πολύ χαμηλό.

Υπάρχουν, τέλος, και δεύτερες σκέψεις για την πιθανότητα δυναμικής εισόδου στο ελβετικό τραπεζικό σύστημα ξένων τραπεζών. Πώς θα λειτουργήσει αυτό το σχήμα και τι επιπτώσεις θα έχει σε τομείς όπως για παράδειγμα, οι θέσεις εργασίας στις τράπεζες;

Συμπέρασμα: Καλή η εξαγορά έτσι ώστε να “ηρεμήσουν” οι διεθνείς κερδοσκόποι των αγορών, όχι όμως για να υπηρετηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των ελβετικών τραπεζών αφού πλέον υπάρχει μονάδα που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα και μπορεί να ορίσει μόνη της τις εξελίξεις.