Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στην αδυναμία επίτευξης τεχνικής συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών κατά την διεξαγωγή του άτυπου Eurogroup στη Μάλτα την ερχόμενη Παρασκευή. Τόσο το ΔΝΤ όσο και το Βερολίνο έχουν σκληρύνει τη στάση τους, ενώ την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρεί να συνδέσει την εφαρμογή των νέων περικοπών με την υλοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
Στο αίτημα αυτό που η κυβέρνηση δικαιολογεί με το επιχείρημα πως πρέπει να δοθεί χρόνος ώστε να μεσολαβήσει ανάκαμψη της οικονομίας πριν καταργηθεί η προσωπική διαφορά για να μην πληγούν υπέρμετρα οι συντάξεις, μερίδα των δανειστών αποδίδει πολιτικές σκοπιμότητες. Βλέπουν από πίσω την προσπάθεια της κυβέρνησης να κλωτσήσει μακριά από τη δική της θητεία το ντενεκεδάκι των περικοπών στις συντάξεις και να μην επωμιστεί η ίδια την εφαρμογή των μέτρων από 1.1.2019 αλλά η επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές εκείνης της χρονιάς.
Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα δεν δείχνουν καθόλου εύκολα. Άλλο ένα ορόσημο, από τα πολλά που τέθηκαν μετά τον Νοέμβριο, κινδυνεύει να χαθεί και αν δεν υπάρξουν μετατοπίσεις τις επόμενες ώρες ώστε να δεχτεί το ΔΝΤ να επιστρέψει στο τραπέζι, οδηγούμαστε σε άγνωστα νερά. Το χρονικό διάστημα μέχρι τη Σύνοδο του ΔΝΤ στο τέλος Απριλίου όπου η κυβέρνηση αναμένει ότι θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και στο μέτωπο του χρέους, ή πολύ περισσότερο μέχρι τις 22 Μαΐου που είναι το επόμενο προγραμματισμένο Eurogrpoup για τη «συνολική συμφωνία», φαντάζει αιωνιότητα για την οικονομία η οποία ήδη παρουσιάζει ενδείξεις εκτροχιασμού έναντι των στόχων λόγω της αβεβαιότητας για το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Μέχρι και σήμερα το πρωί δεν είχε καταστεί εφικτό να συμφωνηθεί η επιστροφή των επικεφαλής των θεσμών προκειμένου να ξεκινήσουν και πάλι οι διαπραγματεύσεις σε ελληνικό έδαφος για να κλειδώσει η τεχνική συμφωνία και να επικυρωθεί στο Eurogrpoup της ερχόμενης Παρασκευής. Εκ μέρους της κυβέρνησης καλλιεργούνταν χθες προσδοκίες ότι αυτό θα συμβεί τις επόμενες ώρες και παρέπεμπαν για μια ακόμη φορά στην δρομολόγηση πολιτικών πρωτοβουλιών προκειμένου να αποφευχθεί η εμπλοκή.
Αν πράγματι χαθεί το «ορόσημο» της 7ης Απριλίου, τα πράγματα θα δυσκολέψουν περισσότερο. Θα επηρεαστεί επί τα χείρω το ήδη βαρύ οικονομικό κλίμα, αλλά πιθανόν και η αρχιτεκτονική με βάση την οποία έχει σχεδιαστεί η δεύτερη αξιολόγηση. Ήδη υπάρχουν σενάριο για σπάσιμο της συμφωνίας σε δύο τμήματα, ώστε με το κλείσιμο ενός μέρους των μνημονιακών υποχρεώσεων της ελληνικής πλευράς να προχωρήσει η εκταμίευση κάποιας δόσης ως το καλοκαίρι προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος πιστωτικούς γεγονότος, και όλη η συζήτηση για τις αποφάσεις αναφορικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, να αναβληθεί για την περίοδο μετά τις γερμανικές εκλογές.
Το σενάριο αυτό δείχνει να είναι πλέον αρκετά πιθανό αν και δεν αποτελεί μέχρι στιγμής το πρωτεύον με το οποίο δουλεύουν η ελληνική κυβέρνηση και οι πιστωτές. Αν το δούμε να υλοποιείται θα σηματοδοτήσει πλήρη εκτροχιασμό του σχεδιασμού που έχει γίνει ως σήμερα, καθώς θα αποτελέσει ταφόπλακα στην προοπτική ένταξης των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση μέσα στο καλοκαίρι και στην προετοιμασία δοκιμαστικού δανεισμού από τις αγορές στη συνέχεια.
Είναι πολύ πιθανό πλέον, ο πρωθυπουργός να περιμένει ακριβώς τη Σύνοδο του ΔΝΤ στις 21-23 Απριλίου και το Washington Group που θα πραγματοποιηθεί τότε, προκειμένου να λάβει τις τελικές αποφάσεις του με βάση τις διαθέσεις ΔΝΤ και Βερολίνου για το χρέος. Αν δηλαδή θα ακολουθήσει μέχρι τέλους την υλοποίηση της συμφωνίας ή θα την εγκαταλείψει στη μέση.
Σταδιακά, πάντως, έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει η εικόνα ότι οι δανειστές δεν θα δεχθούν χωρίς ανταλλάγματα τη διευθέτηση του χρέους μετά το 2018, αλλά θα συνδέσουν το χρόνο και τη μέθοδο των περαιτέρω ελαφρύνσεων με ένα νέο πακέτο μεταρρυθμιστικών στόχων που όταν ολοκληρώνονται, θα ενεργοποιούν συγκεκριμένα μέτρα «ανακούφισης».
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
