Η Κίνα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα διπλό χτύπημα: έναν διαβρωτικό αποπληθωρισμό και δασμούς που απειλούν να μπλοκάρουν το εμπόριο, με τους κινέζους εργαζόμενους να είναι τα μεγαλύτερα θύματα, σύμφωνα με τους New York Times.
Δεκάδες διανομείς με κίτρινες και μπλε στολές είχαν μαζευτεί γύρω από έναν δρόμο με σνακ στο κέντρο της Σανγκάης, σε αναμονή για την επόμενη παραγγελία. Για πολλούς, η δουλειά αυτή ήταν προσωρινή — μια λύση για να ξεχρεώσουν ή για να καλύψουν το κενό μέχρι να βρουν κάτι καλύτερα αμειβόμενο.
Για τους εργαζομένους στην Κίνα, όπως αναφέρουν οι New York Times, η οικονομική ασφάλεια φαντάζει πιο μακρινή από ποτέ. Είναι παγιδευμένοι στον αποπληθωριστικό κύκλο της χώρας. Οι επίμονα χαμηλές τιμές, από τα αυγά έως το έτοιμο φαγητό, μειώνουν τα κέρδη των επιχειρήσεων και διαβρώνουν το εισόδημα των εργαζομένων. Όλοι περιορίζουν τις δαπάνες τους, γεγονός που ρίχνει ακόμη περισσότερο τις τιμές.
Ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ βυθίζει ακόμη περισσότερο την κινεζική οικονομία
Ένας εμπορικός πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το τελευταίο που ήθελαν οι Κινέζοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, ειδικά τώρα που προσπαθούν να αναχαιτίσουν την πτώση των τιμών. Απειλεί να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την κατάσταση για εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζομένους.
Ο Κάο Ζι, 27 ετών, άφησε τη χαμηλόμισθη δουλειά του στις ασφαλίσεις αυτοκινήτων για να δουλέψει σε πλατφόρμα διανομών στη Σανγκάη πριν από τέσσερα χρόνια. Πλέον, πρέπει να δουλεύει τουλάχιστον μία ώρα παραπάνω καθημερινά για να βγάζει τα ίδια χρήματα με όταν ξεκίνησε.
«Αυτό είναι γενικό», λέει ο Κάο, που προσπαθεί να ξεπληρώσει ένα δάνειο αυτοκινήτου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην επαρχία Σανσί.
Η κινεζική κυβέρνηση προσπαθεί εδώ και χρόνια να αντιμετωπίσει τον αποπληθωρισμό, παρενέργεια της κρίσης ακινήτων που έχει παγώσει την οικονομική δραστηριότητα. Εξαίρεση αποτελεί η μεταποίηση, όπου τα εργοστάσια παράγουν πολύ περισσότερα απ’ όσα καταναλώνουν οι Κινέζοι. Τα προϊόντα αυτά, ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα κ.λπ., εξάγονται κυρίως στις ΗΠΑ. Οι εξαγωγές αντιστοιχούσαν σχεδόν στο ένα τρίτο της κινεζικής ανάπτυξης πέρυσι.
Τώρα, το Πεκίνο καλείται να αντιμετωπίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον μεγαλύτερο αγοραστή των κινεζικών προϊόντων, που διαμαρτύρονται για το πόσο λίγο εισάγει η Κίνα από αυτές. Η αντιπαράθεση κορυφώθηκε την περασμένη εβδομάδα όταν ο πρόεδρος Τραμπ επέβαλε ελάχιστο δασμό 145% σε όλα τα κινεζικά προϊόντα, καθιστώντας σχεδόν αδύνατες τις εξαγωγές στην αμερικανική αγορά.
«Αυτό κάνει μια ήδη άσχημη κατάσταση ακόμη χειρότερη», δήλωσε ο Κρίστοφερ Μπέντορ, αναπληρωτής διευθυντής έρευνας για την Κίνα στην Gavekal Dragonomics. «Η οικονομία ήδη υφίσταται έναν αποπληθωριστικό σοκ εδώ και χρόνια, και έρχεται κι άλλο».
Η κινεζική οικονομία σημείωσε ανάπτυξη στις αρχές του έτους, κυρίως λόγω αύξησης εξαγωγών ενόψει των περιορισμών. Όμως οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι οι εξαγωγές θα πέσουν στα χαμηλότερα επίπεδα από την κρίση του 2008.
«Ο εμπορικός πόλεμος θα αφήσει μια τρύπα στην οικονομία», τόνισε ο Μπέντορ.
Το δίλημμα του Πεκίνου: Πώς θα τονώσει την κατανάλωση σε περίοδο αποπληθωρισμού;
Οι τιμές καταναλωτή τον Μάρτιο μειώθηκαν κατά 0,1% σε σχέση με πέρυσι, για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, ενώ οι τιμές παραγωγού έπεσαν κατά 2,5%. Παρότι υπήρξαν μερικοί μήνες εξαίρεσης, οι τιμές μειώνονται για έξι συνεχόμενα τρίμηνα.
Μία λύση για την αντιμετώπιση του αποπληθωρισμού θα ήταν η ενίσχυση της εγχώριας κατανάλωσης, η οποία αντιστοιχεί μόλις στο 39% της ανάπτυξης, πολύ κάτω από τον μέσο όρο των μεγάλων οικονομιών. Μέτρα όπως οι επιδοτήσεις για την ανταλλαγή παλαιών αγαθών δεν έχουν φέρει σημαντικά αποτελέσματα. Αυτή την εβδομάδα, οι πλατφόρμες Tencent και Douyin ανακοίνωσαν ότι θα βοηθήσουν εξαγωγικές επιχειρήσεις να απευθυνθούν σε Κινέζους καταναλωτές.
Το Πεκίνο παλεύει με τον αποπληθωρισμό από την πολιτική «μηδενικής Covid», που αποδυνάμωσε την επιχειρηματική και καταναλωτική εμπιστοσύνη. Η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων έχει διαγράψει μεγάλο μέρος της περιουσίας των νοικοκυριών, καθώς η πλειοψηφία των αποταμιεύσεων πήγαινε σε ακίνητα. Οι απώλειες θέσεων εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα, που κάποτε κάλυπτε το 1/3 της οικονομίας, είναι τεράστιες.
Ο Γουάνγκ Λόνχε, εργάτης και υδραυλικός από τη βορειοανατολική επαρχία Λιαονίνγκ, ταξίδεψε 1.600 χιλιόμετρα στη νότια πόλη Ζονγκσάν για μια διήμερη δουλειά σε ενυδρείο. Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα περισσότερα έργα έχουν σταματήσει.
«Παλιά έβγαζα ως και 13.600 δολάρια τον χρόνο. Τώρα, αν βγάλω τα μισά, είμαι τυχερός», λέει ο 56χρονος. «Το πάω μέρα με τη μέρα. Η ζωή είναι στενή, το χρήμα δύσκολο και δεν μπορείς να σκέφτεσαι το μέλλον».
Ο αριθμός των εργαζομένων σε πλατφόρμες διανομής και μεταφοράς έχει εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς εταιρείες κλείνουν και άνθρωποι μένουν άνεργοι. Το 2020, ο πρώην πρωθυπουργός Λι Κετσιάνγκ ανέφερε 200 εκατομμύρια άτομα στην οικονομία της πλατφόρμας. Ο εμπορικός πόλεμος ίσως αυξήσει τον αριθμό, με εκτιμήσεις της Goldman Sachs να κάνουν λόγο για έως 20 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που κινδυνεύουν λόγω της πτώσης των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ.
Καθώς περισσότεροι στρέφονται σε αυτές τις δουλειές, η εύρεση εργασίας δυσκολεύει και οι μισθοί πέφτουν. Η κυβέρνηση πιέζει εταιρείες όπως η JD.com και η Meituan να παρέχουν ασφάλιση και συντάξεις.
Ο Τσεν Σιαολάν, εργάστηκε 10 χρόνια σε εργοστάσιο πριν γίνει οδηγός για την Didi στο Πεκίνο. Νιώθει τυχερός επειδή έχει δικό του όχημα. Δουλεύει 12 ώρες τη μέρα, 6 μέρες την εβδομάδα. Όσοι νοικιάζουν αυτοκίνητο δουλεύουν και 7 μέρες. «Δεν είναι εύκολο πια», λέει και προσθέτει: «Περισσότερα αυτοκίνητα, λιγότερες παραγγελίες».
Ο Λιου Μινγκντόνγκ, οδηγός σε πλατφόρμα διανομών, είχε προσπαθήσει να ανοίξει δική του επιχείρηση στο διαδίκτυο, πουλώντας εξαρτήματα, δεν άντεξε τον ανταγωνισμό. «Δεν ξέρω καν αν έβγαλα χρήματα», λέει.