ΕΕ: Το πλαφόν στα… χαρτιά και ο νέος ενεργειακός κίνδυνος το 2023

Αν η Ευρώπη δεν είχε σύμμαχο τον καιρό, ο οποίος παραμένει ήπιος και «διατηρεί» σε σχετικώς χαμηλά επίπεδα την τιμή του φυσικού αερίου, θα πλήρωνε ξανά βαρύ τίμημα για την αναλγησία που επιδεικνύει στο ζήτημα της επιβολής πλαφόν στο φυσικό αέριο. Με αφορμή και τα πεπραγμένα της πρόσφατης συνόδου των υπουργών Ενέργειας, η ευρωπαϊκή κοινότητα διάγει ένα παρατεταμένο φιάσκο, καθώς αδυνατεί με τρόπο εμμονικό να βρει μια κοινά αποδεκτή λύση για τα όρια του πλαφόν.

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, την κύρια ευθύνη για αυτή την διόλου τιμητική κατάσταση για την ΕΕ, φέρει η Κομισιόν, για δύο λόγους: πρώτον διότι παρουσίασε μια πρόταση για επιβολή πλαφόν στα 275 ευρώ ανά μεγαβατώρα, η οποία είναι ανεδαφική και μοιάζει περισσότερο με ανέκδοτο παρά για μια σοβαρά παρέμβαση στην αγορά ενέργειας, που θα προστάτευε την Ευρώπη από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια.

Δεύτερον, διότι η Επιτροπή συνεχίζει να κάνει το χατίρι της Γερμανίας, η οποία είναι ο κύριος αρνητής της επιβολής πλαφόν και το βασικό εμπόδιο για να περάσει η λύση που ζητούν «15» της ΕΕ, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Την υιοθέτηση, δηλαδή, ενός ανώτατου ορίου στην τιμή του αερίου που θα κυμαίνεται ανάμεσα στα 150 και 200 ευρώ και θα προστατεύει επί της ουσίας και όχι στα… χαρτιά τη Γηραιά Ήπειρο, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις από τυχόν σφοδρές ανατιμήσεις στο φυσικό αέριο.

Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη «πέτυχε» να αναδείξει άλλο ένα μείζον θέμα διχασμού και αντιπαράθεσης, για το οποίο προς το παρόν πετάει την μπάλα στην εξέδρα. Η πρόσφατη σύνοδος των υπουργών Ενέργειας κατέληξε σε παταγώδη αποτυχία και η Κομισιόν ακολούθησε την πεπατημένη, να μετακυλήσει χρονικά την όποια απόφαση για τις 13 Δεκεμβρίου, όπου θα διεξαχθεί το νέο ραντεβού των Ευρωπαίων. Το επικίνδυνο για την Ευρώπη, ενόσω δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη για σύγκλιση απόψεων ανάμεσα στους «15» και στη Γερμανία συν τους «δορυφόρους» της, είναι πως οι πιθανότητες για εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης είναι αισθητά περιορισμένες.

Τα δύσκολα έπονται…

Αυτό σημαίνει πρακτικά το εξής: προς το παρόν η Ευρώπη δεν έχει πληρώσει την αναβλητικότητά της, όμως θα παραμείνει χωρίς ουσιαστική προστασία απέναντι σε μια οξεία «κρίση»- άνοδο των τιμών και στους κερδοσκόπους. Ο χειμώνας, όμως, πλησιάζει και αν αποδειχθεί βαρύς, τότε η ζήτηση για φυσικό αέριο-κυρίως τους πρώτους μήνες του 2023-θα αυξηθεί κατακόρυφα. Κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα και «πλάθονται» δυσμενή σενάρια για τη Ευρώπη, εφόσον δεν λάβει τα απαραίτητα μέτρα και δη αυτά που αφορούν στην επιβολή ανώτατου ορίου στο αέριο.

Με τη ζήτηση στα ύψη και τα αποθέματα της Ευρώπης να μειώνονται σταθερά, θα δημιουργηθεί και πάλι η ιδανική «συνθήκη» για την αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου. Αν σ’ αυτή τη «συνθήκη» συνυπολογίσει κάποιος το εξόχως σημαντικό στοιχείο, ότι η Ευρώπη θα εισέλθει σε φάση ύφεσης, μεταξύ άλλων και κραταιές χώρες όπως η Γερμανία, τότε το… πρόβλημα μπορεί να λάβει και πάλι τεράστιες διαστάσεις.