Διάλογος με την Τουρκία αλλά με ποια ατζέντα;

Στη γεωπολιτική σκακιέρα, οι ενέργειες, οι κινήσεις, οι τακτικές που ξεδιπλώνονται και αποτελούν συνδυασμό διπλωματικών και στρατιωτικών σχεδίων, έχουν ως στόχο την επίτευξη «νικών» είτε σε μικρή κλίμακα (τακτικό επίπεδο) είτε σε ευρεία (στρατηγικό επίπεδο). Η Τουρκία επιχείρησε, μέσω της απειλής για έρευνες εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, να δημιουργήσει τετελεσμένα, τα οποία και θα χρησιμοποιούσε προκειμένου να πετύχει το εξής:

Γράφει ο Νώντας Βλάχος

Να αμφισβητήσει πλήρως και εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία στην περιοχή του Καστελόριζου. Ταυτόχρονα, να εδραιώσει την αναθεωρητική της πολιτική στο Αιγαίο, που έχει ως μέγα αυτοσκοπό, όπως αυτός εκφράζεται από τον Ταγίπ Ερντογάν και τους στενούς του συνεργάτες, την «αναβίωση» της γαλάζιας πατρίδας.

Σε τακτικό επίπεδο, η Άγκυρα δεν πέτυχε τους στόχους της και αυτό αποδεικνύεται, βεβαίως, από το γεγονός ότι δεν τόλμησε να «βγάλει» στα ανοιχτά το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis. Η τουρκική αστοχία οφείλεται εν πολλοίς στα άμεσα αντανακλαστικά που επέδειξαν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και δη το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο κινητοποιήθηκε άμεσα και αναπτύχθηκε εγκαίρως στην επίμαχη περιοχή, αποτρέποντας την Τουρκία από το να πάρει το τακτικό πλεονέκτημα, μ΄ ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν.

Απέτυχε ο τουρκικός αιφνιδιασμός – Πιέζει για διάλογο με τους δικούς της όρους

Ο αιφνιδιασμός απέτυχε, η Τουρκία έκανε πίσω, όμως ο συναγερμός εντός της χώρας μας δεν έχει απενεργοποιηθεί. Η Άγκυρα, έδωσε μια πρόγευση για τις προθέσεις της, οι οποίες έχουν βασικό γνώμονα την ολική αναθεώρηση του status quo στο Αιγαίο και την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επ’ αυτού.

Η Άγκυρα απέτυχε να δημιουργήσει τετελεσμένα αυτή τη φορά, ωστόσο επιχειρεί δια της τεθλασμένης να καταδείξει την ανάγκη επίλυσης των διαφορών που έχουν οι δύο χώρες, μέσω της έναρξης διαλόγου. Ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να σύρει την Ελλάδα σε διάλογο και επ’ αυτού είναι διατεθειμένη να το κάνει, χρησιμοποιώντας πάσης φύσεως μεθόδους, ανάμεσα στις οποίες είναι και ένα «θερμό επεισόδιο».

Κι αν δεν το κατάφερε τώρα, με το Oruc Reis, θεωρείται σίγουρο ότι θα το επιχειρήσει στο εγγύς μέλλον. Η Τουρκία, ήδη αναμοχλεύει εντόνως το ζήτημα της επανέναρξης του διαλόγου με την Ελλάδα. Μάλιστα, σε μια επίδειξη… αβροφροσύνης προς τη χώρα μας, προχώρησε σε ένα άτυπο μορατόριουμ, διάρκειας ενός μηνός, κατά το οποίο η Αθήνα θα έχει την ευκαιρία να επεξεργαστεί τις τουρκικές προτάσεις περί διαλόγου των δύο πλευρών.

Αρχικώς, οφείλουμε να διατυπώσουμε το εξής: η δεδηλωμένη πρόθεση της Τουρκίας, μοιάζει περισσότερο με απειλή, με εκβιασμό, παρά με μια διατύπωση φιλικού χαρακτήρα και διάθεσης προς την Ελλάδα. Και στ’ αλήθεια, πώς μπορεί να διεξαχθεί διάλογος, όταν η Τουρκία  μετά την αναδίπλωση με το Oruc Reis, προχωρά σε νέα πρόκληση, αυτή τη φορά κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Η Άγκυρα ανακοίνωσε, μέσω ΝΑVTEX, ότι θα στείλει το Barbaros για  έρευνες εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκτιμούμε ότι είναι εκ των ουκ άνευ οποιαδήποτε συζήτηση για έναρξη διαλόγου με την Τουρκία, τη στιγμή που η τελευταία συνεχίζει τις προκλήσεις απέναντι στη Λευκωσία. Είναι κάτι που αποτελεί αδιαπραγμάτευτη και αταλάντευτη προϋπόθεση, έτσι ώστε η Ελλάδα να συναινέσει σε διάλογο, στο υψηλότερο επίπεδο με την Τουρκία.

Ξεκάθαρη η ελληνική ατζέντα για τα ελληνοτουρκικά

Ο διάλογος, όπως τον ευαγγελίζεται η Τουρκία, απέχει παρασάγγας από την ελληνική ατζέντα, η οποία εμπεριέχει τα εξής λίγα: την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και την υφαλοκρηπίδα. Τίποτα παραπάνω και αυτό έχει καταστεί σαφές προς την Τουρκία εδώ και δεκαετίες. Η Άγκυρα επιμένει στη συνολική επαναδιαπραγμάτευση του καθεστώτος του Αιγαίου, επιχειρώντας να εμβολίσει την ελληνική επικυριαρχία  και να επιβάλλει τη διευρυμένη ατζέντα της.

Σε κάθε περίπτωση, τα συμπεράσματα που ελήφθησαν από το σκηνικό «πόλωσης» που έστησε η Τουρκία στο Αιγαίο, αλλά και με την υπόθεση της Αγίας Σοφίας την οποία «εργαλειοποίησε», είναι πολύτιμα και μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον.

Η ενίσχυση των συμμαχιών με χώρες όπως η Γαλλία και η διεθνοποίηση της τουρκικής προκλητικότητας, πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητες για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Ιδίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Αθήνα πρέπει να διευρύνει τη «βεντάλια» των ενεργειών της, οι οποίες θα πείσουν – επιτέλους- την ευρωπαϊκή κοινότητα να λάβει σοβαρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.