Χριστοδουλοπούλου: Σήμερα στην ΕΕ εντοπίζουμε χάσμα Δημοκρατίας

Στην παρέμβασή της στην εαρινή Σύνοδο της Ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Στρασβούργο, κατά τη συζήτηση της Έκθεσης για το μηχανισμό ελέγχου της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, η Αντιπρόεδρος της Βουλής, κα Αναστασία Χριστοδουλοπούλου, μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Το ερώτημα δεν είναι εάν ο προτεινόμενος μηχανισμός ελέγχου της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου επικαλύπτει τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αντίθετα, το πρόβλημα είναι αν η Ε.Ε. νομιμοποιείται για κάτι τέτοιο, όταν σε όλη της την ιστορία και ειδικά τα τελευταία χρόνια δεν ανέδειξε ποτέ τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου ως το μέγιστο αγαθό. Αντίθετα, με αφορμή το προσφυγικό, η Ε.Ε. δεν πίεσε για την εφαρμογή των συλλογικών της αποφάσεων με αποτέλεσμα πολλές χώρες της Ε.Ε. να αρνηθούν να δεχθούν πρόσφυγες στο έδαφός της».

Και αναρωτήθηκε: «Έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία το περιεχόμενο της κοινής δήλωσης Ε.Ε. – Τουρκίας, που καταργεί τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες; Τα κλειστά σύνορα τα οποία μονομερώς αποφάσισαν οι χώρες του ΒΙΖΕΓΚΡΑΝΤ ποια σχέση έχουν με τη δημοκρατία»;

Η κα Χριστοδουλοπούλου υπογράμμισε επίσης ότι: «Η Ε.Ε. αξιώνει την εφαρμογή των αποφάσεών της, όταν έχουν να κάνουν με την οικονομία και όχι με την πολιτική. Μέχρι και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, δεν έχει υπογράψει τη σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ενώ προτείνει το Μηχανισμό για τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και τα Θεμελιώδη Δικαιώματα. Μην ξεχνάμε ότι στη δεκαετία του ’90 η υπεράσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων έγινε αιτία πολέμου και επεμβάσεων στα Βαλκάνια και στο Ιράκ. Για να καταλάβουμε την ειλικρίνεια των προθέσεών της ας επικυρώσει πρώτα τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και μετά μπορούμε να συζητήσουμε το αν μπορούν να οριοθετηθούν οι διαφορετικές αρμοδιότητες του προτεινόμενου μηχανισμού ελέγχου και του Συμβουλίου της Ευρώπης».

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ε.Ε. αντιμετωπίζει με μεγάλη αυστηρότητα τις χώρες-μέλη που δεν εφαρμόζουν το οικονομικό πρότυπό της, ενώ έχει μεγάλη ανεκτικότητα για τις υπόλοιπες αποφάσεις που έχουν να κάνουν με το προσφυγικό και τη δημοκρατία».

Και κατέληξε τονίζοντας: «Σήμερα στην Ε.Ε. δεν εντοπίζουμε δημοκρατικό έλλειμμα, όπως ήταν στη δεκαετία του ’90. Εντοπίζουμε χάσμα δημοκρατίας. Γι’ αυτό και αμφισβητείται η νομιμοποίησή της παραμονές των ευρωεκλογών να αναδεικνύει το θέμα της δημοκρατίας στα έθνη-κράτη και να μην βλέπει τη δική της παντελή έλλειψη δημοκρατίας».