Bloomberg: Οι λόγοι ανησυχίας συνεχίζουν να συσσωρεύονται για τα στελέχη του Νταβός

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο ανεξέλεγκτος πληθωρισμός και τώρα μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Αν οι συμμετέχοντες στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ήρθαν στο Νταβός ανήσυχοι, έφυγαν με λίγα πράγματα για να τους παρηγορήσουν, σημειώνει το Bloomberg.

Καθώς οι καλεσμένοι του πρώτου δια ζώσης συνεδρίου του WEF εδώ και δύο χρόνια ετοιμάζονται να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, το κάνουν όλο και πιο ανήσυχοι για τις οικονομικές επιπτώσεις από την εισβολή της Ρωσίας στη γείτονα χώρα και τις ενδείξεις ότι η σύγκρουση θα διαρκέσει περισσότερο απ’ ό,τι αρχικά φαντάζονταν.

Ο κίνδυνος μιας παγκόσμιας ύφεσης -ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις συναντήσεις- ήταν μόνο ένας λόγος για τον οποίο επιθυμούν την κατάπαυση του πυρός καθώς ο πόλεμος εισέρχεται στον τέταρτο μήνα του. Ένας άλλος ήταν η έξαρση του πληθωρισμού που απορροφά χρήματα από τις τσέπες των εργαζομένων, αφήνοντας λιγότερα για δαπάνες σε αυτά που παράγουν οι εταιρείες. Και τώρα υπάρχει η αυξανόμενη επισιτιστική ανάγκη που πολλοί δεν κατάφεραν να προβλέψουν, επιδεινώνοντας μια ανθρωπιστική καταστροφή σε έναν κόσμο που ακόμα δεν έχει ξεπεράσει την πανδημία του κορονοϊού.

Ένας εκπρόσωπος που θα μιλούσε ανοιχτά ήταν ο Ryan Petersen, διευθύνων σύμβουλος της Flexport, μιας εταιρείας λογισμικού εμπορικής εφοδιαστικής.

Είπε ότι μια συμφωνία για το άνοιγμα των λιμανιών της Ουκρανίας είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί η “μαζική πείνα” στον αναπτυσσόμενο κόσμο, καθώς τα σιτηρά και τα λιπάσματα δεν μπορούν σήμερα να μεταφερθούν μέσω της εμπόλεμης ζώνης που είναι η Μαύρη Θάλασσα.

“Η απλή λύση είναι ότι κάποιος πρέπει να ασχοληθεί με τον Πούτιν, και αυτός ο κάποιος πιθανότατα” είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, είπε. “Το όλο θέμα είναι πώς θα βγάλουμε τα τρόφιμα έξω”.

Εν μέσω της καταδίκης του αποκλεισμού των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας, η Ρωσία δήλωσε αργά την Τετάρτη ότι θα ανοίξει διαδρόμους για να επιτρέψει τη διέλευση. Αλλά οι αποστολές μπορεί να μην ξεκινήσουν γρήγορα λόγω των ανησυχιών της Ουκρανίας για την ασφάλεια.

Ενώ ο τερματισμός του πολέμου θα εγγυόταν την ανάκαμψη της παγκόσμιας ανάπτυξης μέσω της αναχαίτισης της καταστροφής της εμπιστοσύνης και του εμπορίου, το αίσθημα που βυθίζεται για τους παγκόσμιους τιτάνες είναι ότι έχουν ελάχιστη έως καμία επιρροή αυτή τη στιγμή.

Τόσο ο πόλεμος όσο και η επακόλουθη επισιτιστική και ενεργειακή κρίση πρέπει να επιλυθούν από τους πολιτικούς ηγέτες. Και υπήρχαν λιγότεροι από αυτούς απ’ ό,τι συνήθως που έκαναν φέτος το ταξίδι στη διάσκεψη των Άλπεων. Το να διασκεδάζουν σε ένα χιονοδρομικό κέντρο με εκατομμυριούχους τραπεζίτες και στελέχη επιχειρήσεων μπορεί να μην είναι η ιδανική εικόνα κατά τη διάρκεια μιας κρίσης κόστους ζωής που βαθαίνει τις διαιρέσεις μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων.

Ο Τζον Τσίπμαν, γενικός διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, δήλωσε ότι οι πολιτικοί δίνουν μικρή σημασία στην επιχειρηματική κοινότητα.

“Σε αυτό το γεωπολιτικό επιχείρημα της πρώτης βαθμίδας, του τριπλού Α, οι πολιτικοί θα τους αντιμετωπίσουν ως ομόλογα σκουπίδια όσον αφορά την ποιότητα της επιρροής τους”, είπε.

Παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Ενώ η επισιτιστική κρίση αναδείχθηκε ως ένα από τα κυρίαρχα θέματα, αιφνιδίασε τους πολιτικούς και επιχειρηματικούς ηγέτες. Στο Νταβός, όπου το WEF ισχυρίζεται ότι “δεσμεύεται να βελτιώσει την κατάσταση του κόσμου”, αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι μόνο ένα πάνελ ήταν αφιερωμένο στην ετοιμαζόμενη διεθνή κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Η Ρωσία και η Ουκρανία προμηθεύουν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου σιταριού και η Λευκορωσία, στην οποία επίσης έχουν επιβληθεί κυρώσεις, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εξαγωγέας λιπασμάτων ποτάσας. Η σοδειά της Ουκρανίας έχει κολλήσει σε σιλό στη Μαύρη Θάλασσα, οι νάρκες έχουν καταστήσει τμήματα της χώρας μη καλλιεργήσιμα και, σε μια προσπάθεια για επισιτιστική ασφάλεια, πολλές χώρες έχουν επιβάλει περιορισμούς στις εξαγωγές τροφίμων.

Η Beata Javorcik, επικεφαλής οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, περιέγραψε την κατάσταση ως “τέλεια καταιγίδα” και προειδοποίησε για χειρότερη έλλειψη τροφίμων από ό,τι μεταξύ 2008 και 2011, όταν οι ξηρασίες και η παγκόσμια ύφεση ανέβασαν τις τιμές των τροφίμων και οδήγησαν σε εξεγέρσεις σε 14 χώρες, πυροδοτώντας την Αραβική Άνοιξη.

“Αυτός ο πόλεμος έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει πολιτική αστάθεια σε όλο τον κόσμο”, είπε. “Γιατί κανείς δεν το είδε να έρχεται; Επειδή οι άνθρωποι δεν περίμεναν ότι ο πόλεμος θα διαρκούσε τόσο πολύ. Ποια είναι η πιθανή λύση; Το ερώτημα είναι, πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια ειρηνευτική διευθέτηση; Μόνο τώρα ο κόσμος θέτει αυτό το ερώτημα”.

Εν μέσω των απειλών και της πολιτικής κόπωσης, υπάρχουν ενδείξεις ότι η πολιτική ενότητα μπορεί να διασπάται. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν μίλησε για μια ειρηνευτική διευθέτηση που θα αποφεύγει την “ταπείνωση” του Πούτιν. Η Ιταλία έχει υποβάλει ένα ειρηνευτικό σχέδιο τεσσάρων σημείων στα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά οι ΗΠΑ παραμένουν αποφασιστικές, με την υποστήριξη του πολέμου να εξακολουθεί να λαμβάνει συντριπτική δημόσια υποστήριξη.

“Η λέξη κατάπαυση του πυρός είναι στα χείλη όλων. Το πρόβλημα είναι ότι τώρα μπαίνουμε σε ένα μακρύ και δύσκολο μέρος του ίδιου του πολέμου”, δήλωσε ο Λόρενς Φρίντμαν, καθηγητής πολεμικών σπουδών στο King’s College του Λονδίνου. “Η ανησυχία μου είναι ότι οι Αμερικανοί θα χάσουν το ενδιαφέρον τους. Κάποια στιγμή ο Πούτιν θα μπορούσε να προσφέρει κατάπαυση του πυρός και τα αυτιά του κόσμου θα τεντωθούν – αλλά αυτό είναι μια παγίδα για τους Ουκρανούς”.

Στο Νταβός, η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρομπέρτα Μέτσολα κέρδισε το χειροκρότημα για μια ομιλία που ζήτησε να σταματήσει η συζήτηση περί κατευνασμού.

“Δεν είναι η ώρα να μιλήσουμε για τη διάσωση του προσώπου της Ρωσίας”, είπε στη συγκέντρωση.

Εν μέσω της κατήφειας, ορισμένοι είπαν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν οφέλη από τη συγκέντρωση του WEF, και απλά να βρεθούμε σε ένα δωμάτιο.

Ο κίνδυνος μιας επισιτιστικής κρίσης έχει ανέβει πολύ ψηλά στην ατζέντα”, δήλωσε η Anne Richards, διευθύνουσα σύμβουλος της Fidelity International. “Σίγουρα είδατε κάποιες από αυτές τις συζητήσεις να εξελίσσονται. Δεν έχουμε ξεφύγει ακόμη από το δάσος, αλλά νομίζω ότι έχουμε σημειώσει πραγματική πρόοδο σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι τα τρόφιμα και η διατροφική αλυσίδα δεν θα γίνουν όπλα σε καιρό πολέμου”.