Αυτή είναι η πρόταση του ΕΒΕΑ για τις εθνικές προτεραιότητες της χώρας 2028-2034

Ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Γιάννης Μπρατάκος κατέθεσε την συνολική πρόταση του ΕΒΕΑ αναφορικά με τις εθνικές προτεραιότητες της χώρας της προγραμματικής περιόδου 2028-2034 .

Ο κ. Μπρατάκος, με αφορμή τη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ), σε επιστολή του προς τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, τονίζει ότι η συγκεκριμένη περίοδος αποτελεί στρατηγικής σημασίας σταυροδρόμι για τη μετάβαση της Ελλάδας σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που να είναι ανθεκτικό, ψηφιακό και πράσινο, με στόχο την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, της ανταγωνιστικότητας και της γεωπολιτικής θέσης της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, το ΕΒΕΑ προτείνει τη στοχευμένη προτεραιοποίηση δέκα βασικών αξόνων πολιτικής που μπορούν να αποτελέσουν θεμέλιο για έναν συνεκτικό και αποτελεσματικό σχεδιασμό.

Οι προτεραιότητες

Πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η ενίσχυση της περιφερειακής και κοινωνικής συνοχής, μέσα από την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, τη μείωση των ανισοτήτων και τη στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Ακολουθεί η πράσινη μετάβαση και η ενεργειακή αυτονομία, με έμφαση στις ΑΠΕ, στις στρατηγικές διασυνδέσεις, στην αποθήκευση ενέργειας και στην ενεργειακή απόδοση. Στον τομέα των υποδομών, το ΕΒΕΑ τονίζει τη σημασία της ολοκλήρωσης και του ψηφιακού εκσυγχρονισμού του συστήματος μεταφορών και logistics, με αναβάθμιση σιδηροδρομικών και οδικών αξόνων και ενίσχυση της διαλειτουργικότητας.

Σημαντική, επίσης, είναι και η επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας μέσω τεχνολογικών πάρκων, θεματικών clusters και στήριξης της βιομηχανικής μετάβασης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ανθεκτικότητα της χώρας απέναντι στην κλιματική κρίση και στις φυσικές καταστροφές, με παρεμβάσεις πρόληψης, συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και ασφάλισης έναντι κινδύνων.

Παράλληλα, το ΕΒΕΑ προτάσσει την ανάγκη επένδυσης στο ανθρώπινο κεφάλαιο, μέσω του εκσυγχρονισμού της επαγγελματικής κατάρτισης, της δια βίου μάθησης και της ενίσχυσης της κινητικότητας εργαζομένων και ερευνητών. Στον πρωτογενή τομέα, υπογραμμίζεται η σημασία της ευφυούς καλλιέργειας, της διαχείρισης υδάτινων πόρων και της ενίσχυσης της συλλογικής οργάνωσης παραγωγών, με στόχο τη δημιουργία υψηλότερης προστιθέμενης αξίας.

Το πλαίσιο ολοκληρώνεται με δύο οριζόντιες στρατηγικές: αφενός, την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της χώρας και της γεωπολιτικής της θέσης, μέσω επενδύσεων σε διττές υποδομές, λιμάνια και διεθνείς συνεργασίες και αφετέρου, τη θεσμική αναβάθμιση της διακυβέρνησης, με τη δημιουργία εργαλείων σχεδιασμού και παρακολούθησης, την ενίσχυση των διοικητικών ικανοτήτων και την κατοχύρωση μόνιμων μηχανισμών κοινωνικής και επιστημονικής διαβούλευσης