Tο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride μεγαλώνει και αναπτύσσεται, ωστόσο η ρητορική μίσους παίρνει τα πάνω της στην Ελλάδα, οι ομοφοβικές επιθέσεις δίνουν και παίρνουν και όπως λέει στο Tvxs.gr o υπεύθυνος επικοινωνίας της διοργάνωσης Ραφαήλ Μπιλίδας έχουμε ως κοινωνία πολύ δρόμο ακόμα για να θεωρηθούμε μια λιγότερο ομοφοβική κοινωνία.
Το φετινό Pride το Σάββατο 9 Ιουνίου μας καλεί να γιορτάσουμε τη θηλυκότητα όχι ως ένα εγγενές χαρακτηριστικό ενός φύλου ή μια συνέπεια της βιολογίας, αλλά όπως τη βιώνουμε, τη μαθαίνουμε και την ορίζουμε ως άτομα.
Μιλήστε μας λίγο για το φετινό σας σλόγκαν «Δηλώνω παρούσα»
Το φετινό σύνθημα προσκαλεί τον κόσμο να δηλώσει “Παρούσα” και να γιορτάσει τη θηλυκότητα, όχι ως ένα εγγενές χαρακτηριστικό ενός φύλου ή μια συνέπεια της βιολογίας, αλλά όπως τη βιώνουμε, τη μαθαίνουμε και την ορίζουμε ως άτομα. Η θηλυκότητα είναι παρούσα στον καθένα και την καθεμιά μας και μας ορίζει ανεξάρτητα με το φύλο. Ωστόσο, το να ταυτιστούμε με αυτή μπορεί να είναι ταυτόχρονα απειλητικό και επικίνδυνο, σε μια κοινωνία με επιθετικά και μισογύνικα αντανακλαστικά. Στο φετινό Athens Pride, θα γιορτάσουμε υπερήφανα όλες τις θηλυκότητες.
Είναι ίδιο το διακύβευμα κάθε χρόνο ή θέλετε να φωτίσετε άλλο θέμα κάθε φορά;
Η LGBTQI κοινότητα δεν είναι ένας ομογενοποιημένος πληθυσμός ατόμων, αλλά μια ποικιλόμορφη πολύχρωμη κοινότητα. Το Athens Pride αντιλαμβάνεται την ποικιλομορφία αυτή ως πλούτο και δεσμεύεται στο να φέρνει στην επιφάνεια τα βιώματα και τις εμπειρίες των μελών της κοινότητας, με σκοπό την ανάδειξή τους. Ενώ πολλές από αυτές τις εμπειρίες συνήθως δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστες, λόγω της ομοφοβικής και τρανσφοβικής βίας που δέχονται πολλά LGBTQI άτομα σε καθημερινή βάση, η ορατότητα των ταυτοτήτων και των βιωμάτων είναι κάτι το οποίο φέρνει το Athens Pride στη δημόσια σφαίρα. Για να το επιτύχει αυτό, το Athens Pride, δημιουργεί μια πλατφόρμα η οποία προωθεί σταθερά τις διεκδικήσεις της κοινότητας ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην ανάδειξη των ζητημάτων που αντιμετωπίζουν τα LGBTQI άτομα στην Ελλάδα. Τα ζητήματα αυτά, εκφράζονται μέσα από τις διαφορετικές θεματικές οι οποίες συνδιαμορφώνονται από τις LGBTQI οργανώσεις κάθε χρόνο. Αυτό γίνεται μέσα από μια σειρά συναντήσεων, όπου συζητάμε επίκαιρα θέματα και αξιολογούμε από κοινού ποιο ζήτημα θα αναδειχθεί ως η κεντρική θεματική του Athens Pride.
Τι λέει ο έως τώρα απολογισμός ; Πόσο έχουν βοηθήσει τα Athens Pride τόσο την ίδια την κοινότητά σας όσο και την κοινή γνώμη να ενημερωθεί και να μεταστραφεί;
Από το πρώτο Athens Pride που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2005 στην Πλατεία Κλαυθμώνος έχουν αλλάξει πολλά. Παρόλο που μέχρι τότε είχαν διεξαχθεί διάφορες εκδηλώσεις υπερηφάνειας στην πόλη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, το Athens Pride του 2005 σηματοδότησε την πρώτη Παρέλαση Υπερηφάνειας μέσα στο κέντρο της πόλης, η οποία πέρασε έξω από το Ελληνικό Κοινοβούλιο στο φως της ημέρας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις 500 άτομα συμμετείχαν σε εκείνη την εκδήλωση. Από τότε, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας – Athens Pride μεγαλώνει και αναπτύσσεται, τόσο σε επίπεδο συμμετοχής όσο και σε επίπεδο αναγνώρισης και σεβασμού από την Ελληνική κοινωνία, αποτελώντας πια αναπόσπαστο θεσμό της πόλης και των ανθρώπων της. Η μεταφορά της διοργάνωσης στην κεντρικότερη πλατεία της χώρας το 2017 ήταν αίτημα της κοινότητας για χρόνια, λόγω της αύξησης της συμμετοχής του κόσμου αλλά και της συμβολικής σημασίας της, η οποία έφερε το Athens Pride μπροστά απ’ το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκτιμάται μάλιστα ότι 60.000 ενήλικες και παιδιά όλων των ηλικιών και ταυτοτήτων συμμετείχαν στο 13ο Athens Pride, στις 10 Ιουνίου του 2017. Η συνεισφορά του Athens Pride στην ορατότητα της LGBTQI κοινότητας είναι αδιαμφισβήτητη, μιας και ποτέ ξανά στην ιστορία της χώρας δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο σε χαρακτήρα ή μαζικότητα.
Έχετε εικόνα για το αν έχουν μειωθεί τα περιστατικά ομοφοβικής επίθεσης;
Θα υπήρχε λόγος να συζητήσουμε για μείωση των περιστατικών ομοφοβικών επιθέσεων εάν είχαμε δει ουσιαστικές παρεμβάσεις από την πλευρά της πολιτείας για την καταπολέμησή τους. Σε αυτό το σημείο, τα θύματα ομοφοβικών επιθέσεων ακόμα δεν γνωρίζουν που να απευθυνθούν ή πως να προστατευθούν από τον νόμο. Είτε αυτό αφορά το σχολικό περιβάλλον, είτε την κοινωνία ευρύτερα, αυτό που παρατηρούμε, είναι να εντείνονται τα περιστατικά ρητορικής μίσους και τα αντανακλαστικά του κράτους και δυστυχώς της δικαιοσύνης να είναι ανεπαρκή. Όταν λοιπόν, ξεκάθαρες περιπτώσεις δημόσιας υποκίνησης βίας απέναντι σε LGBTQI άτομα μένουν αναπάντητες, είναι φυσικό να αυξηθεί το αίσθημα “νομιμοποίησης” μερικών στο να ασκήσουν τη βία αυτή. Φωτεινό παράδειγμα αποτελεί το πρόγραμμα “Πες το σ’ εμάς” της Colour Youth, που έχει ως στόχο την καταγραφή περιστατικών ομοφοβικής, τρανσφοβικής βίας και διακρίσεων και από την αρχή του, έχει φέρει στην επιφάνεια αυτό που για πολλά LGBTQI άτομα είναι καθημερινότητα, δίνοντας μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με το θέμα.
Η Ελληνική κοινωνία ανήκει στις πιο ομοφοβικές ή τις λιγότερο ομοφοβικές συγκριτικά με χώρες του αναπτυγμένου κόσμου;
Το να μετρήσει κάποιος και να κατατάξει τις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου ως περισσότερο ή λιγότερο ομοφοβικές έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Η ILGA Europe εκδίδει κάθε χρόνο ένα χάρτη όπου οι χώρες της Ευρώπης κατατάσσονται σύμφωνα με τον τρόπο με τον οποίο οι νόμοι και οι πολιτικές της κάθε χώρας επηρεάζουν τη ζωή των LGBTI ανθρώπων. Η κατάταξη καταγράφει τα νομικά πρότυπα μιας χώρας για να τα συγκρίνει με τους Ευρωπαίους γείτονές της, αλλά οι αριθμοί παρέχουν μόνο ένα μέρος της ιστορίας. Σύμφωνα με την τελευταία κατάταξη (2017) η Ελλάδα είναι 14η. Ωστόσο, το επίπεδο νομικής προστασίας που μπορεί να έχουν ή η πρόσφατη νομοθετική πρόοδος μιας χώρας δεν αντικατοπτρίζει τη στάση της κοινωνίας απαραίτητα. Η Ελλάδα, παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, παραμένει βαθιά ομοφοβική σε κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο. Για να μπορέσουμε να γίνουμε μια λιγότερο ομοφοβική χώρα, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα.
Tvxs.gr
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
