Απίθανες ιδέες που κανείς δεν πίστεψε ότι θα έφερναν πολλά λεφτά

Ο Ρίτσαρντ Τζέιμς, μηχανολόγος μηχανικός, προσπαθούσε να εξασφαλίσει ότι ο εύθραυστος εξοπλισμός του πλοίου δεν θα κινηθούνταν ενώ έπλεαν. Ο James πέρασε δύο χρόνια βελτιώνοντας το slinky έως ότου είχε το τέλειο πρωτότυπο. Η σύζυγός του πρότεινε το όνομα, το οποίο σημαίνει «χαριτωμένο» στα σουηδικά. Το ζευγάρι παρήγαγε 400 slinky , τα οποία πωλήθηκαν σε λιγότερο από δύο ώρες. Πάνω από 350 εκατομμύρια κομμάτια του παιχνιδιού έχουν πωληθεί μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την CNBC, η εταιρεία έχει κέρδη τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Beto Perez είναι ένας Κολομβιανός που έκανε αερόβια μαθήματα στις ΗΠΑ. Όπως και όλοι οι άλλοι, χρησιμοποιούσε τραγούδια από καλλιτέχνες όπως η Madonna ή ο Michael Jackson. Ωστόσο, μια μέρα ξέχασε να φέρει τη μουσική που είχε πάντα μαζί του και το μόνο που είχε ήταν μία λίστα λατιν μουσικής. Ο Perez άρχισε να αυτοσχεδιάζει με διάφορες κινήσεις που θύμιζαν salsa και όλοι στην τάξη ενθουσιάστηκαν. Κάπως έτσι λοιπόν γεννήθηκε η Zumba και έγινε παγκόσμιο φαινόμενο.

Το Toll House Inn ήταν διάσημο μεταξύ των επισκεπτών για τα επιδόρπιά του. Η ιδιοκτήτρια, Ruth Graves Wakefield, ήταν διαιτολόγος που ήθελε να ετοιμάζει όλα τα πιάτα. Μια μέρα έκανε μπισκότα και παρατήρησε ότι η σοκολάτα που είχε βάλει δεν είχε λιώσει και απογοητεύτηκε. Τα μπισκότα σοκολάτας έγιναν μεγάλη επιτυχία μεταξύ των επισκεπτών και η ιδιοκτήτρια έγινε διάσημη σε όλη την Αμερική. Πούλησε τα δικαιώματα της συνταγής στη Nestlé, η οποία την προσέλαβε ως σύμβουλο συνταγών.

Είναι δύσκολο να σκεφτούμε ένα παιχνίδι για τα παιδιά που είναι τόσο επιτυχημένο όσο το Play-Doh. Παραδόξως, δεν προοριζόταν για να είναι παιχνίδι. Το 1955, ο Joseph και ο Noah McVicker εφηύραν ένα καθαριστικό ταπετσαρίας, το οποίο ήταν πολύ χρήσιμο καθώς οι κατοικίες θερμαίνονταν με άνθρακα. Ωστόσο, όταν το φυσικό αέριο έγινε πιο δημοφιλές από τον άνθρακα, το προϊόν έχασε την φήμη του. Ο Joseph ακούει από έναν δάσκαλο ότι τα παιδιά το χρησιμοποιούσαν ως πλαστελίνη. Ξαφνικά, είδε ένα νέο σκοπό για το προϊόν του και πούλησε τη μυστική συνταγή.

Ο George Crum ήταν ένας σεφ που εργαζόταν στο Moon’s Lake House και είχε να αντιμετωπίσει έναν πελάτη που διαμαρτυρήθηκε ότι οι πατάτες του δεν ήταν αρκετά λεπτές. Ο Crum αποφάσισε να κόψει τις πατάτες σε πολύ λεπτές φέτες για να «πειράξει» τον πελάτη. Ωστόσο, λάτρεψε αυτό που προέκυψε και τα τσιπς πατάτας έγιναν ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα. Δυστυχώς, ο Crum δεν κατοχύρωσε την ιδέα του και πολλά εστιατόρια και εταιρείες άρχισαν να πωλούν επίσης τσιπς πατάτας.

Το 1894 ο Δρ John Harvey Kellogg και ο αδελφός του Will Keith Kellogg προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα υγιεινό και χορτοφαγικό γεύμα για να ταΐσουν τους ασθενείς. Μία μέρα ο Will ξέχασε το σιτάρι που είχε βάλει να βράσει. Όταν το έλεγξε, παρατήρησε ότι ήταν ξερό. Προκειμένου να μην πετάξουν το σιτάρι, το θρυμμάτισαν σε μικρά κομμάτια και το έψησαν στον φούρνο. Κάπως έτσι λοιπόν, προέκυψαν τα corn flakes που ξέρουμε σήμερα.

Ο Frank Epperson ήταν μόλις 11 ετών όταν κατά τύχη ανακάλυψε τις γρανίτες το 1905. Ανέμειξε μαγειρική σόδα μαζί με άλλα συστατικά, αλλά όταν έβαλε το μείγμα στο ψυγείο ξέχασε να βγάλει τον αναδευτήρα. Παρόλο που ξαφνιάστηκε από την ιδέα, άρχισε να πουλάει τις γρανίτες στην γειτονιά του.

Το χωνάκι παγωτό απέδειξε ότι μία καλή ιδέα μπορεί να είναι πάρα πολύ απλή. Ο Ernest A. Hamwi εργαζόταν στο St. Louis World’s Fair το 1904, όταν σκέφτηκε να αντικαταστήσει τη βάφλα πάνω στην οποία τοποθετούσαν παγωτό, με ένα χωνάκι. Η ιδέα αυτή του άλλαξε τη ζωή, αφού λίγο αργότερα ίδρυσε την Western Cone Company.