Αντιψυχωσικά – Σχιζοφρένεια: «Χάνουν» την αποτελεσματικότητά τους μετά τα 45 – Οι ευάλωτοι ασθενείς

Τον ρόλο της ηλικίας στην αποτελεσματικότητα των αντιψυχωσικών φαρμάκων ανέλυσε νεότερη μελέτη, επισημαίνοντας το χρονικό σημείο που οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες

Τα αντιψυχωσικά ονομάζονται και νευροληπτικά ή μείζονα ηρεμιστικά και περιλαμβάνουν τα κλασικά και τα άτυπα αντιψυχωσικά. H κυριότερη ένδειξη χορήγησής τους είναι η σχιζοφρενική ψύχωση, ενώ άλλες ενδείξεις χορήγησης είναι η  μανία, το οξύ ψυχωσικό επεισόδιο, οι παραληρητικές μορφές κατάθλιψης (με ταυτόχρονη χορήγηση αντικαταθλιπτικού) και οι οργανικές ψυχώσεις (δηλαδή οφειλόμενες σε οργανική πάθηση).

Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο Groningen στην Ολλανδία, με επικεφαλής την Iris E. Sommer αξιοποίησε φινλανδικά εθνικά μητρώα και στοιχεία από 61.889 άτομα, για να εντοπιστούν άτομα με σχιζοφρένεια/σχιζοδιαταραχή και να τα ταξινομήσουν ανά φύλο και ηλικία. Οι νοσηλείες για ψύχωση αξιολογήθηκαν ανά ηλικιακή ομάδα από το 1996 έως το 2017.

Διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες, ξεκινώντας από την ηλικία των 45 έως 50 ετών, νοσηλεύονταν σταθερά συχνότερα για ψύχωση από τους άνδρες συνομηλίκους τους. Παράλληλα, οι γυναίκες ηλικίας 45 ετών και άνω που λάμβαναν μονοθεραπεία με αντιψυχωσικά είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο νοσηλείας για ψύχωση σε σχέση με τις νεαρότερες γυναίκες αλλά και τους άντρες.

Η συσχέτιση αυτή φύλου και ηλικίας με τη µείωση της επίδρασης των φαρμάκων ήταν εμφανής για δόσεις κλοζαπίνης μικρότερο από το 0,6 της ημερήσιας δόσης, δόσεις ολανζαπίνης μικρότερες του 1,4 της ημερήσιας πρόσληψης και για συγκεκριμένες δόσεις κετιαπίνης (0,9 έως 1,1 της ημερήσιας δόσης) και ρισπεριδόνης (0,6 έως 0,9 της ημερήσιας δόσης).

«Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας των 40 χρόνων, οι γυναίκες με διαταραχές του φάσματος της σχιζοφρένειας θα πρέπει να θεωρούνται ως μια ευάλωτη ομάδα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής», σημειώνουν οι συγγραφείς.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα