Αλ. Μαλλιάς: H Ελλάδα δέχεται ασύμμετρη απειλή από την Τουρκία

Εκτενή αναφορά στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και τις γεωπολιτικές εξελίξεις έκανε κατά τη διάρκεια ομιλίας του ο Πρέσβης επί τιμή, Αλέξανδρος Μαλλιάς, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το τμήμα ICARUS HJ36 της ελληνοαμερικανικής οργάνωσης A.H.E.P.A (American Hellenic Educational Progressive Association ) στο New York College.

Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Μαλλιάς αναφέρθηκε στις τρέχουσες εξελίξεις στον Έβρο και τα νησιά, επισημαίνοντας πως η Ελλάδα δέχεται μία ασύμμετρη απειλή με την επιθετικά οργανωμένη από την Τουρκία παράνομη προώθηση στα σύνορά μας χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, που συχνά όπως υποστηρίζει, εκδηλώνονται με στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Σε ό,τι αφορά τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, ο κ. Πρέσβης θεωρεί πως θα ήταν ανώφελο να προσπαθήσει κάποιος σήμερα να αμφισβητήσει την σημασία της ενίσχυσης και της εμβάθυνσης των σχέσεών μας με τις ΗΠΑ, καθώς οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ουάσινγκτον είναι θεμελιώδους σημασίας.

Παράλληλα, εξέφρασε την πεποίθηση πως η αμυντική συνεργασία είναι ο στρατηγικής σημασίας πυλώνας των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων.  “Η Ελλάδα φιλοξενεί στην Σούδα τον σημαντικότερο παράγοντα -συντελεστή προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων σε ολόκληρη την περιοχή- που οριοθετείται από τα ανατολικά σύνορα του Αφγανιστάν μέχρι την Μεσόγειο. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα αλλά και τη υποχρέωση να την αξιοποιήσει για την θωράκιση και ενίσχυση της εθνικής μας κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και του απαραβίαστου των συνόρων”, τόνισε ο κ. Πρέσβης.

Ο Αλέξανδρος Μαλλιάς στην αρχή της ομιλίας του, εστίασε στην τεράστια δύναμη, όπως τη χαρακτήρισε, η οποία λέγεται Ομογένεια και Ομογενειακές οργανώσεις, που η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιεί διαρκώς.

“H Ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ- τα τρία δηλαδή κατά την εκτίμηση του State Department εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες ελληνικής καταγωγής- αποτελεί τον θεμελιώδη παράγοντα της υπεραξίας την Ελλάδος στην Αμερική. Το διαπίστωσα ως πρέσβης της Ελλάδος έχοντας επισκεφθεί περίπου τριάντα Πολιτείες. Η συνεχής παρουσία και δραστηριοποίηση της Ομογένειας αποτελεί μία ανεκτίμητη συμβολή και πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.”, κατέληξε ο κ. Μαλλιάς.

Τέλος, στο πλαίσιο της αναφοράς του κ. Πρέσβη στις ομογενειακές οργανώσεις, Η AHEPA εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται στα γεγονότα που διαδραματίζονται στη Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στον Έβρο και τα νησιά, όπου ο Ερντογάν, εργαλειοποιεί το προσφυγικό για τις γεωπολιτικές του επιδιώξεις, σπρώχνοντας χιλιάδες ανθρώπους στα σύνορα της Ελλάδας.

Αναλυτικά η ομιλία του κ. Μαλλιά:

Θερμά ευχαριστώ την ΑΗEPA και ειδικότερα τον Πρόεδρο του παραρτήματος ΙΚΑΡΟΣ κ. Κοσμά Πεντάκαλο για την σημερινή εκδήλωση.

Κατά την τετραετή θητεία μου ως πρέσβης της Ελλάδος στις ΗΠΑ (2005-2009), είχα την ευκαιρία και την χαρά να συνεργασθώ στενά και παραγωγικά με τρεις διαδοχικούς Υπάτους Προέδρους της ΑΧΕΠΑ .

Η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιεί διαρκώς αυτή την τεράστια δύναμη που λέγεται Ομογένεια και Ομογενειακές οργανώσεις, καθώς και τις εξέχουσες καταξιωμένες προσωπικότητες. Να μην ξεχνάμε όμως ότι είναι Αμερικανοί πολίτες ελληνικής καταγωγής. Την χειρότερη υπηρεσία διαχρονικά έχουν «προσφέρει» δικοί μας πολιτικοί και πολιτικές που επιχείρησαν να μεταφέρουν και στην Αμερικανική επικράτεια το ελληνικό κομματικό παιχνίδι.

H Ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ- τα τρία δηλαδή κατά την εκτίμηση του State Department εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες ελληνικής καταγωγής- αποτελεί τον θεμελιώδη παράγοντα της υπεραξίας την Ελλάδος στην Αμερική. Το διαπίστωσα ως πρέσβης της Ελλάδος έχοντας επισκεφθεί περίπου τριάντα Πολιτείες. Η συνεχής παρουσία και δραστηριοποίηση της Ομογένειας αποτελεί μία ανεκτίμητη συμβολή και πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα καθημερινά δέχεται από την γειτονική και σύμμαχο Τουρκία συμβατικές απειλές που συχνά εκδηλώνονται με στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μέχρι τώρα καθημερινά στην θάλασσα και στον εναέριο χώρο . Σήμερα δέχεται μία ασύμμετρη απειλή στο Έβρο και στα νησιά με την επιθετικά οργανωμένη από την Τουρκία παράνομη προώθηση στα σύνορά μας χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων . Η Τουρκία αναδεικνύεται ως κατ’ εξοχήν κράτος-υποστηρικτής της παράνομης διακίνησης ανθρώπινων ψυχών.

Όταν η Τουρκία μέλος του ΝΑΤΟ εμπράκτως αμφισβητεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος πώς περιμένουμε να μην φθαρεί και υπονομευθεί το κύρος της συμμαχίας;

Ορθώς ως Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ καταδικάζουμε τις ενέργειες της Ρωσίας στην Γεωργία και στην Ουκρανία. Όμως , η Μόσχα ακολούθησε το ατιμώρητο «προηγούμενο» της παράνομης δράσης της Τουρκίας στην Κύπρο. Όταν η εισβολή και παράνομη κατοχή εδαφών από μέλος του ΝΑΤΟ και η δημιουργία «τετελεσμένων γεγονότων » αντιμετωπίζονται με απάθεια τότε τι αξιοπιστία και ποιο ειδικό βάρος έχουν οι κατηγορίες μας προς την Μόσχα ;

Η πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών ( double standards) υπονομεύει το κύρος του ΝΑΤΟ.

Το Προοίμιο της Χάρτας του ΝΑΤΟ ( Συνθήκη της Ουάσινγκτον της 4ης Απριλίου 1949) ορίζει ότι ‘’Τα Κράτη-Μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας επιβεβαιώνουν την προσήλωση τους στους σκοπούς και στις αρχές του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών και την επιθυμία τους να ζήσουν ειρηνικά με όλους τους λαούς και όλες τις κυβερνήσεις. Είναι αποφασισμένα να διαφυλάξουν την ελευθερία, την κοινή κληρονομιά και πολιτισμό των λαών τους ,που θεμελιώνονται στις αρχές της δημοκρατίας ,της ατομικής ελευθερίας και του κράτους δικαίου…»

Επιπλέον το Άρθρο 1 επισημαίνει ότι «Τα Μέρη αναλαμβάνουν ,σύμφωνα με την Χάρτα του ΟΗΕ, να λύσουν οποιαδήποτε διαφορά στην οποία ενδέχεται να έχουν εμπλακεί με ειρηνικά μέσα κατά τρόπον ώστε η διεθνής ειρήνη ασφάλεια και δικαιοσύνη να μην τίθενται σε κίνδυνο, και να απέχουν στις διεθνείς τους σχέσεις από την απειλή ή χρήση βίας κατά οποιοδήποτε τρόπο ασύμβατο με τους στόχους των Ηνωμένων Εθνών.

Οι σωρευτικές παραβιάσεις του Χάρτη του ΟΗΕ από την Τουρκία κατά την εισβολή στην Κύπρο και την παράνομη κατοχή δηλώνουν παράλληλα ότι η Τουρκία παραβιάζει και τον Χάρτη του ΝΑΤΟ.

Επιπλέον προβάλλει εδώ και χρόνια το casus belli κατά της Ελλάδος ενώ οι καθημερινές επικίνδυνες προκλήσεις και απειλές στον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο συνιστούν παραβίαση του Άρθρου 2 παρ.4 του Χάρτου του ΟΗΕ και του Άρθρου 1 του Χάρτου του ΝΑΤΟ.

Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ στις Σχέσεις μας με τις ΗΠΑ:

Θα ήταν ανώφελο να προσπαθήσει κάποιος σήμερα να αμφισβητήσει την σημασία της ενίσχυσης και της εμβάθυνσης των σχέσεών μας με τις ΗΠΑ. Οι σχέσεις μας με την Ουάσινγκτον είναι θεμελιώδους σημασίας. Θετικό είναι επίσης το γεγονός ότι σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων αντιλαμβάνεται την σημασία της διεύρυνσης του πεδίου σύμπτωσης των διμερών μας συμφερόντων.

Όσο κυνικό και αν ακούγεται η ιστορία διδάσκει ότι το συμφέρον αποτελεί την ισχυρότερη συγκολλητική ουσία των συμμαχιών.

Η αμυντική συνεργασία είναι ο στρατηγικής σημασίας πυλώνας των Ελληνο-Αμερικανικών σχέσεων. Η Ελλάδα φιλοξενεί στην Σούδα τον σημαντικότερο παράγοντα -«συντελεστή προώθησης των αμερικανικών συμφερόντων σε ολόκληρη την περιοχή» που οριοθετείται από τα ανατολικά σύνορα του Αφγανιστάν μέχρι την Μεσόγειο. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα αλλά και τη υποχρέωση να την αξιοποιήσει για την θωράκιση και ενίσχυση της εθνικής μας κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και του απαραβίαστου των συνόρων.

Οι επιλογές και οι πράξεις της Τουρκίας έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός αλαζονικού και απρόβλεπτου ‘’συμμάχου’’ επηρεάζουν μέχρι κάποιου βαθμού τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων Συμμάχων της στο ΝΑΤΟ. Οι αντιδράσεις τους όμως θεωρούνται διαχειρίσιμες για την Τουρκική ηγεσία.

Η εξέλιξη α αφορά κατ’εξοχήν στην Ελλάδα , διότι η πολιτική της Τουρκίας και ο υπέρ-εξοπλισμός της συνοδεύονται από την καθημερινή αμφισβήτηση με στρατιωτικά επιχειρησιακά μέσα της κυριαρχίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Να γιατί η Ελλάδα εξηγεί στους Αμερικανούς συνομιλητές της στην Αθήνα και στην Ουάσινγκτον και προσωπικά ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στον Πρόεδρο κ. Ντόναλντ Τραμπ ότι : Η στήριξη της σταθερότητας και η ενίσχυση και η εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδος erga omnes διασφαλίζουν τα Συμφέροντα Ασφάλειας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Η Σούδα είναι ασφαλώς το ανεκτίμητο πετράδι στο ‘’στέμμα’’ των διμερών μας αμυντικών σχέσεων. Ενισχύθηκαν με την συμπερίληψη στη νέα διμερή συμφωνία αμυντικής συνεργασίας των «νέων διευκολύνσεων » σε Λάρισα, Στεφανοβίκι και Αλεξανδρούπολη.

Τα θετικά λόγια που συχνά ακούμε συχνά από την Ουάσινγκτον καλοδεχούμενα είναι . Όμως όπως εξελίσσονται τα πράγματα δεν αρκούν. Σημασία έχει κυρίως η θέση του Προέδρου κ. Ντόναλντ Τραμπ. Να γιατί χρειάζεται σήμερα ειδικά και η καθαρή θέση του Προέδρου των ΗΠΑ.

Τις δικαιολογημένες ανησυχίες της Ελλάδος προσπαθεί με προσεκτικές διατυπώσεις να καλύψει η πρόσφατη επιστολή του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ κ. Μάϊκ Πομπέο προς τον κύριο Πρωθυπουργό. Έχει ορισμένα κοινά σημεία αλλά και διαφορές με την επιστολή (10 Απριλίου 1976) του πρώην ΥΠΕΞ Χένρυ Κίσσιντζερ προς το ομόλογό του Δημήτριο Μπίτσιο. Οι συνθήκες όμως είναι διαφορετικές.

Η επιστολή του Υπουργού Εξωτερικών κ. Μάϊκ Πομπέο προς τον κ. Πρωθυπουργό συνδέεται άμεσα με την διαδικασία κύρωσης στην ελληνική βουλή της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας .Έρχεται ως επιστέγασμα της θετικής επίσκεψης του κυρίου Πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον και εν μέσω της σοβαρότερης μετά το 1996 σταθερής κλιμάκωσης και στρατιωτικοποίησης της κρίσης από την Τουρκία. Επίσης μετά την υπογραφή των δύο τουρκολιβυκών Συμφωνιών περί Α.Ο.Ζ. και Στρατιωτικής Συνεργασίας.

Σημασία λοιπόν έχει να διαβάσει κανείς την επιστολή Πομπέο λαμβάνοντας υπόψη τη χρονική στιγμή εκδήλωσης των αμερικανικών δεσμεύσεων , καθώς και τις τουρκικές διεκδικήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα στο Αιγαίο. Σε μία εποχή κατά την οποία οι συμμαχίες δεν θεωρούνται δεδομένες και η εκδήλωση συμμαχικής ή εταιρικής αλληλεγγύης κάθε άλλο παρά προβλέψιμη ή αυτοματοποιημένη.

Οι επιστολές Πομπέο και Κίσσιντζερ δεν εδόθησαν υπό τη μορφή εγγυήσεων ασφαλείας. Πρόκειται περί γραπτών πολιτικών δεσμεύσεων των ΗΠΑ προς ένα δοκιμασμένο, σταθερό και ισχυρό θα προσέθετα σύμμαχο.
Στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις πάντοτε υπήρχε μία τριγωνική διάσταση .Περισσότερο από ελληνικής πλευράς παρά από την πλευρά της Ουάσιγκτον και της Αγκύρας. Πάντοτε οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 και μετά έβλεπαν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις συχνά μέσω της Ουάσιγκτον και αξιολογούσαν τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και μέσα από τις αμερικανοτουρκικές. Η αντίληψη αυτή εκτιμώ ότι δύσκολα θα αλλοιωθεί .

Από ελληνικής πλευράς ας γίνει ξεκάθαρο ότι ειδικά σήμερα, η μόνιμη επωδός μας πρέπει να είναι ότι « τυχόν στρατιωτική επιθετική Τουρκική ενέργεια στο Αιγαίο θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ».

Η στρατιωτική εμπλοκή δεν ήταν και δεν είναι επιλογή της Ελλάδος. Εάν όμως καταστεί αναπόφευκτη λόγω επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας τότε η Ελλάδα έχει την βούληση και την επιχειρησιακή ετοιμότητα να απαντήσει. Επίσης καλό θα ήταν να επανέλθουμε στο δόγμα που είχε διατυπώσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (1976) και συνέχισε ο Ανδρέας Παπανδρέου: «τυχόν στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας έστω και σε περιορισμένο εδαφικά χώρο της Ελλάδος σημαίνει ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ των δύο χωρών».

Δεν θα είναι δηλαδή μία περιορισμένης εδαφικής έκτασης και χρονικής διάρκειας στρατιωτική επιχείρηση εισβολής και απόκρουση της». Η στήριξη της σταθερότητας ,της εδαφικής ακεραιότητας ,της κυριαρχίας και η εγγύηση της Εθνικής Ασφάλειας της Ελλάδος θα έπρεπε να είναι στρατηγικός στόχος και επιδίωξη των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων Συμμάχων και Εταίρων της. Όχι ένα διαχρονικό ‘’ελληνικό αίτημα’’. Διότι έτσι διασφαλίζει και τα Συμφέροντα Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ .

Επίσης είναι σαφές ότι «στην περίπτωση πού η Ελλάδα δεχθεί στρατιωτική επίθεση ( ενν. από την Τουρκία) διατηρεί το δικαίωμα άμεσης αναστολής της χρήσης (λειτουργίας ) του συνόλου των διευκολύνσεων που παρέχουμε για όσο διάστημα απαιτηθεί. Διότι μεταξύ άλλων εύλογο είναι το ερώτημα τι χρειάζεται το ΝΑΤΟ και οι διμερείς Συμφωνίες Στρατιωτικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ αν δεν αποσοβήσουν/ προλάβουν/ αποτρέψουν εκδήλωση στρατιωτικής ενέργειας κατά της Ελλάδος ή παραβίαση της εδαφικής μας ακεραιότητας και κυριαρχίας.

Ας αναλογισθούν συνεπώς κάποιοι επιτήδεια «αποστασιοποιημένοι» σύμμαχοί στο ΝΑΤΟ τι ακριβώς συνεπάγεται για την ίδια την ύπαρξή του τυχόν Τουρκική επιθετική ενέργεια ή παραβίαση των εθνικής μας κυριαρχίας.
Ευθύνη αναμφίβολα έχει και η Ευρώπη. Με την διαίρεση της και την σύγκρουση συμφερόντων των κρατών-μελών της, τα σοβαρά σφάλματα και την έλλειψη πολιτικής διορατικότητας και σχεδίου για την Επομένη Ημέρα λάθος πολιτική στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική .

Οι στρατιωτικές επεμβάσεις έφεραν το χάος. Χάσμα μεταξύ στόχων και αποτελέσματος. Οι επιπτώσεις του χάους κυρίως μέσω του «παράπλευρου» προσφυγικού/μεταναστευτικού ζητήματος κλονίζουν σήμερα τον ιστό της αλληλεγγύης και τα θεμέλια αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λόγω και της έλλειψης βούλησης για μια κοινή πολιτική κατανομής βαρών και υποχρεώσεων.

Το προσφυγικό ζήτημα είναι ο σοβαρότερος μοχλός πίεσης της Τουρκίας του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά των Κυβερνήσεων των Κρατών -Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκβιάζει, φοβίζει και δυστυχώς σε κάποιο βαθμό πείθει.

Στην πρώτη τετραετία του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις γνώρισαν ουσιαστική και πολυεπίπεδη ανάπτυξη και ενίσχυση στη βάση του κοινού και αμοιβαίου συμφέροντος. Με δύο διαφορετικές ιδεολογικά κυβερνήσεις. Με πρωθυπουργούς τους Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται για θετική εξέλιξη.

Η ουσιαστικότερη και απερίφραστη δέσμευση των ΗΠΑ προς την Ελλάδα εδόθη γραπτώς με την επιστολή του Προέδρου Τζώρτζ Χέρμπερτ Μπους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 27 Μαϊου 1992. Επρόκειτο για την απάντηση του Αμερικανού Προέδρου σε επιστολή του Κ.Κ. με αφορμή το Μακεδονικό. Η κατάληξη της επιστολής του Προέδρου Μπους έχει ως εξής «…Ως παλιό φίλο και σύμμαχο ,η δέσμευσή μας για την ασφάλεια της Ελλάδος ,την εδαφική της ακεραιότητα και το απαραβίαστο των συνόρων της παραμένει ισχυρή».

Τη στιγμή αυτή η Ελλάδα και αναμφίβολα οι ελληνοαμερικανοί πολίτες θα καλωσόριζαν ασφαλώς την εκ μέρους του Προέδρου των ΗΠΑ κ.Ντόναλντ Τραμπ επανάληψη των παλιότερων δεσμεύσεων του Προέδρου Μπους για εγγύηση erga omnes της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδος.