Α. Σκέρτσος: Δεν κρύβω το πολιτικό μου παρελθόν – Το ΠΑΣΟΚ έπαψε να είναι προωθητική δύναμη

Το γραφείο του Άκη Σκέρτσου βρίσκεται στον δεύτερο όροφο στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Πειραιώς.

Όταν πήγα να τον συναντήσω εκεί για να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη είχε μια συνεργασία με τον γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας τον Παύλο Μαρινάκη. Βγαίνοντας από το γραφείο του για να πάμε στο δικό του ο Παύλος Μαρινάκης μου λέει: “Ξέρεις πώς τον λέμε τον Σκέρτσο εδώ στην Πειραιώς, ροκ σταρ”.

Ο ίδιος πάντως δεν αισθάνεται άνετα και βολικά με τα φώτα της δημοσιότητας, του αρέσει η συστηματική δουλειά πίσω από τις κάμερες. Έτσι κι αλλιώς δηλώνει εργασιομανής και λεπτολόγος μέχρι υπερβολής. Μάλλον είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που ταίριαξαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να τον έχει ως στενό συνεργάτη του. Μίλησα μαζί του για τις εκλογές, τον τρόπο που λειτουργεί, το πολιτικό του παρελθόν και το πολιτικό του μέλλον, το πώς βλέπει ο ίδιος τα πράγματα και την πολιτική αλλά και για το ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανε κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου.

Όταν αποφάσιζες να συστρατευθείς με τον Κυριάκο Μητσοτάκη περίμενες ότι θα έφτανε κάποια στιγμή που η Νέα Δημοκρατία θα έπαιρνε 40% κι εσύ θα ήσουν ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος;

“Ένα προσωπικό στοίχημα που είχα βάλει με τον εαυτό μου όταν μπήκα στην κυβέρνηση ήταν ότι θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις για ένα άλλο υπόδειγμα πολιτικής που θα αυξήσει τη συμμετοχή των πολιτών και την εμπιστοσύνη τους προς την πολιτική και τα κόμματα. Ακούγεται κάπως ρομαντικό όμως τελικά συνέβη. Σε αυτές τις εκλογές χάρη στη συνέπεια, την αποτελεσματικότητα και την ειλικρίνεια του Κ. Μητσοτακη είδαμε περισσότερους πολίτες να συμμετέχουν στις εκλογές αλλά και περισσότερους ψηφοφόρους να επιλέγουν τη Νεα Δημοκρατια. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και είναι μια δικαίωση της μεγάλης προσπάθειες που κάναμε τα 4 προηγούμενα χρόνια, χωρίς να διαγράφουμε τα λάθη που έγιναν. Από εκεί και πέρα δεν περίμενα ποτέ ότι θα συμβεί ούτε ήταν και η επιδίωξη μου να αναλάβω την εκπροσώπηση τόσο της κυβέρνησης όσο και του κόμματος.

Η συστράτευση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τα όσα εκπροσωπεί αυτός ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της κρίσης χρέους. Τότε που άνθρωποι από διαφορετικές αφετηρίες βρεθήκαμε μπροστά σε μια πατριωτική στάση ευθύνης, βάλαμε στην άκρη όλες τις επιμέρους κομματικές ατζέντες και διαφορές, βγάλαμε τα κομματικά γυαλιά και δουλέψαμε μαζί για να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία.

Η γνωριμία μας ξεκίνησε από την συγκυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου. Εκεί συναντηθήκαμε και είδαμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Από κει και πέρα η συμπόρευση συνεχίστηκε και ενδυναμώθηκε ακόμα περισσότερο το 2015 όταν βρεθήκαμε στο κοινό μέτωπο “Μένουμε Ευρώπη”. Τότε χάσαμε μία μάχη αλλά κερδίσαμε από ότι φαίνεται τελικά τον πόλεμο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πολιτικός που εκφράζει τον σύγχρονο, υπεύθυνο πατριωτισμό, την ανάγκη η ελληνική οικονομία να αποδεσμευθεί από τα βαρίδια του παρελθόντος να γίνει πιο εξωστρεφής, πιο δυναμική, πιο παραγωγική, πιο καινοτόμα, πιο ανοιχτή σε ξένες επενδύσεις που είναι ένα μεγάλο ζητούμενο για να βελτιώσουμε τα εισοδήματα μας και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί η ελληνική αγορά εργασίας.

Όμως ο Μητσοτάκης εκφράζει αυθεντικά και μία πολιτική διαρκούς μέριμνας και ενδυνάμωσης των πιο αδύνατων και αόρατων ανθρώπων. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα στην ελληνική κοινωνία πολλοί αόρατοι άνθρωποι”.

Τι ήταν εκείνο που σου έκανε το κλικ και είπες εγώ θα πάω με τον Κυριάκο, βλέπω κάτι σε αυτόν;

“Θα πω κάτι που δεν το έχω ξαναπεί και δεν το ξέρει ούτε ο ίδιος. Το κλικ ο Μητσοτάκης μου το έκανε από την πρώτη φορά που κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής στην Β Αθηνών. Έχουμε κάτι που μας ενώνει, ταιριάζουμε στην επιμονή μας στην λεπτομέρεια και σε μια μεθοδολογία δουλειάς που είναι πολύ αυστηρή.

Είδα ότι ο τρόπος που έχτισε την προεκλογική του εκστρατεία στην Β Αθηνών ήταν πάρα πολύ μεθοδικός και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό παρότι ήμουν σε έναν άλλο πολιτικό χώρο τότε. Είχα δει κάτι διαφορετικό που δεν το έβλεπα σε κανέναν άλλο πολιτικό της γενιάς του. Έβλεπα έναν σύγχρονο νέο πολιτικό που ασχολούνταν με τα προβλήματα της εποχής μας, με το περιβάλλον, με την πράσινη μετάβαση. Έναν πολιτικό κοινωνικά και οικονομικά φιλελεύθερο, που είναι πολύ κοντά στα δικά μου πιστεύω και έναν πολιτικό που έχει ως βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του την συνέπεια, την ειλικρίνεια, την εντιμότητα, την τόλμη να παίρνει ρίσκα, να μη φοβάται να εκθέτει και να δείχνει την ηγετικότητα που είναι αναγκαία.

Φοβήθηκες ότι αυτή η συμπόρευση στην πορεία μπορεί να σε απογοητεύσει να μην είναι έτσι όπως τα έχεις φανταστεί, όπως τα είχες σκεφτεί τελικά. Να ήταν μία από τα ίδια;

“Κάθε επιλογή έχει πάντα και ένα ρίσκο, όμως είχα ένα πολύ καλό προσωπικό ένστικτο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη το οποίο έχει υπερβεί κάθε προσδοκία. Δίπλα του έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα, έχω εξελιχθεί εγώ πολύ ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας, αλλά και ως πολιτικό στέλεχος πλέον”.

Εκείνος έχει μάθει από σένα; Το ρωτώ με την έννοια ότι στις ανθρώπινες σχέσεις ο ένας παίρνει από τον άλλον.

“Δεν ξέρω αν έχει μάθει από μένα, αυτό που ξέρω όμως είναι πως είναι ένας πολιτικός που είναι σφουγγάρι. Αυτό είναι το δυνατό συγκριτικό του στοιχείο, είναι τρομερά επιμελής ο ίδιος, τρομερά πειθαρχημένος, μαθαίνει συνεχώς από τους γύρω του.

Κι όλα αυτά χωρίς όμως να είναι ένας άνθρωπος που στερείται συναισθηματικής νοημοσύνης. Απλά αυτή δεν είναι τόσο εμφανής δημόσια. Είναι πολύ εμφανής όμως στο στενό του κύκλο και στους στενούς του συνεργάτες. Και πλέον αρχίζει να τη βλέπει και ο κόσμος με τα ωραία βιντεάκια που ανεβάζει στο τικτοκ”.

Έχει γίνει αφόρητη αυτή η πειθαρχία κάποιες φορές για τους στενούς του συνεργάτες; Για σένα;

“Όχι, για μένα είναι ευπρόσδεκτη. Είναι εργασιομανής όπως και εγώ δεν μπορεί να κάτσει ούτε ένα λεπτό. Αυτό μπορεί να είναι κουραστικό για τους συνεργάτες του γι’ αυτό και επιλέγει ανθρώπους που επίσης είναι εργασιομανείς και όλοι μαζί στηρίζουμε ο ένας τον άλλον”.

Συναντιόμαστε μέσα στη μέρα 2-3 φορές, σίγουρα νωρίς το πρωί. Μέσα στην ημέρα μπορεί να έχουμε 2-3 συσκέψεις όμως εγώ προσωπικά επιλέγω να μην τον απασχολώ πάρα πολύ με τα θέματα μου. Τα συγκεντρώνω και οπότε χρειάζομαι μία συζήτηση μαζί του επιδιώκω να την κάνω.”

Όταν πήγες στη Νέα Δημοκρατία με τον Μητσοτάκη η Νέα Δημοκρατία δεν είναι αυτό που είναι σήμερα. Ηταν ένα κόμμα πιο κλειστό και πιο συντηρητικό. Και τότε υπήρχαν και φωνές που έλεγαν τι θέλει ο Σκέρτσος εδώ από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον ΣΕΒ. Περίμενες ότι συν τω χρόνω θα ήσουν ένα από τα πρόσωπα της νέας Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή που θα συγκέντρωνε χαρακτηριστικά που έχει σήμερα η Νέα Δημοκρατία;

“Καταρχάς να πω για όσους δεν το ξέρουν ότι εγώ έχω οικογενειακή παράδοση που συνδέεται με τη Νέα Δημοκρατία. Οι γονείς μου, οι οικογένειες τους ανήκαν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ απλά ακολούθησα έναν άλλο δρόμο όσο ήμουν νεότερος.

Αυτή τη στιγμή όμως η Νέα Δημοκρατία είναι το πιο σύγχρονο, φιλελεύθερο και ανοιχτό κόμμα.

Επειδή έχω την εμπειρία μου και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ, το ΠΑΣΟΚ έπασχε πάντα όσο κυβερνούσε από την λεγόμενη ασθένεια της κυβερνησιμότητας αλλά και του κρατισμού. Ερήμωνε ως κόμμα, ήταν ένα νεκρό κόμμα δεν παρήγαγε ιδέες, όλο μεταφερόταν στο κράτος και γινόταν ένας εποικισμός του κράτους. Γι’ αυτό και είχε -και εξακολουθεί να έχει- μεγάλη δυσκολία σύγκρουσης με τα πελατειακά δίκτυα του “βαθέος κράτους”. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που δεν υποστηρίζει την τόσο αναγκαία αξιολόγηση στο δημόσιο. Αυτό δεν συμβαίνει στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το κόμμα είναι ζωντανό, είναι παρών σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και υπάρχει μια πάρα πολύ καλή συνεργασία και ανατροφοδότηση με την κυβέρνηση. Μας μεταφέρουν θέματα, απαντάμε σε προβλήματα και δημιουργείται μια καλή αλληλεπίδραση με την κομματικη βάση” Δημοκρατια και εφαρμοσμένη πολιτική στην πράξη. Είναι επιπλέον το κόμμα και η παράταξη που συγκρούστηκε και εξυγίανε τις πιο προβληματικές Δεκο, από τον ΟΤΕ, το λιμάνι του Πειραιά, την ολυμπιακή, έως τη ΔΕΗ, τώρα τον ΕΦΚΑ και στην επόμενη θητεία τον ΟΣΕ και την ΕΡΓΟΣΕ.

Μου κάνει εντύπωση ότι δεν κρύβεις την προέλευση από το ΠΑΣΟΚ και μιλάς ανοιχτά. Το αναφέρω αυτό γιατί άλλα στελέχη που έχουν έρθει από το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά δεν ήθελαν με τίποτα να τους θυμίζουμε το παρελθόν τους.

“Η πορεία του καθενός μας είναι γνωστή δεν υπάρχει λόγος να κρύβομαι και φυσικά δεν υπάρχει λόγος να ντρεπόμαστε για τη φυσική και πολιτική εξέλιξη του καθενός. Αυτό είναι και η πρόοδος το να περνάς από το ένα στάδιο στο επόμενο, βλέποντας ταυτόχρονα αν μαζί με τη δική σου εξέλιξη συμβαδίζουν και οι υπόλοιποι, είτε είναι πολιτικό κόμμα είτε οι συνεργάτες σου . Εγώ δεν ντρέπομαι καθόλου για τις επιλογές που έκανα στο παρελθόν. Αντίθετα είμαι περήφανος διότι πάντα ήμουν συνεπής, διαφανής και ειλικρινής ως προς τις αρχές και τα πιστεύω μου.

Και μια και μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ να σου πω ότι από ένα σημείο και μετά σταμάτησε να υπηρετεί το διακύβευμα του εκσυγχρονισμού. Έκανε πάρα πολλούς συμβιβασμούς ως προς τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η κοινωνία. Μεταρρυθμίσεις που αφορούν την αξιολόγηση στο κράτος , στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, στην υγεία, που προϋποθέτουν και συγκρούσεις με ομάδες συμφέροντος εντός του κράτους ή στην οικονομία. Από ένα σημείο και μετά σταμάτησε να έχει αυτή την προωθητική δύναμη. Όλη αυτή η δύναμη έχει μεταφερθεί στη Νέα Δημοκρατία και στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη που τραβάει μπροστά και ανοίγει δρόμους”.

Οι επιθέσεις που δέχτηκες το πρώτο διάστημα που συνεργάστηκες με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε πτόησαν; Σκέφτηκες τι δουλειά έχω εγώ τώρα εδώ;

“Δεν είχα κάποια σκέψη και φιλοδοξία πολιτικής δραστηριοποίησης στην Νέα Δημοκρατία ως κόμμα, με τη στενή έννοια του όρου. Με ενδιέφερε να είμαι καλός στη δουλειά μου, στην κυβέρνηση και δίπλα στον πρωθυπουργό. Όμως το ένα πράγμα έφερε το άλλο και έχει υπάρξει μια πολύ σημαντική και όμορφη πολιτική ώσμωση. Είμαι περήφανος που ανήκω πια σε αυτό τον χώρο και με έχουν αποδεχτεί. Αυτού του τύπου η πολιτική ώσμωση και οι συνεργασίες με ανοιχτούς ορίζοντες χωρίς πολιτικά στεγανά δείχνουν την δύναμη και την ευρυχωρία αυτής της μεγάλης παράταξης. Είναι μια παράταξη που υπηρετεί ένα τρίγωνο. Τον υπεύθυνο πατριωτισμό, την δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας και την κοινωνική συνοχή μαζί με την διασφάλιση και εγγύηση των δικαιωμάτων όλων των πολιτών. Αυτά υπηρετεί σήμερα η Νέα Δημοκρατία.

Στην πράξη κρίνονται οι πολιτικές και πιστεύω πως οι πολιτικές που εφαρμόζει η Νέα Δημοκρατία είναι πραγματικά προοδευτικές γιατί πάνε τα πράγματα μπροστά. Η μάχη που πρέπει να δώσουμε είναι με την φθορά και με την καθήλωση σε προβλήματα, συμπεριφορές και πολιτικές που τελικά δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Η Νέα Δημοκρατία σήμερα είναι η προοδευτική πολιτική παράταξη.”

Άρα η διαχωριστική γραμμή του μέλλοντος είναι το “πρόοδος ή συντήρηση” και όχι το αριστερά η δεξιά που μυρίζει και λίγο ναφθαλίνη;

“Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Και ο όρος πρόοδος έχει φθαρεί πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν η διαχωριστική γραμμή είναι πρόοδος ή συντήρηση, ή τελικά το πραγματικό δίλημμα είναι ευθύνη ή ανευθυνότητα. Το “μπροστά” ή “πίσω”. Εμείς σίγουρα είμαστε με όσους θέλουν να πάει η χώρα μπροστά χωρίς να αφήνουμε όμως κανέναν πίσω. Πρέπει να επιμείνουμε σε αυτό που υπηρετεί ο πρωθυπουργός. Ενα υπόδειγμα πολιτικής με μετριοπάθεια, χωρίς τοξικότητα, με εντιμότητα, με ειλικρίνεια με τεκμηρίωση, με βλέμμα προς τα μπρος”.

Η ημέρα που αποφάσισες να γίνεις μέλος της Νέας Δημοκρατίας πως ήταν για σένα;

“Μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ήρθε πολύ φυσικά δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο από τη στιγμή που είχαν πάρει μια φυσική φορά τα πράγματα. Έχω μια φωτογραφία με τον Γιάννη Μπρατάκο άταν μου έδωσε την κάρτα μέλους. Όπως πολύ συγκινητική και με ιδιαίτερη θέση στη μνήμη μου ήταν και ή στιγμή που μίλησα για πρώτη φορά στο περσινό συνέδριο του κόμματος όπου συστήθηκα λίγο πιο προσωπικά και πολιτικά στα μέλη του μιλώντας για την προσωπική μου, οικογενειακή ιστορία κοινωνικής κινητικότητας και ανόδου. Ένας από τους λόγους που κάνω αυτή δουλειά είναι γιατί θέλω κάθε νέο παιδί να μπορεί να έχει την τύχη και τις ευκαιρίες που είχα εγώ ως παιδί μιας μεσοαστικής οικογένειας να φτάσει αν το θέλει ακόμη και μέχρι του Μαξιμου. Αυτό υπηρετεί ο Κυριακος Μητσοτάκης και αυτή η παράταξη και αισθάνομαι πάρα πολύ άνετα πια να λειτουργώ μέσα σ’ αυτό το κόμμα και να το εκπροσωπώ” .

Συνήθως τα κόμματα στην προεκλογική εκστρατεία ψάχνουν ένα λαμπερό πρόσωπο ή ένα πρόσωπο από τον κόσμο των media για την θέση του εκπροσώπου τύπου. Όταν ανακοινώθηκε το όνομά σου αναρωτήθηκαν πολλοί ένας τεχνοκράτης θα είναι επαρκής; Τελικά απέδειξε η ζωή ότι μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα και στην εκπροσώπηση ενός κόμματος. Πουλάει περισσότερο ο τεχνοκρατικός και δομημένος λόγος σε σχέση με τον λαμπερό;

“Αυτό που έχει κουράσει πολύ είναι ο συνθηματολογικός και κενός λόγος που στερείται τεκμηρίωσης και τελικά φαίνεται ότι δεν πείθει και δεν φέρνει αποτελέσματα. Η μέτρηση και η αξιολόγηση είναι αυτά τα στοιχεία που προσδίδουν εμπιστοσύνη και αξιοπιστία στην πολιτική και μπορούν να αποκαταστήσουν την σχέση αξιοπιστίας με την πολιτική. Ο,τι δεν μετριέται δεν μπορεί να αξιολογηθεί αν είναι δίκαιο και αποτελεσματικό. Η επιμονή μου στη μέτρηση λοιπόν δεν είναι κάποιος σχολαστικισμός αλλά βαθιά πολιτική στάση.

Για μένα η αξιοπιστία είναι πολύ βασικό στοιχείο σε καθετί που κάνω στη δουλειά μου. Θέλω να είμαστε συνεπείς σε αυτά που λέμε και κάνουμε. Αν δεν μπορούμε να τα κάνουμε να μην λέμε εξαρχής ότι θα τα κάνουμε. Αυτό είναι στοιχείο ιδιοσυγκρασίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη και εδώ έχουμε ταιριάξει πάρα πολύ. Έτσι προέκυψε ένα πιο συνεκτικό και επικοινωνιακό μήνυμα μέσα από αυτή την εκπροσώπηση. Εγώ δεν είμαι όντως ούτε το πιο λαμπερό πρόσωπο ούτε ο πολιτικός ρήτορας, έχω όμως μια καλή εποπτεία και γνώση του τι έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση. Αντιλαμβάνομαι την πολιτική αξία της κάθε πολιτικής που υλοποιούμε για τον κάθε πολίτη και μπορώ να επικοινωνήσω και να εξηγήσω γιατί έχει μία χρησιμότητα για αυτούς.

Είναι σημαντικό να μην καλλιεργούμε κι εμείς ως πολιτική τάξη υπερπροσδοκίες, πρέπει να είμαστε μετρημένοι, πιο προσγειωμένοι και να λέμε αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Μέχρις εκεί, όλα τα υπόλοιπα οδηγούν σε μια απαξίωση της πολιτικής και νομίζω πως και αυτό είναι ένα από τα μηνύματα της κάλπης”.

Όταν σου πρότεινε να αναλάβεις εκπρόσωπος είπες με τη μια το Ναι ή το σκέφτηκες;

“Το σκέφτηκα είναι η αλήθεια γιατί η δημόσια έκθεση δεν είναι η πιο φυσική μου τάση ούτε και αποτελεί επιθυμία μου. Όμως ομολογώ ότι με έχει κι εμένα βελτιώσει και με έχει εκπαιδεύσει αυτή η θέση διότι βγαίνεις από το comfort zone των πραγμάτων που γνωρίζεις να κάνεις καλύτερα και αναγκάζεσαι να εκτεθείς και να εξελιχθείς. Προφανώς θα κάνεις και λάθη αυτό όμως είναι μια πορεία εξέλιξης. Μέσα απο τα λάθη μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι. Πρέπει να τα απενοχοποιήσουμε περισσότερο ως κοινωνία .Το σκέφτηκα καλά όμως γιατί αυτό αφορούσε ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα. Είπα λοιπόν να το τολμήσω και να υποστηρίξω όλα αυτά που πιστεύω ως θετικά αποτελέσματα της διακυβέρνησης.”

Είχες άγχος το ότι θα ήσουν δίδυμο σε πολλά τηλεοπτικά παράθυρα με την Ποπη Τσαπανιδου που έχει μια τηλεοπτική εμπειρία και είναι λαμπερό πρόσωπο; Σου δημιούργησε ένα άγχος για το αν θα τα καταφέρεις ή θα κερδίσει εκείνη τις εντυπώσεις;

“Ναι είχα άγχος πολύ. Μάλιστα έπαθα και μια αιφνίδια βαρηκοία από το άγχος στο ένα αυτί για λίγο διάστημα που ευτυχώς θεραπεύθηκε. Ασχέτως του ποιος εκπροσωπεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης εγώ θέλω να είμαι πάντα πολύ προετοιμασμένος στη συζήτηση στην οποία συμμετέχω και να πείθω αυτούς που παρακολουθούν ότι τους σέβομαι ότι δεν θέλω να τους κοροϊδέψω και ότι αυτά που λέω πατάνε σε κάποια δεδομένα. Δεν πετάω απλά νούμερα στον αέρα. Αυτό που λείπει σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πιο επιμελής ανάλυση και ανάγνωση της πραγματικότητας. Παρουσιάζουν μια μαύρη Ελλάδα, κάνουν μια εσωτερική αντήχηση των πραγμάτων που συζητούν μεταξύ τους και δεν συνομιλούν με ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας. Και επιπλέον παρερμηνεύουν και μεγεθύνουν επιπλέον προβληματικά στοιχεία που όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στο κράτος και στην κοινωνία και τα γενικεύουν. Αυτό απορρίφθηκε στην κάλπη.

Πιστεύω ότι χρειάζεται μια καλύτερη εκτίμηση των δεδομένων που συνθέτουν αυτό που είναι η Ελλάδα σήμερα. Δεν την έχουν διαβάσει καλά την πραγματικότητα και φάνηκε στις κάλπες”.

Η Πόπη Τσαπανίδου ήταν πιο εύκολη ή πιο δύσκολη αντίπαλος απ’ ότι περίμενες;

“Όλοι οι αντίπαλοι είναι υπολογίσιμοι, δεν υποτιμώ ποτέ κανέναν. Η κυρία Τσαπανίδου έχει τεράστια εμπειρία είναι και εκείνη νέο πρόσωπο στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα της θύμισα -εκείνη δεν το ήξερε γιατί είμαι λίγο μικρότερος της- ότι είχαμε συνυπάρξει επαγγελματικά στη Θεσσαλονίκη στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα όσο σπούδαζα ακόμη. Θα περίμενα επειδή δεν προέρχεται οργανικά από τον ΣΥΡΙΖΑ να φέρει περισσότερη φρεσκάδα και ανανέωση παρά να απορροφηθεί από το ύφος και το περιεχόμενο των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό νομίζω ότι δεν έγινε. Πιστεύω ότι την τράβηξε προς τα μέσα το προγραμματικό και στρατηγικό αδιέξοδο που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ως προς τις πολιτικές που υπηρετεί και τα μηνύματα που εκπέμπει”.

Στην προηγούμενη προεκλογική εκστρατεία είδαμε να αναδεικνύονται πολλές δηλώσεις που τελικά έκαναν ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο ρόλο έπαιξε ο Ακης Σκέρτσος στην ανάδειξή τους. Διότι δεν αρκεί να πει κάποιος κάτι πρέπει και να αναδειχθεί αυτό.

“Πρέπει να αναδεικνύονται οι αντινομίες και οι αντιφάσεις. ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα με πάρα πολλές εσωτερικές αντινομίες και αντιφάσεις που μπορούν να τρελάνουν έναν ορθολογικό άνθρωπο. Προσπαθεί μέσα στο πλαίσιο του πολιτικού λαϊκισμού στον οποίο κινείται να τα εκφράσει όλα, και τα θετικά και τα αρνητικά και τα ίδια και τα αντίθετα ταυτόχρονα. Υπηρέτησε μια συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία και έγινε αποδεκτό ως ένα πολιτικό προϊόν στα χρόνια της κρίσης και του μεγάλου θυμού που έφερε η ύφεση και τα Μνημόνια όμως δεν υπηρετεί πια τις ανάγκες του σήμερα. Εγώ όποτε βλέπω αυτές τις αντιφάσεις τις αναδεικνύω. Συνέβη στην υπόθεση Κασιδιάρη, συνέβη στην υπόθεση Κατρούγκαλου, συνέβη στην οικονομική αποτίμηση του προγράμματος του που είναι ένα πρόγραμμα με καλές προθέσεις μεν εξωφρενικά ακριβό και μη υλοποιήσιμο δε, και γι αυτό τελικά πολύ επικίνδυνο για την οικονομία. Αυτά όλα αναδείχτηκαν και νομίζω αποτιμήθηκαν.

Και θα ‘θελα να πω και κάτι άλλο.

Ο ΣΥΡΙζΑ κάνει μια επικοινωνιακή διαχείριση της ήττας του και όχι μία στρατηγική αποτίμηση των πολιτικών αδιεξόδων που έχει ως κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ως δύναμη ενός αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος με το φωτοστέφανο της “αγίας αριστεράς” που είναι πάντα με τον λαό, για τον λαό, με το αλάνθαστο. Ταυτόχρονα υπηρέτησε πολιτικές και επιλογές που είχαν πάρα πολύ σοβαρές αντινομίες. Η συνεργασία με τον Καμμένο για παράδειγμα. Γι’ αυτά τα στοιχεία της πολιτικής του παρουσίας δεν έκανε ποτέ αυτοκριτική, δεν παραδέχτηκε τα λάθη του, δεν άλλαξε πρόσωπα ούτε ομολόγησε τις πολιτικές του παλινωδίες και νομίζω πως αυτό πλήρωσε.

Δεν κατάλαβε γιατί έχασε το 2019 και επανήλθε με την ίδια πρόταση χωρίς να έχει κατανοήσει ότι έχει μεσολαβήσει μία οκταετία από το 2015. Ήρθε ξανά με ένα πρόγραμμα ακοστολόγητο, με προτάσεις που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν, με όλες αυτές τις πολιτικές κωλοτούμπες αλιεύοντας ψήφους ακόμα και από την αντισυστημική ψήφο Κασιδιάρη. Όλα αυτά ενοχλούν πολύ και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και τους ψηφοφόρους του κέντρου”.

Με τις αντιφάσεις που ακούμε τις τελευταίες μέρες και από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πολλοί λένε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπαθε ΣΥΡΙΖΑ. Το πιστεύεις;

“Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να γίνει ΣΥΡΙΖΑ, στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει εκφράσει προεκλογικά την ίδια καταστροφική και ισοπεδωτική αντίληψη για την Ελλάδα. Μιλάει για μια Ελλάδα που είναι κατεστραμμένη εξαιτίας της πιο καταστροφικής κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Χρησιμοποιεί παρόμοια ορολογία, παρόμοιους χαρακτηρισμούς, άρα έχει αντίστοιχα στρατηγικά αδιέξοδα με τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το που βρίσκεται σήμερα η κοινωνία. Και αυτό εκφράζεται και στην επικοινωνία τους. .

Ναι, θεωρώ ότι έχει πάθει ΣυΡιζΑ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχει μια εμφανή στόχευση να πάρει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ενδιαφέρεται να φανεί ως μια εναλλακτική αντιπολιτευτική δύναμη εθνικής ευθύνης”. Και είναι κρίμα διότι στο πρόσφατο παρελθόν έως το 2019 είχε δώσει τέτοια δείγματα γραφής.

Μπορεί να ξαναγίνει κόμμα εξουσίας;

“Δεν μπορώ να απαντήσω εγώ εκ μέρους του, θεωρώ ότι χρειάζεται να κάνει πολύ εσωτερική δουλειά για να αποτινάξει από πάνω του αντιλήψεις κρατικιστικές που έρχονται από τον προηγούμενο αιώνα σε σχέση με την λειτουργία της οικονομίας και του κράτους. Δεν έχει κάνει και το ΠΑΣΟΚ την δική του εσωτερική δουλειά απολογισμού και αυτοκριτικής ως προς το γιατί σταμάτησε να είναι μια μεταρρυθμιστική προωθητική δύναμη.”

ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥΡΙΖΑ έχουν διατυπώσει το αφήγημα ότι πρέπει να εμποδίσουμε την παντοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά τα δύο κόμματα παλαιότερα έχουν διατυπώσει όμως δύο συνθήματα που στήριζαν την διάθεση για δική τους παντοδυναμία . Η δεξιά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και είτε τους τελειώνουμε είτε μας τελειώνουν. Γιατί τώρα διατυπώνουν αυτή την άποψη; Θεωρούν ότι κάποιοι θα τσιμπήσουν από το σύνθημα του πανίσχυρου Μητσοτάκη;

“Δεν μπορούν να κάνουν το άλμα κόντρα στην πολιτική φθορά, λειτουργούν και σκέφτονται με ταυτοτικούς όρους δεξιά, αντιδεξιά, αριστερά ενώ ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει ότι σκέφτεται πέρα και πάνω από αυτές τις ταμπέλες με όρους εθνικούς. Δεν έχει κανένα πρόβλημα και κανένα πολιτικό κόμπλεξ να συνεργαστεί με στελέχη από άλλους χώρους εφόσον προφανώς συμφωνούμε στις βασικές πολιτικές κατευθύνσεις . Έχει υιοθετήσει και πολιτικές που μπορεί να είναι και της αριστεράς. Ο Μητσοτάκης φορολόγησε τα διυλιστήρια και τις εταιρίες ενέργειας ή έφερε το πλαφόν στην ευρωπαϊκή τιμή φυσικού αερίου. Όχι η αριστερά. Ο Μητσοτάκης υποστήριξε μια πολιτική γενναίας στήριξης της οικονομίας και της κοινωνίας. Όχι η αριστερά. Είναι ένας πραγματιστής πολιτικός προφανώς φιλελεύθερος στη βάση του και στην σκέψη του όμως πάρα πολύ ρεαλιστής και εκεί είναι η ποιοτική του διαφορά σε σχέση με την αντιπολίτευση που σκέφτεται με σκληρούς αναχρονιστικούς και ταυτοτικούς όρους που η ίδια η κοινωνία τους έχει απορρίψει πια”.

Μπορεί αυτό το σύνθημα να λειτουργήσει ως μπαμπούλας να πιστέψουν κάποιοι ότι έρχεται ο ανεξέλεγκτος και παντοδύναμος Μητσοτάκης;

“Μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης έχουμε αποδείξει ότι ο Μητσοτάκης δεν είναι ο μπαμπούλας της δεξιάς. Ο Μητσοτάκης δεν είναι αυτός ο μπαμπούλας, ο δράκος του αριστερού παραμυθιού μας τελείωσε. υπάρχει πια μόνο στο μυαλό του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Υπάρχουν πολλές αντιφάσεις και σε αυτή την τακτική. Για παράδειγμα θα μπορούσαν εφόσον θεωρούν ότι υπάρχει ένα δεξιό μέτωπο να συμπτύξουν οι ίδιοι ένα κεντροαριστερό η αριστερό μέτωπο. Φαίνεται ότι αυτό αφορά μόνο τις εσωκομματικές αγωνίες του καθενός και όχι μια πιο υπεύθυνη άσκηση πολιτικής και αντιπολίτευσης.

Ισχυρή αυτοδυναμία ή ασφαλής αυτοδυναμία είναι ο βασικός παράγοντας για να έχουμε μια αξιόπιστη κυβέρνηση τετραετίας που είναι αναγκαία για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε πολιτικές και μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν την χώρα. Μια ασταθής κυβέρνηση με οριακή κοινοβουλευτική ομάδα δεν μπορεί να υπηρετήσει τίποτα από αυτά.

Μέχρι τις 25 Ιουνίου θα γίνει κατανοητό από τους πολίτες ότι μια ασταθής αυτοδυναμία δε λειτουργεί και η Νέα Δημοκρατία πρέπει να έχει μπροστά το τέσσερα στα ποσοστά της;

“Πρέπει να γίνει κατανοητό, υπάρχει αυτή τη στιγμή ένας κίνδυνος εφησυχασμού, ένας κίνδυνος διαρροής προς μικρότερα κόμματα . Υπάρχει η δυνατότητα λόγω του εκλογικού συστήματος να μπουν και μικρότερα κόμματα που θα αυξήσουν τον πήχη της αυτοδυναμίας και θα κάνει πιο δύσκολη την δυνατότητα η Νέα Δημοκρατία να κυβερνήσει. Οι εκλογές γίνονται για να έχει η χώρα κυβέρνηση και όχι για να λύσει τα προβλήματα της η αντιπολίτευση. Η αντιπολίτευση είχε τέσσερα χρόνια να οργανώσει το πρόγραμμα της, τους ανθρώπους της και να κριθεί στην κάλπη. Δεν θα κάνει αυτή την εσωτερική δουλειά και αναδιοργάνωση μέσα σε έναν μήνα. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα είναι δεύτερος ή τρίτος μας ενδιαφέρει ο πρώτος που θα αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας να έχει μία ασφαλή αυτοδυναμία”.

Είδαμε μετά τις εκλογές το κούνημα ενός δακτύλου στην κοινωνία είτε από πολλούς λογαριασμούς στα social media είτε και από κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η προσβολή μπορεί να οδηγήσει ένα κομμάτι ψηφοφόρων να τα πάρει για να το πω απλά επειδή του την λένε;

“Αυτό είναι ένα μήνυμα που μας αφορά όλους δεν πρέπει να κουνάμε το δάχτυλο σε κανέναν πρέπει να στεκόμαστε με ταπεινότητα και ευαισθησία στην αγωνία των πολιτών, να ακούμε τι έχουν να μας πουν, την κριτική που μας κάνουν. Μόνο έτσι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Κανείς δεν είναι τέλειος, αυτός ο αριστερόστροφος ελιτισμός του ηθικού πλεονεκτήματος είναι ενοχλητικός. Η κοινωνία έχει δείξει ότι είναι πολύ πιο μπροστά σε πολλά πράγματα από το πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα της κάλπης. Είδαν οι πολίτες μία διαφορετική πολιτική πρόταση τα τελευταία τέσσερα χρόνια και την αποτίμησαν θετικά. Εφόσον έχουμε πάρει περισσότερες ψήφους από το 2019 θεωρώ ότι είναι θετική η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία. Φαίνεται και από τα αποτελέσματα στο χάρτη της επικρατείας και από την ψήφο των νέων που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε ότι τους είχε δεδομένους. Ήρθαν σε μας γιατί είδαν τους εαυτούς τους στις πολιτικές μας, είδαν ότι θέλουμε να βελτιώσουμε τις ζωές τους και τις προοπτικές τους στην Ελλάδα, στην εργασία, στο πανεπιστήμιο, στην στήριξη της νέας οικογένειας, στο εισόδημα είδαν πράγματα από μας”.

Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ στον εαυτό σου στη διάρκεια μιας προεκλογικής τηλεοπτικής μάχης;

“Στεναχωριέμαι πάρα πολύ όταν μπαίνω σε μια διαδικασία πιο πολεμική. εγώ είμαι ένας μετριοπαθής και ντροπαλός άνθρωπος. Δεν ξέρω πως βγαίνει η εικόνα μου δημόσια αλλά αναγκάζομαι πολλές φορές να υψώσω τον τόνο της φωνής μου και αυτό δε μου αρέσει καθόλου. Αισθάνομαι άσχημα όταν φεύγω από ένα τηλεοπτικό στούντιο και θεωρώ ότι βγήκε μια εικόνα έντασης”.

Παλιά ήταν προσόν να κάνει κάποιος τηλεοπτικό καβγά πουλούσε.

“Εμένα δε μ’ αρέσει καθόλου ο καυγάς, μα καθόλου. και φοβάμαι ότι και στους πολίτες πια δεν αρέσει. Οι τηλεθεατές ενοχλούνται και δεν μπορώ να καταλάβω πως βγαίνει ένα συμπέρασμα για κάποιον που παρακολουθεί μια συζήτηση όταν ο ένας μιλάει πάνω στον άλλον.”

Βλέπεις το βίντεο μετά από μια τηλεοπτική αντιπαράθεση για να δεις τι πρέπει να διορθώσεις;

“Δεν μου αρέσει να βλέπω τον εαυτό μου καθόλου. Αναγκάζομαι να το κάνω τώρα γιατί είναι μέρος της εκπαίδευσης μου για να μπορώ να βελτιώσω κάποια λάθη που αναπόφευκτα κάνω”.

Και τι έχεις διορθώσει από λάθη; Τι εντόπισες αυτό το διάστημα ως λάθος που έπρεπε να διορθωθεί;

“Πολλές φορές είναι ότι με πνίγει το δίκιο όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι και έχω μια ανυπομονησία να πω αυτό που θεωρώ σωστό. Νομίζω ότι πρέπει να είμαι πιο υπομονετικός να περιμένω τη σειρά μου, να μη διακόπτω και να αρθρώνω τα δικά μου επιχειρήματα με όσο πιο πολιτισμένο τρόπο γίνεται. Αυτή είναι η δική μου προσπάθεια, θεωρώ ότι έχω παρασυρθεί κάποιες φορές στα πάνελ που έχω συμμετάσχει αλλά απολαμβάνω περισσότερο τις συζητήσεις που είναι ήπιες και πολιτισμένες όπου ο ένας δεν διακόπτει τον άλλον”

Θεωρείς ότι έκανες κάποια γκάφα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας;

“Ναι έγινε μια πολύ κακή διατύπωση από την πλευρά μου σε σχέση με τις γερμανικές αποζημιώσεις, τις απαιτήσεις που έχει η Ελλάδα έναντι της Γερμανίας. Δεν είχα καμιά πρόθεση να αμφισβητήσω την πάγια ελληνική θέση αυτό παρερμηνεύτηκε στο πλαίσιο του προεκλογικού ανταγωνισμού -αυτό είναι μάλλον αναμενόμενο να γίνει— και το διόρθωσα.

Η γνώμη μου είναι πως όταν κάνεις ένα λάθος ο πιο ασφαλής τρόπος είναι να αναγνωρίσεις ότι το έκανες να ζητήσεις συγγνώμη, να προχωρήσεις παρακάτω χωρίς υποκρισία, χωρίς δήθεν. Ήταν λάθος έπρεπε να είμαι πολύ πιο προσεκτικός να μην πληγώσω με τον τρόπο που εκφράζομαι όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι αυτό το θέμα είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα”.

Δεν είναι συνηθισμένο ένας πολιτικός να ζητάει συγνώμη και να παραδέχεται ότι έκανε λάθος.

“Όχι αλλά είναι κάτι που μας το έμαθε ο Κ. Μητσοτάκης. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια μας έδειξε για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός ότι αυτός είναι ο τρόπος να διαχειρίζεσαι την τριβή και την φθορά της διακυβέρνησης. Αναπόφευκτα όταν κάνεις πολλά πράγματα θα κάνεις και λάθη. Δεν έχεις πάντα το σύνολο των στοιχείων και των πληροφοριών ούτε τον αναγκαίο χρόνο για να πάρεις μια απόφαση που πρέπει να ληφθεί στη δεδομένη στιγμή. Άρα κάποια πράγματα θα λείπουν από το πλαίσιο των δεδομένων που χρειάζεσαι. Είναι τελείως διαφορετικό το πολιτικό ένστικτο σε σχέση με το τι σου δίνει η μέτρηση της πολιτικής. Με βάση την μέτρηση μπορείς να πάρεις πολύ καλύτερες αποφάσεις που θα είναι και δίκαιες”

Η μεγαλύτερη γκάφα της αντιπολίτευσης στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα ποια πιστεύεις πως ήταν;

“Το ότι επανέφεραν ένα πρόγραμμα Θεσσαλονίκη νούμερο δύο χωρίς να έχουν μάθει τίποτα από το παρελθόν. Αυτό είναι το στρατηγικό πρόβλημα της αντιπολίτευσης. Από κει και πέρα υπάρχουν προβλήματα ύφους και ήθους παραδείγματος χάρη το τοξικό ύφος του Πολάκη που παραμένει μέσα στο πολιτικό περιβάλλον του ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κυρίαρχο υπόδειγμα πολιτικής. Δεν έχει γίνει η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα πιο σοβαρό μ μετριοπαθές κόμμα της κεντροαριστεράς ή της αριστεράς. Εχει πολλά στοιχεία λαϊκισμού και τοξικότητας μέσα του”

Η μοναδική φορά κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που η φωνή του Ακή Σκέρτσου έσπασε ήταν όταν τον ρώτησα ποια ήταν η χειρότερη στιγμή που πέρασε κατά τη διάρκεια της τετραετίας.

“Η στιγμή των Τεμπών. Πολύ δύσκολες ώρες”

Πίστεψες τότε ότι μπορεί να χαθούν οι εκλογές;

“Δεν με ενδιέφεραν οι εκλογές, δεν μπορούσα να σκεφτώ τις εκλογές, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν η ανθρώπινη τραγωδία. Και αυτή ήταν και η χειρότερη στιγμή για τον Πρωθυπουργό”. Και πρέπει να αντλήσουμε όλα τα συμπεράσματα και να μην ξεχάσουμε ποτέ γιατί έγινε αυτό το κακό για να μην ξανασυμβεί ποτέ αυτό. Αυτό πρέπει να είναι το μάθημα από αυτή την τραγική ιστορία”.

Πως είναι ένα εικοσιτετράωρο του Ακή Σκέρτσου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας από το πρωί που ξυπνάει μέχρι το βράδυ που πάει να ξανακοιμηθεί.

“Ξυπνάω κατά τις 4:30 με 5. Εγώ δουλεύω και λειτουργώ καλύτερα το πρωί παρά το βράδυ. Βλέπω εκκρεμότητες που έχω από την προηγούμενη μέρα και πρέπει να διεκπεραιωθούν. Προσπαθώ να κάνω ένα τρέξιμο μισής ώρας το πρωί, ξεπροβοδίζω το γιο μου για το σχολείο και μετά είμαι όλη τη μέρα στο γραφείο, σε συσκέψεις , σε συνεντεύξεις με την οργάνωση της δουλειάς μέχρι αργά το βράδυ μέχρι τις 12. Κοιμάμαι περίπου ένα τετράωρο με πεντάωρο.

Η δουλειά και η ένταση ήταν πάντα πολύ βαριές και εγώ δούλευα πάντα πολλές ώρες. Είναι κάτι που δεν αντέχεται όμως όσο μεγαλώνω χρειάζεται κάποια στιγμή και αποφόρτιση και ξεκούραση”.

Υπάρχουν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και ώρες προσωπικές, ώρες ξεκούρασης ή διασκέδασης. Πως φορτίζουν οι μπαταρίες σε έναν άνθρωπο που είναι τόσο εργασιομανής;

“Δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνικός όσον αφορά τις εξόδους. Η προτεραιότητά μου είναι όσο ελάχιστο χρόνο ελεύθερο έχω να τον αφιερώνω στην οικογένειά μου, στην σύζυγό μου, στο παιδί μου, στην μητέρα μου και τους πολύ στενούς μου φίλους όμως ειδικά στην συγκεκριμένη αυτή περίοδο αυτές οι ώρες είναι πολύ λίγες”.

Ο ασφαλέστερος κριτής των εμφανίσεων σου κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ποιος είναι; Από ποιους αυτό που θα σου πουν το ακούς ως ευαγγέλιο;

“Σίγουρα είναι η σύζυγος μου η Αυγή η οποία είναι πάρα πολύ αυστηρή μαζί μου. με “γειώνει” και με βελτιώνει συνεχώς. Της χρωστάω πάρα πολλά γιατί έβαλε πίσω δικές τις φιλοδοξίες και επιθυμίες για να στηρίξει τις δικές μου επιλογές. Ελπίζω να μπορέσω να της το ανταποδώσω κάποια στιγμή. Ο γιος μου δεν θέλει να με βλέπει καν στην τηλεόραση. Τον ενοχλεί σε αυτή τη φάση η δημοσιότητα. Ομως είναι και άνθρωποι που εμπιστεύομαι συνεργάτες μου από το γραφείο που έχουν μεγάλη εμπειρία και που μπορούν να μου επισημάνουν πράγματα που μπορώ να κάνω καλύτερα. Εγώ είμαι λίγο πιο αυθόρμητος απ’ όσο ίσως νομίζουν οι περισσότεροι και πιο καλόπιστος σε κάποια πράγματα, οπότε θέλω ένα φρένο”.

Την έχεις πληρώσει αυτή την καλοπιστία που λες ότι έχεις;

“Μου έχει βγει σε καλό μέχρι στιγμής δεν την έχω πληρώσει. θεωρώ ότι με το να είμαι διαφανής και να μην κρύβω αυτό που είμαι μου έχει βγει σε καλό”

Γιατί επέλεξες να μην είσαι υποψήφιος βουλευτής σε αυτές τις εκλογές παραδείγματος χάρη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.

“Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική και ίσως η δυσκολότερη δουλειά αυτή του βουλευτή. Δεν είμαστε όλοι για όλα αυτό το πιστεύω βαθιά. Είμαι ένας άνθρωπος πιο εσωστρεφής αναγκάζομαι τώρα να εκτεθώ δημόσια δεν είναι η πρώτη μου επιλογή. Όμως η δουλειά του βουλευτή έχει πολύ μεγάλο βαθμό εξωστρέφειας και προβολής και θυσιάζεις ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικότητας σου. Αυτό θέλω να το περιφρουρήσω. Είμαι ευγνώμων για τον πρωθυπουργό που μου έχει δώσει αυτή τη θέση δίπλα του να συνδράμω στην προσπάθειά του αλλά θα ήθελα κάποια στιγμή όταν ολοκληρωθεί αυτή η δουλειά, αυτό το ταξίδι να επιστρέψω στην κανονική μου δουλειά”

Άρα δεν βλέπεις τον εαυτό σου στη θέση βουλευτή κάποια στιγμή;

“Όχι δεν τον βλέπω είναι μια πάρα πολύ σημαντική και δύσκολη δουλειά και δεν μπορείς να τα κάνεις όλα. Από τη στιγμή που έχω ένα εκτελεστικό ρόλο στην κυβέρνηση θέλω να κάνω αυτό καλά. Το να είμαι και βουλευτής και υπουργός νομίζω ότι κάπου θα χάσω την ισορροπία και το μάξιμουμ της απόδοσης που θέλω να έχω”.

Άρα αποκλείεις ως προοπτική να γίνεις επαγγελματίας πολιτικός;

Προτιμώ να είμαι “ερασιτέχνης” με την ετυμολογική έννοια του όρου παρότι θεωρώ ότι ο επαγγελματισμός είναι πολύ καλό στοιχείο. όμως πιστεύω πως το να είσαι λίγο εντός και εκτός στην πολιτική βοηθάει. Δεν παθαίνεις ιδρυματοποίηση. Θέλω να με βλέπω και να αισθάνομαι ότι είμαι περισσότερο από την πλευρά των πολιτών και λιγότερο από την πλευρά των πολιτικών.

Πιο άνετα στο Μέγαρο Μαξίμου ή εδώ στην Πειραιώς;

Στην Πειραιώς η αλήθεια είναι αισθάνομαι πιο άνετα και ανθρώπινα. Το κλίμα αυτές τις μέρες εδώ είναι πολύ θετικό και ζεστό. Το Μαξίμου έχει ένα θεσμικό βάρος που σε επηρεάζει αμέσως με το που περνάς το κατώφλι του. Όταν κάθεσαι απέναντι στον Πρωθυπουργό στο Γραφείο του η ευθύνη γίνεται αμέσως βαρύτερη στους ώμους σου.

Οταν κάποιος τα πάει καλά σε μια θέση την παντρεύεται κιόλας αυτή τη θέση. Φοβάσαι ότι ο Μητσοτάκης μπορεί να σου ζητήσει αν τελικά κερδίσει τις εκλογές να γίνει εκπρόσωπος της κυβέρνησης;

“Έχουμε κάνει μία συμφωνία ότι αυτή είναι μια δουλειά που αφορά την προεκλογική περίοδο. Δεν ξέρω τι θα μου ζητήσει και τι θα ήθελε να κάνουμε μαζί στην συνέχεια εγώ όμως αισθάνομαι πιο άνετα πίσω και όχι μπροστά στα φώτα”.

Μέχρι στις 25 Ιουνίου τι είναι αυτό που φοβάσαι να μη συμβεί σε σένα και στην Νέα Δημοκρατία;

“Χρειάζεται μέτρο και ισορροπία μεταξύ θετικού λόγο που πρέπει να εκπέμπεται από μας και της αναπόφευκτης απάντησης στην αντιπολίτευση που πολλές φορές έχει ένα πιο αρνητικό τόνο . Εγώ θα ήθελα να ρίξω περισσότερο βάρος στον θετικό προγραμματικό λόγο και λιγότερο σε τσακωμούς και σε ανταλλαγές πύρινων ανακοινώσεων. Και φυσικά να μην εκπέμπεται κανένα μήνυμα έπαρσης και αλαζονείας. Σημαντικό είναι αυτό που κάνουμε και όχι αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε κάθε φορά. Είναι μεγάλη ευθύνη να πάμε την Ελλάδα όλοι μαζί πιο μπροστά γιατί έχει μείνει πίσω για πολλά χρόνια καθηλωμένη”

Μετά τον πρωθυπουργό ο πιο σημαντικός ένοικος στο μέγαρο Μαξίμου είναι ο Peanut;

Είναι αξιολάτρευτος είναι μια πάρα πολύ ευχάριστη νότα. Το να έχεις κατοικίδια στο χώρο εργασίας δημιουργεί μια τελείως άλλη ψυχολογία.

Ήταν ένα ταμπού έσπασε ο Μητσοτάκης το ότι αποκτήσαμε κι εμείς κουλτούρα ένας πολιτικός να έχει ένα κατοικίδιο στο χώρο δουλειάς.

“Εγώ είμαι φιλόζωος έχω σκυλί στο σπίτι το θεωρώ πάρα πολύ ευχάριστο να συγκατοικούμε με τα ζώα, να συμβιώνουμε μαζί τους. Μας δίνουν πάρα πολλά και είναι δείγμα πολιτισμού ευρύτερα το πως μια κοινωνία οργανώνει την συνύπαρξη της με τα ζώα.”

Πως είναι ο Κυριάκος με τον Peanut στο Μαξίμου;

“Τον χαλαρώνει πολύ ιδίως όταν παίζει μαζί του ανάμεσα στα διαλείμματα των συναντήσεων είναι πολύ τρυφερή στιγμή και του δίνει δύναμη να συνεχίσει.”

Εδώ στην Πειραιώς κάνει βόλτες και στους άλλους ορόφους;

“Όχι δεν τον έχω δει αλλού βρίσκεται μόνο στο γραφείο του προέδρου αλλά στο Μαξίμου ερχόταν στα άλλα γραφεία. Το Μαξίμου ο Peanut το θεωρούσε σπίτι του, εδώ ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί”.

Μια και το λες αυτό είδα μια φωτογραφία του στο διαδίκτυο και πάνω έγραφε στις 25 Ιουνίου ψηφίζουμε για να ξαναστείλουμε τον Peanut στο σπίτι του. Θα μπορούσατε να το κάνετε αφίσα αυτό;

“Στις 25 Ιουνίου ψηφίζουμε για να έχουμε μια υπεύθυνη και μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που θα μας πάει μπροστά και θα φροντίζει για όλους. Πρώτα για τους ανθρώπους -αλλά και για τους τετράποδους φίλους μας! Για να ζούμε όλοι καλύτερα στη χώρα μας, μια ευρωπαϊκή περήφανη και ισχυρή Ελλάδα.”

Πηγή: TheTOC.gr