Α. Γεωργιάδης: Το κράτος, από εχθρός, γίνεται φίλος του επιχειρηματία

Όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, η Ελλάδα βρισκόταν στην 72η θέση στον δείκτη επιχειρηματικού περιβάλλοντος (doing business) της World Bank, δηλαδή τον δείκτη που λαμβάνει υπ’ όψιν του κάθε σοβαρός επιχειρηματίας προτού αποφασίσει αν θα επενδύσει σε μια χώρα.

Προ ολίγων 24ώρων δημοσιοποιήθηκαν από το καναδικό Ινστιτούτο Fraser τα στοιχεία του 2017 για τον δείκτη οικονομικής ελευθερίας, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην 102η θέση ανάμεσα σε 162 χώρες, τελευταία απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε μια από τις πρώτες συναντήσεις που είχα ως υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων, μου παρουσίασαν μια μελέτη, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα έχει σε έναν χρόνο δέκα φορές λιγότερες επενδύσεις από μία μόνο πόλη της Ιρλανδίας, όχι την πρωτεύουσα, μια μικρή πόλη.

Μ’ αυτή την “κληρονομιά”, ερχόμαστε ως κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και με το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο, που έχει τεθεί ήδη σε δημόσια διαβούλευση και την ερχόμενη εβδομάδα κατατίθεται στη Βουλή, αλλάζουμε πλήρως τον τρόπο με τον οποίο ιδρύονται επιχειρήσεις και γίνονται οι στρατηγικές επενδύσεις στην Ελλάδα.

Με τη νομοθετική μας πρωτοβουλία, στέλνουμε σήμα στις αγορές, στη διεθνή επενδυτική κοινότητα, στους υπάρχοντες στην Ελλάδα επενδυτές, τους μικρομεσαίους και μεγαλύτερους Έλληνες επιχειρηματίες, ότι είμαστε εδώ για να κάνουμε τη ζωή τους ευκολότερη. Είμαστε εδώ για να επιχειρούν σε ένα κράτος που δεν θα είναι έτοιμο να τους κυνηγήσει και να τους εμποδίσει, αλλά θα είναι αρωγός δίπλα τους ώστε να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.

Και πώς θα το επιτύχουμε αυτό; Διερευνήσαμε όλες τις διαδικασίες που χρειαζόταν για να ανοίξει κάποιος επιχείρηση, είτε μικρή είτε μεγαλύτερη, και να προχωρήσει μια στρατηγική επένδυση. Εντοπίσαμε σε ποια σημεία καθυστερεί η διαδικασία και ποιες φάσεις που συμβάλλουν στην καθυστέρηση μπορούσαν με ασφάλεια για το δημόσιο συμφέρον να καταργηθούν, ώστε η εγκατάσταση ενός επιχειρηματία στην Ελλάδα να είναι κατά το δυνατόν ευκολότερη.

Φέρνω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για να γίνει αντιληπτό τι συνέβαινε μέχρι τώρα: επί δύο ολόκληρα χρόνια μία συγκεκριμένη υπηρεσία, στην πραγματικότητα ένας υπάλληλος, σε ένα υπουργείο κρατούσε μπλοκαρισμένη μια μεγάλη επένδυση.

Δηλαδή ο επενδυτής είχε εκδώσει όλες τις άδειες, είχε συγκεντρώσει το σύνολο των δικαιολογητικών, αλλά δεν μπορούσε να προχωρήσει επειδή ένας υπάλληλος δεν εξέδιδε μια γνωμοδότηση, που, όμως, είναι απαραίτητη για τη συγκεκριμένη επένδυση.

Θέλω να γίνω απολύτως σαφής: Η ιδέα ότι θα μπορεί ένας δημόσιος υπάλληλος σε οποιαδήποτε υπηρεσία να σταματά μια επένδυση σ’ αυτή τη χώρα τελειώνει με αυτή την κυβέρνηση. Τελεία και παύλα. Δεν θα πεινάσει όλος ο ελληνικός λαός γιατί κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απόψεις κατά των επενδύσεων και θέλουν να τις μπλοκάρουν επειδή έχουν μια παροδική εξουσία.

Αυτό είναι το νόημα της διάταξης που συμπεριλάβαμε στο Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο: θα προβλέπονται πειθαρχικές ποινές για τους υπαλλήλους οι οποίοι επί σκοπώ καθυστερούν γνωμοδοτήσεις πέραν του χρονικού διαστήματος που προβλέπει ο νόμος.

Ουδείς ευσυνείδητος δημόσιος υπάλληλος –και στην πλειονότητά τους είναι εξαιρετικά ευσυνείδητοι– έχει λόγο να φοβάται μια τέτοιου είδους ρύθμιση. Το αντίθετο. Η ρύθμιση αυτή γίνεται ακριβώς για να προστατευθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα γνωρίζουν ότι έχουν δεσμευτικές χρονικές προθεσμίες.

Για να γίνει αντιληπτό το εύρος των αλλαγών που φέρνουμε με το νομοσχέδιο, αναφέρω χαρακτηριστικά και τις ακόλουθες:

– Όταν θέλει κάποιος να εγκατασταθεί σ’ ένα επιχειρηματικό πάρκο, εφόσον έχει αδειοδοτηθεί το πάρκο, δεν χρειάζεται να πάρει αυτός έξτρα άδεια λειτουργίας.

– Όταν θέλει να ξεκινήσει μια επιχείρηση, κάνει έναρξη γνωστοποιώντας την στις Αρχές, χωρίς να αναμένει την άδεια.

– Όταν σε μια μεγάλη επένδυση ανακαλυφθούν αρχαία, πρέπει εντός 60 ημερών η Αρχαιολογική Υπηρεσία να απαντήσει πώς ακριβώς θα προστατευτούν τα αρχαία χωρίς να σταματήσει η επένδυση. Άρα υπάρχει ένας χρονικός προσδιορισμός και οι επιχειρήσεις παύουν να είναι έρμαιο ανεξέλεγκτων ημερομηνιών.

– Όταν ένας επενδυτής που έχει ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο διαπιστώνει πως καθυστερεί το Δημόσιο να πιστοποιήσει ότι έχει προχωρήσει την επένδυση προκειμένου να εισπράξει την επιδότηση, μπορεί να προσλαμβάνει ιδιωτική εταιρεία από το μητρώο ελεγκτών που θεσπίζουμε και στο οποίο θα προβλέπεται η ένταξη εταιρειών εφόσον τηρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η ιδιωτική εταιρεία, την οποία θα πληρώνει ο επενδυτής, θα ελέγχει αν αυτός έχει υλοποιήσει όσα προβλέπονται από το σχέδιο που κατέθεσε στον αναπτυξιακό νόμο, θα τα πιστοποιεί και στη συνέχεια θα εκταμιεύεται η επιχορήγηση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η επένδυση θα προχωρεί γρήγορα, ενώ θα αξιοποιούνται πόροι που παραμένουν σήμερα αναξιοποίητοι. Φυσικά, το Δημόσιο διατηρεί το δικαίωμά του να ελέγξει εκ των υστέρων την επένδυση και, αν η εταιρεία ορκωτών λογιστών έχει δηλώσει κάτι ψευδές, τότε προβλέπεται βαρύ πρόστιμο και γι’ αυτήν.

Στο Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο, το οποίο πρόκειται να γίνει νόμος του κράτους έως το τέλος Σεπτεμβρίου όπως έχουμε δεσμευτεί, αποτυπώνεται ανάγλυφα η βούληση της κυβέρνησης να επιταχύνει την οικονομική δραστηριότητα της χώρας αφαιρώντας γραφειοκρατία και επιταχύνοντας τη διαδικασία των αδειοδοτήσεων.

Με αυτό κάνουμε ακόμα ένα, καθοριστικό, βήμα για να κάνουμε πράξη την εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός: το κράτος, από εχθρός, να γίνει φίλος του επιχειρηματία, ώστε να προχωρήσουν επενδύσεις για να αυξηθεί το εισόδημα της χώρας μας και να δημιουργηθούν δουλειές ώστε να γυρίσουν τα παιδιά μας απ’ το εξωτερικό.

*γράφει ο Α. Γεωργιάδης

*Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης είναι Υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων

**Αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο” που κυκλοφορεί