Να εντοπίσουμε και να ξεριζώσουμε το φασίστα από μέσα μας!

Άρθρο του Θεόφιλου Βανδώρου

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα αλλά και αλλού έχει δημιουργηθεί μια σύγχυση μέσα στο χώρο τον Ελευθεριακό που άνοιξε τη Κερκόπορτα σε μια ύπουλη διείσδυση των πλέον ακραίων ολοκληρωτικών απόψεων καθοδηγούμενων από ικανούς νεο-ναζί διαφωτιστές.

Καλυπτόμενοι πίσω από μια γενικόλογη αντι-μπατσική φρασεολογία και εκμεταλλευόμενοι τη Κοινωνική Δυσαρέσκεια που είναι διάχυτη, ιδιαίτερα όταν επικρατούν συνθήκες οικονομικής και αξιακής κρίσης, πέτυχαν μιά όσμωση στον ευαίσθητο χώρο μιάς εξεγερμένης νεολαίας.

Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται πολύ δύσκολο για τους “επισκέπτες” του χώρου, να ξεχωρίσουν ομάδες που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά μιας άγριας νεολαίας αλλά απέχουν παρασάγγας από το αξιακό κώδικα των ελευθεριακών ιδεών. Ομάδες που είτε απλά βρέθηκαν και σε μια συγκέντρωση επηρεάστηκαν ή με δεδομένη τη σχέση τους με νεο-ναζιστικές οργανώσεις, λειτουργούν με συγκεκριμένη τακτική και οργανωμένη ηγεσία. Άλλωστε οι φασίστες κάθε είδους έχουν συγκεκριμένη οργανωτική δομή και ανεξάρτητα από τις εκάστοτε ονομασίες τους, πάντα ακολουθούν με τυφλή υποταγή τους “Αρχηγούς” τους και η στρατιωτική συνωμοτική  οργάνωση γίνεται η δεύτερη φύση του νεοσύλλεκτου.

Λίγο πολύ “επισκέπτες” του χώρου γίναμε όλοι σε κάποια χρονική στιγμή. Άλλοτε λόγω προσωπικών προβλημάτων άλλοτε λόγω “αναγκαστικής απουσίας” ή ακόμα κι από τη ροή της ίδιας της ζωής.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε για μια γενικότερη κοινωνική-πολιτική απεύθυνση, ποτέ δε θελήσαμε να κάνουμε “προπαγάνδα”, στρατολόγηση, διαφώτιση κι όλα όσα χαρακτηρίζουν τις οργανώσεις της άκρας αριστεράς , τουλάχιστον συστηματικά…

Αυτό λοιπόν τώρα αποδεικνύεται πως είναι ένα εγγενές μειονέκτημα του χώρου και “ημών” προσωπικά… Αποτελούσε κι ακόμα είναι μια άποψη που αφορά στην άρνηση δημιουργίας ψευδο-ιδεολογιών και πιθανών ειδώλων εξουσίας… Το γνωρίζαμε … Πράξαμε Φαντασιακά και πολύ καλά κάναμε όμως τώρα αντίστοιχα πρέπει να πράξουμε απλά με μέτρο, εμπειρία και κυρίως με κρίση που μας προσφέρει η ιστορική διαδρομή του Παγκόσμιου Ελευθεριακού Κινήματος…

Είναι απαραίτητο, όχι για την επιβίωση του χώρου αλλά για την ίδια την ύπαρξη της μάνας που μας γέννησε να αντιληφθούμε τα γεγονότα, να μετρήσουμε τα δεδομένα και να συνθέσουμε μιά καθημερινή πρακτική που να είναι σε θέση να διαφυλάξει τις ιδέες, τις αξίες και τα όνειρα μας …

Δε πρόκειται για μια ανάγκη ιστορικής, ανθρωπολογικής ή και πολιτιστικής διαφύλαξης της ιστορίας ενός χώρου διαφορετικότητας στα πλαίσια καταγραφής ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος.
Είναι η υποχρέωση να επιβεβαιώσουμε την ιστορική και θεωρητική μας κληρονομιά κι αυτό δε μπορεί να γίνει με άλλο τρόπο παρά μόνο με την έμπρακτη διασφάλιση και περιφρούρηση των αξιών, των ιδεών και των οραμάτων μας.

Ακόμα περισσότερο αν πιστεύουμε στους εαυτούς μας κι εδώ τίθεται πράγματι ένα ουσιαστικό ερώτημα, πρόκειται για την ίδια την επιβεβαίωση της ύπαρξης μας διαχρονικά σ’ αυτά τα χώματα …

Σε μια γενική προσέγγιση είναι γεγονός πως σε αυτό το τμήμα τη Νοτιο-Ανατολικής Βαλκανικής με το διάδρομο προς τη Μέση Ανατολή και το τελευταίο λιμανι του δρόμου του Μεταξιού, παίζονται παιχνίδια στη παγκόσμια σκακιέρα που μπορεί να εξαφανίσουν λαούς, πολιτισμούς, ιδέες κι οράματα … Παράδειγμα η Κριμαία όπου μόλις κηρύχθηκε ο στρατιωτικός νόμος ανάμεσα στους πρώτους στόχους συνελήφθησαν προληπτικά όλοι οι αναρχικοί ακτιβιστές κι ακόμα αναμένουν στη Μοσχα την απελευθέρωση τους…

Ακόμα πιό άμεσο είναι το θέμα της έξαφνης απομόνωσης της κοινότητας της ΡΟΤΖΑΒΑ που βρέθηκε να παλεύει (και πάλι) περικυκλωμένη τώρα από τις δυνάμεις του Ερντογάν…
Στο κρατίδιο της ελληνικής χερσονήσου που δημιουργήθηκε με την ανοχή και για τις ισορροπίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, οι συγκερασμοί των δρόμων του Μεταξιού, του Μεσανατολικού Διαδρόμου και τώρα η αυριανή εξόρυξη φυσικού αερίου, προκαλούν αναταραχή και στο τραπέζι αλλάζει η τράπουλα πρίν ξαναμοιραστούν τα χαρτιά στους παίκτες…

Δυνάμεις περιφερειακές και βέβαια όλες οι παραδοσιακές θα κονταροχτυπηθούν για κέρδος, ισχύ και φυσικά ηγέτες αρπάζουν τις ευκαιρίες για να διαφυλάξουν την ύπαρξη τους.

Σε μια κοινωνία βομβαρδισμένη απο την απότομη στέρηση των καταναλωτικών αγαθών είναι φυσικό επακόλουθο να παρουσιάζονται στερητικά σύνδρομα…

Η Οργή, η Άρνηση, ο αυτο-οίκτος,η κατάθλιψη κι όλος ο κύκλος της επιβεβλημένης αποτοξίνωσης μαζί με το αυτιστικό σύνδρομο απλώνουν τη βαριά τους σκιά πανω στα υποκείμενα.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι τηλεοπτικές και λοιπές πολιτικές περσόνες …
Εκείνο που γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο είναι η παντελής έλλειψη κώδικα αξιών ακόμα και στο ονειρικό πεδίο …

Όταν όμως κουβαλάς τη κληρονομιά μιάς ιστορίας συλλογικής μνήμης και αγώνων τότε τα περιθώρια είναι ανύπαρκτα για τη λιποταξία.

Μέσα από τα βάθη των αιώνων τροβαδούροι, ποιητές, επαναστάτες, μάγισσες, ερωτύλοι, ταξιδευτές, οραματιστές κι ακόμα άπειροι άλλοι χωρίς όνομα, παλέψαν για να ζήσουν μέσα σε όλες τις δυσκολίες, όλες τις αντιξοότητες κι όμως μας άφησαν αυτό το “κάτι” από τους πόθους και τις πληγές τους. Συγκρούστηκαν σχεδόν πάντα με υπέρτερες δυνάμεις και κόντρα στη κυρίαρχη λογική …

Εκείνο που τους οδηγούσε και το άφησαν ακριβή παρακαταθήκη στους ελάχιστους κληρονόμους τους ήταν αυτός ο κώδικας, αυτές οι αξίες , ο “οδηγός των ονείρων”… Είναι η Αγάπη για τη Ζωή, η συνεχής Δημιουργία, η Παρατηρητικότητα, το ενδιαφέρον για το άγνωστο, ο σεβασμός του Διαφορετικού, η διαρκής μαθητεία, η γνώση πως είμαστε πεπερασμένοι ως όντα, η διάθεση για την εκπλήρωση των ονείρων, ο σεβασμός στη Φύση και σε κάθε μορφή ζωής… Αλλά και ο πειραματισμός, η άρνηση του ολοκληρωτισμού, η αντίδραση στη Βαρβαρότητα, η αηδία για την υποκρισία για τη ρουφιανιά, τελικά η αγάπη, η Αλληλεγγύη, η Ελευθερία, η Ισότητα, η διαρκής προσπάθεια να χτίσουμε την Ανθρωπιά μας …

Μέσα στη καθημερινότητα με τους κινδύνους να μας περιτριγυρίζουν και τη διαρκή ανασφάλεια το μόνο που αντέχει είναι η διαρκής επαγρύπνηση …

Ιδιαίτερα σε ένα χώρο φαντασιακό, οραματικό κι απόλυτα ρηξικέλευθο όπως είναι ο ελευθεριακός, η άμεση και σταθερή ετοιμότητα τώρα παρά ποτέ είναι απαραίτητη …
Να εντοπίσουμε και να ξεριζώσουμε το φασίστα από μέσα μας όπως κάποτε λέγαμε πως “ο μπάτσος κρύβεται μέσα σε όλους μας” έτσι και τώρα είναι απόλυτα αναγκαίο να ξεκαθαρίσουμε τις ιδέες και τα οράματα μας …

Αυτή η Κερκόπορτα πρέπει να βεβαιωθούμε πως θα παραμείνει σφραγισμένη και ασφαλής.
Τα όνειρα, τα οράματα και οι ιδέες μας δεν είναι απλά φαινόμενα μιας αντι-κουλτούρας αλλά προϊόν αιώνων πολιτισμού, αγώνων ελευθερίας και προσώπων που θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή για να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους να φαντάζονται ένα κόσμο διαφορετικό, ελεύθερο και γοητευτικό …
Ένα κόσμο που το παιχνίδι θα γίνει μάθημα κι η ζωή θα είναι σεβαστή …

Τώρα σε αυτές τις συνθήκες είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να υποστηρίξουμε το πρόταγμα της Ελευθερίας …

Με Μέτρο ας αφουγκραστούμε την Αρμονία
του Σύμπαντος …