Το έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, το οποίο αναδεικνύεται με το προσφυγικό, τις κρίσεις στη Συρία και την Ουκρανία, τονίζει η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Σκα Κέλερ σε άρθρο της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στο οποίο σκιαγραφεί τις μεγάλες προκλήσεις που έχει μπροστά της η ΕΕ για το 2016.
Αναφερόμενη στο ενδεχόμενο Brexit σημειώνει πως υπάρχει μια δυσαρέσκεια στην αριστερά της Βρετανίας, λόγω και των χειρισμών που έκανε η ΕΕ στο ελληνικό ζήτημα, κι αυτό αποτελεί έναν άγνωστο «Χ» για την έκβαση του δημοψηφίσματος.
Το άρθρο έχει ως εξής:
Τα προβλήματα για την ΕΕ το 2016 είναι πολλά, αλλά όχι ανυπέρβλητα. Πρώτα από όλα είναι η προσφυγική κρίση που είναι και η πιο εμφανής.
Ο κόσμος καταφτάνει στις ευρωπαικές ακτές σε άνευ προηγουμένου αριθμούς, οι περισσότεροι για να αποφύγουν τον πόλεμο στην πατρίδα τους.
Αν και οι αριθμοί είναι πράγματι μεγαλύτεροι από τα προηγούμενα χρόνια και οι κυβερνήσεις απροετοίμαστες, η πραγματική κρίση δεν είναι οι αφίξεις, αλλά η κατανομή και η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών.
Ένα εκατομμύριο πρόσφυγες κατανεμημένοι σε λίγα κράτη είναι πολλοί, αλλά ένα εκατομμύριο κατανεμημένοι στο σύνολο της ΕΕ των 500 εκατομμυρίων κατοίκων, δεν είναι και τόσο πολλοί.
Η λύση για την καλύτερη διαχείριση της κατάστασης είναι εμφανής: περισσότερη ευρωπαϊκή συνεργασία.
Συναφές είναι και το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα για τα προσεχή χρόνια: Η κρίση της Συρίας και η, μέσω της Ρωσίας, ουκρανική κρίση, την οποία θα συνοψίζαμε ως κρίση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.
Αν και οι λύσεις δεν είναι τόσο καθαρά μπροστά μας σ αυτή την περιοχή, το κυριότερο εμπόδιο σε κάθε προσέγγιση είναι πάλι η έλλειψη ενότητας και η έλλειψη επιθυμίας των κρατών-μελών να συνεργαστούν.
Την ίδια στιγμή η οικονομική κρίση δεν έχει φύγει ακόμη.
Και αν και χρειάζονται χρόνια για να προχωρήσουμε, τα εργαλεία για την αντιμετώπιση και διευθέτηση της κρίσης αυτού του είδους παραμένουν μη επαρκώς επεξεργασμένα.
Το πρόβλημα και πάλι είναι η έλλειψη της έννοιας της ενότητας.
Τρίτον, το 2016 θα φέρει το δημοψήφισμα για το Brexit, το οποίο μπορεί να προκαλέσει κύματα σοκ σε όλη την Ευρώπη.
Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι καθόλου σαφές πως θα τελειώσει: Ακόμη κι αν ο Κάμερον πείσει κάποιους υποστηρικτές του στο κόμμα του να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ, έχει υποτιμήσει την αριστερή πλευρά της εξίσωσης.
Αν και οι προοδευτικές δυνάμεις στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι γενικώς περισσότερο φιλοευρωπαϊκές από τις δεξιές πτέρυγες, η μεταχείριση της οποίας έτυχε η Ελλάδα και η τρέχουσα διαπραγμάτευση για τη διατλαντική συμφωνία εμπορίου, έχει αφήσει πολλούς δυσαρεστημένους για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ΕΕ.
Αν χαθεί το δημοψήφισμα, θα γίνει εξαιτίας της παραμέλησης της αριστεράς στο ΗΒ.
Αυτές είναι οι πιο εμφανείς προκλήσεις. Χρειάζεται ωστόσο να αντιμετωπιστούν και άλλες εξ ίσου επείγουσες: η ανισότητα και η κοινωνική αστάθεια στην Ευρώπη, η κλιματική αλλαγή με τις τεράστιες επιπτώσεις της στις παράκτιες περιοχές, η γεωργία και ο αστικός σχεδιασμός. Αυτά δεν είναι καθόλου μικρά θέματα.
Είναι ζωτικής σημασίας για τους λαούς της Ευρώπης και είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε να έρθουν στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων.
Όλα τα προβλήματα έχουν ένα πράγμα κοινό: Μπορούν να επιλυθούν, αν οι Ευρωπαίοι δουλέψουν μαζί. Τα κράτη-μέλη χρειάζεται να δουλέψουν από κοινού με πνεύμα αλληλεγγύης και ενότητας.
Η παρούσα κρίση μας δείχνει πόσο αδύναμοι είμαστε, όταν τα κράτη-μέλη είναι μόνα τους ή απέναντι το ένα στο άλλο. Αλλά δείχνει επίσης πόσο ισχυροί μπορούμε να γίνουμε αν συνεργαστούμε και μείνουμε μαζί.
Αν αυτό το συνειδητοποιήσουν όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι, το 2016 μπορεί να είναι μια επιτυχημένη χρονιά για την ΕΕ και όλους τους Ευρωπαίους. Αν όχι, θα είναι μια σκληρή χρονιά για όλους.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
