Τι λέει ο «ένας» και ο «άλλος» για το θάνατο του τραγουδιστή

tj

 

 

Tου Tyler Joker

 

 

 


 

Με ΑΦΟΡΜΗ το θάνατο του νεαρού τραγουδιστή και τα σχόλια που έλαβε το οπτικό μου σύστημα  και επεξεργάστηκε(;) το εγκεφαλικό…


 

Φανταστικός –ως προς τη δομή-διάλογος εάν οι αντικρουόμενες φωνές-απόψεις εκφράζονταν μέσω αποκλειστικά δύο συνομιλητών. Ο διάλογος βασίζεται σε συρραφή πραγματικών σχολίων στα κοινωνικά δίκτυα:

O ένας:Κρίμα το παλικάρι,καλό παράδεισο

Ο άλλος: Ποιο κρίμα ρε; Πέραν του ότι εκπροσωπούσε όλο το σκυλολόι και την υποκουλτούρα, με την υποβαθμιστική έννοια του όρου –υπο,πόσοι πεθαίνουν κάθε μέρα;Αυτοκτονίες,πνιγμοί,έλλειψη φαρμάκων και πόσα άλλα.Μίλησε κανείς;Στην αφάνεια!

Ο ένας:Δεν αντιλέγω,αλλά μιλάμε για ένα νέο παιδί που χάθηκε άδικα!

Ο άλλος: Όπως σου είπα και πριν, καθημερινά χιλιάδες (και λίγους λέω) χάνουν σε όλον τον πλανήτη τη ζωή τους,αλλά δεν το μαθαίνει κανείς.Άσε που στο κάτω-κάτω αυτός έφταιγε που έτρεχε…και πήρε στο λαιμό του και δύο κορίτσια.

Ο ένας:Ναι,αλλά σου διαφεύγει,όσο κι αν διαφωνείς/ουμε ότι αυτό που διαφοροποιεί όλους τους άλλους ανθρώπους από τον συγκεκριμένο,είναι ότι λόγω της δημοσιότητας,αναπόφευκτα ήταν και οικείο πρόσωπο στον κόσμο.

Ο άλλος:Και ποιος σου είπε ότι συμφωνώ εγώ με αυτή την αντίληψη της κοινωνίας!Ζωή και θάνατος καθορίζονται από την εικόνα του θεάματος?Ακόμα και στον θάνατο θα πρέπει να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση από την κοινωνία;Σκέψου!Πεθαίνεις αύριο εσύ,γουστάρεις που θα πας  άκλαυτος;

Ο ένας:Αυτό είναι το θέμα;

Ο άλλος:Και αυτό!

Ο ένας:Ναι,ρε μεγάλε αλλά έχεις πάει στο άλλο άκρο, άλλο να κατηγορείς  τις κοινωνικές λειτουργίες κι άλλο τον ίδιο τον άνθρωπο.

Ο άλλος: Μα για ποιον λόγο να τον τιμήσω ;Για τη μουσική του,για την παιδεία ή την κουλτούρα που προήγαγε; Άλλωστε όπως σου είπα και πριν έτρεχε…

Ο ένας: Καταρχάς δεν σου είπα να τον «τιμήσεις»,θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να σχολιάζεις με αυτόν τον τρόπο.Και συγνώμη ρε φίλε και εγώ και εσύ τόσα χρόνια γεμίζουμε τους «τοίχους» μας με τραγούδια από αποθανόντες της rock σκηνής.

Ο άλλος: Πες μου τώρα ότι συγκρίνεις…

Ο ένας: Δεν έχω τέτοιο σκοπό, απλά ξέρω ότι κάποιοι από αυτούς  που «τίμησες ή τίμησα» πέραν από την- υποκειμενική- μουσική τους αξία, μια χαρά στήριξαν(λιγότερο ή περισσότερο) την «βρώμικη» μουσική βιομηχανία. Δεν θα μιλήσω για το «έτρεχε» ,άρα και καλά να πάθει, γιατί εκεί θα σου πω ότι πολλοί από τους τιμηθέντες, έφυγαν λόγω ναρκωτικών. Άρα, η λογική σου λέει καλά να πάθουν;

Ο άλλος: Με τα ναρκωτικά δεν παίρνεις κάποιον άλλον στον λαιμό σου, παρά μόνο τον εαυτό σου.

Ο ένας: Όχι φίλε, δημόσιο πρόσωπο-πρότυπο, πιθανότατα να πάρεις κι άλλους… άσε που με αυτό που λες υπερασπίζεσαι και την ύπαρξη των ναρκωτικών, γιατί εν τέλει  ο καθένας επιλέγει για το αν θα τα πάρει ή όχι.

Ο άλλος: Και ναι και όχι, αλλά άκου επειδή πήγε αλλού η κουβέντα σου λέω ότι ο συγκεκριμένος αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του μηχανισμού αναπαραγωγής και  καλλιέργειας του μικροαστισμού.

Ο ένας: Καλά, επειδή είναι μεγάλη η κουβέντα για το ποιος είναι τι, και με ποιον τρόπο αναπαράγει τις μικροαστικές αντιλήψεις, η ερώτηση είναι απλή:Ο κυρ Τάσος ,ο πατέρας  σου,δεν τον λες και το πρότυπο της καλλιέργειας και της παιδείας,αν αύριο αποδημήσει εις Κύριον,να σου στείλω ένα μήνυμα που θα λέει: «ρε Άλλε,χαλάρωσε, ένας μικροαστούλης λιγότερος»;

Ο άλλος:Δεν έχει τον ίδιο βαθμό επιρροής ο πατέρας μου στην διαμόρφωση της κοινωνικής αντίληψης.

Ο ένας:Δεν μου απάντησες να στείλω ή όχι; Τέλος πάντων,η  αντίληψη είναι αντίληψη και εν πάση περιπτώσει άλλο να κρίνεις κοινωνικές συμπεριφορές και αντιλήψεις ,κι άλλο το πρόσωπο. Προσπάθησε  λίγο να χαλιναγωγήσεις   την αντι-δραστική και επαναστατική  σου φύση και μάθε  να επιλέγεις τα «πρόσωπα» που θα εκτονώνεις τη «δύναμή» σου.Ειδάλλως ξεκίνα από τον πατέρα σου…σε βοηθάω κιόλας!

O άλλος:Ειρωνικό σε βρίσκω. Μήπως φοβάσαι το θάνατο τελικά;

Ο ένας :Καλή ερώτηση… ξεκίνα όμως πρώτα να ρωτάς τον εαυτό σου…

gg

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα