Συζήτηση Ντράγκι με ευρωβουλευτές για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας-Επίθεση από DW

mdO Μάριο Ντράγκι αναμένεται να έχει συζήτηση  με ευρωβουλευτές για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας,ενώ είναι προγραμματισμένη επίσης η παρουσίαση στο ΕΚ η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τη Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου.

Στη συζήτηση που θα ακολουθήσει, οι ευρωβουλευτές αναμένεται να εστιάσουν στους χρηματοοικονομικούς δείκτες της ευρωζώνης αλλά και στην πρωτοβουλία για ποσοτική χαλάρωση των τραπεζών, με στόχο την ενίσχυση της οικονομίας.

Στην εβδομαδιαία συνέντευξη Τύπου στην Φρανκφούρτη, στις 21 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι η Κεντρική Τράπεζα θα επανεξετάσει την πορεία δράσης της τον Μάρτιο. Τη Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου ο κ. Ντράγκι, έρχεται στην ολομέλεια του ΕΚ για να παρουσιάσει την έκθεση  και για να συζητήσει τις αποφάσεις που ελήφθησαν για τη νομισματική πολιτική με τους ευρωβουλευτές.

Τον Μάρτιο του 2015, η ΕΚΤ διεύρυνε το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων υποσχόμενη να αγοράσει κρατικά και ιδιωτικά χρεόγραφα, ύψους 60 δισεκατομμυρίων ευρώ το μήνα, μέχρι τουλάχιστον τον Σεπτέμβριο του 2016. Αργότερα το πρόγραμμα επεκτάθηκε μέχρι τον Μάρτιο του 2017.

Αυτή η ευρείας κλίμακας επιχείρηση είναι γνωστή ως ποσοτική χαλάρωση. Με την αγορά κρατικών και ιδιωτικών χρεογράφων σε δευτερεύουσες αγορές, η ΕΚΤ μπορεί να τυπώσει χρήμα. Έτσι, καταλήγουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς ιδιωτών και επιχειρήσεων που έχουν πουλήσει τίτλους της ΕΚΤ, μετρητά. Η ΕΚΤ ελπίζει ότι οι πωλητές των ομολόγων θα χρησιμοποιήσουν αυτά τα χρήματα για να επενδύσουν σε ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις (που κερδίζουν περισσότερο ενδιαφέρον από ό, τι μετρητά) ή ότι οι καταναλωτές θα ξοδέψουν, δίνοντας ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση και τον πληθωρισμό.

Βασικό στόχος της ΕΚΤ, είναι η διατήρηση της σταθερότητας των τιμών στη ζώνη του ευρώ -η διατήρηση του πληθωρισμού χαμηλά αλλά κοντά στο 2%. Αυτό θα μπορούσε να εγγυηθεί υγιή οικονομική ανάπτυξη και σταθερές τιμές. Το τελευταίο επίσης βοηθάει τους επενδυτές και τους καταναλωτές να λαμβάνουν ορθολογικές αποφάσεις.

Μέχρι να ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση στην Ευρώπη το 2008, η ΕΚΤ διατήρησε τη σταθερότητα των τιμών μέσω των μεταβολών των βασικών επιτοκίων. Αυτές είναι οι τιμές, που για παράδειγμα, ισχύουν για τις τράπεζες τη ευρωζώνης όταν εξασφαλίζουν ρευστότητα από την ΕΚΤ. Όμως, επειδή τα επιτόκια μειώθηκαν στο μηδέν, έπρεπε να ληφθούν μη συμβατικά μέτρα, με τη ποσοτική χαλάρωση να αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Ο πληθωρισμός εξακολουθεί να μην βρίσκεται στα επιθυμητά για την ΕΚΤ επίπεδα, ωστόσο η οικονομία της Ευρώπης θα πρέπει να συνεχίσει την πορεία της μέτριας ανάκαμψης.

Deutsche Welle: Ο Ντράγκι κινδυνεύει να γελοιοποιηθεί

Την ίδια στιγμή κριτική στην πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης που εφαρμόζει η ΕΚΤ ασκούν γερμανοί οικονομολόγοι, σύμφωνα με δημοσίευμα της Deutsche Welle, χαρακτηρίζοντάς την αναποτελεσματική.

Άλλωστε είναι γνωστή η αντίθεση γερμανικής κυβέρνησης και Bundesbank στην πολιτική που υπερασπίζεται με σθένος ο Μάριο Ντράγκι.

Η Συνθήκη που ορίζει τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ περιγράφει και τους σκοπούς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: «Πρωταρχικός στόχος είναι η εγγύηση της σταθερότητας των τιμών» σύμφωνα με το άρθρο 282.

Τι σημαίνει όμως σταθερότητα των τιμών; διερωτάται η Deutsche Welle.

Η ΕΚΤ θεωρεί ότι υπάρχει σταθερότητα των τιμών όταν ο πληθωρισμός κινείται κοντά στο 2%.

Παρόμοιο στόχο είχε και η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα πριν από την εισαγωγή του ευρώ, η οποία είχε καθορίσει το ποσοστό στο 1,75%.

Αλλά και άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες όπως αυτές των ΗΠΑ ή της Μεγάλης Βρετανίας θέτουν ως στόχο τον πληθωρισμό που κινείται γύρω στο 2%.

Ο λόγος που τίθεται αυτός ο στόχος είναι για να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός.

Πολλοί φοβούνται τον αποπληθωρισμό περισσότερο από τον πληθωρισμό.

Στην περίπτωση του αποπληθωρισμού, οι εταιρείες καταγράφουν μειωμένα κέρδη, αποσύρουν τις επενδύσεις τους και απολύουν εργαζομένους, ενώ παράλληλα το επίπεδο των χρεών τους παραμένει σταθερό.

Ένας σταθερός, αξιόπιστος στόχος πληθωρισμού είναι εξαιρετικά σημαντικός για μακροπρόθεσμα σχέδια.

Τα συνδικάτα λαμβάνουν υπόψη τους στόχους για τον πληθωρισμό κατά τα διάρκεια των διαπραγματεύσεών τους για το ύψος των μισθών, όπως επίσης και οι επενδυτές αλλά και οι πιστωτές.

Μόνο όταν υπάρχουν μακροπρόθεσμοι στόχοι κράτη, εταιρείες και νοικοκυριά έχουν την δυνατότητα να δανείζονται με σταθερά επιτόκια, αναφέρει στη Deutsche Welle o Κάι Κάρστενσεν, καθηγητής Μακροοικονομίας στο πανεπιστήμιο του Κιέλου:

«Όταν η ΕΚΤ τώρα λέει ‘δεν μπορούμε να φθάσουμε τον στόχο μας και για το λόγο αυτό πρέπει να τον αλλάξουμε’ τότε δημιουργείται ανασφάλεια.

Τι θα κάνει η τράπεζα την επόμενη φορά όταν ο πληθωρισμός ανέβει; Θα αυξήσει το στόχο της στο 3, 4 ή 5%.
Εξαιτίας αυτής της ανασφάλειας δεν υπήρχαν στην Ισπανία ή την Ελλάδα πριν από την εισαγωγή του ευρώ φθηνά μακροπρόθεσμα δάνεια».

Η ΕΚΤ χρησιμοποιεί τον χαμηλό πληθωρισμό ως επιχείρημα για την χαλαρή νομισματική πολιτική που ακολουθεί.

Όρισε τα βασικά επιτόκια γύρω στο 0% και κάθε μήνα διοχετεύει 60 δισεκατομμύρια ευρώ στις αγορές.

Θεωρητικά όλα αυτά βοηθούν στην αύξηση του πληθωρισμού. Παρόλα αυτά τα μέτρα όμως ο πληθωρισμός εξακολουθεί να παραμένει χαμηλός. Και ένας από τους κύριους λόγους είναι οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου, όπως λέει ο Κάρστεν Μπρέσκι, επικεφαλής οικονομολόγος της τράπεζας ING.

«Σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο πετρέλαιο.

Η ΕΚΤ διατρέχει όμως τον κίνδυνο να γελοιοποιηθεί. Όλοι γνωρίζουν ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να επηρεάσει τις τιμές του πετρελαίου εκτός και αν αρχίσει να αγοράζει βαρέλια πετρελαίου», υπογραμμίζει ο γερμανός ειδικός.

Οι κίνδυνοι για τα υπερχρεωμένα κράτη

Για πολλούς αναλυτές η μέχρι σήμερα πολιτική της ΕΚΤ έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική. Ωστόσο ο πρόεδρός της Μάριο Ντράγκι εξακολουθεί να την υπερασπίζεται πεισματικά θεωρώντας πως η αγορά ομολόγων μέσω των οποίων θα φθάσει πάνω από ένα τρις ευρώ στην αγορά θα βοηθήσει επιχειρήσεις και καταναλωτές και κυρίως τα κράτη που υποφέρουν από την κρίση.

Ο Κάρστεν Μπρέσκι παρατηρεί επ´ αυτού:

«Η ΕΚΤ χρειάζεται ένα επιχείρημα, δεν μπορεί να πει ότι το κάνουμε όλο αυτό για να αποδυναμώσουμε το ευρώ ή για να αγοράσουμε χρόνο για της χώρες της νότιας Ευρώπης. Κάτι τέτοιο δεν θα έκανε καλή εντύπωση».

Τι θα γινόταν όμως εάν ο Ντράγκι δεν ακολουθούσε αυτή την πολιτική; Το πιθανότερο είναι ότι τα υπερχρεωμένα κράτη της ευρωζώνης θα πλήρωναν τόσο υψηλά επιτόκια που η ίδια η ευρωζώνη θα τιναζόταν στον αέρα.

Κάτι τέτοιο ήταν πιθανό να συμβεί το 2012, πριν υποσχεθεί ο Ντράγκι να κάνει «ό,τι είναι δυνατόν».

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα