Το κλείσιμο των εμπορικών καταστημάτων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου, ημέρα της γενικής απεργίας που έχουν προκηρύξει ΓΣΕΕ καιΑΔΕΔΥ, αποφάσισε το δ.σ. της ΕΣΕΕ, ενάντια στην εφαρμογή του προτεινόμενου ασφαλιστικού σχεδίου της κυβέρνησης.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η ΕΣΕΕ, στη συνάντηση με τον Πρωθυπουργό «συνειδητά και υπεύθυνα δέχτηκε την αύξηση 1% των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για την επικουρική ασφάλιση, προκειμένου η Κυβέρνηση να προετοιμάσει και να παρουσιάσει ένα ασφαλιστικό βιώσιμο, δίκαιο και ανταποδοτικό, χωρίς την πίεση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος». «Ως εκ τούτου, ο εμπορικούς κόσμος αντιδρά απέναντι σε ένα ασφαλιστικό σχέδιο που δεν βγάζει πουθενά» προσθέτει.
Παράλληλα, με το κλείσιμο των καταστημάτων, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΕΕ, ομόφωνα πήρε τις εξής αποφάσεις:
- Πραγματοποίηση πανελλαδικού πανεμπορικού συλλαλητηρίου την ίδια ημέρα, 4 Φεβρουαρίου, στην έδρα της ΕΣΕΕ, στην οδό Μητροπόλεως και κάλεσμα σε όλους τους Εμπόρους, τους Εμπορικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες από όλη την επικράτεια, να συμμετάσχουν μαζικά σε αυτό.
- Άμεση ενημέρωση όλων των εμπόρων σε όλη την Ελλάδα για τις θέσεις, τις παρατηρήσεις και τις τεκμηριωμένες προτάσεις της ΕΣΕΕ επί του ασφαλιστικού σχεδίου.
- Συνάντηση εντός της τρέχουσας εβδομάδος με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων και ενημέρωσή τους για τις θέσεις της ΕΣΕΕ και τις επιπτώσεις που θα έχει το συγκεκριμένο ασφαλιστικό σχέδιο στην κοινωνική συνοχή του εμπορικού κόσμου.
- Συνεργασία με τους άλλους κοινωνικούς εταίρους και το πανελλαδικό όργανο των εργαζομένων στο εμπόριο, την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας για την πραγματοποίηση κοινών δράσεων στα πλαίσια του κλεισίματος των εμπορικών καταστημάτων.
Η ΕΣΕΕ τονίζει ότι με το κλείσιμο των καταστημάτων εκφράζει την αγωνία της «για τους πληττόμενους συναδέλφους στον ΟΑΕΕ» και ζητεί από κυβέρνηση και δανειστές να αντιληφθούν «ότι εκπροσωπούμε έναν κλάδο εξαντλημένο, υπό οικονομική επίθεση και στα όρια του οριστικού λουκέτου, ανίκανο να δεχτεί υπέρμετρη “ασφαλιστική φορολογία” και έναν κόσμο αγανακτισμένο, ο οποίος, κάθε φορά που λέει “δόξα τω Θεώ, επιβίωσα και πάλι” στο τέλος κάθε μήνα, αντί για συνειδητή επιβράβευση δέχεται κατά ριπάς νέες εκπλήξεις και προβλήματα “λερναίας ύδρας” που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την καθημερινότητά του και δραματικά αγωνιώδη την προσπάθειά του να κρατήσει το μαγαζί του ανοικτό».