Άρθρο του Πάνου Τριγάζη:Σχέδιο Ειρήνης της Ευρώπης για τη Μ.Ανατολή και Μεσόγειο

Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κ.Ε. και  συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ

Ο βαθύς συγκλονισμός και η ανασφάλεια από το πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα των τζιχαντιστών στο Παρίσι (13.11.2015), δεν πρέπει να εξελιχθεί σε   11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης.  Η απάντηση των ηγεσιών της ΕΕ και ευρύτερα της ηπείρου μας, δεν πρέπει και δεν  μπορεί να είναι  παρόμοια με εκείνη του προέδρου Μπους, το 2001, η οποία σήμανε νέους πολέμους (Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ), απαγωγές υπόπτων και  μυστικές πtήσεις της CIA και ωμές καταπατήσεις δικαιωμάτων, με κορυφαία συνέπεια, την ντροπή του Γκουαντάναμο για τις ΗΠΑ.

H Ευρώπη και οι λαοί της δεν πρέπει να επιτρέψουν να ενισχυθεί διεθνώς ο μιλιταρισμός, να γίνουν επιλογές  αύξησης των ήδη υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, (ήδη απορροφούν κατά μέσον όρο 4,6 δις δολάρια την ημέρα), με καταστροφικές συνέπειες για τις οικονομίες των χωρών και τις κοινωνικές δαπάνες.

Αν ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ θεωρεί «πόλεμο» την πολλαπλή πολυαίμακτη τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά του Παρισιού, καλό θα είναι οι φιλειρηνικοί άνθρωποι στη Γαλλία και σε όλον τον κόσμο να του υπενθυμίσουν τα παθήματα του πρώην αμερικανού προέδρου, τα οποία έχει αναγνωρίσει και ο τωρινός πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Μόνο αποτελεσματικό αντίδοτο στον πόλεμο είναι η υπεράσπιση και οικοδόμηση της ειρήνης με δικαιοσύνη, ιδιαίτερα στη Μ Ανατολή και τη Μεσόγειο.

Στην κατεύθυνση αυτή, οι ηγεσίες της  ΕΕ, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, πρέπει να εκπονήσουν και να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα ειρήνης για τη Μ Ανατολή και τη Μεσόγειο. Να αποκρούσουν αποφασιστικά τα ακροδεξιά ύποπτα κηρύγματα περί «σύγκρουσης των πολιτισμών». Να αποτρέψουν τον κίνδυνο  μετατροπής των προσφύγων σε αποδιοπομπαίους τράγους, μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες. Όπως είπε ο πρωθυπουργός της χώρας μας, τα εκατομμύρια των προσφύγων είναι ήδη θύματα των πολέμων της Μ Ανατολής και της Β Αφρικής, αλλά και της βίαιης επέλασης των τζιχαντιστών στο Ιράκ και τη Συρία. Αν  βρεθούν στο στόχαστρο ενός «κυνηγιού μαγισσών» στις κοινωνίες, θα είναι στίγμα για την Ευρώπη και τον πολιτισμό της   με τραγικές συνέπειες για την ίδια τη δημοκρατία.

Ένα πρόγραμμα ειρήνης της Ευρώπης για τη Μ. Ανατολή και Μεσόγειο οφείλει να θέσει ως προτεραιότητα τον άμεσο τερματισμό του πολέμου της Συρίας, μέσω μιας διαδικασίας ειρήνης, στην οποία πρέπει να συμβάλει , κυρίως η Ρωσία, αλλά και περιφερειακές δυνάμεις σαν τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν και την Τουρκία. Ας αναλάβει τις ευθύνες της και η κυβέρνηση της  Άγκυρας, η οποία έχει τις δικές της ευθύνες για την κλιμάκωση του πολέμου στη Συρία και την ουσιαστική διάλυση της σπουδαίας αυτής αραβικής χώρας.

Από τη διαδικασία ειρήνης δεν μπορεί να αποκλειστεί ο πρόεδρος Άσαντ και το κόμμα Μπάαθ της Συρίας, που εκπροσωπούν πολύ σημαντική μερίδα του λαού. Στην περίπτωση βεβαίως, που  υπάρξουν ελεύθερες εκλογές, με   αποτέλεσμα την κατάργηση του   καθεστώτος, δεν θα κάψουν πολλοί (πολύ περισσότερο η αριστερά), αν ο   Άσαντ και ο στενός του κύκλος παραμεριστούν.

Στο κέντρο ενός προγράμματος ειρήνης για τη Μ. Ανατολή, δεν μπορεί να μη βρίσκεται το πρόβλημα – κλειδί της περιοχής, δηλαδή, το Παλαιστινιακό, δεδομένου ότι η παλαιστινιακή τραγωδία έχει παίξει καθοριστικό ρόλο για τα αισθήματα ιστορικής αδικίας των μουσουλμανικών πληθυσμών, έναντι της Δύσης.  Πρόκειται ίσως για το πρόβλημα που τροφοδοτεί, εδώ και δεκαετίες, τον θρησκευτικό φοντναμενταλισμό στη Μ. Ανατολή.

Απαιτείται να ανδειχθεί και το Κυπριακό  από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και Κύπρου ως κεντρικό πρόβλημα ειρήνης και ασφάλειας της Μεσογείου,  με το σκεπτικό ότι η επίλυση του προβλήματος στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, μπορεί να μετατρέψει την Κύπρο σε παράδειγμα συμβίωσης διαφορετικών κοινοτήτων και γέφυρα ειρήνης της Ευρώπης με τη Μ Ανατολή.