“Ώρα μηδέν” για την ΕΚΤ και το QE – To δύσκολο έργο “ισορροπίας” του Draghi

Για πρώτη φορά, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Mario Draghi αντιμετωπίζει μια δύσκολη πράξη εξισορρόπησης. Με την οικονομική ανάκαμψη της ευρωζώνης να βρίσκεται ήδη στο πέμπτο της έτος, έχει έρθει η στιγμή να μειωθούν τα έκτακτα μέτρα τόνωσης που στήριξαν τις αγορές από το “ξέσπασμα” της χρηματοπιστωτικής κρίσης και που οδήγησαν στην “γέννηση” του QE στην Ευρώπη τον α’ τρίμηνο του 2015 και το οποίο ξεπερνά σε αξία τα 2,3 τρις ευρώ.

Ωστόσο, το έργο του Draghi δεν είναι καθόλου εύκολο. Μία απότομη δράση και η υπερβολική σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής θα μπορούσε να “πνίξει” την ανάπτυξη την οποία ο ίδιος ενίσχυσε, απειλώντας έτσι να “ακυρώσει” όλα αυτά τα χρόνια της προσπάθειας του “whatever it takes”.

Ο Draghi πρέπει επίσης να βρει κοινό έδαφος μεταξύ των “γερακιών” της ΕΚΤ (hawks) οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ΕΚΤ έχει ξοδέψει το πυροβολικό της και κάθε περαιτέρω τόνωση θα έχει αμελητέα επίδραση, και των ήπιων (doves), οι οποίοι υπογραμμίζουν των επίμονα αδύναμο πληθωρισμό ως απόδειξη ότι η τράπεζα δεν έχει εκπληρώσει την εντολή της σταθερότητας των τιμών.

Ο συμβιβασμός είναι πιθανό να είναι μια μείωση των αγορών ομολόγων κατά τη συνεδρίαση πολιτικής της Πέμπτης 26 Οκτωβρίου, σε συνδυασμό με μία μακρά παράταση των μέτρων τόνωσης και της δέσμευσης να διατηρηθούν τα επιτόκια χαμηλά για πολλά χρόνια.

Μια τέτοια κίνηση θα διασφάλιζε ότι θα συνεχιστεί η νομισματική χαλάρωση, μειώνοντας ταυτόχρονα την εξάρτηση της ΕΚΤ από μη συμβατικά εργαλεία και ενδεχομένως προετοιμάζοντας το δρόμο για την έξοδο από το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων.

Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ η ανάπτυξη βρίσκεται στην καλύτερή της πορεία εδώ και μια δεκαετία, η ανεργία παραμένει υψηλή, η αύξηση των μισθών είναι ελάχιστα ορατή και ο πληθωρισμός πιθανότατα δεν θα επανέλθει στον στόχο της ΕΚΤ πριν από το τέλος της δεκαετίας.

Οι αγορές ομολόγων έχουν μειώσει το κόστος δανεισμού, αλλά η ΕΚΤ σιγά σιγά κινδυνεύει να μείνει χωρίς ομόλογα για να αγοράσει, έτσι είτε πρέπει να κάνει ένα βήμα προς την έξοδο του QE είτε να αναδιατυπώσει τους κανόνες του προγράμματος, μια πιθανώς αμφιλεγόμενη κίνηση που μπορεί να στείλει λάθος μήνυμα, όπως σημειώνει το Reuters.

Σύμφωνα με τα διεθνή μέσα, η παράταση του QE για εννέα μήνες φαίνεται πιθανή με τις συζητήσεις να επικεντρώνονται στην μείωση των μηνιαίων αγορών μεταξύ των 25 και των 40 δισ. ευρώ το μήνα.

Αλλά το πραγματικό ζήτημα θα είναι αν θα διατηρηθούν οι αγορές open-ended ( ανοιχτό ως προς το πότε θα λήξουν), καθιστώντας δυνατή μια ακόμη επέκταση, ή αν ο Draghi σηματοδοτήσει ένα ενδεχόμενο τέλος των αγορών ομολόγων, όπως απαιτούν τα γεράκια, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας.

Αυτό, σύμφωνα με την UBS, είναι κρίσιμο: “Θεωρούμε τη διάρκεια της επέκτασης των αγορών assets πιο σημαντική από το μηνιαίο μέγεθος, για να διασφαλιστεί η ικανότητα της ΕΚΤ να διαχειρίζεται τις προσδοκίες γύρω από τη μελλοντική της πολιτική.”

Οι νέες αγορές ομολόγων θα προσθέσουν λίγα στον πληθωρισμό. Ωστόσο, θα αγοράσουν στην ΕΚΤ αρκετό χρόνο, καθώς περιμένει την ανάπτυξη να μεταφραστεί τελικά σε πληθωρισμό.

Όπως υποστηρίζει η Goldman Sachs, υπάρχουν αρκετοί δρόμοι για την ΕΚΤ που προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία στο κομμάτι της αγοράς κρατικών ομολόγων (PSPP) του QE. Αυτοί συμπεριλαμβάνουν τις περαιτέρω τις αγορές υπερεθνικών ομολόγων ως υποκατάστατα των κρατικών ομολόγων και τη χαλάρωση των περιορισμών λήξης των αποδεκτών τίτλων. Ένας συνδυασμός αυτών (και άλλων) θα μπορούσε να καθυστερήσει τους περιορισμούς της έλλειψης έως το β’ εξάμηνο του 2018 και ενδεχομένως περισσότερο.

Ωστόσο αντίθετα με την UBS, η GS εκτιμά ότι καθώς ένα open-ended tapering θα είναι δύσκολο να το διαχειριστεί η ΕΚΤ, λαμβάνοντας υπόψη τους τεχνικούς περιορισμούς του προγράμματος, υπάρχει επαρκής ευελιξία, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα περιορισμένων αποκλίσεων από το capital key, για να υπάρξει ένα σχετικά αργό tapering. H ανακοίνωση μιας σταθερής ημερομηνίας λήξης για την διάρκεια του tapering θα διευκόλυνε την εφαρμογή της απαιτούμενης ευελιξίας, όπως υπογραμμίζει.

Η Barclays αναμένει επίσης επέκταση του QE κατά εννέα μήνες, δεδομένων των πρόσφατων δηλώσεων του  Peter  Praet  (“χαμηλότερες αγορές για μεγαλύτερο διάστημα”). Όπως εκτιμά, οι μηνιαίες αγορές μειωθούν στα 30 δισ. ευρώ αλλά δεν αποκλείει μία 12άμνηνη επέκταση του προγράμματος με τις αγορές ομολόγων να διαμορφώνονται στα 20 με 25 δισ. μηνιαίως,

Η Barclays δεν αναμένει από την ΕΚΤ να δεσμευθεί για το “πότε” του μηδενισμού του tapering καθώς πιθανότατα θα ήθελε να διατηρήσει όλες τις επιλογές ανοικτές σε περίπτωση που οι οικονομικές συνθήκες ή οι συνθήκες της αγοράς επιδεινωθούν.

capital.gr

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα