Χρειάζεται ένας σχεδιασμός με το βλέμμα στο μέλλον αναφορικά με την κλιματική αλλαγή διαμήνυσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Προέδρος της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, Χαρά Καφαντάρη, κατά την συνεδρίαση της Eιδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, με θέμα ημερήσιας διάταξης την ενημέρωση για την 23η Παγκόσμια Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή (COP 23), που πραγματοποιήθηκε στη Βόννη από 6 έως 17 Νοεμβρίου 2017.
Ολόκληρη η τοποθέτηση της Χαράς Καφαντάρη:
Καταρχάς, θα κάνω ένα σχόλιο, διότι τέθηκε ένα ερώτημα. Όταν η χώρα έχει κάποιους κλιματικούς στόχους, οι στόχοι αυτοί αφορούν και τη βιομηχανία. Όπως μέχρι σήμερα αφορούν και τη ΔΕΗ ή όποιον άλλον αύριο, εάν καταλήξει η συμφωνία με τους θεσμούς. Είμαστε στη φάση που φαίνεται ότι καταλήγει μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι, οι οποίοι θα παρακολουθούνται. Άρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν αυτές οι δεσμεύσεις.
Σε ό,τι αφορά το θέμα που συζητούμε, το οποίο κάποτε ήταν κάποιοι ρομαντικοί, οι οποίοι ανέφεραν το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Πλέον διαπιστώνουμε ότι πέρα των επιστημονικών δεδομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, των εκθέσεων της Διακυβερνητικής κ.ο.κ, πραγματικά άρχισε να «χτυπάει και την πόρτα» της πατρίδας μας, και γενικότερα της Μεσογείου. Αναφέρομαι σε αυτά, τα οποία κάποτε λεγόντουσαν ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Βέβαια, σήμερα το θέμα μας δεν είναι αυτό. Θα αναφέρω όμως ότι, με βάση τα στοιχεία της Διακυβερνητικής κάθε χρόνο όλο και πιο θερμός είναι ο χρόνος. Δηλαδή όσον αφορά στο 2016 το οποίο είναι το θερμότερο και μεταβαίνουμε στο 2017 κλπ. Άρα, η κλιματική αλλαγή είναι παρούσα. Αλλά δεν είναι μόνο να αναφερόμαστε σε εκθέσεις ιδεών, ημερίδες και όλα αυτά. Είναι δράσεις και πολιτικές, οι οποίες πρέπει να διαχέονται σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς. Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα σ’ αυτό. Εγώ το αντιλαμβάνομαι ως κίνδυνο. Να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά σαν μια κανονικότητα, μιας και συμβαίνουν, συμβαίνουν. Ε, μα δεν πρέπει να συμβαίνουν. Να μην φτάσουμε δηλαδή μετά από δεκαετίες συγκεκριμένων πολιτικών που υλοποιήθηκαν να θεωρείται κανονικότητα το αυθαίρετο στο δάσος, να θεωρείται κανονικότητα το να μπαζώνουμε τα ρέματα. Άρα, δεν είναι κανονικότητα. Δεν πρέπει να περάσει αυτό αν δεν παρθούν τώρα μέτρα. Φοβάμαι ότι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος να θεωρηθεί κανονικότητα και το ακραίο καιρικό φαινόμενο. Νομίζω ότι έγινε κατανοητό αυτό που ανέφερα. Άρα, είμαστε σε σημείο δράσης και συγκεκριμένων πολιτικών. Σαφώς ήταν σημαντική η Διάσκεψη για το Κλίμα 2015 στο Παρίσι “COP21”. Αναφέρθηκαν οι εκλεκτοί εισηγητές, ο Υπουργό και η κυρία Μπατμάνογλου. Οι συνέπειες της αποχώρησης των ΗΠΑ είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Εδώ να αναφέρω ότι κάπως το γόητρο της Αμερικής διεσώθει από τους δημάρχους, από πολιτείες, από συλλογικότητες συμμετείχαν στη Διάσκεψη και είπαν ότι θα εφαρμόσουν μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Θέλω να θέσω ένα ερώτημα στον κ. Υπουργό σχετικά με τη συμμαχία ενάντια στον άνθρακα. Γιατί δεν συμμετέχει η Ελλάδα; Απ’ ότι γνωρίζω είναι πρωτοβουλία, η οποία ξεκίνησε από τον Καναδά. Και, επίσης, δεν συμμετέχει και η Γερμανία. Πάντα υπήρχε το πρόβλημα του Ταμείου Προσαρμογής για τα 100 δις που έλεγαν στις συνδιασκέψεις. Είχα παρευρεθεί και εγώ στην Ντόχα, όπου τέθηκε αυτό το ζήτημα και εξακολουθεί και σήμερα. Αυτό, αν θέλετε, αναδεικνύει την ταξική διάταση την οποία έχει η κλιματική αλλαγή, που δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν είναι «απολιτίκ» στάση. Χτυπάει και τις πιο φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες περισσότερο και στην ίδια χώρα τα φτωχά και αδύναμα στρώματα αντίστοιχα. Θυμάμαι τότε στη Ντόχα είχαν παρευρεθεί μικρές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας και είχε περάσει το σύνθημα «Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι εδώ, πού;» Κινδυνεύουμε να βυθιστούμε, λέγαμε από τότε.
Πιο συγκεκριμένα υπάρχει ένα σχέδιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή που έχουμε ψηφίσει –νομίζω- πριν από ένα ή δύο χρόνια. Υπάρχει παλαιότερα μια έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας το 2011 για τις οικονομικές συνέπειες της κλιματικής αν δεν παρθούν μέτρα. Υπάρχει μια πρώτη εκτίμηση από την πλευρά του Υπουργείου σχετικά με το συγκεκριμένο σχέδιο προσαρμογής και με τα τωρινά δεδομένα; Προχωράει καλά; Θέλει κάποιες αλλαγές; Εγώ εδώ θα αναφέρω κύριε Υπουργέ ότι δεν πρέπει να σχεδιάζουμε με βάση το παρελθόν και τα κλιματικά δεδομένα του παρελθόντος, αλλά πρέπει να σχεδιάζουμε με βάση το μέλλον και με το τι προβλέπεται από τους ειδικούς επιστήμονες (μετεωρολογία κ.λπ.) και φυσικούς επιστήμονες, οπότε με βάση αυτά να προσαρμόζουμε όποια πολιτική προσαρμογή έχουμε στην κλιματική αλλαγή.
Στον τομέα αυτό, θέλω να πω και να ρωτήσω αν υπάρχει συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο, το οποίο εκπονεί πολύ σημαντικές μελέτες στον τομέα αυτό της κλιματικής αλλαγής. Να πω, μάλιστα ότι, σε πρόσφατη ημερίδα που παρακολούθησα, ετοιμάζεται και παρατηρητήριο κλιματικής αλλαγής στα Αντικύθηρα, από το Εθνικό Αστεροσκοπείο.
Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι μπορούμε να δούμε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, μέσα στα προγράμματα τα οποία αναπτύσσει, έχουμε το ΕΛΙΔΕΚ, να χρηματοδοτεί και επιστήμονες για μελέτη της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της.
Να πω ότι, πραγματικά, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, για τις πόλεις, η αστική προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στην Ευρώπη του 2016 και η μετατροπή των πόλεων σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα, επικεντρώνεται στην κατάσταση των ενεργειών στις πόλεις για τις κλιματικές προσαρμογές και τις συμπληρώνει.
Εστιάζει σε ερωτήματα. Μπορούν οι υφιστάμενες δράσεις να οδηγήσουν σε ελκυστικές και ανθεκτικές στο κλίμα πόλεις και αν όχι, τι πρέπει να αλλάξει;
Η έκθεση επισημαίνει τα βασικά στοιχεία που πρέπει να γίνουν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι πόλεις πρέπει να προετοιμαστούν για την αντιμετώπιση των ακραίων κλιματικών συμβάντων και ζημιών. Οι πόλεις και οι υποδομές τους πρέπει να προσαρμοστούν, για να μειώνονται οι κλιματικές επιπτώσεις.
Επίσης, πρόσφατη μελέτη του Εθνικού Αστεροσκοπείου, η οποία παρουσιάστηκε στην ενότητα Οικοσκοπίου «Κλιματική Αλλαγή και Δασικές Πυρκαγιές», έδειξε ότι αναμένεται να αλλάξει δραματικά ο χάρτης της χώρας μέχρι το τέλος του αιώνα, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Κλείνοντας, γι’ αυτό το λόγο, θα ήθελα να πω ότι αυτό το οποίο απαιτείται τώρα είναι να σκύψουμε, πέρα από πολιτικές μετριασμού των επιπτώσεων και αντιμετώπισής της που είναι η Συμφωνία των Παρισίων, είναι οι δεσμεύσεις οι οποίες υπάρχουν σε επίπεδο Ε.Ε. αλλά και γενικότερα, να δούμε το θέμα του συντονισμού υπηρεσιών και υπουργείων, υπό την πολιτική προστασία, στις καινούργιες συνθήκες, για να αντιμετωπίζονται όλα αυτά τα ζητήματα.
Θα ήθελα να πω, γιατί ακούστηκε και για την ενεργειακή αναβάθμιση, ότι έχουν κυρωθεί και δύο Ευρωπαϊκές οδηγίες, η 31 και η 27/2016, η οποία αφορά την ενεργειακή αναβάθμιση και την ενεργειακή αποδοτικότητα.
Επειδή αναφέρθηκε και για τα δημόσια κτίρια, ο πρόσφατος νόμος που ψηφίστηκε για το δομημένο περιβάλλον απλοποιεί διαδικασίες, επειδή μπορεί να υπάρχουν αυθαιρεσίες κ.λπ. στα δημόσια κτίρια της χώρας, ούτως ώστε να μπορούν τα δημόσια κτίρια, σε πρώτη φάση, μιας και είμαστε δεσμευμένοι μέχρι το 2020 σε συγκεκριμένο ποσοστό, να αναβαθμιστούν ενεργειακά.
Γίνονται κάποια βήματα, αλλά σαφώς μπορούμε να τα επισπεύσουμε. Πάντα, το καλύτερο και το γρηγορότερο είναι καλύτερα από το καλό και το γρήγορο.
Ευχαριστώ πολύ.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
