Ο τριήμερος εορτασμός της 44ης επετείου της εξέγερσης των φοιτητών, φτάνει σήμερα Παρασκευή, στο αποκορύφωμά του, με την πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, στις 3 το μεσημέρι.
Μεταξύ άλλων,πληθώρα αριστερών και αναρχικών συλλογικοτήτων καλούν σε μαζική διαδήλωση για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.Σε κάλεσμα έχει προχωρήσει επίσης το ΠΑΜΕ και το ΛΑΕ.
Τα καλέσματα:
Ανακοίνωση και Κάλεσμα της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Αθήνας
για τις μέρες και την πορεία του Πολυτεχνείου
Στους ίδιους δρόμους
Η συμμετοχή της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης στην πορεία του Πολυτεχνείου αλλά και στις εκδηλώσεις, που είθισται να προηγούνται, είναι αδιάλειπτη τα σχεδόν δεκαπέντε χρόνια της παρουσίας της στα ριζοσπαστικά πολιτικά πράγματα. Η πολιτική αυτή επιλογή δεν προέρχεται ούτε από κάποια προσκόλληση στην υπαρκτή επετειακή διάσταση του Πολυτεχνείου, ούτε από κάποια διάθεση συμμετοχής στα συμφραζόμενα με τα οποία συνδέθηκε το Πολυτεχνείο από κύκλους διάφορων αποχρώσεων ως ιδρυτικός μύθος -θα λέγαμε- της Μεταπολίτευσης. Άλλωστε δεν μετακινηθήκαμε ποτέ από το παλιότερό μας σύνθημα «Ο Νοέμβρης στους θρόνους, ο Δεκέμβρης στους δρόμους».
Η συμμετοχή μας ωστόσο αυτή υπαγορεύεται αφενός από μια επιθυμία διάσωσης νοημάτων που θεωρούμε πως εκφράστηκαν με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και μια γενεαλογική, καταγωγική σύνδεση μας με τους εξεγερσιακούς Νοέμβρηδες της Μεταπολίτευσης κι αφετέρου με μια διαρκή ανάγκη και επικαιρότητα της διάχυσης των προταγμάτων μας στο δημόσιο χώρο με τους κεντρικότερους όρους.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά σίγουρα μεταξύ αυτών είναι και μια στιγμή ανάδυσης των σημασιών του πολιτικού αυτοκαθορισμού, της αυτοοργάνωσης, της αδιαμεσολάβητης πολιτικής δράσης και της επιδίωξης της ελευθερίας. Από την άλλη η πορεία των Πολυτεχνείων της Μεταπολίτευσης μπορεί μεν να στριμώχτηκε στα ιδεολογικά στεγανά της εγχώριας αριστεράς, ωστόσο σε διαφορετικές περιόδους αποτέλεσε και μια ευκαιρία να ανασάνουν λίγο πιο ελεύθερα μεγάλα κομμάτια κυρίως της νεολαίας, συγκρουόμενα υλικά και συμβολικά με τις δυνάμεις της κυριαρχίας. Ομοίως και σήμερα, την περίοδο της παρατεταμένης αμηχανίας η δυνατότητα του αμεσοδημοκρατικού μπλοκ της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης να πορευτεί μαζικά και όποτε απαιτείται συγκρουσιακά στους ίδιους δρόμους αποτελεί ενσάρκωση της επιλογής του πολιτικού πράττειν στο δημόσιο χώρο με την κοινωνία κι όχι για την κοινωνία.
Μία η διαχείριση, πολλά τα πρόσημα
Σήμερα, βιώνουμε στο πετσί μας κάτι που γνωρίζουμε από καιρό. Οι διαχειριστές της εξουσίας αλλάζουν ανά καιρούς πρόσωπα και πρόσημα, η διαχείριση όμως όχι. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο, δεν θα κουραστούμε ωστόσο να επαναλαμβάνουμε εμφατικά πως το κράτος δεν καταλαμβάνεται, αλλά καταλαμβάνει. Σήμερα απέναντί μας δεν έχουμε μια συνεκτική ιδεολογικά κρατική πολιτική αλλά τη στυγνή και ψυχρή κυβερνησιμότητα, που ασκείται όχι με στόχο τη συναίνεση της κοινωνίας, αλλά την επιβολή της κυρίαρχης πολιτικής και μάλιστα στο φόντο της γενικευμένης απονομιμοποίησης των θεσμών της εξουσίας. Ο κρατισμός υπήρξε και συνεχίζει να είναι σήμερα ο σταθερότερος εχθρός κάθε προσπάθειας για μια αυτόνομη κοινωνία χωρίς θεσμούς διαχωρισμένης εξουσίας, κι αυτό οφείλουμε να το θυμόμαστε πάντοτε.
Όλα τα παραπάνω είχαμε υπόψη, όταν -από το 2012 κιόλας- καλωσορίζαμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κόλαση της εξουσίας. Το κόκκινο χαλί της εξουσίας αποδείχτηκε ξεφτισμένο, η παταγώδης και επεισοδιακή έκπτωση της αξίας των θέσεων, των αξιωμάτων, των βουλευτών και των ειδικών ενυπάρχει σε κάθε βήμα για όποιον το περπατά. Το πρόσημο και τα πρόσωπα άλλαξαν λοιπόν, αλλά η διαχείριση όχι.
Το είδαμε στη διαχείριση της καταστροφικής εξόρυξης στις Σκουριές, στην εμμονή πάνω στην έννοια της ανάπτυξης που περιλαμβάνει τον οικολογικό αφανισμό για μεγάλες περιοχές της επικράτειας, στην εναρμόνιση της διαχείρισης του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος με το πλαίσιο της Ευρώπης-Φρούριο και του καθεστώτος εξαίρεσης, στην αδυναμία εκπόνησης και άσκησης μια διαφορετικής πολιτικής γύρω από σειρά ζητημάτων. Το βλέπουμε τελευταία με αφορμή την πρόταση για έναν νέο σωφρονιστικό κώδικα, που έρχεται σε μια περίοδο που το κράτος επιλέγει να θωρακιστεί εκ νέου ενδυόμενο το μανδύα του κράτους ασφαλείας με σύμμαχο το λόμπι του δικαστικού και εισαγγελικού συστήματος.
Έτσι, με το νέο σωφρονιστικό ο εισαγγελέας καθίσταται ουσιαστικά κυρίαρχος της φυλακής, καθιερώνεται η χρήση του ηλεκτρονικού βραχιολιού και του κατ’ οίκον περιορισμού ως μέτρα αντικατάστασης των αναστολών και των αδειών, παρέχονται απεριόριστες δυνατότητες αναστολής εκπαιδευτικών αδειών, φακελώνονται και επισήμως όσοι και όσες επικοινωνούν με κρατούμενους, επαναφέρεται η εξευτελιστική μέθοδος της έρευνας δια του “ξεγυμνώματος”, προβλέπονται ειδικοί χώροι κράτησης πέραν των φυλακών και αποσπώνται παιδιά από την οικογένεια τους. Παράλληλα, η διατήρηση των αντιτρομοκρατικών νομοθεσιών και η μεθοδευμένη, αδιαφανής χρήση του DNA για αποδεικτικούς σκοπούς αντικατοπτρίζει τη συνολική κρατική διαχείριση στο θέμα των φυλακών και του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος.
Κάλεσμα σε πορεία και εκδηλώσεις
Για όλους τους παραπάνω λόγους, για να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης, για να διαδηλώσουμε ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα και το δικαστικό κράτος που οικοδομείται μέρα με τη μέρα, για μια ριζική εναντίωση στο υπάρχον, για να φέρουμε την κοινωνική αντιεξουσία στο προσκήνιο, σας καλούμε σε διήμερο εκδηλώσεων και στο μπλοκ της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Αθήνας στην πορεία του Πολυτεχνείου.
Διήμερο εκδηλώσεων στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Nosotros
Τρίτη, 14/11, στις 19:30
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα εξεγερτικά πολυτεχνεία της Μεταπολίτευσης
ομιλητές: Γ. Οικονόμου (συγγραφέας, δρ. φιλοσοφίας)
Ν. Σκυφτούλης (Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας)
Τετάρτη, 15/11, στις 19:30
Ο νέος σωφρονιστικός κώδικας και οι μεθοδεύσεις του αντιτρομοκρατικού κράτους
ομιλητές: Κ. Παπαδάκης (δικηγόρος)
Σ. Τζουανόπουλος (Πρωτοβουλία Νομικών για την Ελευθερία)
Σ. Μπαζίγος (Καμιά μητέρα και κανένα μωρό στη φυλακή)
Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
Τηλεφωνική παρέμβαση από τις φυλακές για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα
Πορεία 17 Νοέμβρη
Συγκέντρωση στις 14:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
Αναρχική Ομοσπονδία
Τότε και τώρα τα καθεστώτα έχουν διακυμάνσεις: άλλες φορές «προσφέρουν» επιπλέον ελευθερίες- άλλες φορές τις περιστέλλουν. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να αυταπατώνται από τα παιχνίδια πότε του ενός και πότε του άλλου κομματιού της Κυριαρχίας. Εκείνο που πάντα αποκρύπτεται είτε από τις “Χούντες” είτε από τις αστικές “Δημοκρατίες” είναι το γεγονός της εκχώρησης: έχουμε εκχωρήσει το δικαίωμα κάποιος να μας δίνει ή να μας αφαιρεί ελευθερίες ή ακόμα και να θεωρεί πως δεν αξίζει καν να γίνει λόγος για αυτές.
Το ζήτημα είναι ακριβώς αυτό όμως! Ποιoς δίνει στην πραγματικότητα στους κάθε λογής Κυρίαρχους το δικαίωμα να αποφασίζουν για την ζωή μας; Πότε θα κατανοήσουμε επιτέλους πως αυτή η εναλλαγή των ήσυχων ή των βίαιων περιόδων που χαρακτηρίζουν τα πολιτεύματα που επιβάλει η Κυριαρχία δεν είναι τίποτε άλλο από μια αποπροσανατολιστική μασκαράτα; Στόχος της δεν είναι άλλος παρά να διαφυλάσσει τον εξουσιαστικό πυρήνα των κοινωνιών που ζούμε. Έναν πυρήνα που τον συγκροτεί η κοινωνική ανισότητα, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και η στυγνή ταξική κυριαρχία κάποιων πάνω σε κάποιους άλλους. Η μνήμη της εξέγερσης και της αιματηρής καταστολής του Πολυτεχνείου επιχειρήθηκε πολλές φορές στο παρελθόν να αποσιωπηθεί ή να μετατραπεί σε μια ελεγχόμενη φιέστα της αστικής δημοκρατίας. Πάντοτε όμως η μνήμη της νεανικής ορμής και του επαναστατικού ρομαντισμού αυτής της εφόδου ενάντια στον μονόλιθο της Εξουσίας, παρά την ανισότητα δυνάμεων των δύο συγκρουόμενων πλευρών, έχει καταφέρει να διαφύγει του ελέγχου. Οι εξεγερμένοι και οι καταπιεσμένοι κάθε εποχής ανανεώνουν μέσα στις δεκαετίες το πολιτικό περιεχόμενο της επετείου του Πολυτεχνείου με τις δικές τους διαδηλώσεις και εξεγέρσεις.
Το σήμερα από το χθες μπορεί να έχει πολύ μεγάλες διαφορές αλλά στην ουσία τίποτα δεν έχει ολοκληρωθεί.
Οι αγώνες για μόρφωση, κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλες και όλους και κυρίως για Ελευθερία απέναντι σε κάθε ρυθμιστή της ζωής μας έχουν μείνει ανολοκλήρωτες, όχι μόνον σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το κεφάλαιο, οι εθνικές και υπερεθνικές ελίτ, δίπλα στον αναδυόμενο φασισμό και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμο, έχουν εξαπολύσει σε όλο τον κόσμο επίθεση άγριας εκμετάλλευσης, βίας και θανάτου στους προλετάριους και τους καταπιεσμένους. Η 17η Νοεμβρίου του 1973 για εμάς είναι μέρα εξέγερσης – μία ακόμα στιγμή μέσα σε αιώνες αγώνων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι /ες και καταπιεσμένοι/ες, είμαστε όλα αυτά τα εκατομμύρια ανθρώπων που μέσα στους αιώνες συντριβόμαστε από την εξουσία. Εμείς είμαστε πάντα αυτοί που όταν το συνειδητοποιούμε επαναστατούμε. Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνον κάποιο ομιχλώδες παρελθόν πριν από δεκαετίες αλλά κυρίως αφορά ΤΩΡΑ, τους δικούς μας αγώνες. Τους αγώνες του ΣΗΜΕΡΑ. Η επέτειος του Πολυτεχνείου στέκεται πάντα ενάντια σε κάθε είδους κελεύσματα των σειρήνων της εξουσίας και των φερέφωνων-διανοούμενων στα πανεπιστήμια και τα Μ.Μ.Ε, ενάντια στα δίκτυα συμφερόντων, στους δικαστικούς και γραφειοκρατικούς θεσμούς του εξουσιαστικού συμπλέγματος. Είναι ένα κάλεσμα εξέγερσης και ως τέτοιο πρέπει να ηχεί στα αυτιά μας. Ένα κάλεσμα για ακηδεμόνευτους αγώνες, και για την σύνδεση αυτών των αγώνων μεταξύ τους. Ένα κάλεσμα ενάντια σε κάθε μορφή επιβολής και ένα κάλεσμα για απελευθέρωση. Για εμάς τους αναρχικούς – όπως και το Νοέμβρη του ’73 έτσι και σήμερα- αυτός ο αγώνας αποτελεί πάντα ένα κάλεσμα προς την κοινωνία για μια ζωή χωρίς εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους, για το βίωμα της ελευθερίας μέσα από τη συλλογική ζωή, το πρόταγμα του ελευθεριακού κομμουνισμού, της αυτοθέσμισης και της συλλογικής αυτοδιεύθυνσης των κοινοτήτων, των μέσων παραγωγής, των δικτύων δωρεάν διανομής όλων των αγαθών.
Στην θέση του χτεσινού Παπαδόπουλου, Καραμανλή, Νίξον και Κίσσινγκερ αντιστοιχούν σήμερα οι Τράμπ, Πούτιν, Μητσοτάκης, Τσίπρας, Μέρκελ, Μακρόν και μια σειρά άλλοι. Κάποιοι με πιο ευχάριστα και χαμογελαστά και άλλοι με πιο σκληρά και κυνικά προσωπεία, όλοι όμως μέσα στο πνεύμα και την πράξη του ολοκληρωτικού οράματος για την εξάλειψη κάθε αντίστασης απέναντι στην ταξική κυριαρχία. Ας σταθούμε απέναντι τους με τη δύναμη της μνήμης από τις θυσίες μας στην Παρισινή κομμούνα, στο Σικάγο του 1886, στην Ισπανία του 1936, στην Χιλή τον Σεπτέμβρη και στην Ελλάδα τον Νοέμβρη του 1973.
Οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου εξαπολύουν καθημερινά τα χειρότερα των σχεδίων τους. Βιοπολιτικοί έλεγχοι πληθυσμών στα σύνορα και τις γειτονιές, νόμοι έκτακτης ανάγκης, δυνάμεις καταστολής, πλειστηριασμοί κατοικιών, ληστές τζογαδόροι των χρηματιστηρίων χέρι-χέρι με τους διευθυντές των τραπεζικών ομίλων και τις off shore εταιρείες.
Δεν είμαστε εδώ για να τους σταματήσουμε – Είμαστε εδώ για να τους καταστρέψουμε!
Ας θυμηθούμε τον Νοέμβρη του ΄73 όχι σαν την μνήμη μιας γενναίας ήττας. Ας τον θυμηθούμε σαν ένα επιπλέον καύσιμο που θα τροφοδοτήσει την φλόγα της οργής μας ενάντια στα αφεντικά του Παρελθόντος- του Παρόντος και του Μέλλοντος. Το χρέος μας δεν είναι μόνον απέναντι στην ανάμνηση των νεκρών μας. Δεν είναι μόνο προς όλους όσους συντρίβονται καθημερινά στις μυλόπετρες των υλικών και ψυχικών κάτεργων που η εξουσία παράγει σε πλανητικό επίπεδο. Πρώτα από όλα το χρέος μας είναι απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς.
1973 – 2017 ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΙΔΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2017
ΑΘΗΝΑ
ΠΟΡΕΙΑ, 15:00
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΠΟΡΕΙΑ
18:00, Πολυτεχνείο
ΛΑΜΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ- ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ
18:30 Πλατεία Ελευθερίας
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
συμμετέχουμε στο κοινό αναρχικό μπλοκ
Για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση και την Αναρχία
Αναρχική Ομοσπονδία
anarchist-federation.gr
[email protected]
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ-ΜΕΛΩΝ
ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΠΟΥ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 35 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 8 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΘΗΚΑΝ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΦΘΗΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ‘’ΣΤΑΣΗΣ’’ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ
ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Για τη μνήμη, για την εξέγερση ενάντια σε κλαθε εξουσία,
για την υπεράσπιση των αγώνων ενάντια στο καθεστώς της αντιεξέγερσης
Συγκέντρωση 17 Νοέμβρη 3μμ Πολυτεχνείο
Συνέλευση Κατάληψης Πολυτεχνείου
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
