Στην τελική ευθεία για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης και παράλληλα με την «καθαρή έξοδο», βρίσκονται κυβέρνηση και εταίροι.
Παράλληλα επανέρχεται και το θέμα της ελάφρυνσης του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμο και να μην αποτελέσει έναν διαρκή βρόχο στον λαιμό της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Το γερμανικό περιοδικό stern με σημερινό του άρθρο, αναλύει την στάση που πρέπει να κρατήσει η Γερμανία για το χρέος, αναφέροντας πως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους δεν κοστίζει στον Γερμανό φορολογούμενο ούτε μια δεκάρα, ενώ σχολιάζει ότι είναι λάθος να πιστεύουν ότι γεμίσαμε βαγόνια τρένων με ευρώ και τα στείλαμε από το Βερολίνο στην Αθήνα, καθώς από τον γερμανικό προϋπολογισμό δεν εισέρευσε ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα.
Το γερμανικό περιοδικό σημειώνει ότι «το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα λήγει στα τέλη Αυγούστου και τα κράτη του ευρώ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα προχωρήσουν σε ελάφρυνση του χρέους της. Το σχέδιο πρέπει, επίσης, να το εγκρίνουν τα μέλη του γερμανικού κοινοβουλίου, κάτι το οποίο θα είναι δύσκολο, διότι κατά την ψηφοφορία για το τελευταίο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα το 2015 κατά ψήφισαν πάνω από 60 βουλευτές. Τόσους πολλούς διαφωνούντες δεν μπορεί να αντέξει η νέα κυβέρνηση, η πλειοψηφία θα εξανεμιστεί. Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Ολαφ Σολτς θα τελείωναν, πριν καν ξεκινήσουν. Το AfD και το FDP γνωρίζουν αυτόν τον κίνδυνο και θα προκαλέσουν αναταραχή στο συνασπισμό. Θα κακολογούν τους “πτωχευμένους Έλληνες”, θρηνώντας τα δισ. που υποτίθεται ότι έστειλαν στην Αθήνα οι Γερμανοί φορολογούμενοι και πολλοί δήθεν ειδικοί και δήθεν σοβαροί δημοσιογράφοι θα συνταχθούν με τον χορό, επειδή τίποτα δεν είναι πιο εύκολο να ευχαριστήσεις τους θαμώνες στα γερμανικά στέκια από ό,τι με την ρητορική κατά των τεμπέληδων Ελλήνων και το κακό ευρώ».
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται επίσης ότι όταν οι πιστωτές ενέκριναν το τρίτο πρόγραμμα βοήθειας το 2016, διαβεβαίωσαν την Ελλάδα ότι θα γίνει ελάφρυνση του χρέους αν η κυβέρνηση κάνει μεταρρυθμίσεις. Κατά το μάλλον ή ήττον, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα κατάφερε. Η ανεργία μειώθηκε, η οικονομία αναπτύσσεται, ακόμη και στις κεφαλαιαγορές αρέσουν ξανά οι Ελληνες. «Φυσικά», προσθέτει,«και συνεχίζουν να υπάρχουν αδυναμίες. Η διαφθορά και ο νεποτισμός δεν πατάχθηκαν, η αναδιοργάνωση της διοίκησης προχωρά μεν ικανοποιητικά αλλά αργά, η κατάσταση βελτιώνεται πολύ αργά. Αυτήν την πρόοδο πρέπει (όμως) να την ενισχύσουμε και να κρατήσουμε το λόγο μας».
Ένας άλλος βασικός λόγος για την ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με το Stern είναι η Κίνα. Γράφει συγκεκριμένα: «Οι Κινέζοι εξαπλώνονται στην Ευρώπη. Με τα χρήματα, τις αγορές επιχειρήσεων και τα κατασκευαστικά έργα, αποκτούν επιρροή, για παράδειγμα στην Ουγγαρία και την Τσεχία, αλλά και στην Ελλάδα. Εκεί μισθώνουν το λιμάνι του Πειραιά και επενδύουν σε εταιρείες ενέργειας. Η δραστηριοποίηση αφήνει σημάδια, οι Έλληνες προσανατολίζονται προς την Ανατολή. Όταν η ΕΕ θέλησε να καταδικάσει την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα πέρυσι, οι Έλληνες απάντησαν όχι. Μια προγραμματισμένη (καταδικαστική) δήλωση δεν αποτελεί “εποικοδομητική κριτική”, είπαν. Η συνοχή στην Ευρώπη καταρρέει. Το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου είναι αρκετά μεγάλο, δεν χρειάζεται να διευρυνθεί και να αποξενωθούν οι Έλληνες. Η απόρριψη της ελάφρυνσης του χρέους θα αποτελούσε προσβολή. Οι Έλληνες προσπαθούν, υποφέρουν από μια πρωτοφανή πολιτική λιτότητας, αλλά σημειώνουν προόδους. Το να μην τους βοηθήσουμε θα ήταν σκληρόκαρδο και θα τους οδηγούσε στο στρατόπεδο της Κίνας. Αυτό δεν θα ήταν ξεκίνημα για την Ευρώπη, όπως υπόσχεται η νέα κυβέρνηση. Θα ήταν διάλυση».
«Και όλα αυτά», συνεχίζει, «εξαιτίας μιας ελάφρυνσης χρέους που δεν μας κοστίζει ούτε μια δεκάρα. Μιας ελάφρυνσης χρέους, εξαιτίας της οποίας δεν θα κλείσει κανένα νηπιαγωγείο, δεν θα πρέπει να απολυθεί κανένας εκπαιδευτικός και καμιά γέφυρα δεν θα μείνει ανεπισκεύαστη. Είναι μια συζήτηση για πλασματικούς αριθμούς, μια συζήτηση που εξυπηρετεί προκαταλήψεις και δημιουργεί σύγχιση στο κεφάλι».
«Ένα πράγμα θα πρέπει να είναι σαφές: Όποιος είναι κατά της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα των φορολογουμένων. Τον ενδιαφέρει κάτι άλλο. Θέλει να καταστρέψει το μεγαλύτερο επίτευγμα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας οι αξίες, η δημοκρατία, ο διαφωτισμός και η αλληλεγγύη, θα πρέπει να καταστούν περιφρονητέες, έτσι ώστε μια μέρα κάποιοι άλλοι να πάρουν την εξουσία. Οι εθνικιστές. Οι κληρονόμοι του Βίκτορ Ορμπαν και της Μαρί Λεπέν. Όποιος ενδιαφέρεται για την ευρωπαϊκή ενοποίηση, πρέπει να το εμποδίσει. Ο τελικός της Ευρώπης αρχίζει», καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.
Παράλληλα, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, με χθεσινές δηλώσεις του διευκρίνισε πως, εάν η Ελλάδα επιθυμεί πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους, τότε η μεταμνημονιακή επιτήρηση θα ενισχυθεί και «θα είναι λίγο πιο σφιχτή και πιο ολοκληρωμένη από αυτήν που εφαρμόζουμε σε άλλες χώρες».
Η διευκρίνιση αυτή θολώνει την εικόνα, που σκιαγραφεί η κυβέρνηση και ενισχύουν παράγοντες της Ε.Ε. όπως ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ότι μετά τον Αύγουστο επίκειται επιστροφή της χώρας στην «κανονικότητα». Στο ίδιο κλίμα ήταν και οι δηλώσεις για το χρέος του Μπενουά Κερέ, μέλους του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, ο οποίος τόνισε ότι χρειάζονται «ισχυρά και αξιόπιστα μέτρα για την ελάφρυνσή του» και συμπλήρωσε ότι «όσο πιο εμπροσθοβαρή είναι αυτά, όσο πιο αυτόματα και με λιγότερους όρους συνοδεύονται τόσο πιο γρήγορα θα συμβάλουν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ της Ελλάδας και των χρηματαγορών».
Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt», στις προτάσεις του ESM περιλαμβάνονται η επέκταση του χρόνου εξόφλησης των δανείων, το ανώτατο όριο επιτοκίου και η σύνδεση της ελάφρυνσης με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Εδώ βέβαια παρεμβαίνει η Γερμανία, η οποία απαιτεί μια αυστηρή μεταμνημονιακή εποπτεία της Ελλάδας, τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, την πλήρη εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει έναντι των δανειστών και «φρένο» εφαρμογής των μέτρων σε περίπτωση που υπάρχει απόκλιση.
Βέβαια, με αυτό το μείγμα των μέτρων ελάφρυνσης, όπως υποστηρίζουν αρκετοί οικονομολόγοι, αφενός υπάρχει πολυετής μετάθεση των σημερινών υποχρεώσεων στις μελλοντικές γενιές και αφετέρου σημαντικός περιορισμός στο περιθώριο κινήσεων και αποφάσεων της σημερινής και των επόμενων κυβερνήσεων, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Το θέμα, όπως συμφωνήθηκε χθες, θα συζητηθεί εκτενώς στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου και έως τότε καλό είναι να υπάρξει προβληματισμός και σοβαρότητα τόσο από την κυβέρνηση όσο και τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
