Στίγκλιτς: Η Ελλάδα πληρώνει τις συνέπειες της κακής διαχείρισης

Τη «συστημική φύση» των προβλημάτων του ευρώ, τονίζει σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα “La Stampa”, ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, με ιδιαίτερη αναφορά στην περίπτωση της Ελλάδας.

Ερωτηθείς σχετικά με την έλλειψη αναγκαίων αναπροσαρμογών του ευρώ για να μπορέσει να ξεπεραστεί η κρίση και ιδιαίτερα, για τις περιπτώσεις της Ιταλίας και της Ελλάδας, ο κ. Στίγκλιτς υπογραμμίζει: “Είναι κάτι που αποδείχθηκε πως ήταν πολύ σοβαρό εμπόδιο. Για την Ελλάδα, βεβαίως, ήταν καταστροφικό, αλλά πρέπει να τονίσουμε και κάτι άλλο. Αν είχε αντιμετωπίσει προβλήματα μόνον μία χώρα, το θέμα θα ήταν περιορισμένο: εντάξει, η Ελλάδα δεν στάθηκε ικανή να κάνει καλή διαχείριση, και τώρα πληρώνει τις συνέπειες. Το πρόβλημα, όμως, άγγιξε και την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Κύπρο, την Ιταλία και την Γαλλία. Όλοι αντιμετώπισαν δυσκολίες, κάποιοι επιχειρηματικής φύσης, και άλλοι όχι. Και η Βόρεια Ευρώπη. Κατά συνέπεια, πρέπει να αναγνωρίσει, κανείς, ότι πρόκειται για συστημικό πρόβλημα».

Σύμφωνα με τον οικονομολόγο «το ευρώ μπορεί ακόμη να αναμορφωθεί, αλλά το πραγματικό ερώτημα είναι: θα συμβεί κάτι τέτοιο;». Σε σχέση με τη στρατηγική της λιτότητας, υπογραμμίζει, ότι «από οικονομικής άποψης ήταν λανθασμένη γραμμή, διότι σε συνθήκες κρίσης, όπως εκείνες που αντιμετώπισε η Ευρώπη, θα χρειαζόταν το ακριβώς αντίθετο. Έπρεπε να προσφέρει κανείς, νέα ερεθίσματα και κίνητρα στην οικονομία, αντί να της προκαλέσει ασφυξία».

Σύμφωνα με τον κ. Στίγκλιτς, από πολιτικής άποψης, η εμμονή της Γερμανίας στη λιτότητα «είχε ακόμη πιο επιζήμιες συνέπειες, διότι δεν επέτρεψε να βρεθεί μία κοινά αποδεκτή ευρωπαϊκή λύση για έξοδο από την κρίση, δείχνοντας ακριβώς τους λόγους, για τους οποίους το σύστημα, υπό την σημερινή του μορφή, είναι αναποτελεσματικό».

Ο αμερικανός οικονομολόγος εκτιμά ότι το Brexit «δεν θα είναι χρήσιμο από οικονομικής άποψης, και αν επικρατήσει, θα στείλει ένα ιδιαίτερα επικίνδυνο μήνυμα σε ότι αφορά το πολιτικό πεδίο, ιδίως προς άλλες χώρες, οι οποίες θα μπορούσαν να αποφασίσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας».