Σουλτς: Η βάση του SPD θα αποφασίσει για τη συμμετοχή του κόμματος σε κυβερνητικό συνασπισμό

Τα μέλη του SPD θα ψηφίσουν για το ενδεχόμενο συμμετοχής σε σχηματισμό κυβέρνησης», ξεκαθάρισε ο αρχηγός του κόμματος Μάρτιν Σουλτς, ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση που απηύθυνε ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ προς την ηγεσία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος για κοινή συνάντηση την επόμενη εβδομάδα.

«Σε μια δραματική έκκληση ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος κάλεσε τα κόμματα σε συνομιλίες. Εμείς δεν θα τις αρνηθούμε. Για το εάν αυτές (οι συνομιλίες) οδηγήσουν στην συμμετοχή μας με οποιονδήποτε τρόπο σε έναν σχηματισμό κυβέρνησης, θα ψηφίσουν τα μέλη του SPD», έγραψε πριν από λίγο στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter ο Μάρτιν Σουλτς. «Δεν υπάρχει αυτοματισμός προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. To κάθε επόμενο βήμα θα συζητηθεί εντατικά στο κόμμα και στην ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του SPD», πρόσθεσε.

Tην διερεύνηση της δυνατότητας σχηματισμού κυβέρνησης «Κένυα», με την συμμετοχή της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και των Πρασίνων προτείνουν με ανοιχτή επιστολή τους προς τον αρχηγό Μάρτιν Σουλτς και την επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Αντρέα Νάλες δύο ιστορικά στελέχη του SPD, η Γκεζίνε Σβαν και ο Βόλφγκανγκ Τίρζε.

Κάτι τέτοιο θα ήταν «μια δημιουργική διέξοδος από την σημερινή δύσκολη κατάσταση», γράφουν τα δύο στελέχη στην επιστολή τους, η οποία δημοσιεύεται από την «Berliner Zeitung», και υποστηρίζουν ότι μαζί με τους Πράσινους θα μπορούσαν να υπάρξουν ουσιαστικές δυνατότητες οι οποίες δεν θα υπήρχαν με έναν «μεγάλο» συνασπισμό.

Σχολιάζοντας την πρόταση, ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Πρασίνων ‘Αντον Χοφράιτερ δήλωσε ότι βλέπει «περιορισμένα πλεονεκτήματα» σε ένα τέτοιο σχήμα, καθώς τα άλλα τρία κόμματα του συνασπισμού θα είχαν μεγάλη πλειοψηφία. Η καλύτερη λύση ήταν, σύμφωνα με τον ίδιο, ένας συνασπισμός «Τζαμάικα» και κάθε άλλο σχήμα θα ήταν «πολύ μακριά» από το ιδανικό, ενώ μια κυβέρνηση μειοψηφίας θα ήταν πλέον η προτιμότερη επιλογή, αλλά όχι και η καλύτερη.