Σβίγκου: Στις 21 Αυγούστου θα συμβεί αυτό που δεν θέλει ακόμα να αποδεχθεί ο Μητσοτάκης

Προφανώς και η κυβέρνηση διαθέτει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για κινήσεις και συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το διεθνές δίκαιο, ειδάλλως δεν θα έπραττε όπως έπραξε. Δεν μπορούν να υπάρχουν εκπτώσεις όταν μιλάμε για προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας. Από εκεί και πέρα, λόγω της σοβαρότητας του, πρόκειται για ένα θέμα που δεν επιδέχεται μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και αντιπαράθεσης  και απαιτούνται χαμηλοί τόνοι. Άλλωστε, στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού εμείς θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την επαναπροσέγγιση στις σχέσεις ΗΠΑ/ΕΕ-Ρωσίας και να εργαζόμαστε για την πολυεπίπεδη συνεργασία μας, όπως αποδεικνύουν, για παράδειγμα,  η διοργάνωση του  Έτους Ελλάδας- Ρωσίας και η συμμετοχή της Ρωσίας, ως τιμώμενης χώρας στη  ΔΕΘ το 2016. Αυτό είναι αναπόσπαστο μέρος μιας ενεργητικής και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, με στόχο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται, εξάλλου, και η Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία επιλύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και με την απόλυτη τήρηση των πάγιων ελληνικών θέσεων, ένα χρόνιο ζήτημα της εξωτερικής μας πολιτικής, και ανοίγουν νέοι δρόμοι για τη φιλία και τη συνεργασία στα Βαλκάνια. Κι αυτό τελικά θα μείνει, όταν ξεπεραστούν οι ακραίες φωνές και τα ψεύδη της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με το περιεχόμενο της Συμφωνίας.

Διότι, η πραγματική «λάσπη», η πολιτική, προέρχεται από τις εθνικιστικές κραυγές ενός πάλαι ποτέ κεντροδεξιού κόμματος που άλλαξε την ίδια του τη γραμμή, απέναντι στο ζήτημα της ΠΓΔΜ, για φτηνούς αντιπολιτευτικούς λόγους, κι έχει πλέον παραδοθεί στα χέρια πρώην πολιτευτών του ΛΑΟΣ.

Στην τσέπη του απλού πολίτη τι θα αλλάξει από την 21η Αυγούστου και μετά κ. Σβίγκου;

Στις 21 Αυγούστου θα συμβεί αυτό που δεν θέλει ακόμα να αποδεχθεί ο κ. Μητσοτάκης. Η κυβέρνηση θα αποκτήσει ξανά την ελευθερία κινήσεων στην άσκηση πολιτικής. Αυτό σημαίνει ότι, σεβόμενη τους συμφωνημένους στόχους, η κυβέρνηση θα μπορεί να επιλέγει τα πιο πρόσφορα μέσα για την επίτευξή τους. Θα μπορεί να διορθώσει τις αδικίες, να ελαφρύνει κοινωνικές ομάδες που επιβαρύνθηκαν υπέρμετρα όλα τα προηγούμενα, μνημονιακά χρόνια, να επανασχεδιάσει το φορολογικό σύστημα, και, φυσικά, να επαναφέρει και να ενδυναμώσει εργασιακά δικαιώματα όπως ο κατώτατος μισθός και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις που για εμάς, κάθε άλλο παρά ιδεοληψίες είναι.

Είναι σοβαρή εικόνα για μια κυβέρνηση, οι ΑΝΕΛ να «εκβιάζουν» ότι θα σας ρίξουν αν η Συμφωνία δεν έρθει με 180 βουλευτές;

Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ βασίστηκε σε μια καθαρή και έντιμη προγραμματική συμφωνία, με δύο θεμελιώδεις στόχους. Την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και την ανόρθωση της οικονομίας, καθώς και τη θεσμική θωράκιση από τη διαφθορά. Ποτέ δεν κρύψαμε τις ιδεολογικές και ταυτοτικές μας διαφορές. Στο ζήτημα της ΠΓΔΜ αυτές είναι γνωστές, δεν προέκυψαν πρόσφατα.  Επιδιώκουμε η συμφωνία να ψηφιστεί με την ευρύτερη δυνατή πλειοψηφία, παρόλο που δεν τίθεται συνταγματικά θέμα 180 βουλευτών. Από τη στιγμή, όμως, που τίθεται στο πολιτικό επίπεδο, αυτό θα συζητηθεί, όταν έρθει η ώρα, μεταξύ των  κυβερνητικών εταίρων. Όσοι στηρίζουν τις ιδιοτελείς επιδιώξεις και τα μικροκομματικά τους συμφέροντα στην πτώση της κυβέρνησης, θα διαψευστούν για άλλη μια φορά.

Κάποιοι συνάδελφοί σας πάντως δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ανασύνθεσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας από την παρούσα Βουλή…

Δεν είναι λίγα τα νομοσχέδια ή επιμέρους άρθρα που έχουν ψηφιστεί, τα τελευταία χρόνια,  από μια πλειοψηφία ευρύτερη της κυβερνητικής. Όσο κι αν βολεύει, κάποιους, ένα αφήγημα περί πλήρους διαφωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ  στα πάντα, για λόγους μικροκομματικής τακτικής, εντούτοις υπήρξαν συμφωνίες σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν, για παράδειγμα, τη διεύρυνση των δικαιωμάτων ή την κοινωνική πολιτική,  Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο μια κυβερνητική συνεργασία.

Ποιο είναι το πολιτικό στίγμα του κ. Μητσοτάκη αυτή την περίοδο;

Ο κ. Μητσοτάκης παρουσιάστηκε, αρχικά, ως ένας μετριοπαθής, φιλελεύθερος κεντροδεξιός πολιτικός. Πολύ γρήγορα, όμως, φάνηκε ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει, είναι να γίνει πρωθυπουργός, με κάθε μέσον, χωρίς συχνά να καταφέρνει να κρύψει την αλαζονεία ενός ανθρώπου που θεωρεί ότι η εξουσία του ανήκει κληρονομικώ δικαιώματι. Γνωρίζαμε ότι είναι όμηρος μιας ακροδεξιάς πτέρυγας μέσα στη ΝΔ, με ηγέτες Σαμαρά και τον κ. Γεωργιάδη. Τον τελευταίο καιρό, μας αποκάλυψε και το πρότυπό του στη διεθνή πολιτική σκηνή, τον κ. Κουρτς. Πιστεύει ότι το μίγμα σκληρού νεοφιλελευθερισμού, κατάλυσης κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, όπως το οκτάωρο, και ακροδεξιάς, εθνικιστικής ρητορείας, θα του ανοίξει τον δρόμο για την πρωθυπουργία της χώρας. Πλανάται πλάνην οικτρά.

Συνεργασία με το Κίνημα Αλλαγής να υποθέσουμε ότι βλέπετε κ. Σβίγκου, γιατί  αρκετοί κυβερνητικοί μιλούν για την ανάγκη μιας προοδευτικής συμμαχίας για την ανασυγκρότηση της χώρας…

Εκείνη που δεν βλέπει την ανάγκη προοδευτικής κατεύθυνσης της χώρας, στη μεταμνημονιακή περίοδο, είναι η κ. Γεννηματά. Δεν γνωρίζω αν η εμπειρία της συγκυβέρνησης με τον κ. Γεωργιάδη και τον κ. Μπαλτάκο ήταν τόσο συγκλονιστική, ώστε να μην έχει καταφέρει ακόμα να την ξεπεράσει. Βλέπουμε, όμως, παντού στη σημερινή Ευρώπη, να συγκροτούνται δυο πολιτικά, ιδεολογικά, κοινωνικά στρατόπεδα. Αυτό του εθνικισμού, του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού, και εκείνο της υπέρβασης της λιτότητας, διεύρυνσης του κοινωνικού κράτους και συγκρότησης μιας άλλης Ευρώπης. Η ΝΔ έχει επιλέξει την ένταξή της στο πρώτο, ο ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο. Είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας το να ισχυρίζεται κανείς πως θα υλοποιήσει προοδευτικές λύσεις,  με  συμμάχους εκείνους που ομνύουν στον Όρμπαν και στη Θάτσερ. Πιστεύω ότι αυτό το αντιλαμβάνονται οι προοδευτικοί πολίτες, ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.