Π. Σκουρλέτης: Η Αρκαδία διεκδικεί τον δικό της αναπτυξιακό ρόλο

Ο Υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, εκπροσώπησε την Κυβέρνηση στην έναρξη των εργασιών του 9ου Παγκοσμίου  Συνεδρίου την Κυριακή 22 Ιουλίου 2018, στην Τρίπολη. Ακολουθούν σημεία από τον χαιρετισμό του υπουργού:

Σας μεταφέρω πρώτα απ’ όλα τον χαιρετισμό του Πρωθυπουργού μας, του Αλέξη Τσίπρα και τις ευχές του για παραγωγικές εργασίες.

Είναι ιδιαίτερη τιμή και χαρά για μένα να εκπροσωπώ την Κυβέρνηση στο 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Αποδήμων Αρκάδων.

Όχι μόνο επειδή κατάγομαι από την Αρκαδία.

Όχι μόνο επειδή το Συνέδριό σας αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της πολύ μεγάλης αγάπης των Αρκάδων για την ιδιαίτερη πατρίδα τους.

Αλλά και επειδή εκφράζει την ακάματη προσπάθειά σας να στηρίξετε την Αρκαδία με νέες ιδέες και να επιδράσετε ενεργητικά στο μέλλον της.

Πριν από λίγο ο Σεβασμιότατος μας μίλησε γι’ αυτή τη μεγάλη, βαριά κληρονομιά που έχουμε ως Ελλάδα, μα και ως Αρκαδία και μου ήρθε στο νου κάτι που έλεγε ένας φωτισμένος φιλόλογος στο σχολείο. Ότι αν παρομοιάσουμε τον παγκόσμιο πολιτισμό, την παγκόσμια φιλοσοφία, με ένα παραλληλόγραμμο και προσπαθήσουμε να ενώσουμε τη μια πλευρά με την άλλη, την παρακείμενη ή με την απέναντι, θα συναντήσουμε οπωσδήποτε τις διαγώνιες. Τις διαγώνιες αυτού του παγκόσμιου πολιτισμού τις έχει διαμορφώσει η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, οι δικές μας ιδέες. Είναι μεγάλη η κληρονομιά που έχουμε και μεγάλο το βάρος της ευθύνης.

Σήμερα, μέσα σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες, ανάλογο πρόταγμα με αυτό που εσείς, οι απανταχού Αρκάδες έχετε, που έχουμε  για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, την Αρκαδία, έχει και η ελληνική Κυβέρνηση, συνολικά για την πατρίδα μας.  Σε μια μεστή ιστορική περίοδο, μια περίοδο με μεγάλες εντάσεις και πιέσεις, με οδυνηρά διλήμματα, με σημαντικά οράματα. Μια χρονική ζώνη η οποία σφραγίστηκε από μεγάλες δυσκολίες για το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας, που υπέστη τις συνέπειες της αποτυχίας ενός αντιπαραγωγικού οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης, καθώς και των κοινωνικά επίπονων επιλογών για την έξοδο από την κρίση.

Όμως, πριν επεκταθώ στα γενικότερα ζητήματα, επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο στην Αρκαδία.

Οι Αρκάδες συνηθίζουμε να εκθειάζουμε εμφατικά τον τόπο μας, την ιστορία του, την αδάμαστη φύση, τις ομορφιές του, τα βουνά του, τα προϊόντα του. Μα πάνω απ’ όλα είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους του. Ο κατάλογος των σημαντικών ανθρώπων, των σημαντικών προσωπικοτήτων δεν έχει τελειωμό. Θα ήταν όμως, μεγάλη παράλειψη και αστοχία εάν κανείς δεν αναφερόταν στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, όταν μάλιστα σε λίγο, το 2021, γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της πατρίδας μας, γνωρίζοντας ότι η Αρκαδία  έχει ένα μεγάλο μερίδιο σε αυτή την προσπάθεια. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είναι το ύψιστο σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία και ένας βασικός κρίκος που μας ενώνει με την υπόλοιπη Ελλάδα.  Είναι από τα πράγματα που μοιραζόμαστε όλοι οι Έλληνες, ωστόσο η Αρκαδία έχει το προνόμιο της προέλευσης αυτής της εμβληματικής προσωπικότητας. Η Αρκαδία, όμως,  γέννησε και τον Μητρόπουλο, τον Γκάτσο, δύο μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης. Το σύμβολο των αγώνων για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη, τον Γρηγόρη Λαμπράκη. Πρωθυπουργούς, πολιτικούς, επιστήμονες, επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές. Ανθρώπους από όλες τις εποχές που ανήκουν σε όλους τους Έλληνες.

Αναφέρθηκα επίτηδες σε ορισμένες μόνο από τις εξαιρετικές φυσιογνωμίες που κατάγονται από την Αρκαδία. Επιτρέψτε μου να επισημάνω το εξής: το μεγαλείο των παλαιών συνιστά διαρκή δημιουργική πρόκληση για τους νεώτερους, σε όλα τα επίπεδα. Μα είναι η δυνατότητά μας να δρούμε συλλογικά σκεφτόμενοι το κοινωνικό σύνολο που μπορεί να κάνει τη διαφορά, να οδηγήσει σε μεγάλα κατορθώματα και μέσα από αυτά να εμπνευστούν οι επόμενες μεγάλες προσωπικότητες του τόπου μας. Οι κοινωνικοί αγώνες αφυπνίζουν τους αγωνιστές, τους μεγάλους στοχαστές και τους κορυφαίους καλλιτέχνες. Όλοι αυτοί που αναφέραμε πριν, εμπνεύστηκαν από τις συλλογικές αγωνίες και τους συλλογικούς αγώνες του λαού μας.

Είμαστε πάντα κάτι πολύ περισσότερο όταν είμαστε όλοι μαζί. Κάποιοι από εσάς ή οι γονείς και οι παππούδες σας, αναγκάστηκαν πριν από αρκετά χρόνια να σκορπιστούν στα τέσσερα σημεία της Γης, δίνοντας τον αγώνα της ζωής κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, ανάμεσα σε ξένους ανθρώπους με διαφορετικά έθιμα και τρόπο σκέψης.  Κάποιοι άλλοι έμειναν πίσω, δίνοντας τους δικούς τους αγώνες, όπως οι εργάτες στην κατασκευή του Υδροηλεκτρικού Σταθμού του Λάδωνα το 1950, που εναντιώθηκαν στις άθλιες συνθήκες εργασίας.

Κατά κάποιο τρόπο όλοι αυτοί οι άνθρωποι και οι καταστάσεις είναι η Αρκαδία, η ιστορία και η παράδοσή της. Επιτρέψτε μου τον προσωπικό τόνο, είναι και η δική μου Αρκαδία, του σκληρού μόχθου, της μετανάστευσης, της αγάπης για την  πατρίδα, της ανάγκης για την ελευθερία και το δίκαιο.

Τέτοια είναι τα υλικά που χρειαζόμαστε και σήμερα ως χώρα για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις.

Κυρίες και κύριοι

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι βιώνουμε μια μεταβατική εποχή, η οποία θα μας ωθήσει αναγκαστικά σε νέες προτεραιότητες που  επανακαθορίζουν τη σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη και την παγκόσμια κοινότητα, για τη  βελτίωση της θέσης της χώρας μας και για μια καλύτερη ζωή του λαού μας. Τα πρώτα δείγματα γραφής της Κυβέρνησης είναι ήδη ορατά. Οδεύουμε σε ένα καλύτερο αύριο. Ενδυναμώθηκαν οι διεθνείς συμμαχίες της χώρας μας, αναβαθμίστηκε η θέση της, εθνικές πληγές επιδιώκεται να κλείσουν με όρους καλής γειτονίας. Αυτή η πτυχή της Ελλάδας στον Κόσμο ίσως ενδιαφέρει αρκετούς από εσάς, καθώς ζείτε, εργάζεστε και λειτουργείτε κοινωνικά και πολιτικά σε άλλες χώρες. Νομίζω ότι ξέρετε καλά πόσο επηρεάζουν το εσωτερικό μας οι συσχετισμοί σε διεθνές επίπεδο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, οφείλουμε να ευαισθητοποιηθούμε για τον περιορισμό της αδικίας, για την επικράτηση της ειρήνης και της σταθερότητας, για τη διεύρυνση της αλληλεγγύης και τη μείωση των ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σήμερα, που αυτό μπορεί να φαίνεται δύσκολο, θεωρώ ότι εμείς πρέπει, απλώς, να προσπαθήσουμε περισσότερο.

Η πολιτική ταυτότητα της σημερινής Ευρώπης έχει εδώ και καιρό τεθεί υπό αμφισβήτηση. Ένας ιδιότυπος φονταμενταλιστικός εθνολαϊκισμός, μια λογική εθνικής αναδίπλωσης κάποιων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων δηλητηριάζει συνειδήσεις και υψώνει τείχη εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια περίοδο, ριζοσπαστικές δυνάμεις επανακάμπτουν, διευρύνουν την ατζέντα της συζήτησης των διαθέσιμων επιλογών. Εμείς επιμένουμε στις ευρωπαϊκές αξίες, την αλληλεγγύη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα. Η μόνη προοπτική βρίσκεται στην τήρηση και την ενίσχυση των αρχών που θεμελίωσαν το κοινωνικό κράτος και επέκτειναν τα εργασιακά δικαιώματα. Η Ευρώπη δεν πρέπει να προδώσει, τελικά, τον εαυτό της και τους λαούς της. Οφείλει να δει επιθετικά και θετικά τα ζητήματα της εργασίας, των αμοιβών, των δικαιωμάτων, των κοινωνικών παροχών. Η αποτυχία, ή με άλλα λόγια, το τέλος του κύκλου των νεοφιλελεύθερων στρατηγικών θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε νέου είδους επιλογές. Ζητήματα όπως η προσφυγική κρίση, η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων ζητούν απαντήσεις με κοινωνικό πρόσημο.

Κυρίες και κύριοι σύνεδροι

Δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε το παρόν και να σχεδιάσουμε το μέλλον με παρωχημένα εργαλεία, με ξεπερασμένους τρόπους σκέψης και αντιλήψεις οι οποίες δεν λειτούργησαν τελικά, ούτε στον καιρό τους. Δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε το νέο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, ώστε να μετατρέψουμε αυτή την προσπάθειά σε νέα θετικά στοιχεία των επερχόμενων εξελίξεων. Εάν δεν εντοπίσουμε τις αλλαγές που επωάζονται σε διεθνές επίπεδο, δεν θα μπορέσουμε να απαντήσουμε με αποτελεσματικό τρόπο στα προβλήματα του σήμερα. Κι αυτό είναι ένα σημαντικό πεδίο που μπορείτε όλοι εσείς να συνεισφέρετε, δίπλα σε όλα όσα κάνετε σήμερα για να στηρίξετε την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Μαζί με όλο τον πλούτο των ιδεών που μεταφέρετε από τα μέρη που βρίσκεστε, προκειμένου να γίνουν θετικά πράγματα εδώ και να αξιοποιηθούν όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας.

Κυρίες και κύριοι

Η επικείμενη λήξη του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας, λειτουργεί αντικειμενικά ως ένα νέο αφετηριακό σημείο για την οικονομία μας. Οι υποχρεώσεις της χώρας δεν μπορούν να διαγραφούν από τη μία στιγμή στην άλλη, ως δια μαγείας, θα μας ακολουθούν για πολλά χρόνια. Ωστόσο, ο νέος βαθμός ελευθερίας στη λήψη των αποφάσεων δίνει ωφέλιμο χώρο στο σχεδιασμό της ανάπτυξης και του παραγωγικού μοντέλου, στη διαμόρφωση μιας αποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής. Στο επίκεντρο της πολιτικής μας παραμένουν οι πολλοί και όταν μιλάμε για την ανάπτυξη τοποθετούμε το επίθετο «δίκαιη». Και το κάνουμε αυτό απόλυτα συνειδητά, για να δείξουμε ότι στα χρόνια που έρχονται στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε στέρεες βάσεις για την οικονομία, αλλά και ότι τα αποτελέσματά της θα πρέπει να διαχέονται στην κοινωνία. Και πιστέψτε με, οι ευκαιρίες που έχουμε μπροστά μας είναι πολλές και πρέπει να τις εκμεταλλευτούμε.

Στη βάση αυτής της λογικής η Αρκαδία διεκδικεί το δικό της αναπτυξιακό ρόλο, έχοντας ανεκμετάλλευτες δυνάμεις και προοπτικές για θετική εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα. Οι δικές σας προτάσεις και ιδέες για το πώς θα γίνει αυτό και από ποιους, κατατέθηκαν στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Πελοποννήσου που πραγματοποιήθηκε στη Τρίπολη τον περασμένο Φεβρουάριο, ως τμήμα  μιας μεγαλύτερης προσπάθειας διαμόρφωσης ενός αποτελεσματικού σχεδίου για να αλλάξει σελίδα η χώρα.

Οι αλλαγές δεν συντελούνται απότομα, έστω κι αν έτσι φαίνεται μερικές φορές. Θα μιλήσω λίγο για τον δικό μου τομέα, το τομέα του Υπουργείου Εσωτερικών, που καθημερινά έρχεται σε επαφή με τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, με τα προβλήματα του πρώτου και δεύτερου βαθμού Αυτοδιοίκησης. Αντιμέτωποι με τις συνέπειες της κρίσης, των μνημονίων και των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων στο πεδίο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επιδιώξαμε το τελευταίο διάστημα να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια ώστα να στηρίξουμε τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπό τις δεδομένες συνθήκες. Δεν ισχυριστήκαμε ποτέ ότι καταφέραμε να αναπληρώσουμε τις τεράστιες απώλειες της περιόδου 2010 – 2015, αλλά και ποτέ δεν υποσχεθήκαμε κάτι περισσότερο από αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε.

Απέναντί σας θα περιοριστώ σε μια μικρή ενημέρωση για την στήριξη των  δήμων της Αρκαδίας. Τα δύο τελευταία χρόνια το Υπουργείο Εσωτερικών ενέκρινε και έθεσε στη διάθεση των δήμων του νομού, περίπου 6,7 εκατ. ευρώ, πέρα από τις τακτικές ετήσιες επιχορηγήσεις προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τα χρήματα αυτά δόθηκαν για την άμεση αντιμετώπιση ζημιών από θεομηνίες, για τον περιορισμό φαινομένων λειψυδρίας στα χωριά μας, για την επιπρόσθετη στήριξη των ορεινών δήμων – για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά – για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πολλά από αυτά τα χρήματα οφείλονταν σε τοπικές επιχειρήσεις και επαγγελματίες. Στο συνολικό πόσο πρέπει κανείς να συνυπολογίσει και τα όσα έχουν δοθεί από τα Τομεακά Προγράμματα, από το ΕΣΠΑ στην περιοχή. Τα προγράμματα «ΦιλόΔημος Ι και ΙΙ» κατευθύνονται στην αγορά μηχανημάτων έργου, την αναβάθμιση παιδικών χαρών, τη συντήρηση σχολείων, σε μικρά αποχετευτικά έργα, σε έργα ύδρευσης, εκεί δηλαδή που πονάει αυτή τη στιγμή η ελληνική περιφέρεια. Εκεί που τα τελευταία χρόνια ίσως δεν είχε πέσει ούτε ευρώ και τώρα, μετά από χρόνια, ξανακοιτάμε το μικρό χωριό, τη μικρή κοινότητα. Γιατί όλα αυτά αποτελούν την ταυτότητα και του νομού μας και της πατρίδας μας. Εκεί δώσαμε βάρος και εστιάσαμε τις δικές μας προσπάθειες.

Είναι αλήθεια ότι οι δήμοι είχαν χρόνια να δουν μια τέτοια στήριξη. Και δεν είναι μόνο αυτό. Καθιερώσαμε μία απευθείας, ανοιχτή επικοινωνία με τους αιρετούς κάθε βαθμού και σε καμία περίπτωση δεν ξεχωρίσαμε τους δήμους βάσει ιδιοτελών κριτηρίων και σκοπιμοτήτων. Κι αυτό νομίσω ότι το γνωρίζουν πρώτα απ’ όλα αυτοί που διακονούν τις τοπικές υποθέσεις.

Κυρίες και κύριοι

Η προσέγγισή μας οφείλει να είναι ολιστική και ταυτόχρονα  ανθρώπινη. Δεν αποσκοπεί στην καλυτέρευση της ζωής μας μόνο μέσα από την βελτίωση των στατιστικών δεικτών. Χρειάζεται βεβαίως και αυτή, ως προϋπόθεση πραγματικών αλλαγών στην καθημερινότητα. Χρειάζεται όμως και η διεύρυνση της δημοκρατίας, η ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, η ενδυνάμωση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Και φυσικά, καλύτερα αμειβόμενες δουλειές, περισσότερες ελευθερίες, η δυνατότητα να παίρνουμε τις υποθέσεις στα χέρια μας.

Η ανάπτυξη, η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη είναι έννοιες οι οποίες πηγαίνουν μαζί. Αυτούς τους στόχους και αυτές τις αρχές προσπαθούμε να προωθήσουμε συνδυαστικά κι ας  συναντάμε μεγάλα εμπόδια που μας καθυστερούν κι ας αναγκαζόμαστε να προτάσσουμε προσωρινά άλλες προτεραιότητες. Κάποιες φορές, όμως, τα καταφέραμε καλά, κάποιες λιγότερο καλά και κάποιες δεν πετύχαμε αυτό που θέλαμε.

Ιδιαίτερα για την Αυτοδιοίκηση, εδώ και μερικές ημέρες με την ψήφιση του «Κλεισθένης Ι» έχουμε μπει σε μια νέα εποχή. Δεν θα αναφερθώ μόνο σε μια αυταπόδεικτη, βαθιά μεταρρυθμιστική προσπάθεια, που έγινε με την καθιέρωση της απλής αναλογικής. Θέλω να εστιάσω στην προσπάθεια που κάνουμε να αναζωογονήσουμε τους μικρούς δήμους, τους ορεινούς δήμους, τις μικρές κοινότητες. Κι αυτό αποτυπώνεται και σε έναν διαφορετικό τρόπο ενίσχυσής τους, αλλά και ανάδειξης των Δημοτικών Συμβουλίων. Η πορεία της  εγκατάλειψης που βλέπαμε τα τελευταία χρόνια θεωρούμε ότι με τον τελευταίο νόμο θα αναστραφεί.

Ταυτόχρονα, με τον ίδιο νόμο οι δήμοι θα κατηγοριοποιηθούν, ώστε να μπορούμε να τους στηρίξουμε αντικειμενικά, ανάλογα με τα ιδιαίτερα προβλήματα και τα χαρακτηριστικά που έχουν. Δεν είναι ίδιες οι ανάγκες ενός ορεινού δήμου με αυτές ενός μητροπολιτικού δήμου. Βελτιώνουμε το σύστημα ελέγχου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Επιτρέπουμε στους δήμους να ενεργοποιούνται σε τοπικού χαρακτήρα ενεργειακές επενδύσεις, ένα νέο πεδίο αναπτυξιακής δράσης για τους δήμους. Θέτουμε τις βάσεις για την μεταφορά αρμοδιοτήτων, ελέγχουμε τις επιπτώσεις κάθε νομοσχεδίου στην Αυτοδιοίκησης.

Κυρίες και κύριοι

Πιστέψτε με πως θα μπορούσα να μιλάω πάρα πολύ ώρα γι’ αυτές τις νέες δυνατότητες, αλλά θα το αποφύγω γιατί ξέρω ότι τα πιο ενδιαφέροντα θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες στα στρογγυλά τραπέζια του συνεδρίου. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να αναφερθώ σε κάτι το οποίο γνωρίζω ότι θα έπρεπε ήδη, εδώ και χρόνια η πατρίδα, να προσπαθήσει να δώσει μια απάντηση. Και που εδώ και μία εβδομάδα, για πρώτη φορά, με συγκεκριμένη διάταξη του «Κλεισθένης 1», αναζητούμε και δρομολογούμε μία λύση. Είναι το θέμα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Θεωρούμε ότι θα πρέπει με ένα  επιστημονικό, συστηματικό τρόπο, χωρίς προφάσεις κι αυτό προβλέπεται ρητά στη διάταξη, μέσα στο 2018 να δώσουμε τη δυνατότητα σε Έλληνες κατοίκους του εξωτερικού που έχουν το δικαίωμα της ψήφου, να συμμετάσχουν στις εκλογές. Θα υπάρξει μια επιτροπή η οποία θα αποτελείται  από εμπειρογνώμονες αναγνωρισμένου κύρους και υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου Εσωτερικών, οι οποίοι πολύ σύντομα θα φέρουν μία πρόταση στην ελληνική Βουλή.

Θα προσθέσω κάτι ακόμη, που ξέρω ότι ταλαιπωρεί. Βρισκόμαστε στην τελευταία φάση για να ξεπεράσουμε ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Το να διασυνδέσουμε τα Προξενεία στην κάθε χώρα με το Ειδικό Ληξιαρχείο, έτσι ώστε να μπορούμε πλέον, την σχέση της μητέρας – πατρίδας με τους Έλληνες του εξωτερικού να την κάνουμε πράξη, χωρίς προσκόμματα, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Κυρίες και κύριοι

Νομίζω ότι σε όλους υπάρχει η αισιοδοξία, σε κάποιους και η βεβαιότητα, ότι αν στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, σίγουρα μπορούμε να ελπίζουμε πως από εδώ και μπρος οι μέρες θα είναι καλύτερες για την πατρίδα μας. Αυτό δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο των  κυβερνώντων, μόνο αυτών που κατέχουν κάποιες υπεύθυνες θέσεις. Πρέπει να είναι υπόθεση συλλογική. Ο καθένας από το μετερίζι του, ο καθένας από το πεδίο της ευθύνης που του αναλογεί.

Κανένας δεν περισσεύει, κανένας δεν πρέπει να λείψει.

Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι γόνιμα αποτελέσματα στις εργασίες σας και ελπίζω, μετά από τέσσερα χρόνια που θα ξαναγίνει το συνέδριο, να έχουμε έναν πλούσιο απολογισμό με συγκεκριμένα έργα που θα μεταμορφώνουν, θα αναβαθμίζουν την Αρκαδία, θα της δίνουν ξανά τον ρόλο που ιστορικά έχει παίξει στη διαδρομή της ιστορίας της πατρίδας μας.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα