Π. Σκουρλέτης: Είμαστε εδώ όλοι μαζί για τη συνολική ανάταξη της Δ. Αττικής

Στα Μέγαρα βρίσκεται από σήμερα ο Υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, στο πλαίσιο του 8ου Περιφερειακού Συνεδρίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση «Η ανάταξη της Δυτικής Αττικής», που διοργανώνουν η Περιφέρεια Αττικής και το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, στα Μέγαρα και την Ελευσίνα.

Ακολουθούν σημεία από την εναρκτήρια ομιλία του κ. Σκουρλέτη σήμερα, Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017, κατά την πρώτη ημέρα των εργασιών του Συνεδρίου:

 «Η πολύ συγκεκριμένη και οργανωμένη μεταξύ μας συζήτηση, μέσω των Περιφερειακών Αναπτυξιακών Συνεδρίων επιδιώκει να απαντήσει στο βασικό  ερώτημα για τον τρόπο με τον οποίο η Κυβέρνηση θα υλοποιήσει τον στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Πολύ περισσότερο που παρά τις βαθιές πληγές της κρίσης βαδίζουμε σε μια νέα φάση. Η πρόκληση είναι να σχεδιάσουμε τη νέα εποχή που ούτως ή άλλως έρχεται, με ποιες δυνάμεις και με ποιο τρόπο.

Υπό το βάρος της πρόσφατης τραγωδίας στην περιοχή της Δυτικής Αττικής, τα ερωτήματα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, η οποία υπερβαίνει την εύκολη κριτική του κάθε μετά Χριστόν προφήτη ή τον μονότονο καταγγελτικό λόγο που ανατροφοδοτείται με  καταστροφές και τραγικά συμβάντα. Η δικαίωση δεν μπορεί να προέρχεται από τις δραματικές επιβεβαιώσεις μας, αλλά από τις επιτυχημένες προσπάθειες αλλαγής των δεδομένων με γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κοινωνίας. Αυτό πρέπει να κάνουμε.

Το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης, πρωτεύον και καίριο, ειδικά στην τρέχουσα χρονική και πολιτική συγκυρία, αντικειμενικά συνδέεται και επηρεάζει τα πάντα. Από τα ατομικά δικαιώματα, μέχρι το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και από την Υγεία έως τον Πολιτισμό και την Παιδεία.  Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την Δυτική Αττική, με την μεγάλη υστέρηση και φτώχεια, με σύνθετες διεργασίες όπως, για παράδειγμα, η συσσώρευση βιομηχανικών δραστηριοτήτων, αλλά και η αποβιομηχάνιση. Μιας περιοχής με ιδιαίτερα δημογραφικά χαρακτηριστικά, κοινωνικές ανισότητες και άναρχη ανάπτυξη δραστηριοτήτων. Με υπέρμετρη περιβαλλοντική επιβάρυνση, έλλειψη υποδομών και μια διαχρονική, συχνά παραβατική, υπερεκμετάλλευση πόρων, γης, ανθρώπων χωρίς ίχνος ενδοιασμού και ανησυχίας για το μέλλον.

Βρισκόμαστε λοιπόν εδώ, πάρα πολλοί υπουργοί και στελέχη της Κυβέρνησης, μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μαζί με τους παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς, με όλους εσάς για να μιλήσουμε για αυτά που πρέπει να γίνουν, από όλους μας, προκειμένου να αλλάξουμε τον τρόπο που συμβαίνουν τα πράγματα στην Δυτική Αττική. Είμαστε εδώ για να βρούμε όλοι μαζί τι πρέπει να γίνει για τη συνολική  ανάταξή της. Να απαντήσουμε στο πως θα το κάνουμε. Να θέσουμε προτεραιότητες και  ιεραρχήσεις.

Ανάταξη της Δυτικής Αττικής, σημαίνει πρώτα απ’ όλα ταυτόχρονη παρέμβαση σε πολλούς τομείς. Μια ολιστική προσέγγιση στη βάση ενός μεσομακροπρόθεσμου σχεδιασμού για την περιοχή, όπου οι αλληλεπιδράσεις θα είναι προγραμματισμένες και σαφείς. Κι αυτό είναι έτσι κι αλλιώς ένα δύσκολο εγχείρημα για μια διαχρονικά παραμελημένη περιοχή και για μια διοίκηση που λειτουργεί στην πεπατημένη άλλων εποχών και προτεραιοτήτων. Η προσπάθεια δυσκολεύει ακόμη περισσότερο υπό τη δεδομένη οικονομική και θεσμική πραγματικότητα της χώρας, όπου οι επιλογές δεν είναι άπειρες. Αλλά είναι κάτι που πρέπει να ξεκινήσει και να δώσει το συντομότερο τα πρώτα αποτελέσματα, εάν θέλουμε να σταματήσει η σημερινή πορεία, η οποία  εξακολουθητικά μεγεθύνει τα αρνητικά χαρακτηριστικά ξεπερνώντας κάθε όριο. Η σημερινή κατάσταση πρέπει να αντιστραφεί, το ζητούν όλοι εδώ και χρόνια,  η Περιφέρεια, οι δήμοι, οι κάτοικοι, οι επαγγελματίες, οι εργαζόμενοι.

Ωστόσο, αυτή η θετική και επίπονη διαδικασία δεν μπορεί να είναι ένα αποσπασματικό εγχείρημα. Εκ των πραγμάτων αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού για όλη τη χώρα. Είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα της συνολικής Νέας Αναπτυξιακής Στρατηγικής την οποία φιλοδοξούμε να σφυρηλατήσουμε μαζί. Κι έχει αξία να μιλήσουμε λίγο για το που βαδίζουμε, είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα τη συζήτηση για το πολύ συγκεκριμένο θέμα μας.

Τις επόμενες ώρες και ημέρες θα ακούσετε πολλά και χρήσιμα για ειλημμένες αποφάσεις, πρωτοβουλίες και σχέδια που σχηματοποιούν τα θεμέλια της νέας στρατηγικής, του Εθνικού Σχεδίου για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση. Σ΄ αυτή τη συζήτηση είναι καίριο το ζήτημα των προοπτικών για την οικονομική ανάπτυξη και την προσέλκυση επενδύσεων. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο μέτωπο της οικονομίας, κυρίως ως προς την ευνοϊκή  αντιμετώπιση της χώρας από το διεθνές περιβάλλον και ως προς την  καλή πορεία των αποδόσεων των ομολόγων μας, επιβεβαιώνουν μια επιθυμητή πορεία που γίνεται όλο και πιο ευδιάκριτη τις τελευταίες εβδομάδες.

Οι θετικές ενδείξεις σταθεροποιούνται. Έχουμε τρία συνεχόμενα τρίμηνα θετικών ρυθμών ανάπτυξης, κάτι που δεν είχαμε καταφέρει ως χώρα από το 2006. Η ανεργία έχει μειωθεί περίπου κατά 7 μονάδες σε σχέση με το υψηλότερο σημείο της το 2014 και κινείται στο 20%. Το έγκαιρο κλείσιμο του τεχνικού σκέλους της 3ης αξιολόγησης ενισχύει την αξιοπιστία της δημοσιονομικής μας προσπάθειας. Πληθαίνουν οι δηλώσεις ξένων αξιωματούχων για τη θετική πορεία της οικονομίας μας. Αυτά και άλλα στοιχεία αθροίζονται σταδιακά ώστε να σχηματίσουν μια σταθερή  θετική γενική εικόνα,  ένα «σκαλοπάτι» το οποίο θα μας επιτρέψει να ανέβουμε λίγο ψηλότερα, προκειμένου, να έχουμε περισσότερες επιλογές παρέμβασης υπέρ του κόσμου της εργασίας και όλων όσοι προσπαθούν σκληρά μέσα σε αντίξοες συνθήκες να διατηρήσουν την οικονομική  δραστηριότητά τους.

Αυτές τις ενδείξεις, δεν τις αναφέρουμε για να παρουσιάσουμε έργο, άλλωστε πρόκειται για το αποτέλεσμα της σκληρής προσπάθειας και των στερήσεων του ελληνικού λαού, ο οποίος συνεχίζει και σήμερα να περνά στο μεγαλύτερο μέρος του δύσκολα. Τις αναφέρουμε διότι χωρίς αυτές δεν θα είχε νόημα η συζήτηση για τη νέου τύπου ανάπτυξη που θέλουμε στη μεταμνημονιακή εποχή η οποία πλησιάζει γοργά.

Ο Αύγουστος του 2018 είναι πολύ κοντά. Το τέλος του Προγράμματος και η έξοδος από την ασφυκτική επιτροπεία είναι σίγουρο ότι θα αυξήσει τον βαθμό ελευθερίας στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων για το μέλλον της χώρας. Επομένως, αυτή την περίοδο δεν κουβεντιάζουμε απλώς για μερικές διορθωτικές κινήσεις. Επιδιώκουμε να είμαστε έτοιμοι να θέσουμε τη δική μας συνολική αναπτυξιακή ατζέντα, σε ρήξη με το παρελθόν που μας οδήγησε εδώ και με ορίζοντα δεκαετιών.

Είναι λοιπόν, η πιο κατάλληλη στιγμή για να επικαιροποιήσουμε ορισμένες βασικές παραδοχές, που ανεξάρτητα από τους υφιστάμενους περιορισμούς, αποτελούν συστατικά στοιχεία της πολιτικής μας για την ανάπτυξη. Με τι σχετίζονται αυτές οι παραδοχές;

Πρώτα απ’ όλα με την απάντηση στο ερώτημα «ανάπτυξη για ποιούς;»

Που με τη σειρά του, μας οδηγεί στο ερώτημα «ανάπτυξη με ποιούς;».

 Οι απαντήσεις μας είναι απλές. Θέλουμε ανάπτυξη για τους πολλούς, υποστηριγμένη από όλους και με όρους προστασίας του περιβάλλοντος, σεβασμού των νόμων και εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο  θα πρέπει να ταυτίζεται όλο και περισσότερο με το συμφέρον της κοινωνίας. Να εκφράζει τις ανάγκες και των απλών ανθρώπων, οι οποίοι σήμερα αναμένουν τις καλύτερες μέρες και απαιτούν, όπως και ο κάθε κάτοικος της Δυτικής Αττικής, να αναγνωριστεί το δικαίωμά τους σε μια καλύτερη ζωή.

Κυρίες και κύριοι,

Αρκετά χρόνια πριν η Δυτική Αττική παρουσιαζόταν ως μια πολλά υποσχόμενη περιοχή. Προβλεπόταν αύξηση του πληθυσμού, της απασχόλησης και  του μέσου εισοδήματος, όπως και της τιμής της γης. Κι αυτό γινόταν παρ’ ότι ήταν γνωστή η άναρχη αστική και βιομηχανική επέκταση, καθώς και η αδυναμία των υποδομών να υποστηρίξουν  τις αλλαγές και να προστατέψουν σε βάθος χρόνου ανθρώπους και περιουσίες. Σ’ αυτή την περίπτωση το χωροταξικό ζήτημα και το παραγωγικό πρότυπο συνδυάστηκαν  με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

Κάνω αυτή την επισήμανση για να θυμίσω πως λειτούργησε σε πολλές περιπτώσεις το μοντέλο ανάπτυξης των προηγούμενων δεκαετιών, μέχρι και πολύ πρόσφατα. Με αποσπασματικότητα. Με έμφαση στα πρόσκαιρα κέρδη. Με αδυναμία ουσιαστικής πρόβλεψης των μακροπρόθεσμων επιδράσεων κάθε επένδυσης ή ακόμη και με αδιαφορία γι’ αυτές. Με ολιγωρία για  –  έστω και εκ των υστέρων –  διορθωτικές επεμβάσεις. Κι ήταν εποχές μεγάλων χρηματοδοτικών ροών, οι οποίες τελικά εξυπηρέτησαν πολύ λίγους και ναρκοθέτησαν το παρόν μας.

Άλλος θα μιλήσει για παθογένειες, εύστοχα μπορούμε να στηλιτεύσουμε τις πελατειακές σχέσεις και την κρατικοδίαιτη οικονομία που ευνοούσαν τέτοιες πρακτικές. Η ουσία είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια τα προβλήματα συσσωρεύονταν και κρύβονταν κάτω από το χαλί, ενώ οι διαμαρτυρίες πολιτών, κινημάτων και πολιτικών δυνάμεων αντιμετώπιζαν μια καθολική απόρριψη.

Εύλογα θα απορήσει κανείς για το πώς εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα τόσο στην Δυτική Αττική, όσο και σε άλλες περιοχές της χώρας, σε μια μακρά περίοδο υποτιθέμενης προσαρμογής του εθνικού δικαίου με το, θεωρητικά, πιο πλήρες και ώριμο, ευρωπαϊκό. Και παρά τις επιπρόσθετες επισημάνσεις των επιστημόνων και τις μελέτες που έρχονταν –  στην περίπτωση της Δυτικής Αττικής –  να αναδείξουν αστοχίες και παραλείψεις οι οποίες αύξησαν τις στατιστικές πιθανότητες να συμβεί η ανείπωτη καταστροφή. Είναι φανερό ότι η πολύ συγκεκριμένη πολιτική επιλογή των υψηλών ρυθμών της επίπλαστης ανάπτυξης, είχε καταλυτική επίδραση στο να διαμορφωθεί αυτό το νομότυπο και ιδιαίτερα επικερδές χάος. Καθώς και ότι η διαχρονική θεσμική υστέρηση του ελληνικού κράτους και στα ζητήματα της χωροταξίας, βοήθησε στις εκτρωματικές επιλογές. Σε συνδυασμό με την, τελικά μοιραία, πρόσκληση προς φτωχά στρώματα που βίωναν έντονο στεγαστικό πρόβλημα, να συμμετάσχουν στο χωροταξικό αλαλούμ, συμβάλλοντας τελικά στη σύγχυση αναφορικά με την πραγματική εικόνα των αυθαιρεσιών και των λανθασμένων αποφάσεων.

 θεωρώ ότι ένα μεγάλο ζήτημα, που εξηγεί εν μέρει κάποιες πλευρές του παρελθόντος, έχει όμως ιδιαίτερη σημασία για το παρόν, αφορά στη λειτουργία δομών και θεσμών που επιτρέπουν στους πολίτες να συνδιαμορφώνουν την πολιτική για τοπικά ζητήματα και να ελέγχουν τις αποφάσεις των αντιπροσωπευτικών συλλογικών οργάνων τους. Τελικά, η οικονομία είναι κι αυτή ένα ζήτημα Δημοκρατίας και συμμετοχής. Περισσότερη Δημοκρατία, μεγαλύτερη συμμετοχή, κοινωνικός έλεγχος, είναι συστατικά μιας αναγκαίας επαναδιατύπωσης της σχέσης του πολίτη και της κοινωνίας με την πολιτική και την Τοπική Αυτοδιοίκηση κάθε βαθμού, η οποία πιστεύω ότι θα έχει θετικές επιδράσεις και στην τοπική και στην υπερτοπική ανάπτυξη.

Δεν μπορείς να σχεδιάσεις ανάπτυξη και ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, εάν κρατήσεις τους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης και την κεντρική διοίκηση στο χθες. Ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης είναι μια επιβεβλημένη αναπτυξιακή μεταρρύθμιση. Σημαντικός κρίνεται όμως και ο άμεσος αναπτυξιακός ρόλος των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με διττή έννοια. Από τη μία, ως φορέων που επενδύουν απευθείας σε τομείς τους οποίους θεωρούν απαραίτητους για να διατηρηθούν ή να δημιουργηθούν εξαρχής συγκριτικά πλεονεκτήματα σε τοπικό επίπεδο. Από την άλλη, ως εγγυητών για τη δημιουργία και  ανάπτυξη υποδομών που βελτιώνουν το επίπεδο ζωής των πολιτών και ευνοούν την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Χθες ήμουν στην Πάτρα, σε διεθνές συνέδριο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για τη επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη. Διαπίστωσα  τις μεγάλες δυνάμεις που μπορεί να ενεργοποιήσει ένας Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο οποίος γνωρίζει τις αδυναμίες και τα ισχυρά σημεία της περιοχής του, αλλά μπορεί και να βοηθήσει στον συντονισμό του παραγωγικού δυναμικού. Στην προκειμένη περίπτωση δημιουργήθηκε μια άτυπη συμμαχία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και γνωρίζω ότι  κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Γενικότερα, δεν πρέπει να υποτιμούμε τις προσπάθειες της Αυτοδιοίκησης, η οποία υπέστη μια βίαιη θεσμική και οικονομική προσαρμογή στα δεδομένα της κρίσης και των μνημονίων από το 2011, δίνει όμως από τότε τη μάχη της προσφοράς με σθένος και αποτελεσματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις.Γνωρίζω επίσης τις σημαντικές εργασίες, τόσο εντός της Περιφέρειας Αττικής για το αναπτυξιακό ζήτημα της Δυτικής Αττικής, το 2015, όσο και του Δήμου Μεγαρέων τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε, για τη στρατηγική ανάπτυξη του αγροτικού τομέα στην περιοχή του.

Αναγνωρίζοντας αυτό τον σημαντικό ρόλο και τις δυνατότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στο Υπουργείο Εσωτερικών σχεδιάζουμε, ενόψει της αναθεώρησης του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του «Καλλικράτη», παρεμβάσεις τόσο για την ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου των ΟΤΑ, όσο και για την ενίσχυση των συμπληρωματικών θεσμικών εργαλείων συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις της διοίκησης. Παράλληλα, προωθούμε την απλή αναλογική, πιστεύοντας ότι θα ενδυναμώσει τη Δημοκρατία, θα φέρει πιο κοντά τον πολίτη στην ενασχόληση με τα κοινά και θα ωθήσει σε συνεργασίες αυτοδιοικητικών δυνάμεων που θα βοηθήσουν τις περιοχές τους με πολλούς θετικούς τρόπους.

Εκτιμώ ότι μικρά και μεγαλύτερα επιχειρηματικά εγχειρήματα θα βοηθηθούν σημαντικά από τον αναπροσδιορισμό αρμοδιοτήτων ανάμεσα στους δύο βαθμούς της Αυτοδιοίκησης και το Κράτος, που επίσης προωθούμε. Αναμένουμε να μειωθούν οι χρόνοι υλοποίησης των αποφάσεων και της απόκρισης των υπηρεσιών. Η παρέμβασή μας στη δομή των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, επιδιώκει μια αντίστοιχη αποσαφήνιση των λειτουργιών τους, με ορισμένες από αυτές να συνδέονται πλέον απευθείας με τις κεντρικές υπηρεσίες και να μη διαμεσολαβούνται, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στο πεδίο της γραφειοκρατίας και της διεκπεραίωσης των υποθέσεων.

 Κυρίες και κύριοι

Δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για την ανάταξη της Δυτικής Αττικής εάν δεν αγγίξει  ορισμένα σοβαρά ζητήματα, τα οποία θα μας απασχολήσουν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου. Θα αναφέρω μερικά, ενδεικτικά.

Το ζήτημα της αντιπλημμυρικής θωράκισης, ήρθε στο προσκήνιο δραματικά και διεκδικεί απαντήσεις, μα και τις κατάλληλες παρεμβάσεις προκειμένου να αποφύγουμε μελλοντικά ανάλογες καταστροφές. Τα νέα δεδομένα της Κλιματικής Αλλαγής προϊδεάζουν για μια πολύ μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης έντονων καιρικών φαινομένων. Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια εφησυχασμού. Πρέπει να διοχετευθούν πόροι, να εκπονηθούν ευρύτεροι σχεδιασμοί, να δρομολογηθούν τα κατάλληλα έργα και να ολοκληρωθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Και ευτυχώς το μήνυμα αυτό το έχει εισπράξει η Κυβέρνηση και το μετατρέπει σε συγκεκριμένο σχέδιο παρέμβασης.

Η χωροταξική διάσταση είναι άμεσα συνδεδεμένη με το τεράστιο και πολυεπίπεδο ζήτημα της Περιβαλλοντικής προστασίας μιας περιοχής που έχει πληγωθεί βαθιά από έντονα ρυπογόνες δραστηριότητες. Ξεκινά από το παραγωγικό μοντέλο που επιλέχθηκε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, για να φτάσει στην πιο πρόσφατη συζήτηση για τις προοπτικές, κυρίως του Θριασίου, ως διαμετακομιστικού κέντρου. Σχετίζεται με τις αστικές διεισδύσεις στις βιομηχανικές περιοχές και το αντίστροφο. Αλληλεπιδρά με τις παρωχημένες οργανωμένες εγκαταστάσεις βιομηχανικής και βιοτεχνικής δραστηριότητας και την ανάγκη για νέες. Αγγίζει το ζήτημα των άτυπων βιομηχανικών συγκεντρώσεων. Αφορά την αγροτική παραγωγική δραστηριότητα σε ένα σημαντικό μέρος της περιοχής και τα περιθώρια συνύπαρξής της με άλλες δραστηριότητες. Σ’ αυτή τη βάση θα πρέπει να συζητήσουμε, για παράδειγμα, αναφορικά με την επιδιωκόμενη λειτουργία ορυχείων Βωξίτη στη Μεγαρίδα. Σε αυτή τη συζήτηση κύριε Δήμαρχε, χωρίς περιστροφές, καταθέτω την άποψη ότι θα είναι εγκληματική.

Η διαχείριση του παράκτιου μετώπου συνδέεται με θέματα όπως είναι η λειτουργία του λιμανιού και η θέση των εγκαταστάσεων του Οργανισμού Λιμένα Ελευσίνας, η   αξιοποίηση εκτάσεων από τον δήμο, ο σχεδιασμός ήπιων δραστηριοτήτων και ο ρόλος της αναψυχής και του πολιτισμού στο νέο μοντέλο που θα επιλεχθεί.  Οφείλουμε και μπορούμε να αναζητήσουμε την βέλτιστη λύση, για βιώσιμη ανάπτυξη σε  ανθρωποκεντρική βάση; Αυτές τις πλευρές μπορούμε να τις φωτίσουμε. Σημαντική είναι και εδώ η περιβαλλοντική διάσταση σε σχέση με την κατάσταση στον κόλπο της Ελευσίνας, τις παρεμβάσεις που απαιτούνται και τις αντικειμενικές δυσκολίες.

Πολύ σοβαρό είναι το ζήτημα της κοινωνικής και οικονομικής ένταξης των Ρομά στη βάση της γεφύρωσης των διαφορών και της κοινωνικής συνοχής, ώστε να αμβλυνθούν αντιθέσεις που συντείνουν στη στασιμότητα και τη διαιώνιση των προβλημάτων. Γενικότερα, η ανθρωπογεωγραφία της Δυτικής Αττικής συνιστά ένα ξεχωριστό, απαιτητικό πεδίο παρεμβάσεων. Είναι επίσης ο τόπος που υποδέχτηκε έναν πολύ σημαντικό αριθμό παλιννοστούντων ομογενών, αλλά  και σημείο ευκαιριακής  συνάντησης  μετακινούμενων  πληθυσμών Ρομά.

Η διευθέτηση μεγάλων εκκρεμοτήτων στον τομέα των υποδομών, πρέπει επίσης να τεθεί σε υψηλή προτεραιότητα, ακριβώς επειδή τα ζητήματα είναι αλληλένδετα. Για παράδειγμα, τα επιμέρους δίκτυα ύδρευσης είναι αναγκαίο  να υπαχθούν στην ΕΥΔΑΠ, η οποία μπορεί να εγγυηθεί την παροχή πόσιμου νερού με τους πλέον ασφαλείς τρόπους. Η απόφαση για τη λύση της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης Μεγάρων κινείται προς θετική κατεύθυνση.

Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων είναι επίσης ένα κομβικό ζήτημα για την περιοχή. Από το 2015 διαθέτουμε Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης των Αποβλήτων, ενώ το 2016 ολοκληρώθηκαν τα Περιφερειακά Σχέδια. Εργαλεία για την μετάβαση σε ένα νέο καθεστώς, υπάρχουν, προκειμένου να τερματιστεί η σημερινή εικόνα της συσσώρευσης στην Φυλή και να αλλάξει προς όφελος μιας περισσότερο ισορροπημένης, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποδεκτής λύσης, με την ενεργοποίηση των δήμων.

Ένα ιδιαίτερο και πολύ σημαντικό κεφάλαιο αφορά στην Ελευσίνα ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης το 2021. Μιλάμε για ένα εφαλτήριο μετασχηματισμού πολλών σημείων της Ελευσίνας, για μια ευκαιρία ανάδειξης μιας νέας ταυτότητας και μία ιδιαίτερη πρόσμιξη στόχων, διεργασιών, τέχνης και πολιτισμού, ανάπτυξης και πολλαπλών αφηγήσεων. Είναι νομίζω, σαφές ότι η συνολική προσπάθεια ξεπερνά τη διενέργεια ορισμένων πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η αναζήτηση νέας ταυτότητας και ο μετασχηματισμός βρίσκεται τελικά, στον πυρήνα της συζήτησης και για το αναπτυξιακό μέλλον  της Δυτικής Αττικής.

Κυρίες και κύριοι,

Η ανάπτυξη δεν ήρθε στην Δυτική Αττική με τους καλύτερους όρους και προϋποθέσεις για τους κατοίκους της και το περιβάλλον. Το φλισκούνι και η άγρια μέντα του ποιητή ίσως έχουν χαθεί για πάντα για ορισμένα σημεία μιας περιοχής  που αδικήθηκε κατάφωρα από  τις προτεραιότητες που της επιβλήθηκαν. Το βασικό ερώτημα είναι εάν μπορούμε να εκκινήσουμε μια διαδικασία οικονομικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης, σε εντελώς διαφορετική βάση. Η οποία θα διατηρήσει και θα βελτιώσει ό,τι καλό έχει προηγηθεί. Θα διορθώσει αυτά που πρέπει και μπορούν να διορθωθούν. Θα θέσει σύγχρονες παραμέτρους σε νέα εγχειρήματα. Θα αναζητήσει και θα προτείνει άγνωστες δυνατότητες και ευκαιρίες.

Το ερώτημα, όπως είπα και πριν δεν αφορά μόνο στην Δυτική Αττική. Εδώ ίσως τίθεται με μεγαλύτερη ένταση επειδή και οι εξωτερικές επεμβάσεις είχαν ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα, με αποκορύφωμα την τραγωδία στη Μάνδρα και την Νέα Πέραμο.

Μιλώντας για την ανάταξη της Δυτικής Αττικής, πρέπει να επικαιροποιήσουμε και να επαναξιολογήσουμε τις δραστηριότητες που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα μπορεί να αναπτυχθεί και άλλο ο τομέας των logistics και του χονδρεμπορίου και σε ποιες βάσεις; Χρειάζεται ο σχεδιασμός περισσότερων οργανωμένων χώρων υποδοχής; Ποιοι οδικοί και άλλοι άξονες υφίστανται για να υποστηρίξουν μια μεγέθυνση προς αυτή την κατεύθυνση; Χρειάζεται μήπως να στραφούμε αλλού, να θέσουμε όρια και πως;

Το νέο υπόδειγμα ανάπτυξης, που περιλαμβάνει τους νέους θεσμούς και τις νέες μορφές κοινωνικής επιχειρηματικότητας απαντά και σε ποιο βαθμό στις πραγματικές ανάγκες μιας μερίδας κατοίκων τη περιοχής; Μπορεί να συμβάλλει στην κοινωνική εξισορρόπηση; Μπορεί να συνδυαστεί με τις προοπτικές του Θριασίου, την υφιστάμενη βιοτεχνική παρουσία, τις μεγάλες ενεργειακές επιχειρήσεις του παράκτιου μετώπου;

Ο πρωτογενής τομέας, σε μια περίοδο που αυξάνεται η ζήτηση για ποιοτικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης, μπορεί να συμπράξει με την μεταποίηση και τον τουρισμό; Ποιες εκπαιδευτικές και ερευνητικές δομές θα μπορούσαν να αναπτύξουν σε νέα βάση τα αγροτικά προϊόντα;

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, εξάλλου οι πολλές απαντήσεις και οι αντίστοιχες λύσεις που αναζητούμε είναι θέμα μιας πιο συλλογικής εργασίας,  προκειμένου με σοβαρότητα και ολιστική προσέγγιση να  δημιουργήσουμε τους όρους για μια δεύτερη ευκαιρία για την Δυτική Αττική και για όλη τη χώρα.

Προτιμώ να ολοκληρώσω αυτή την, πολύ πυκνή αναφορά μου στην Δυτική Αθήνα,  με ορισμένες γενικές επισημάνσεις.

Είναι φανερό ότι η έννοια της ανάπτυξης δεν μπορεί να υποστηριχθεί ικανοποιητικά εάν δεν συγκεντρώνει ευρύτερες  συναινέσεις. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να ικανοποιεί, αντίστοιχα, ευρύτερες ανάγκες.

Ο προσδιορισμός και η ιεράρχηση των αναγκών είναι υπόθεση διαλόγου υπό ορισμένες βασικές αρχές. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική, πραγματική ανάπτυξη που να αφορά στους περισσότερους και να μη θέσουμε το ζήτημα της βελτίωσης της αμοιβής και των εργασιακών δικαιωμάτων. Δεν μας ενδιαφέρει η μονοδιάστατη ευημερία των δεικτών και των αριθμών. Στην επόμενη φάση το κύριο ζήτημα θα είναι η ταυτόχρονη ευημερία της κοινωνίας, η δίκαιη ανάπτυξη, με νέες ισορροπίες και  νέα δυναμική.

Η γνώση, η έρευνα και η καινοτομία συνιστούν βασικούς  πυλώνες  μετάβασης της ελληνικής οικονομίας σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον με σημαντικές ευκαιρίες μεγέθυνσης και επαναφοράς των νέων επιστημόνων μας που βρίσκονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο εξωτερικό. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίσουν κάθε εγχείρημα που διεκδικεί πιθανότητες επιτυχίας.

Η συνεισφορά της κοινωνίας, των κινημάτων και των πολιτών στο ζήτημα της βιώσιμης ανάπτυξης, της αναδιανομής και της βελτίωσης των όρων εργασίας και επαγγελματικής δραστηριοποίησης, είναι αναντικατάστατη. Εργαζόμαστε για να ενισχύσουμε αυτές τις δυνατότητες παρέμβασης, σε θεσμικό επίπεδο, εκεί που ως κυβέρνηση έχουμε αρμοδιότητα.

Κυρίες και κύριοι

Η ανισορροπία και η ανισότητα χαρακτήρισαν σε μεγάλο βαθμό την παραγωγική και συνολική ταυτότητα της Δυτικής Αττικής. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη δυνάμεις, δυνατότητες και περιθώρια, για να αντιστραφεί σε ένα μεγάλο βαθμό η κατάσταση. Είμαστε εδώ για να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση και να κάνουμε ένα ελπιδοφόρο βήμα προς μια νέα κατάσταση».

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα