Το στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε.), Στάθης Λεουτσάκος ,μιλώντας στο indicator.gr και στη δημοσιογράφο Ελευθερία Κοσμοπούλου, ασκεί σφοδρή κριτική στο κυβερνητικό σχέδιο περί ”δίκαιης ανάπτυξης” χαρακτηρίζοντάς το ως άλλο ένα αφήγημα λαϊκιστικό και παραπλανητικό χωρίς πραγματική βάση,υπογραμμίζοντας πως αυτό που είναι αναγκαίο για τη χώρα είναι η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Αναφορικά με την αλλαγή του εκλογικού νόμου, τονίζει πως ανέκαθεν αποτελούσε πάγιο αίτημα,αλλά θεωρεί πως πρόθεση της κυβέρνησης μέσω αυτού,είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας από τα βασικά προβλήματα.
Παράλληλα,αναφερόμενος στο Brexit τονίζει πως ήταν ένα μήνυμα άρνησης απέναντι στην Ευρώπη της λιτότητας και της εξαθλίωσης και είχε καθαρά ταξικό πρόσημο. Θεωρεί αναπόφευκτη την αμφισβήτηση της Ε.Ε. καθώς αποτελεί ένα οικοδόμημα που μετατρέπεται σε μια φυλακή για τους ευρωπαϊκούς λαούς που τους καταδικάζει στην ανασφάλεια και την εξαθλίωση.
Τέλος, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των Ισπανικών εκλογών εκτιμά ότι ήταν κάτω από τις δυνατότητες και τις προσδοκίες των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων,ενώ παράλληλα θεωρεί ότι ρόλο έπαιξε και το βρετανικό δημοψήφισμα,καθώς και η μετέπειτα γνωστή τακτική των κυρίαρχων κύκλων της Ε.Ε. με τη συστηματική τρομοκράτηση μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Στάθη Λεουτσάκου στο indicator.gr
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός έκανε την παρουσίαση του κυβερνητικού σχεδίου για την όπως την ονόμασε ”δίκαιη ανάπτυξη”. Θεωρείτε τελικά ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να ”βγει” αν αναλογιστεί κανείς το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να εφαρμοστεί;
Είναι σαφές ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη μέσα στα μνημόνια και την ευρωζώνη. Το αφήγημα περί ”δίκαιης ανάπτυξης” που χρησιμοποιεί τώρα ο πρωθυπουργός είναι ένα αφήγημα λαϊκιστικό και παραπλανητικό χωρίς πραγματική βάση. Τον λαϊκισμό, τον έχουν ανάγκη οι μνημονιακές κυβερνήσεις και οι δανειστές προκειμένου να διασφαλίζουν την ανοχή του κόσμου και να καλλιεργούν “κάλπικες ελπίδες” στο λαό. Με απλά λόγια, λένε στο λαό: “κάνε υπομονή, βγαίνουμε από την κρίση”. Δεν είναι κάτι καινούριο.
Είναι μια ρητορική που έχουν χρησιμοποιήσει όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις στην θητεία τους. Να σας θυμίσω την κυβέρνηση Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου, με το μότο “Το ’12 βγαίνουμε στις αγορές”, την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με το γνωστό “success story” και τώρα έχουμε την κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου με τη “δίκαιη ανάπτυξη”.
Άλλωστε αυτό έχει αποδείξει η εμπειρία των 6 χρόνων εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών. Το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν το σπιράλ της ύφεσης που έχει ξεπεράσει σε ποσοστό το 25%. Ένα ποσοστό που άλλη χώρα πουθενά στον κόσμο δεν έχει γνωρίσει σε καιρό ειρήνης.
Έπειτα, πώς και για ποιόν μπορεί να είναι δίκαιη η όποια ανάπτυξη όταν αυτή έλθει σε επίπεδο δεικτών, όταν θα προκύψει από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την ιδιωτικοποίηση όλων των πυλώνων της οικονομίας και με το σάρωμα των όποιων εργασιακών σχέσεων και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει;
Αυτό που είναι αναγκαίο για τη χώρα μας είναι η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών προχωρώντας σε ένα πλέγμα ενεργειών με στάση πληρωμών απέναντι στους δανειστές, έξοδο από την ευρωζώνη, εθνικοποίηση και κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και την διαμόρφωση ενός προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που θα ενισχύσει και τη δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα.
Πως αντιμετωπίζετε την πρόθεση της κυβέρνησης για αλλαγή του εκλογικού νόμου και ποια είναι η θέση σας σχετικά με την πρόταση της κυβέρνησης;
Η θέση μας είναι υπέρ της “απλής ανόθευτης αναλογικής” σαν πάγιο εκλογικό σύστημα, χωρίς εξαιρέσεις και προαπαιτούμενα. Έχω όμως την εντύπωση ότι η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου ανοίγει το θέμα και το χρησιμοποιεί για να αλλάξει την ατζέντα και να αποπροσανατολίσει τους πολίτες από τις επιπτώσεις που έχουν για την καθημερινή επιβίωση του λαού τα μέτρα που εφαρμόζονται.
Αναφορικά με το Brexit, πως κρίνετε την απόφαση του αγγλικού λαού για έξοδο από την ΕΕ;
Στην Μεγάλη Βρετανία γινόταν μια μεγάλη συζήτηση για την πορεία της Ε.Ε. , τον χαρακτήρα της και τη θέση της Μεγάλης Βρετανίας σε αυτή. Θεωρώ κατ’ αρχήν θετικό το ό,τι ένας λαός χειραφετείται και επιλέγει την πορεία του, παρά και ενάντια στην τιτάνια προσπάθεια που έγινε από την ευρωμονοκρατορία να χειραγωγήσει συνειδήσεις. Παρότι γίνεται προσπάθεια να αποδοθούν διάφορες αποχρώσεις στον χαρακτήρα της απόφασης του αγγλικού λαού, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό που οδήγησε τα λαϊκά στρώματα στη συγκεκριμένη επιλογή είναι τα ίδια τα προβλήματα του, προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Γνωρίζουμε ότι επικεφαλής της εκστρατείας του Brexit ήταν ο Φάρατζ , ενώ παράλληλα, παρατηρούμε πως από την επόμενη κιόλας μέρα ξεκίνησαν να ζητούν και να χαιρετίζουν την προοπτική ανάλογων δημοψηφισμάτων αρχηγοί κομμάτων και άλλων χωρών, κυρίως εθνικιστικών-ξενοφοβικών .Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το φαινόμενο για την πορεία της Ευρώπης και ποια κατεύθυνση μπορεί ή πρέπει να πάρει;
Αυτό που είναι επικίνδυνο είναι οι επιλογές και οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης που εξαθλιώνουν τους Ευρωπαίους εργαζόμενους. Οι πολιτικές αυτές δεν είναι ουδέτερες, έχουν ταξικό προσανατολισμό. Σήμερα καταπνίγονται ατομικά και συλλογικά δικαιώματα στο όνομα των αγορών και του ανταγωνισμού. Αυτό που σήμερα ηγεμονεύει στην Ε.Ε. και καθορίζει το πλαίσιο είναι το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.
Στην οικοδόμηση της Ε.Ε. βάζει τη σφραγίδα της η Γερμανία, μια σφραγίδα που χαρακτηριστικό της είναι το τρίπτυχο λιτότητα-ύφεση- δημοσιονομική πειθαρχία. Η Ε.Ε. μετατρέπεται σε μια φυλακή για τους ευρωπαϊκούς λαούς που τους καταδικάζει στην ανασφάλεια και την εξαθλίωση. Είναι επόμενο λοιπόν να μην εμπνέει και να αμφισβητείται από τους λαούς. Αυτή η Ε.Ε. και ιδιαίτερα η ευρωζώνη δεν έχουν προοπτική. Τα δημοψηφίσματα αποτελούν βαθιά δημοκρατική διαδικασία. Με αυτή την ευκαιρία θα πρέπει να θυμηθούμε το μεγαλειώδες και ηρωικό “όχι” που εξέφρασε πριν ένα χρόνο και ο ελληνικός λαός ενάντια στη λιτότητα και τις πολιτικές που τον οδηγούν στην καταστροφή. Ένα “όχι” που κι αυτό λοιδορήθηκε, απαξιώθηκε και στην πορεία αυθαίρετα μετατράπηκε σε “ναι”.
Πως κρίνετε τα αποτελέσματα των Ισπανικών εκλογών; Θεωρείτε πως συνδέονται με το Brexit;
Το αποτέλεσμα των Ισπανικών εκλογών νομίζω ότι ήταν κάτω από τις δυνατότητες και τις προσδοκίες των αριστερών-προοδευτικών δυνάμεων. Έχω την εντύπωση ότι το ηχηρό αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, η επικράτηση του Brexit είχε μια σχετική επίδραση στην κρίση του ισπανικού εκλογικού σώματος καθώς την επικράτηση του Brexit ακολούθησε -γνωστή άλλωστε τακτική των κυρίαρχων κύκλων της Ε.Ε.- συστηματική τρομοκράτηση μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
