Ο επικεφαλής της ΛΑ.Ε. Παναγιώτης Λαφαζάνης, στη συνέντευξή που παραχώρησε στο indicator.gr , σχολιάζει το νέο πολιτικό τοπίο,όπως σχηματίστηκε μετά τις τελευταίες εκλογές,καθώς και τους λόγους που έθεσαν τη Λαϊκή Ενότητα εκτός Βουλής.
Ο κ.Λαφαζάνης,απαντάει στους επικριτές της Λαϊκής Ενότητας οι οποίοι την χαρακτηρίζουν,υποτιμητικά όπως λέει ο ίδιος,«κόμμα της δραχμής»,ενώ στρέφεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας,μεταξύ άλλων, ότι όλο το προηγούμενο διάστημα έδιναν άνιση μάχη στο εσωτερικό του κόμματος προκειμένου να εισακουστεί η φωνή που πρότεινε την επεξεργασία ενός εναλλακτικού σχεδίου απέναντι στους δανειστές.
Παράλληλα,αμφισβητεί την ικανότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει το «παράλληλο πρόγραμμα» που διακηρύσσει,καθώς υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα του τρίτου μνημονίου δεν αφήνει κανένα τέτοιο περιθώριο και προβλέπει πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν θα μακροημερεύσει.
Ο κ.Λαφαζάνης αναλύει το πρόγραμμα της Λαϊκής Ενότητας,θέτοντας ως βασική προϋπόθεση για την ανάκαμψη της χώρας, την κατάργηση των μνημονίων και την έξοδο από την ευρωζώνη,η οποία όπως χαρακτηριστικά αναφέρει,είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Γερμανίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί η αναφορά του επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας στα αποτελέσματα των εκλογών στην Πορτογαλία,αλλά και ευρύτερα στους πολιτικούς συσχετισμούς που επικρατούν στην ευρωζώνη.
Τέλος,χαρακτηρίζει το ΚΚΕ κομμάτι των δυνάμεων του κατεστημένου, ενώ ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη Χρυσή Αυγή,η οποία όπως σημειώνει παραδόξως έλαβε τα τελευταία ποσοστά,ενώ δημόσια είχε αναλάβει την πολιτική ευθύνη μιας δολοφονίας.
H συνέντευξη του Παν.Λαφαζάνη στο indicator.gr:
Καταρχάς, θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι η γνώμη σας για τα αποτελέσματα των εκλογών.
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι συνέπεια των εκλογών-εξπρές,οι οποίες έγιναν σχεδόν Αυγουστιάτικα μόνο και μόνο για να αιφνιδιάσουν και να υφαρπάξουν την ψήφο του ελληνικού λαού με έναν εκβιαστικό τρόπο.Ο κόσμος προσήλθε στις κάλπες-όσοι προσήλθαν τουλάχιστον,γιατί είχαμε μια μεγάλη αποχή-χωρίς να γνωρίζει ακριβώς τις συνέπειες του τρίτου μνημονίου που συνομολόγησε η κυβέρνηση και ψήφισε από κοινού με την Νέα Δημοκρατία,το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι στη Βουλή.
Αν ο κόσμος ήξερε τι συνέπειες θα έχει το τρίτο μνημόνιο,όπως αρχίζει και καταλαβαίνει τώρα, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό.Ταυτόχρονα οι εκλογές επισπεύθηκαν έχοντας σαν βασικό στόχο το «Όχι» που ελέχθη από πολλούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατά του μνημονίου.Στόχος ήταν να μη προλάβει να συγκροτηθεί αυτό το «Όχι»,όπως κάναμε στη Λαϊκή Ενότητα,και να μη προλάβει να δώσει με σχετική επάρκεια τη μάχη των εκλογών.
Βασική επιδίωξη ήταν η Λαϊκή ενότητα να μην μπορέσει να προετοιμαστεί,ώστε να τεθεί εκτός κοινοβουλίου.Να εκκαθαριστεί δηλαδή η Βουλή, από τη φωνή του «Όχι» στο μνημόνιο.Τη φωνή που έχει μια συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση απέναντι στην μνημονιακή λεηλασία της χώρας.
Ποίοι θεωρείτε ότι είναι οι βασικοί λόγοι που έθεσαν τη Λαϊκή Ενότητα εκτός Βουλής;
Είναι βέβαιο ότι ο περιορισμένος προεκλογικός χρόνος λειτούργησε εναντίον της Λαϊκής Ενότητας.Η Λαϊκή Ενότητα δεν είχε το χρόνο να οργανωθεί,να έχει παρουσία,πολύ περισσότερο όταν δεν είχε οικονομικά μέσα και Μέσα επικοινωνίας να την στηρίξουν.Αντίθετα, συναντούσε πολεμική πρακτική από παντού.
Επομένως,οι εκλογές-εξπρές είχαν στόχο να θέσουν την Λαϊκή Ενότητα εκτός Βουλής.Άλλωστε,αυτό ήταν κάτι που επιθυμούσε το Ευρωπαϊκό και εγχώριο κατεστημένο.Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν το μακρύ χέρι αυτού του σχεδίου,ενάντια στην αντιμνημονιακή κατεύθυνση στη Βουλή.Ενάντια στο «Όχι» στο μνημόνιο που εκπροσωπούσε η Λαϊκή Ενότητα.Η Λαϊκή Ενότητα ήταν απειλή για το σύστημα,δεν υπήρχε άλλη ουσιαστική απειλή γι’αυτό.
Γι’αυτό έπρεπε η Λαϊκή Ενότητα να εξοντωθεί,να τεθεί εκτός του κοινοβουλευτικού προσκηνίου.Αυτό δυστυχώς επετεύχθη.Βεβαίως πρέπει να πούμε ότι η εναλλακτική πρόταση της Λαϊκής Ενότητας,που συνέδεε το ριζοσπαστικό πρόγραμμα με την έξοδο από την Ευρωζώνη,ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα για να το καταλάβει ο ελληνικός λαός.Πολύ περισσότερο μάλιστα,όταν υπήρχε μια απίστευτα γενικευμένη τρομοκρατία για το εθνικό νόμισμα.
Όπως είπα και πριν,μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και κάτω από την επίδραση της τρομοκρατίας για το εθνικό νόμισμα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς να εξηγήσουμε την τοποθέτησή μας.Βεβαίως, ο κόσμος δεν κατάλαβε ότι το δίλημμα στις εκλογές δεν ήταν εθνικό νόμισμα ή μνημόνιο.Διότι εμείς δεν είχαμε τη δυνατότητα και τη δύναμη ακόμα,να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό σε συνάφεια με την έξοδο από την ευρωζώνη.
Εμείς αυτό που επιδιώκαμε ήταν να έχουμε μια ισχυρή παρουσία μέσα στη Βουλή,και φυσικά εκτός Βουλής,προκειμένου να υπάρξει μια δυνατή αντιπολιτευτική φωνή απέναντι στα μνημόνια.
Φυσικά, ο κόσμος δυσκολεύτηκε πάρα πολύ, δεχτήκαμε άγρια επίθεση και το δίλημμα Τσίπρας-Μειμαράκης ήταν τελικά αυτό που επικράτησε.Βεβαίως,είχαμε κι εμείς αδυναμίες,είχαμε ελλείψεις στην πολιτική μας,ήταν άλλωστε δύσκολο να συγκροτήσουμε μια ενιαία πολιτική μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα,όσο κι αν προηγουμένως είχαμε μια προετοιμασία,αλλά η προετοιμασία δεν ήταν για εκλογές.
Πέραν των όποιων πιθανών πολιτικών σκοπιμοτήτων,σε κοινωνικό επίπεδο τι πιστεύετε ότι συνετέλεσε στη διαμόρφωση του συγκεκριμένου εκλογικού αποτελέσματος;
Νομίζω,ότι πολύς κόσμος δεν είχε καταλάβει τις συνέπειες του τρίτου μνημονίου,ακόμα λειτουργούσαν οι αντιμνημονιακές διακηρύξεις του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.Και οι εκλογές-εξπρές εξυπηρετούσαν ακριβώς αυτόν τον σκοπό.
Από την άλλη,ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού,και της νεολαίας ιδιαίτερα,απογοητεύτηκε πάρα πολύ από αυτήν την κωλοτούμπα, όπου το «Όχι» του δημοψηφίσματος μετατράπηκε σε «Ναι» .Η απογοήτευση αυτή στράφηκε προς όλες τις κατευθύνσεις.Δεν μιλάμε για ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο κόσμο,αλλά για έναν κόσμο που αυθόρμητα,από ένα ταξικό ένστικτο, τασσόταν κατά του μνημονίου,αλλά μόλις είδε αυτήν την μετάλλαξη πίστεψε ότι τον κοροϊδεύουν όλοι.
Η αποχή σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε αυτήν την απογοήτευση.Ωστόσο, αυτή η αποχή βοήθησε δυστυχώς τα μνημονιακά κόμματα και ιδιαίτερα την επικράτηση του Αλέξη Τσίπρα,ενώ ταυτόχρονα λειτούργησε αρνητικά για την Λαϊκή Ενότητα.Το σίγουρο είναι ότι μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο,η κυβέρνηση έχει ανοίξει τα χαρτιά της,το πρόγραμμά της είναι το τρίτο μνημόνιο και οι προγραμματικές δηλώσεις το απέδειξαν.
Τώρα βρισκόμαστε μπροστά στο πολυνομοσχέδιο, με τα μέτρα του μνημονίου.Ένα νομοσχέδιο με διατάξεις κουρελού,που αφορούν όλους τους τομείς,κάτι που παραβιάζει τους κανονισμούς και το Σύνταγμα.Ακυρώνεται η δημοκρατία με τέτοιου είδους νομοθετικές λειτουργίες.
Μπαίνουμε σε μια περίοδο όπου ο κόσμος αρχίζει και προβληματίζεται για την ψήφο που έδωσε,είτε στον ΣΥΡΙΖΑ,είτε στα υπόλοιπα μνημονιακά κόμματα.Πλέον έχουμε μια μνημονιακή Βουλή στη μεγάλη της πλειοψηφία,η οποία μοιάζει με μια μεγάλη,συναινετική μνημονιακή παρέα.
Η Λαϊκή Ενότητα δηλώνει ότι δεν θέτει σαν αυτοσκοπό το εθνικό νόμισμα,αλλά το χρησιμοποιεί ως εργαλείο.
Εμείς δεν είμαστε κόμμα ενός νομίσματος ή όπως το λένε κάποιοι,κάπως υποτιμητικά,το “κόμμα της δραχμής”.Εμείς είμαστε ένα αριστερό,ριζοσπαστικό,
Εμείς επιδιώκουμε να τελειώσουμε με τα μνημόνια και τη λιτότητα.Θέλουμε να βάλουμε τέρμα στη φορολεηλασία των μικρομεσαίων στρωμάτων,η οποία είναι αδιέξοδη και υφεσιακή. Καθώς όσους περισσότερους φόρους βάζεις στους αδύνατους και στα μεσαία εισοδήματα,τόσο λιγότερα έσοδα έχεις.Διότι αυτοί οι φόροι επιτείνουν την ύφεση στην οικονομία.
Εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα που είναι εναντίον της εκποίησης του εθνικού μας πλούτου και ιδιαίτερα ενάντια στο ξεπούλημα των δημόσιων στρατηγικών επιχειρήσεων.Είμαστε ένα κόμμα που έχει στη σημαία του τη δημοκρατία,η οποία έχει ακυρωθεί κάτω από την μνημονιακή χούντα που στην ουσία κυβερνά αυτήν τη χώρα.Επίσης,είμαστε ένα κόμμα που στη σημαία του έχει την εθνική ανεξαρτησία,ενάντια στην εθνική υποτέλεια η οποία δεσπόζει και κυριαρχεί σήμερα.
Είμαστε ένα κόμμα που επιθυμεί την εθνικοποίηση και την κοινωνικοποίηση των τραπεζών,την δημόσια ιδιοκτησία και τον δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο των μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων.Ένα κόμμα το ποίο θέλει την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας,βλέποντας ως βασικό μοχλό το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων,που για να μπορέσουμε να επανεκκινήσουμε την οικονομία, χρειάζεται τουλάχιστον να διπλασιαστεί και να γίνει πιο παραγωγικό.
Είμαστε ένα κόμμα που στηρίζει την μικρομεσαία επιχείρηση και θέλει ένα ευνοϊκό πλαίσιο για να μπορέσει η μικρομεσαία επιχείρηση να σταθεί στα πόδια της και να δώσει αυτά που μπορεί να δώσει για να αναζωογονηθεί η οικονομία.
Όλα αυτά όμως δεν μπορούν να επιτευχθούν στο πλαίσιο της ευρωζώνης και του ευρώ.Η ευρωζώνη είναι μια γερμανική οικονομική και νομισματική φυλακή η οποία είναι διαμορφωμένη στα πρότυπα των ισχυρών χωρών και κατά κύριο λόγο της Γερμανίας.Δεν αφήνει περιθώρια νομισματικής ευελιξίας για τις πιο αδύναμες χώρες και φυσικά δεν αφήνει περιθώρια αυτές οι χώρες να έχουν την απαραίτητη ρευστότητα που θα δώσει ανάσα στις οικονομίες τους.
Επομένως,το πρόγραμμά μας δεν μπορεί να εφαρμοστεί εντός της ευρωζώνης και του ευρώ.Αν μπορούσε,εμείς δεν θα είχαμε αντίρρηση να είμαστε στην ευρωζώνη και το ευρώ.
Ένα ευρώ,φυσικά, που πρέπει να εξηγήσουμε ότι είναι μεταμφιεσμένο μάρκο,δεν είναι ένα νόμισμα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων των χωρών.Το ευρώ δεν είναι ενιαίο νόμισμα,υπάρχουν τόσα ευρώ όσα και οι χώρες της ευρωζώνης.Και είναι ακριβώς κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της Γερμανίας.
Για παράδειγμα,στην Ελλάδα αν μια μεσαία επιχείρηση προσπαθήσει να δανειστεί,πράγμα δύσκολο σήμερα, το επιτόκιο θα έχει διψήφιο αριθμό.Σε αντίθεση με τη Γερμανία,που υποτίθεται ότι έχουμε το ίδιο νόμισμα, που το επιτόκιο είναι σχεδόν μηδενικό και η δανειοδότηση πανεύκολη.
Επίσης,το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές,ενώ από την άλλη το γερμανικό δημόσιο δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο.Πληρώνεις,δηλαδή,για να την δανείσεις.Πώς έχουμε λοιπόν ενιαίο νόμισμα,αυτό είναι μια μεγάλη κοροϊδία,δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.Το μόνο νόμισμα που υπάρχει είναι αυτό που είναι κομμένο στα μέτρα της Γερμανίας,το οποίο και επιβάλλεται εξουθενωτικά στις υπόλοιπες χώρες και ιδιαίτερα εις βάρος των χωρών του νότου.
Γι’αυτό λέμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανασάνει μέσα στην ευρωζώνη και προκειμένου να ανακάμψει και να βρει διέξοδο,πρέπει να επιλέξει το εθνικό νόμισμα.Συνεπώς,το εθνικό νόμισμα για εμάς είναι μέσο,ένα αναγκαίο εργαλείο ώστε να βγούμε απ’την κρίση και να εφαρμόσουμε ένα καινούργιο ριζοσπαστικό,προοδευτικό πρόγραμμα.
Τελικά,θεωρείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε εναλλακτική λύση κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων;
Καταρχάς,έκπληξη προκαλεί το να ισχυρίζεται ο Α.Τσίπρας ότι αναγκάστηκε να υπογράψει το τρίτο μνημόνιο μη έχοντας εναλλακτική λύση.Πότε το ανακάλυψε;Το ανακάλυψε στις 12 Ιουλίου;Γιατί εμείς επί χρόνια,όπως και ο Τσίπρας,λέγαμε ότι θα ακυρώσουμε τα μνημόνια.
Άρα όταν έλεγε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια,ήξερε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση;Δεν υπήρχε εναλλακτική λύση όταν έκανε δημοψήφισμα;Γιατί,αυτός το εισηγήθηκε.
Εκτός κι αν ο Αλέξης Τσίπρας μας πει ότι επί τόσα χρόνια έλεγε ψέματα,κορόιδευε κι ενέπαιζε τον ελληνικό λαό.
Εμείς,όπως γνωρίζετε,όλα αυτά τα χρόνια είχαμε μια διαφορετική αντίληψη στον ΣΥΡΙΖΑ-και όταν λέω “εμείς”, εννοώ και εμένα προσωπικά και το αριστερό ρεύμα και γενικότερα την αριστερή πλατφόρμα-υποστηρίζαμε ότι έπρεπε να υπάρχει και να προβάλλεται δημόσια μια εναλλακτική πρόταση,που θα έχει αρχή,μέση και τέλος απέναντι στους πιστωτές.
Αυτή η εναλλακτική λύση για να μπορούσε να είναι έγκυρη και αποτελεσματική,θα έπρεπε να προβλέπει και την έξοδο από την ευρωζώνη. Αυτή ήταν η θεμελιώδης διαφορά μας στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύαμε ότι δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τους Γερμανούς χωρίς να έχεις εναλλακτικό σχέδιο που να περιλαμβάνει και την έξοδο απο την ευρωζώνη.
Η άλλη πλευρά δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για την έξοδο από την ευρωζώνη,θεωρούσε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα.Στην ουσία,αυτή η συζήτηση άνοιγε μόνο απο εμάς στα όργανα,ενώ η πλευρά της πλειοψηφίας την έκλεινε.
Δηλαδή ισχυρίζεστε ότι ουδέποτε είχε γίνει συζήτηση για κάποιο εναλλακτικό σχέδιο.
Αυτή η συζήτηση δεν είχε ανοίξει καθόλου δημόσια,όποτε προσπαθούσε κάποιος να αναφερθεί σε αυτό το θέμα έπεφτε “μαύρο”.Μας κατηγορούσαν λέγοντας:«Είναι καταστροφή,είναι κόλαση,τι είναι αυτά που λέτε.Είστε τρομοκράτες και πάτε να καταστρέψετε τη χώρα».
Λες και τα μνημόνια την ευλογούν.H συζήτηση εσωκομματικά άνοιγε μόνο από την δική μας πλευρά,η άλλη πλευρά δεν δεχόταν να συνομιλήσει με επιχειρήματα για το ζήτημα της εξόδου από την ευρωζώνη με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα.
Αυτή ήταν η εικόνα στο εσωτερικό του κόμματος.Γι’αυτό κι εμείς,κι εγώ προσωπικά,είχα ζωηρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας θα ακολουθούσε μέχρι τέλους μια αντιμνημονιακή γραμμή.Όμως δίναμε την μάχη τόσο στο πλαίσιο του κόμματος,όσο και στο πλαίσιο της κυβέρνησης.Ήταν μια σκληρή μάχη για να μη συνομολογηθεί μνημόνιο,μια προσπάθεια να ακολουθήσει η χώρα μια διαφορετική πορεία.
Πιστεύαμε ότι στο τέλος θα κερδίζαμε στο δίλημμα που είχε τεθεί,δηλαδή μνημόνιο ή σύγκρουση με την ευρωζώνη.Η κατάργηση και η ακύρωση των μνημονίων ήταν η ουσία της ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν αυτό που μας συνένωνε όλους.Δυστυχώς,όμως,για να αποφευχθεί η σύγκρουση,μπήκαν τα συμφέροντα της ευρωζώνης πάνω από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για ένα παράλληλο πρόγραμμα το οποίο στόχο έχει να λειάνει τις δυσκολίες που απορρέουν από την υλοποίηση της συμφωνίας με τους πιστωτές.Ποια είναι η γνώμη σας γι’αυτό;
Παράλληλο πρόγραμμα απέναντι σε ένα ολιστικό πρόγραμμα,όπως είναι αυτό του τρίτου μνημονίου,δεν μπορεί να υπάρξει.Δεν υπάρχει περιθώριο να υπάρξει,διότι το τρίτο μνημόνιο εστιάζει στο να περικόψει δαπάνες του δημοσίου,αλλά και να αυξήσει τα έσοδα.Για να γίνουν αυτά απαιτούνται σκληρά μέτρα, κάτι άλλωστε που προβλέπεται στο τρίτο μνημόνιο.
Ένα παράλληλο πρόγραμμα θα απαιτούσε πόρους.Από πού θα βρεθούν οι πόροι για να στηριχτεί ένα παράλληλο πρόγραμμα;Όταν την ίδια στιγμή η λιτότητα στις δαπάνες και η αύξηση των εσόδων με νέα φορολογικά μέτρα είναι η κεντρική κατεύθυνση του τρίτου μνημονίου.Επομένως,περιθώρια για παράλληλο πρόγραμμα δεν υπάρχουν και αυτοί που το λένε ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν ή κάνουν σκόπιμα προπαγάνδα.
Όπως προπαγάνδα είναι και η λογική των ισοδύναμων μέτρων.Αυτό μου μοιάζει σαν να σου λέει κάποιος:«Πάμε να σου κόψουμε το δεξί πόδι».Εσύ διαμαρτύρεσαι λέγοντας «τι πάτε να κάνετε,και μάλιστα στο καλό μου πόδι», και σου απαντάνε,«εντάξει μη κάνεις έτσι, θα σου κόψουμε το αριστερό τότε».
Ουσιαστικά,τα ισοδύναμα μέτρα τα πληρώνει πάλι ο ελληνικός λαός.Δεν θα το πληρώσουν οι μεν,θα το πληρώσουν οι δε.Όμως αυτό δεν βγάζει πουθενά,δεν δίνει καμία διέξοδο.Γι’αυτό προσπαθούν να κρύψουν με διάφορους τρόπους ότι αυτό είναι ένα μνημονιακό πρόγραμμα,επιβεβλημένο από τους πιστωτές οι οποίοι το ελέγχουν και το επιτηρούν μέχρι τελευταίας λέξης.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι πιστωτές κυβερνούν και οι κυβερνήσεις είναι πολιτικοί υπάλληλοι της μνημονιακής χούντας.Αυτό προσπαθούν να κρύψουν,δείχνοντας ότι έχουν λόγο ύπαρξης οι κυβερνήσεις και μπορούν να κάνουν κάποιες αλλαγές από τον έναν τομέα στον άλλον.
Βάσει του νέου πολιτικού χάρτη στη Βουλή,θεωρείτε ότι τώρα υπάρχει κάποια πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να αρθρώσει ουσιαστικό πολιτικό αντίλογο;Γνωρίζοντας τις απόψεις σας,γιατί θεωρείτε ότι το ΚΚΕ δεν αποτελεί μια αντιμνημονιακή φωνή στο κοινοβούλιο;
Το ΚΚΕ δεν είναι αντιμνημονιακή δύναμη.Το ΚΚΕ πετάει την μπάλα στην εξέδρα.Θεωρεί,μάλιστα,ότι το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο είναι πλαστό.Ισχυρίζεται ότι το πραγματικό δίλημμα είναι καπιταλισμός ή σοσιαλισμός,όπως φυσικά εννοεί το ΚΚΕ τον σοσιαλισμό.Περίπου δηλαδή,όπως τον υπαρκτό σοσιαλισμό που κατέρρευσε.
Το ΚΚΕ πιστεύει ότι το να βάλουμε ως στόχο την ακύρωση των μνημονίων,είναι κάτι αποπροσανατολιστικό.Δυστυχώς λέει επίσης, ότι η έξοδος της Ελλάδας απο την ευρωζώνη θα είναι καταστροφή και θα επιφέρει μεγάλα δεινά στη χώρα.Και σ’αυτό εξ αντικειμένου,τουλάχιστον, συμπλέει με τις δυνάμεις του κατεστημένου.
Εμείς βεβαίως και επιδιώκουμε μια σοσιαλιστική προοπτική για τη χώρα.Έναν σοσιαλισμό του 21ου αιώνα,με δημοκρατία και συμμετοχή των εργαζομένων.Αλλά,αυτή την ώρα δεν είναι αυτό το επίκαιρο διακύβευμα για τη χώρα.Το επίκαιρο και άμεσο που έχουμε μπροστά μας,και που ενδιαφέρει ζωτικά τον ελληνικό λαό,είναι να ακυρώσουμε τα μνημόνια και την λιτότητα.Είναι να στηρίξουμε μισθούς και συντάξεις,είναι να ακολουθήσουμε ένα προοδευτικό πρόγραμμα που θα δώσει ανάσα στην οικονομία και την κοινωνία.Μέσα από αυτή τη μεταβατική διαδικασία, μπορεί να οδηγηθούμε σε αλλαγές σοσιαλιστικού χαρακτήρα.
Επομένως,το ΚΚΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί δύναμη που προτείνει μια εναλλακτική λύση,κι αυτό άλλωστε επαληθεύεται από το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές είχε θέσει σαν κύριο στόχο την Λαϊκή Ενότητα.Αυτός ήταν ο αντίπαλός του,δεν είχε αντίπαλο τα μνημόνια.Όλη σχεδόν η προεκλογική του προσπάθεια στρεφόταν εναντίον μας και συχνά μάλιστα με υβριστικούς και απαξιωτικούς προσωπικούς χαρακτηρισμούς.Μια εικόνα που δεν συνάδει με την γενικότερη αντίληψη της αριστεράς.
Τώρα,δεν συζητάμε για την Χρυσή Αυγή, η οποία δεν θέτει καν το θέμα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη. Αυτό που θέλει η Χρυσή Αυγή δεν είναι να προσφέρει μια εναλλακτική λύση στη χώρα μας.Αυτό που ενδιαφέρει τη Χρυσή Αυγή,πρωτίστως, είναι η φασιστική επαναδιαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας.Δυστυχώς,όμως,αυτό θα είναι τραγωδία αν συμβεί.Θα πρόκειται για το τέλος οποιασδήποτε προοπτικής μας.
Σκεφτείτε μια Ελλάδα κάτω από την κυριαρχία της Χρυσής Αυγής.Θα είναι μια Ελλάδα του κνούτου και του ακραίου αυταρχισμού.Αλίμονο αν αυτή είναι η μελλοντική εικόνα της χώρας.Εντυπωσιακό δε,είναι το πώς ένα κόμμα που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη μιας δολοφονίας,αναδεικνύεται τρίτη πολιτική δύναμη στις εκλογές.
Θα μπορούσατε να κάνετε μια πρόβλεψη για το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της χώρας;
Αυτό το πρόγραμμα δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί και αυτή η κυβέρνηση δεν θα έχει διάρκεια.Θα κάνει τη βρώμικη δουλειά ψηφίζοντας τα μνημονιακά μέτρα και μετά θα μετράει μήνες επιβίωσης.
Ακόμα όμως κι αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα θα οδηγούσε τη χώρα σε ακόμα χειρότερη θέση και θα χρειαζόταν ακόμα ένα μνημόνιο για να σωθεί.Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος που έχει εισέλθει η Ελλάδα.
Υπάρχει η άποψη που λέει ότι μέσα από μια σκληρή και επώδυνη προσπάθεια υπάρχει η δυνατότητα η χώρα να βγει από τα μνημόνια,φέρνοντας σαν παράδειγμα την Πορτογαλία ή την Ισπανία που βγήκαν από αυτά.
Αυτή η άποψη διαστρεβλώνει την πραγματικότητα,καθώς αυτές οι χώρες βγήκαν τυπικά από το μνημόνιο,αλλά στην ουσία εξακολουθούν να εφαρμόζουν εξουθενωτικές πολιτικές λιτότητας,υπαγορευμένες και συμφωνημένες στο πλαίσιο της ευρωζώνης.
Η Πορτογαλία του δεξιού Κοέλιο εφαρμόζει ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που έχει τεράστιες κοινωνικές αντιδράσεις.Άρα η Πορτογαλία,η Ισπανία,η Ιρλανδία που μας εμφανίζονται σαν να είναι σε καλύτερη θέση από εμάς,είναι σε προγράμματα λιτότητας.Αλλά εν πάση περιπτώσει εμείς μέσα στο πλαίσιο των πολιτικών βαρβαρότητας που ακολουθούνται στην ευρωζώνη, εκ των πραγμάτων,είμαστε στη χειρότερη θέση.
Άλλωστε,δεν μπορεί κανείς να δείχνει αυτόν που βρίσκεται στη χειρότερη θέση,ώστε να λέει πόσο καλύτερα είναι οι άλλοι οι οποίοι εφαρμόζουν εξουθενωτικά προγράμματα, απλά σε μικρότερη ένταση.Βεβαίως, στην ευρωζώνη δεν είναι όλοι στην ίδια τροχιά δυσκολιών και σκληρών μέτρων,ωστόσο όλη η ευρωζώνη δοκιμάζεται,όλοι οι λαοί της ευρωζώνης υποφέρουν και ιδιαίτερα οι λαοί και οι εργαζόμενοι των πιο αδύναμων χωρών.Και φυσικά στη χειρότερη θέση απ’όλους βρίσκεται η Ελλάδα.
Γι’αυτό άλλωστε εμείς έχουμε κάθε λόγο να αντιδράσουμε πιο έντονα και να ανοίξουμε εναλλακτικούς δρόμους για να βγούμε απ’αυτήν την κρίση.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα αποτελέσματα των εκλογών στην Πορτογαλία;
Ειδικότερα για τις εκλογές στη Πορτογαλία,είναι προφανές ότι η δεξιά μπορεί να έχει τη σχετική πλειοψηφία,αλλά έχει χάσει τη δυναμική της,δεν έχει την αυτοδυναμία και θα πρέπει να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας.
Από την άλλη, η αριστερά και το κομμμουνιστικό κόμμα της Πορτογαλίας σημείωσαν άνοδο στις εκλογές και ιδιαίτερα το Μπλόκο της Αριστεράς είχε μια ανοδική δυναμική,διπλασιάζοντας το ποσοστό του.Επομένως, δεν βλέπω τις δυνάμεις της λιτότητας στην Πορτογαλία να έχουν κερδίσει έδαφος σ’αυτές τις εκλογές.
Πώς σκοπεύει να πορευτεί το επόμενο διάστημα η Λαϊκή Ενότητα;
Εμείς ως Λαϊκή Ενότητα χάσαμε απλά μια μάχη, όχι τον πόλεμο.Συνεχίζουμε,είμαστε όρθιοι και προχωράμε σε αντεπίθεση.Πιστεύουμε ότι το μέτωπο της Λαϊκής Ενότητας,έχει δυνατότητες και προοπτικές.
Πιστεύουμε,άλλωστε ότι πολύ γρήγορα θα αλλάξει ο κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός,ήδη τα πρώτα σημάδια είναι θετικά για τη Λαϊκή Ενότητα.Ο κόσμος καταλαβαίνει ότι έχει μπει σ’ ένα στημένο παιχνίδι κι ότι αυτή η Βουλή είναι μια Βουλή της λιτότητας,απ’τη στιγμή μάλιστα,που η πλειοψηφία του σώματος έχει ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο.
Θα επιχειρήσουμε μια μεγάλη πολιτική αντεπίθεση το επόμενο διάστημα,κυρίως στο κοινωνικό πεδίο γιατί πιστεύουμε ότι εκεί είναι το επίκεντρο των πολιτικών διεργασιών.Οι διεργασίες δεν γίνονται στα κλειστά σώματα,πόσο μάλλον στη Βουλή η οποία έχει τα χαρακτηριστικά που προηγουμένως ανέφερα.
Η κοινωνία είναι ο χώρος στο οποίο θα διαμορφωθούν οι πολιτικές εξελίξεις στο μέλλον και θέλουμε να πιστεύουμε στο άμεσο μέλλον.Θα ρίξουμε ιδιαίτερα το βάρος μας στους κοινωνικούς αγώνες,στα κοινωνικά κινήματα και στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.
Όλα αυτά, στη βάση ενός προγράμματος που συνεχώς βελτιώνουμε και σε συνδυασμό με μια πρόταση για την μετάβαση από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα,την οποία και θα επιχειρήσουμε να την κάνουμε πιο απλή,πιο προσιτή και πιο ουσιαστική για την εναλλακτική πορεία της χώρας.
Πιστεύουμε ότι έχουμε προοπτικές και μεγάλες δυνατότητες.Κάνουμε μια μεγάλη έκκληση για την συσπείρωση και συμπαράταξη όλων των αριστερών,προοδευτικών,
Η συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Μάριο Κοσμόπουλο
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
