Ν. Ξυδάκης: Όταν ο ελληνικός λαός ταλαιπωρείται και υποφέρει ένα Ταμείο δεν μπορεί να είναι υπεράνω της ισονομίας

Τι είναι αυτό το Ταμείο; Εσείς ξεκινήσατε την έρευνα. Γιατί μπήκατε στον πειρασμό να ζητήσετε να γίνει;

Παρήγγειλα την έρευνα τον Αύγουστο 2015 διότι κατά την πολιτική μου εκτίμηση επρόκειτο για μια ανορθογραφία που έπρεπε να διορθωθεί. Η ύπαρξη του Ταμείου παραβιάζει τις αρχές της ισοπολιτείας. Δεν είναι δυνατό να δίδεται δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικό φορέα, όπως είναι μία ένωση φυσικών προσώπων που διοικείται από συνδικαλιστές διορισμένους από τον εκάστοτε υπουργό. Πρόκειται για απαράδεκτη συμπλοκή πολιτικής και συνδικαλιστικής εξουσίας για διαχείριση δημοσίου χρήματος.

Ένα άλλο στοιχείο που με οδήγησε στο να διατάξω έρευνα ήταν η διαπίστωση ότι αυτό το σωματείο ουσιαστικά το μόνο που προσφέρει ως κοινωνικό έργο είναι να διαχειρίζεται ένα βρεφονηπιακό σταθμό για 120 παιδιά, τα οποία προφανώς αποτελούν πολλοστημόριο σε σχέση με το συνολικό αριθμό των παιδιών σε οικογένειες υπαλλήλων του υπουργείου Πολιτισμού. Ο βρεφονηπιακός σταθμός μπορεί κάλλιστα να λειτουργεί  ενταγμένος στον οργανισμό του Υπουργείου και όχι να παραδίδεται υπεργολαβία σε ένα σωματείο το οποίο απορροφά εκατομμύρια από το δημόσιο χρήμα απευθείας ως ποσοστό από τις εισπράξεις των αρχαιολογικών χώρων.

Οι έρευνες θα εξετάσουν το λογιστικό μέρος, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι η πολιτική εκτίμηση και η πολιτική πράξη. Και αυτό που παρατηρούμε εδώ είναι ότι πρόκειται για ένα δυνάμει πολιτικό ταμείο και για μία δυνάμει (μένει να εκτιμηθεί και να προχωρήσει η διαλεύκανση του ζητήματος) δεξαμενή πολιτικού χρήματος. Συνεπώς θα πρέπει να το δούμε πολιτικά και ανεξάρτητα από το τυπικό μέρος των ερευνών.

Έτσι όπως διάβαζα το ρεπορτάζ της Φωτεινής Λαμπρίδη και της Ιωάννας Κλεφτόγιαννη, το Ταμείο αυτό μου θυμίζει, σαν αντίληψη, τα περίεργα ταμεία του Υπουργείου Εξωτερικών.

Εκεί για ευνόητους λόγους υπάρχει ένα μικρό κονδύλι για εθνικές δαπάνες του πρωθυπουργού, του υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Άμυνας. Εδώ το αδιανόητο, σύμφωνα με τη δημοκρατική τάξη και το δημοκρατικό ήθος, είναι ότι ο υπουργός Πολιτισμού διορίζει το συμβούλιο ενός σωματείου και μετά του κόβει και ένα ποσοστό 1% – 3% από εισπράξεις δημόσιου οργανισμού. Και για τον καλύτερο σκοπό ακόμα να είναι, υπάρχουν άλλοι τρόποι.

Αν θέλουμε να τακτοποιήσουμε τα παιδιά των υπαλλήλων σε βρεφονηπιακό σταθμό, πράγμα που το βρίσκω θεμιτό ως ένα βαθμό, μπορούμε να το κάνουμε αλλιώς. Στο υπουργείο Παιδείας υπάρχει βρεφονηπιακός σταθμός που λειτουργεί μέσα στο κτήριο. Ο ισχύων οργανισμός του υπουργείου Πολιτισμού προβλέπει -και ο υπό μεταρρύθμιση μπορεί να το συνεχίσει-  έναν βρεφονηπιακό σταθμό, ενταγμένο στην υπηρεσιακή δομή, που με διαφανέστατα και δημοσιευμένα κριτήρια μπορεί να βοηθά τις οικογένειες. Σε ποια άλλη κατηγορία υπαλλήλων υπάρχει κάτι ανάλογο;

Τι συνδικαλιστές είναι αυτοί που διορίζονται; Δεν πρόκειται για σωματείο που εκλέγεται;

Για να διαχειρίζονται χρήματα. Αυτό δεν είναι καλό ούτε για τους πολιτικούς.

Αυτή η έρευνα ξεκίνησε από σας τον Αύγουστο του 2015 μετά όμως χάθηκε. Γιατί; Μου είπατε ότι μετά ήρθε ο κ. Μπαλτάς και την επανεκκίνησε.

Από τον Αύγουστο του 2015 που με επιστολή μου παρακάλεσα το Υπουργείο Οικονομικών να ξεκινήσει η έρευνα, πράγματι χάθηκε και ενεργοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2016. Πέρασε δηλαδή πάνω από ένας χρόνος.

Γιατί;

Δεν το γνωρίζω. Ας αναρωτηθούν οι πολιτικοί προϊστάμενοι των υπουργείων και των υπηρεσιών. Υπάρχουν υπηρεσίες που είναι αργές. Δεν θέλω να μπω στις λεπτομέρειες.  Αυτό στο οποίο εμμένω είναι ότι πρόκειται για ένα πολιτικό ζήτημα το οποίο πρέπει με πολιτικές ενέργειες και πολιτική θέληση, εκφρασμένη και αμετακίνητη, να λυθεί. Όταν ο ελληνικός λαός ταλαιπωρείται και υποφέρει δεν μπορεί κάποιες κατηγορίες συμπολιτών μας να είναι υπεράνω της ισονομίας, της ισοπολιτείας και του μοιράσματος των βασάνων και της ιστορικής περιπέτειας.

Αυτό είναι το πολιτικό μέρος. Αλλά και νομικά ή συνταγματικά να το δούμε, δεν μπορεί κάποιος να παίρνει χρήματα από τον κρατικό κορβανά για να στηρίζει ένα παιδικό σταθμό και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας να μην έχουν κάτι τέτοιο. Αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, να πάνε όλα τα παιδιά στον παιδικό σταθμό του δήμου, στον κρατικό.

Συνεπώς αυτά τα πράγματα είναι προσχηματικά και παίρνω την ευθύνη της πολιτικής εκτίμησης ότι πρόκειται περί δυνάμει δεξαμενής πολιτικού χρήματος. Ακόμα και αν δεν έχει χρησιμοποιηθεί θα πρέπει να πάψει ως δυνατότητα. Ας το θέσουμε και έτσι.

Αν ψάξετε στο ρεπορτάζ  θα δείτε ποιοι ήταν πρόεδροι σε αυτό το ταμείο, ποιοι τους διόρισαν και σε ποιους έγιναν αργότερα πολιτικοί σύμβουλοι. Είναι γνωστά αυτά…

ΜΜΕ και «χάος»

Γνωστά δεν είναι. Είναι γνωστά σε αυτούς που διαβάζουν και σε σας. Ο κόσμος δεν τα ξέρει. Από το πρωί που συζητάμε το θέμα έχει ανάψει το τηλεφωνικό κέντρο. Εσείς θεωρείτε ότι είναι γνωστά αλλά δεν παίζονται από τα ΜΜΕ. Τα  ΜΜΕ σήμερα παίζουνε ότι δεν υπάρχει ασφάλεια στη χώρα.

Αυτό ειπώθηκε και στη Βουλή. Εδώ στην εκπομπή σας που βγήκα με τον κύριο Τζαβάρα δώσαμε τα στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες και έχουμε υποδιπλασιασμό τους. Εγώ δεν θέλω να πω ότι είμαστε καλύτεροι ή ότι η πόλη είναι ασφαλέστερη, αλλά αν τα νούμερα έχουν σημασία, αυτό δείχνουν. Εν πάση περιπτώσει η καλλιέργεια φόβου, η διασπορά φόβου για να πάρουμε μία ψήφο παραπάνω θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον αισχρή δημαγωγία.

Διάβαζα στην Γιούλη Επτακοίλη ένα ρεπορτάζ που είχε κάνει στην Καθημερινή για τις  υπερωρίες των αρχαιοφυλάκων. Οι αρχαιοφύλακες ζητούν ουσιαστικά να μην ελέγχονται από το υπουργείο αλλά να αυτοελέγχονται;

Τα λεγόμενα εξαιρέσιμα, δηλαδή τα σαββατοκύριακα, τα θερινά και οι αργίες πληρώνονται απευθείας από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων το γνωστό ΤΑΠ. Υποβάλλονται καταστάσεις και οι υπάλληλοι παίρνουν την αντίστοιχη χρηματική αποζημίωση. Το ΤΑΠ, υποστελεχωμένο, αφυδατωμένο και σχεδόν ανύπαρκτο λειτουργικά, δεν έχει κανέναν ελεγκτικό μηχανισμό. Δεν μπορεί να ελέγξει καμία κατάσταση, δεν μπορεί να διασταυρώσει κανένα στοιχείο και δίδονται ποσά εκατομμυρίων.

Αυτό δεν μπορεί να ισχύει. Δεν μπορεί  ένας υπάλληλος για την εργασία του να μην αμείβεται από το υπουργείο του, από τον άμεσο υπηρεσιακό και πολιτικό προϊστάμενο και να πληρώνεται από έναν εποπτευόμενο τρίτο οργανισμό που δεν έχει κανέναν μηχανισμό. Είναι μία ακόμα ανορθογραφία που πρέπει να τελειώνει.