Ν. Μουζέλης: Η συνεργασία κεντροαριστεράς ριζοσπαστικής αριστεράς είναι επιβεβλημένη

Στο πλαίσιο της συζήτησης για την Κεντροαριστερά, τη Σοσιαλδημοκρατία, εδώ και στην υπόλοιπη Ευρώπη, το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων συνομίλησε με δύο πανεπιστημιακούς, τον Νίκο Μουζέλη και τον Ναπολέοντα Μαραβέγια.

«Μόνο σε μια φεντεραλιστική κοινότητα βασισμένη όχι μόνο στον ανταγωνισμό, αλλά και στην αλληλεγγύη θα μπορέσει η σοσιαλδημοκρατία να ξαναζωντανεύσει. Μόνο μια ενωμένη Ευρώπη μπορεί να αποκτήσει μερική (όχι ολική) ανεξαρτησία από την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Με δυο λόγια, μια σοσιαλδημοκρατικού τύπου ενοποίηση της Ευρωζώνης πρέπει να είναι ο βασικός στόχος των προοδευτικών δυνάμεων σήμερα»: αυτά επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο London School of Economics Νίκος Μουζέλης, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Και για τα καθ’ ημάς προσθέτει: «Μια συνεργασία κεντροαριστεράς με τη ριζοσπαστική αριστερά θα ωφελήσει και τις δύο παρατάξεις. Θα έκανε πιο εύκολη την απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από τους ΑΝΕΛ. Συγχρόνως θα βοηθούσε την κεντροαριστερά να αποφύγει την καθοδική πορεία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας», δηλώνει στο ΑΠΕ/ΜΠΕ ο Νίκος Μουζέλης, ο οποίος υποστηρίζει επιπλέον: «Η δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από την κεντροαριστερά, πέρα από όλα τα άλλα, υπονομεύει το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, αφού θεωρεί ως ‘μίασμα’ έναν από τους δύο βασικούς πόλους του κομματικού συστήματος».

Ο καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο ΕΚΠΑ Ναπολέων Μαραβέγιας από την πλευρά του εκφράζει τη βεβαιότητά του, όπως λέει, ότι η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη χρειάζεται να ανανεώσει τον προγραμματικό της λόγο, ώστε να προσελκύσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση και την άναρχη παγκοσμιοποίηση. Στη συνέντευξή του στο Πρακτορείο, ο Ν. Μαραβέγιας υποστηρίζει ακόμη αναφορικά με τη διαδικασία εκλογής επικεφαλής στο νέο φορέα της Κεντροαριστεράς, ότι «αν οι υποψήφιοι αρχηγοί εκδηλώσουν με σαφήνεια την ιδεολογική και πολιτική τους τοποθέτηση κατά την προεκλογική περίοδο, η εκλογή αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια διαδικασία επικύρωσης από τους ψηφοφόρους του ιδεολογικού και πολιτικού στίγματος του αρχηγού που θα εκλεγεί».

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των δύο συνεντεύξεων στην Φωτεινή Γιαννούλη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Και πρώτα, η συνέντευξη του ομότιμου καθηγητή Κοινωνιολογίας στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (London School of Economics), Νίκου Μουζέλη:

Ερ.: Κύριε Μουζέλη, πώς βλέπετε τη διαδικασία εκλογής του αρχηγού του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς; Βλέπετε να υπάρχει ενδιαφέρον στην κοινωνία για την εκλογή;

Απ.: Υπάρχει ενδιαφέρον και θα ενταθεί τώρα που φαίνεται να επιτυγχάνεται συμφωνία ως προς τον τρόπο εκλογής αρχηγού.

Ερ.: Η σοσιαλδημοκρατία σε επίπεδο Ευρώπης καταποντίζεται, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό στη Γερμανία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς μπορεί να επανακάμψει;

Απ.: Μετά το άνοιγμα των παγκόσμιων αγορών, για να επιβιώσουν εκλογικά, τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα αναγκάστηκαν, σε κάποιο βαθμό, να προσεγγίσουν νεοφιλελεύθερες αξίες και πρακτικές. Αυτό τα βοήθησε, ακολουθώντας τον λεγόμενο «μπλερισμό/ σοσιοφιλελευθερισμό» να αναβιώσουν για μια σχετικά σύντομη περίοδο. Στη συνέχεια όμως και κυρίως με την κρίση του 2008, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές στην Γερμανία και Γαλλία, η καθοδική πορεία συνεχίστηκε. Η βασική (αλλά όχι μόνη) αιτία για την κάθοδο είναι πως με την παγκοσμιοποίηση, οι βασικές αρχές της κλασσικής σοσιαλδημοκρατίας (δηλαδή κρατικός έλεγχος των αγορών και των κινήσεων των κεφαλαίων εντός των εθνικών συνόρων, μείωση των τεράστιων ανισοτήτων που οι ελεύθερες αγορές δημιουργούν, ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας), δεν είναι πια υλοποιήσιμες, σε «μία μόνο χώρα». Αφού η παγκοσμιοποίηση, καθώς και η Ευρωζώνη, αμβλύνει σημαντικά την αυτονομία του κράτους-έθνους. Ο μόνος τρόπος επανάκαμψης είναι η ταχεία ενοποίηση της Ευρώπης όχι μόνο οικονομικοπολιτικά, αλλά και κοινωνικά. Μόνο σε μια φεντεραλιστική κοινότητα βασισμένη όχι μόνο στον ανταγωνισμό, αλλά και στην αλληλεγγύη θα μπορέσει η σοσιαλδημοκρατία να ξαναζωντανεύσει. Μόνο μια ενωμένη Ευρώπη μπορεί να αποκτήσει μερική (όχι ολική) ανεξαρτησία από την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα. Με δυο λόγια, μια σοσιαλδημοκρατικού τύπου ενοποίηση της Ευρωζώνης πρέπει να είναι ο βασικός στόχος τω προοδευτικών δυνάμεων σήμερα.

Ερ.: Έχετε μιλήσει για συνεργασία της Κεντροαριστεράς με τη ριζοσπαστική Αριστερά στην Ελλάδα. Όμως τόσο η ΔΗΣΥ όσο και το ΠΟΤΑΜΙ αποφάσισαν να ακολουθήσουν την επιλογή της ΝΔ για καταψήφιση όλων των νομοσχεδίων στα οποία η κυβέρνηση δεν έχει τη δεδηλωμένη, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να συνεργάζεται στενά «με το δεξιό εθνολαϊκιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ» όπως το έχετε χαρακτηρίσει. Πιστεύετε ότι είναι εφικτή η συνεργασία;

Απ.: Μια συνεργασία κεντροαριστεράς με τη ριζοσπαστική αριστερά θα ωφελήσει και τις δύο παρατάξεις. Θα έκανε πιο εύκολη την απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από τους ΑΝΕΛ. Συγχρόνως θα βοηθούσε την κεντροαριστερά να αποφύγει την καθοδική πορεία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, ανεξάρτητα του ποιος άρχισε το χτίσιμο του αδιαπέραστου τείχους μεταξύ των δύο «στρατοπέδων», η συνεχιζόμενη δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο από την αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και από την κεντροαριστερά, πέρα από όλα τα άλλα, υπονομεύει το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, αφού θεωρεί ως «μίασμα» έναν από τους δύο βασικούς πόλους του κομματικού συστήματος. Και για τη στιγμή (δυστυχώς για μένα), δεν βλέπω την κεντροαριστερά να αναπτύσσεται ως τρίτος πόλος. Μάλλον θα έχουμε ένα διπολικό σύστημα όπως το προηγούμενο (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ).

Αν έτσι θα έχουν τα πράγματα, με την τωρινή ανάγκη συναινέσεων για να υπάρξει αποτελεσματική κυβέρνηση, αν η κεντροαριστερά εξακολουθεί να δαιμονοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αναγκαστεί να στραφεί, αργά ή γρήγορα, είτε το θέλει είτε όχι, προς τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ του Κυριάκου Μητστάκη. Αυτό σίγουρα θα την οδηγήσει όχι σε άνοδο, αλλά σε κάθοδο. Μιλάω για «δαιμονοποίηση» της κυβέρνησης γιατί η αντιπολίτευση εξακολουθεί να κάνει κριτική σε έναν φαντασιακό ΣΥΡΙΖΑ που δεν υπάρχει πια. Μετά την έξοδο της Αριστερής Πλατφόρμας και του κ. Βαρουφάκη, ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να ακολουθήσει τον ευρωπαϊκό δρόμο. Ανεξάρτητα από το «σταλινικό DNA» του, αυτή την στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με τους PODEMOS και το πορτογαλικό ΜΠΛΟΚΟ, έχουν σαν στόχο το πέρασμα από την νεοφιλελεύθερη ευρωζώνη σε μια ριζοσπαστική νεοσοσιαλδημοκρατική Ευρώπη (παρόλο που οι ριζοσπάστες αριστεροί αποφεύγουν τον όρο). Η ιδέα πως οι Συριζαίοι δεν αλλάζουν και πως τελικά στοχεύουν στη δημιουργία ενός καθεστώτος τύπου Μαντούρο/Πούτιν/Ερντογάν είναι φαντασίωση. Σίγουρα αυτοί που εξακολουθούν αυτού του είδους την κριτική, σίγουρα γνωρίζουν πως κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν εντός της ευρωζώνης. Και ο πρωθυπουργός, ο οποίος σίγουρα δεν κινδυνεύει να ανατραπεί από την υπάρχουσα εσωτερική κομματική αντιπολίτευση, δεν έχει σαν στόχο ένα Grexit κυρίως τώρα που η οικονομία έχει βγει από την ύφεση και δείχνει να κινείται προ τα μπρος.

Αυτό, αν δεν το βλέπει η αντιπολίτευση, σίγουρα το βλέπει ο Ντάισελμπλουμ και η Γερμανίδα καγκελάριος που συμβουλεύουν όχι εκλογές στην Ελλάδα τώρα. Το ίδιο βέβαια θέλει και η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που απεχθάνεται το χάος και την οπισθοδρόμηση που ακόμα μια εκλογή σίγουρα θα φέρει. Ας αφήσει η αντιπολίτευση τον Τσίπρα να τελειώσει το τέταρτο μνημόνιο. Αν όχι για άλλο λόγο, γιατί μια νεοδημοκρατική κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ πιο βίαιες λαϊκές αντιδράσεις στα ακόμη πιο επώδυνα μέτρα που πρέπει να υλοποιηθούν. Γιατί βιάζεται η ΝΔ, γιατί δεν μπορεί να περιμένει μέχρι το τέλος της τετραετίας; Όσο για το επιχείρημα πως θα επιδεινωθεί η κρίση, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι το κομματικό ancien regime που την ξεκίνησε.

Ερ.: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει ο νέος αρχηγός της Κεντροαριστεράς;

Απ.: Πρέπει να διαθέτει όραμα και τόλμη για την υλοποίηση ριζικών, προοδευτικών αλλαγών.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του καθηγητή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο ΕΚΠΑ Ναπολέοντα Μαραβέγια στην Φωτεινή Γιαννούλη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ.: Κύριε Μαραβέγια, πώς βλέπετε τη διαδικασία εκλογής του αρχηγού του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς; Βλέπετε να υπάρχει ενδιαφέρον στην κοινωνία για την εκλογή;

Απ.: Η ενασχόληση του μεγαλυτέρου μέρους των Ελλήνων πολιτών με την καθημερινή «επιβίωσή» τους στις δύσκολες συνθήκες της κρίσης και η γενικότερη αποστροφή τους από την πολιτική διαδικασία έχουν εκτρέψει του ενδιαφέρον που θα έδειχναν, κάτω από άλλες συνθήκες, σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός, όπως είναι η εκλογή από τη βάση αρχηγού σε μια ιστορική πολιτική παράταξη. Θα χρειασθεί οι υποψήφιοι να εκφράσουν ένα πειστικό και σύγχρονο πολιτικό λόγο για να προκαλέσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πλευρά των Ελλήνων πολιτών.

Ερ.: Η εκλογή αρχηγού πριν την ιδεολογική τοποθέτηση του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς μήπως είναι σχήμα πρωθύστερο;

Απ.: Αν οι υποψήφιοι αρχηγοί εκδηλώσουν με σαφήνεια την ιδεολογική και πολιτική τους τοποθέτηση κατά την προεκλογική περίοδο, η εκλογή αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει μια διαδικασία επικύρωσης από τους ψηφοφόρους του ιδεολογικού και πολιτικού στίγματος του αρχηγού που θα εκλεγεί. Στην περίπτωση αυτή ο νέος αρχηγός θα έχει νομιμοποίηση να ακολουθήσει την ιδεολογική τοποθέτηση που είχε προεκλογικά υιοθετήσει και συνεπώς να στρέψει ολόκληρη την παράταξη προς την κατεύθυνση που είχε προτείνει.

Ερ.: Η σοσιαλδημοκρατία σε επίπεδο Ευρώπης καταποντίζεται, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτή στη Γερμανία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς μπορεί να επανακάμψει;

Απ.: Είναι προφανές ότι κάθε χώρα της Ευρώπης έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες που καθορίζουν και τις πολιτικές προτιμήσεις των πολιτών της. Στη Γερμανία, οι Σοσιαλδημοκράτες εκτιμούν ότι η συμμετοχή τους στην προηγούμενη κυβέρνηση συνεργασίας με τους χριστιανοδημοκράτες ήταν μια από τις αιτίες που οδήγησαν στη μείωση της δύναμής τους στις πρόσφατες εκλογές. Αντίθετα, στη Βρετανία φαίνεται ότι το Εργατικό Κόμμα ανέρχεται, τουλάχιστον στις δημοσκοπήσεις, κεφαλαιοποιώντας κυρίως τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την περιπέτεια του Brexit. Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη χρειάζεται να ανανεώσει τον προγραμματικό της λόγο, ώστε να προσελκύσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από την κρίση και την άναρχη παγκοσμιοποίηση.

Ερ.: Ο νέος φορέας θα πρέπει να κοιτάξει Δεξιά ή Αριστερά, όσον αφορά τις πολιτικές αλλά και τις μετεκλογικές συνεργασίες;

Απ.: Είναι προφανές ότι το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμης σημασίας και θα τεθεί από τους υποψηφίους αρχηγούς. Σε κάθε περίπτωση, καθώς οι υποψήφιοι θα επιδιώξουν την ανανέωση του ιδεολογικού και πολιτικού λόγου της παράταξης, θα αποσαφηνισθεί και η προγραμματική τους προσέγγιση προς τα δεξιά ή τα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Προφανώς αυτή προγραμματική προσέγγιση θα συνεκτιμηθεί από τους ψηφοφόρους κατά την εκλογική διαδικασία.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα