Ν. Βούτσης: Ουσιαστικός διαγωνισμός από το νέο ΕΣΡ, καταβολή τιμήματος, έλεγχος των σταθμών εθνικής εμβέλειας

Η συνέντευξη του Προέδρου της Βουλής στην εφημερίδα «Αγορά» και τον Χρήστο Τσιγουρή:

–         Ερώτηση: Πρόεδρος Βουλής ή «πυροσβέστης»;

–         Απάντηση: Ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου της Βουλής εμπεριέχει ως βασικό συστατικό την προσπάθεια για εξεύρεση συναινέσεων και για τη διαμόρφωση συνθέσεων. Είναι υποχρέωσή μου να στηρίζω τον ρόλο που υπηρετώ τώρα. Ποτέ ο Πρόεδρος Βουλής δεν είναι ουδέτερος, ούτε πρέπει να είναι «άχρωμος και άοσμος», πολιτικά, παράγοντας. Μόλις πριν από μία εβδομάδα είχα εκλεγεί στην Πολιτική Γραμματεία στην Κεντρική Επιτροπή και είχα κάνει ομιλία στο συνέδριο. Με αυτή την έννοια, πιστεύω πως έχει μεγάλη σημασία και αποκτά περισσότερο κύρος ένας Πρόεδρος της Βουλής που είναι σαφής ως προς την κομματική του προέλευση και υπόσταση, αλλά ακόμα σαφέστερος ως προς τη φερεγγυότητα του ρόλου του όπως τον περιέγραψα.

–         Ερ: Ήττα ή σίγουρα κάτι πολύ λιγότερο από αυτό που επιθυμούσατε στη «μητέρα των μαχών» που δίνετε στο εσωτερικό από το 2011. Θα έχει συνέπειες αυτή η κατάληξη στον χρονικό ορίζοντα της κυβέρνησης; 

–         Απ: Όλα θα κριθούν από το ταμείο, τον τελικό απολογισμό που θα γίνει για το συγκεκριμένο ζήτημα. Ουσιαστικός διαγωνισμός από το νέο ΕΣΡ, καταβολή τιμήματος, ΕΣΡ που θα ελέγχει και θα ρυθμίζει τους σταθμούς εθνικής εμβέλειας. Εφόσον αυτά συμβούν, θα είναι μία μεγάλη τομή σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς και θα αφήσει θετικό αποτύπωμα για όλη την προσπάθεια της κυβέρνησης. Θα είναι οπωσδήποτε καλύτερο τοπίο από αυτό που παραλάβαμε και θα είμαστε η πρώτη κυβέρνηση που θα μπορεί -σε αυτό το ζήτημα- να κάνει απολογισμό, κοιτώντας τους πολίτες και όχι τους τηλεθεατές στα μάτια.

–         Ερ: Κρατώ την αισιοδοξία ότι θα έχουμε νέο ΕΣΡ. Αλλά γιατί τώρα θα έχουμε διαγωνισμό, όταν επί 27 χρόνια δεν έγινε;

–         Απ: Από το 2010 το ΣτΕ είχε πει ρητά και επανειλημμένα ότι οι συνεχείς παρατάσεις στο καθεστώς των προσωρινών αδειοδοτήσεων είναι αντισυνταγματικές. Παρήλθαν πέντε χρόνια και οι κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα. Αντίθετα, τώρα, σε χρόνο ελάχιστο, υπάρχουν όλες οι προσαρμογές έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί η διαγωνιστική διαδικασία. Πλέον αναγνωρίζεται από όλες τις πολιτικές δυνάμεις ότι θα πρέπει να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Η ευθύνη της Ν.Δ. υπήρξε τεράστια. Επί 10 μήνες δεν συνομολογούσε στη συγκρότηση του ΕΣΡ, κάνοντας χρήση της συνταγματικής πρόνοιας. Η οποία δεν δίνει απλά την ευχέρεια με την υπόδειξη για τα 4/5. Είναι μία υποχρέωση. Αποτελεί συνταγματικό ατόπημα η μη έγκαιρη από πλευράς όλων των κομμάτων προσαρμογή σε σχέση με τη συνταγματική επιταγή.

–         Ερ: Άρα, καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει πλέον ο αριθμός 4.

–         Απ:  Η κυβέρνηση θα έχει υποχρέωση να κινηθεί και ως προς το ζήτημα του αριθμού των αδειών με σύμφωνη πλέον γνώμη του ΕΣΡ και όχι απλά με την έκφραση γνώμης. Αυτό είναι ρητό και σαφές. Το ποια θα είναι η άποψη της κυβέρνησης και καθενός που θα συμμετάσχει σε αυτόν τον δημόσιο διάλογο θα φανεί στη συζήτηση που θα γίνει. Εγώ, πάντως, προσωπικά χρεώνομαι να σας πω ότι θεωρώ επαρκείς τις τέσσερις άδειες. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα υπάρξει μία πίεση πάνω σε αυτό το ζήτημα. Θα συνυπολογιστούν όλοι οι παράγοντες, οι οικονομικοί, οι τεχνολογικοί και οι άλλοι, για να καθοριστεί το νέο τηλεοπτικό φάσμα.

–         Ερ: Στη διαπραγμάτευση, αλλά και στα τηλεοπτικά: Σκληροί στην αρχή. Υψηλοί τόνοι και μετά… συνθηκολόγηση. Μήπως υπάρχει κάποιο λάθος στην τακτική;

–         Απ: Η κυβέρνηση προχωρεί, αντιπαρατίθεται, συγκρούεται, έχει επιμέρους επιτυχίες, κάνει συμβιβασμούς και κάθε φορά καταδεικνύονται τα όρια αυτής της πολιτικής. Πλην, όμως, η ορθότητα αυτής της πολιτικής δεν αμφισβητείται. Δεν υπάρχει, δηλαδή, πολιτική δύναμη που να λέει ότι χρειάζεται σειρά μνημονίων που θα πρέπει να αποδεχθεί για το καλό της η χώρα αγόγγυστα και χωρίς σκληρή δια-πραγμάτευση. Το ίδιο και για το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Η ορθότητα των επιλογών δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Η ορθότητα της τακτικής κάθε φορά κρίνεται από το αποτέλεσμα.

–         Ερ: Έκανε άστοχους χειρισμούς ο Νίκος Παππάς; Λένε ότι πολλές φορές εσείς διαχειριστήκατε την κατάσταση εκ της θέσεως σας, λειτουργώντας πυροσβεστικά και εξισορροπητικά.

–         Απ: Οι πολιτικές πάνω στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα, όπως είναι η διαπραγμάτευση, η παιδεία, τα ζητήματα της ενέργειας ή της Δικαιοσύνης ή των ιδιωτικοποιήσεων, δεν είναι περιέργειες ή απειρία ή προσωπικές στρατηγικές κάποιων υπουργών. Είναι κυβερνητικές πολιτικές, για τις οποίες υπάρχει μια συλλογική ευθύνη, από τον πρωθυπουργό μέχρι και όλη την κυβέρνηση. Ο δικός μου ρόλος ήταν πάντοτε συμβουλευτικός. Και νομίζω ότι οι απόψεις που είχα βοήθησαν και την κυβέρνηση και τον δημόσιο διάλογο.

–         Ερ: Είπατε «όχι» στην τροπολογία και «όχι» στο κατεπείγον των προσωρινών βεβαιώσεων λειτουργίας. Γιατί;

–         Απ: Αυτή ήταν τελικά και στα δύο ζητήματα η απόφαση της κυβέρνησης. Θα έπρεπε (και αυτό έγινε αντιληπτό στην κοινή γνώμη, παρά τη συσκότιση που επιχειρείται από πλειάδα ΜΜΕ) να καταδειχθεί απολύτως ότι η ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπήρξε από την πρώτη στιγμή τεράστια. Δεν ήθελε επί της ουσίας να τακτοποιηθεί το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Θεωρούσε ότι είναι μοχλός με τον οποίον όχι απλά πιέζει, αλλά αποδομεί και αποσταθεροποιεί την κυβέρνηση.

–         Ερ: Το συνέδριο επιδοκίμασε πρόσωπα και πολιτικές, στέλνοντας μηνύματα στον Αλέξη Τσίπρα. Τα αγνοεί ή τα λαμβάνει υπ’ όψιν στο ζήτημα του ανασχηματισμού;

–         Απ: Είμαι σίγουρος ότι λαμβάνονται υπ’ όψιν. Το συνέδριο, βεβαίως, έδωσε και μία απίστευτη υψηλή αποδοχή στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Δεν είναι μόνο τα επιμέρους πρόσωπα που επιβραβεύτηκαν στις ψηφοφορίες και που αντανακλούν σε πολιτικές. Το συνέδριο έδωσε σαφή και ισχυρή εντολή στον πρωθυπουργό πρώτα και επιδοκιμασία της αντοχής και της προσπάθειάς του μέχρι τώρα.

–         Ερ: Τίθεται θέμα κηδεμονίας του; Οι «53», για παράδειγμα, αντέδρασαν έντονα για την επιλογή Πολύδωρα. Εσείς πώς την είδατε;

–         Απ: Το συνέδριο έθεσε την ανάγκη να αποκατασταθεί ο ρόλος όλων των συλλογικών οργάνων και των κέντρων λήψης αποφάσεων.  Η απαίτηση τα πάντα να συζητούνται σε ένα όργανο είναι εκτός τόπου και χρόνου και δεν είναι και σωστό, διότι η κυβέρνηση δεν είναι κόμμα. Η κυβέρνηση, και μάλιστα η συγκυβέρνηση, είναι κάτι ευρύτερο. Όλα τα όργανα, λοιπόν, πρέπει να λειτουργούν συντονισμένα και οριοθετημένα ως προς τις αρμοδιότητές τους. Το κέντρο βάρους είναι η Π.Γ., αλλά βεβαίως ο πρωθυπουργός, ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έχει δικαίωμα να εισηγείται προς τον πρόεδρο της Βουλής και τα άλλα κόμματα την επιλογή του. Ήταν μία πρόταση που υπερβαίνει το δικό μας πολιτικό πλαίσιο. Όσο για το αν ήταν συναινετική, κατεδείχθη από το αποτέλεσμα ότι τελικά δεν ήταν. Δεν παίζει, όμως, ρόλο. Ο πρόεδρος, ωστόσο, έχει το δικαίωμα.

–         Ερ: Εσείς θα προτείνατε τον Πολύδωρα;

–         Απ: Εγώ τον πρότεινα εγκαίρως όταν βγήκα από τη Βουλή το Σάββατο, μετά την εισήγηση του πρωθυπουργού, ώστε και τα άλλα κόμματα να μην αιφνιδιαστούν. Από εκεί και πέρα, είχα και έχω την απόλυτη θεσμική δυνατότητα και τη συνεργασία με τους προέδρους των διαρκών επιτροπών να διαμορφώνω και τακτικές κινήσεις ή και επιπλέον προτάσεις. Έτσι φτάσαμε σε ευρύτερη συναίνεση, η οποία οδήγησε τη Ν.Δ. να πάει έστω στο «παρών» και όλοι να λένε ότι μπορεί να έχουμε ΕΣΡ, έστω και την έκτη φορά.

–         Ερ: Είστε βέβαιος ότι δεν υπάρχει θέμα εκλογών;

–         Απ: Απολύτως! Έχω πει σε όλους τους τόνους ότι κινδυνεύουμε μόνο από τη διάρρηξη της σχέσης μας με την κοινωνία. Και αυτό δεν πιστοποιείται με δημοσκοπήσεις. Στόχος μας είναι το αποτύπωμα έπειτα από τρία χρόνια να είναι τέτοιο που η κοινωνία θα εγκρίνει, θα συναινέσει, είτε θα ανεχτεί την προσπάθεια που κάναμε.