Νόμιμο και ηθικό – Λησμονώντας το παρελθόν

Τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ελλάδα είχαμε συνηθίσει να ακούμε εάν το «νόμιμο είναι και ηθικό».

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στο παρελθόν κατά τις οποίες κάποιες «παρασπονδίες» πολιτικών έβλεπαν το φως της δημοσιότητας, ωστόσο οι εμπλεκόμενοι σε αυτές, επικαλούνται τη νομοτυπία των πράξεων τους.

Στον αντίποδα, εύλογα οι καταγγέλλοντες και η κοινωνία έβλεπαν την ανήθικη διάσταση του θέματος που προκαλούσε το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Με αφορμή την υπόθεση της αναπληρώτριας υπουργού Εργασίας κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι «ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο της κρίσης, που χιλιάδες κόσμος αγωνιά για την κατοικία του, το εισόδημά του και τα δάνειά του, κάθε παροχή -ακόμα και νόμιμη- εξοργίζει», όπως ανέφερε και η ίδια η κ. Ράνια Αντωνοπούλου στην ανακοίνωσή της.

Και ναι, είναι πρόκληση να λαμβάνει δημόσια παροχή επιδότησης ενοικίου, ακόμα κι αν αυτή είναι νόμιμη, από τη στιγμή που η οικονομική  κατάσταση της ίδιας της υπουργού και του συζύγου της ξεπερνά κατά πολύ το μέσο εισόδημα του κατοίκου αυτής της χώρας.

Δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε κάποια σημαντικά στοιχεία που αφορούν αυτή την υπόθεση, σε σχέση με το τι συνέβαινε στο παρελθόν. Εδώ δεν κρύφτηκε κανείς πίσω από το «νόμιμο», αντίθετα δημοσίως υπήρξε η παραδοχή του λάθους, τουλάχιστον σε ότι αφορά το σκέλος της πρόκλησης. Επίσης, κανείς δεν κρύφτηκε πίσω από «παραθυράκια»-νόμους κλπ, υποβάλλοντας απλά την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας. Στην περίπτωση αυτή, το πολιτικό πρόσωπο που αφορά το ζήτημα, όχι μόνο απολογήθηκε δημοσίως, αλλά  θα επιστρέψει και τα χρήματα που έλαβε από το δημόσιο, ακόμα κι αν αυτά είναι «νόμιμα», αλλά όχι «ηθικά».

Συγκεκριμένα η κ. Αντωνοπούλου αναφέρει στην ανακοίνωσή της: «επειδή δεν ήρθα στην Ελλάδα για να γίνω πλουσιότερη και επειδή μοναδικό μου μέλημα ήταν πάντα να υπηρετήσω την προσπάθεια να ξεπεράσει η χώρα μου την οικονομική κρίση, δηλώνω ότι κίνησα ήδη τις διαδικασίες επιστροφής των χρημάτων».

Ενδεχομένως, αν όχι σίγουρα, στο παρελθόν δεν υπήρξε ποτέ ανάλογη αντίδραση από πολιτικούς που ενεπλάκησαν σε παρόμοιες υποθέσεις, πόσο μάλλον σε πολύ μεγαλύτερες που αφορούσαν εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια,

Τέλος, τα ανακλαστικά του πολιτικά προϊσταμένου της υπουργού ήταν άμεσα, χωρίς περιστολές, υπεκφυγές και προσπάθεια συγκάλυψης. Ο πρωθυπουργός όχι μόνο δήλωσε τη δυσαρέσκειά του, αλλά έκανε άμεσα δεκτή την παραίτηση της κ. Αντωνοπούλου και σύμφωνα με πληροφορίες έχει δώσει εντολή να καταργηθεί η μορφή της συγκεκριμένης διάταξης που προβλέπει επιδότηση ενοικίου σε εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς.

Στο καίριο ερώτημα, γιατί έπρεπε πρώτα να πάρει τέτοια δημοσιότητα το θέμα για να ακολουθήσουν όλα αυτά, θα πρέπει να απαντήσει η πολιτική ηγεσία. Παρόλα αυτά επειδή η μνήμη είναι ένα από τα όπλα του λαού, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στο παρελθόν, και όχι μόνο (βλ. πρόσφατο σκάνδαλο), το νόμιμο και το ηθικό αποτελούσε λαστιχάκι στα δάχτυλα των εμπλεκομένων και των πολιτικά προϊσταμένων τους.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν  η κ. Αντωνοπούλου θα μπορούσε  να έχει υποβάλει  μήνυση  στον εκδότη που αποκάλυψε το θέμα. ‘Έχοντας, μάλιστα, ως δεδομένο ότι θα δικαιωθεί από το δικαστήριο, καθότι όλα ήσαν νόμιμα… Άλλα σύμπαντα.