Μηνύματα για τη μεταμνημονιακή εποχή στην Ελλάδα, με γνώμονα την ιστορία της, έστειλαν από την Κέρκυρα, όπου βρέθηκαν για τον εορτασμό της επετείου των 154 χρόνων από την ενσωμάτωση του νησιού στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης και ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής.
«Έχει μεγάλη σημασία να βγούμε από αυτή την κρίση οικοδομώντας μία νέα συλλογική μνήμη, ενιαία για τη χώρα μας και τη διαδρομή της, όλες αυτές τις δεκαετίες» τόνισε στην ομιλία του κατά τα εγκαίνια της έκθεσης «Ιωάννης Καποδίστριας: Η πορεία του στον χρόνο», ο κ. Βούτσης, ο οποίος έκανε εκτενή αναφορά στο έργο της Βουλής ως προς τη στήριξη ιστορικών προσώπων που επηρέασαν την ιστορία της Ελλάδας.
«Η συγκεκριμένη έκθεση θα αφήσει το αποτύπωμά της στην Κέρκυρα, γιατί είναι πολύ πλούσια και δίνει πολλά ερεθίσματα και για συζητήσεις πέραν της προσωπικότητας του Ιωάννη Καποδίστρια. Μπορεί να ανοίξει μία ατζέντα συζητήσεων ευρύτατα θεματική. Αυτή η έκθεση φιλοξενήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων για 18 μήνες και την επισκέφθηκαν πάνω από 150.000 άνθρωποι. Ταυτόχρονα, άρχισε το οδοιπορικό της, εκεί όπου είχε αφήσει το αποτύπωμά του από τη γέννηση του ο Ιωάννης Καποδίστριας» είπε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Βουλής.
Ο κ. Βούτσης αναφέρθηκε και στον ρόλο της Βουλής των Ελλήνων στις προσπάθειες για τη λειτουργία της Χάλκης και τη στήριξη που παρέχεται στο Ιδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος στα Χανιά. «Το project που ανέλαβε η Βουλή για την πλήρη ψηφιοποίησή της, ανακαίνιση, καταλογογράφηση όλου του απίστευτου θησαυρού που υπάρχει στη Χάλκη, κρατά ζωντανή τη Χάλκη, μέσα στη διεκδίκηση να λειτουργήσει, όπως λειτουργούσε πριν από μερικά χρόνια. Ταυτόχρονα, η Βουλή είναι ο κύριος αιματοδότης για το ίδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος στα Χανιά» είπε και εξήγησε τους λόγους για τους οποίους υπάρχει τόσο έντονο ενδιαφέρον εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων: «Τι ήταν αυτό που μας κάνει και ασχολούμαστε τώρα, εν μέσω ή προς το τέλος της κρίσης, μιας οκτάχρονης κρίσης, ενός πολέμου; Είναι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι τα οχτώ χρόνια της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που περνάμε. Δεν είναι κάτι το αστείο. Είναι τομή αυτό που συνέβη στις κοινωνικές δομές στην ιστορία της χώρας, στην πολιτική της χώρας, στα νέα παιδιά, στις νέες γενιές. Άρα τι είναι αυτό που μας κάνει και ασχολούμαστε τόσο πολύ με όλα αυτά τα ιστορικά ζητήματα; Είναι η ανάγκη αυτή της κοινωνίας να ξανασταθεί στα πόδια της και να στηριχθεί και σε μία αμερόληπτη, αντικειμενική, επιστημονική, διεισδυτική ματιά ξανά στην ιστορία αυτής της χώρας που ξεκίνησε ως κράτος έθνος. Είμαστε από τα πρώτα εθνικά κράτη στην Ευρώπη, από τα πιο παλιά κοινοβούλια. Αυτή η χώρα με τις τομές σε όλη τη διαδικασία ολοκλήρωσής της, πισωγυρίσματος, ένταξης σε ευρωπαϊκές και άλλες κοινότητες, πολέμους, χούντες, οικονομικές κρίσεις, έχει ανάγκη να ξαναδεί και να βλέπει με ένα μάτι πιο καθαρό, μέσα και από την κρίση, από τον φόβο και το δέος της κρίσης, που περάσαμε. Όλη αυτή η ιστορική διαδρομή γίνεται για να βρούμε αποκούμπι, όχι να πνιγούμε στη νοσταλγία και να μην ασχοληθούμε με τα σημερινά, ούτε για να συμψηφίσουμε καταστάσεις, αλλά να βρούμε ένα ψυχολογικό, ιστορικό, πνευματικό, πολιτισμικό, πολιτικό, εξωστρεφές αποκούμπι σε αυτό που ονομάζεται συλλογική μνήμη. Έχει μεγάλη σημασία να βγούμε από αυτή την κρίση οικοδομώντας μία νέα συλλογική μνήμη, ενιαία για τη χώρα μας και τη διαδρομή της όλες αυτές τις δεκαετίες. Άρα αυτό το ιστορικό “ψάξιμο” που γίνεται και στο οποίο βοηθάει και η Βουλή, αλλά κυρίως το κάνουν τοπικές κοινωνίες, δημιουργικές εστίες, επιστήμονες, σε όλη τη χώρα, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, είναι οργανικό μέρος αυτού που λέμε, “η χώρα μετά”, “η συζήτηση για την Ελλάδα μετά”. Τα μνημόνια δεν είναι μόνο η παραγωγική ανασυγκρότηση οικονομίας, είναι ο πολιτισμός, είναι η ιστορία, είναι η κοινωνία και σε αυτό πιστεύω ότι συμβάλλει πάρα πολύ αυτή η δουλειά που κάνουμε από κοινού. Σε σχέση με τη συλλογική μνήμη, που πηγαίνει μακριά αυτή η ιστορία, θα δείτε σε λίγους μήνες το θέμα για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων που είναι ένα από τα χρωστούμενα, τα ηθικά, τα πολιτικά όλων μας, όχι μόνο της Αριστεράς, που έλαχε για πρώτη φορά να είναι στη διακυβέρνηση, ήταν χρωστούμενα όλων, όπως και ο φάκελος της Κύπρου τον οποίο ανοίξαμε και δώσαμε στους Κύπριους και θα δημοσιεύονται από τα μέσα του καλοκαιριού κάθε μήνα δύο τόμοι από τους 32. Αυτά ήταν χρωστούμενα και της μεταπολίτευσης που υπήρξε πράγματι για δεκαετίες ο πιο μακρύς χρόνος δημοκρατίας, κοινωνικής, πολιτικής στη χώρα μας. Αλλά αυτά είναι μεγάλα χρωστούμενα, μεγάλα ζητούμενα και πρέπει, τους λογαριασμούς μας με όλα αυτά να τους κλείσουμε πριν να βγούμε για να διεκδικήσουμε ξανά τη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη και να μπορούμε να δούμε το μέλλον της Ευρώπης κατάματα» τόνισε ο κ. Βούτσης.
Από την πλευρά του ο κ. Κοντονής αναφέρθηκε στην προσφορά της Επτανήσου στην Ελλάδα, στα νεότερα χρόνια του ελληνισμού, καθώς και στην πολυεπίπεδη προσφορά του πρώτου Έλληνα κυβερνήτη στην ιστορική εξέλιξη της Ελλάδας.
«Αν μπορούμε να πούμε ότι ο Βενιζέλος δημιούργησε τη Μεγάλη Ελλάδα, ο Καποδίστριας δημιούργησε την Ελλάδα» είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Δικαιοσύνης και πρόσθεσε: «Ο Καποδίστριας ήταν μία φωτεινή προσωπικότητα πανευρωπαϊκής εμβέλειας και καταξίωσης που ήρθε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος για να δημιουργήσει δομές και να εξελιχθεί εκείνο το μικρό κράτος σε μια σύγχρονη δημοκρατία. Μπροστά στη νέα εποχή που ανοίγεται με το τέλος των μνημονίων και το τέλος των μνημονιακών πολιτικών, ένα είναι το καθήκον και η παρακαταθήκη, η ιστορική παρακαταθήκη και το βάρος για όλους μας: σε αυτή τη νέα εποχή να κοιτάξουμε πίσω, να πάρουμε τα διδάγματα της ιστορίας, να μη κάνουμε τα ίδια λάθη και με δικαιοσύνη -πάνω από όλα κοινωνική δικαιοσύνη- να ατενίσουμε τα χρόνια που έρχονται και να οικοδομήσουμε μια καλύτερη πατρίδα για τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών μας» κατέληξε ο κ. Κοντονής.
ΑΠΕ – ΜΠΕ
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
