Άρθρο του Θεόφιλου Βανδώρου
Στο εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο της Γαλλίας το βράδυ της Τετάρτης 3 Μάη 2017, τρεις μέρες πριν το δεύτερο γύρο των Προεδρικών Εκλογών, οι δύο υποψήφιοι για τη Προεδρία της χώρας παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων απογοητεύοντας όσους περίμεναν ένα διάλογο – αντίλογο. Αποτέλεσμα του γεγονότος αυτού ήταν να υπάρξει μια μονομαχία όπου οι μονομάχοι απουσίαζαν .
Με επιχειρήματα των 20 δευτερολέπτων, με προετοιμασμένες δηλώσεις τηλεοπτικού χρόνου, με χαρακτηρισμούς και αλληλοκατηγορίες, δεν έδωσαν καμία απάντηση στα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες της χώρας αλλά και γενικότερα τους Ευρωπαίους.
Ο Εμανουέλ Μακρόν κάθε φορά που αναφερόταν στα εργασιακά ήταν φλύαρος και ασαφής. Το σταθερό του επιχείρημα ήταν η ίδια η προέλευση της Κας. Λεπέν από τον χώρο της Άκρας Δεξιάς.
Από την άλλη, η Μαρίν Λεπέν απλά αναφερόταν στις Εθνικές της “προθέσεις” … προσπαθώντας να προσάψει στον αντίπαλο της το γεγονός πως υπήρξε Υπουργός Οικονομικών στη Κυβέρνηση των Σοσιαλιστών.
Στη συνέχεια ανταλάσοντας κατηγορίες και προσπαθώντας να επιδείξουν ποιός από τους δύο έχει “αγωνισθεί” για τους εργαζομένους (… κάτι που αντικειμενικά είναι απίθανο και για τους δύο …) κούρασαν τους υποψήφιους ψηφοφόρους.
Απλά μια ακόμα απογοήτευση για τη Κοινωνία των Πολιτών και μάλιστα σε μια συγκυρία όπου η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση τραντάζεται από τη μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της.
Μια μονομαχία που έτσι κι αλλιώς ήταν φτιαγμένη για να ικανοποιήσει τους παθητικούς τηλεθεατές κατέληξε να φαίνεται πως ” Ο Βασιλιάς είναι Γυμνός” …
Μόνο που αυτή τη Τετάρτη το βράδυ δεν το είδε μόνο ένα μικρό παιδί αλλά ολόκληρη η Κοινωνία …
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
